JW Broadcasting—Νοέμβριος 2024: Αποφοίτηση της 156ης Τάξης της Γαλαάδ
Καλώς ήρθατε στο JW Broadcasting® για τον Νοέμβριο του 2024.
Στις 14 Σεπτεμβρίου 2024 έγινε η αποφοίτηση της 156ης τάξης της σχολής Γαλαάδ.
Ήταν το αποκορύφωμα πέντε μηνών εντατικής μελέτης και πνευματικής εκπαίδευσης.
Ποιες όμορφες, ενθαρρυντικές σκέψεις μάς επιφυλάσσει αυτή η αποφοίτηση;
Καθώς θα παρακολουθούμε αυτό το τμήμα του προγράμματος, αναζητήστε κάτι που μπορείτε να εφαρμόσετε στη ζωή σας.
Στα εισαγωγικά μας σχόλια, σκεφτήκαμε να δούμε για λίγα λεπτά πόσο μεγάλο προνόμιο είναι να μας χρησιμοποιεί ο Ιεχωβά. Όταν ήμασταν παιδιά, κάποιες φορές παίζαμε στην αυλή του σχολείου και αν το παιχνίδι ήταν ομαδικό, τότε διαλέγαμε δύο αρχηγούς και στη συνέχεια αυτοί οι αρχηγοί επέλεγαν ποια από τα παιδιά που θα έπαιζαν θα έμπαιναν στην ομάδα τους. Και τι γινόταν;
Διάλεγαν πρώτα τους καλύτερους παίκτες, τους πιο ικανούς, τους πιο ταλαντούχους και το μόνο που θέλαμε ήταν να μη μας διαλέξουν τελευταίους.
Αλλά εντάξει, δεν μπορούσαμε να κάνουμε και αλλιώς.
Το σημείο είναι ότι κάθε αρχηγός είχε στο μυαλό του σε τι θεωρούσε ότι θα ήταν καλοί εκείνοι οι παίκτες και ανάλογα έκανε τις επιλογές του.
Ο Ιεχωβά έχει ένα έργο να κάνει, και χρησιμοποιεί εμάς τους ανθρώπους για να επιτελέσουμε ένα σημαντικό μέρος του.
Ποιους όμως επιλέγει να χρησιμοποιεί ο Ιεχωβά στην υπηρεσία του;
Τι θεωρεί σημαντικό;
Τι είδους άτομα ευαρεστείται ο Ιεχωβά να χρησιμοποιεί για να κάνουν το έργο του;
Πάνω σε αυτό, ας ξεκαθαρίσουμε κάτι—μια μικρή διευκρίνιση.
Σε αυτή την ομιλία, όταν λέμε ότι μας χρησιμοποιεί ο Ιεχωβά, δεν μιλάμε συγκεκριμένα για προνόμια, επειδή τα προνόμια πάνε και έρχονται και συχνά παίζει ρόλο ο χρόνος, η διαθεσιμότητα, οι ανάγκες.
Αλλά κυρίως μιλάμε για το είδος του ατόμου που καλλιεργεί τις πνευματικές ιδιότητες, τις οποίες θεωρεί σημαντικές ο Ιεχωβά και ως εκ τούτου αυτό το άτομο τού είναι χρήσιμο σε οποιονδήποτε διορισμό ή εργασία πρέπει να γίνει σε μια δεδομένη στιγμή.
Σίγουρα, οι περισσότεροι απολαύσαμε το πρώτο επεισόδιο της σειράς <i>Τα Καλά Νέα Κατά τον Ιησού</i>.
Τα γεγονότα που παρουσιάστηκαν σε αυτό το επεισόδιο τονίζουν με ξεχωριστό τρόπο τι θεωρεί σημαντικό ο Ιεχωβά στους ανθρώπους και συνεπώς ποιους ευαρεστείται να χρησιμοποιεί.
Λόγου χάρη, ποια γυναίκα επέλεξε ο Ιεχωβά για να είναι η επίγεια μητέρα του μονογενούς γιου του;
Μήπως κάποια που ήταν από εξέχουσα οικογένεια;
Μήπως κάποια που έχαιρε σεβασμού στην τοπική κοινωνία;
Κάποια που ήταν πλούσια ώστε να έχει μια άνετη ζωή ο Γιος του;
Κάποια που ήταν από την πρωτεύουσα, την Ιερουσαλήμ;
Θα μπορούσε, αλλά τι λέει η Αγία Γραφή για αυτό;
Ανοίξτε παρακαλώ στο Λουκά κεφάλαιο 1 και ας διαβάσουμε Λουκάς 1:26, 27: «Στον έκτο μήνα της, στάλθηκε ο άγγελος Γαβριήλ από τον Θεό σε κάποια πόλη της Γαλιλαίας που ονομαζόταν Ναζαρέτ, σε μια παρθένα αρραβωνιασμένη με έναν άντρα ονόματι Ιωσήφ, από τον οίκο του Δαβίδ, το όνομα της οποίας ήταν Μαρία».
Παρακολουθήσαμε στο βίντεο το καλοκαίρι ότι αυτή που επέλεξε ο Ιεχωβά ήταν η Μαρία, μια ταπεινή, νεαρή γυναίκα που ήταν φτωχή από μια ασήμαντη πόλη, τη Ναζαρέτ.
Αλλά γιατί επέλεξε ο Ιεχωβά τη Μαρία;
Τι ήταν πιο σημαντικό για αυτόν;
Τι είδε στη Μαρία που τον διαβεβαίωσε ότι εκείνη ήταν η κατάλληλη επιλογή;
Ο Ιεχωβά είδε στη Μαρία μια βαθιά πνευματική, ταπεινή, υπάκουη νεαρή γυναίκα.
Και καθώς μαθαίνουμε περισσότερα για τη Μαρία από τη Γραφή, γίνεται ακόμα πιο ξεκάθαρο το γιατί ο Ιεχωβά την επέλεξε για αυτόν τον σημαντικό διορισμό.
Για παράδειγμα, μόλις κατάλαβε από τα λόγια του αγγέλου Γαβριήλ, ποιος ήταν ο διορισμός που σκόπευε να της αναθέσει ο Ιεχωβά —ένας διορισμός που θα απαιτούσε να γίνει ένα θαύμα και θα άλλαζε τη ζωή της για πάντα— ποια ήταν η αντίδρασή της; Εδάφιο 38: «Κατόπιν η Μαρία είπε:
“Ορίστε η δούλη του Ιεχωβά! Ας γίνει σε εμένα σύμφωνα με τα λόγια σου”». Και τη βλέπουμε εδώ! Θυμόμαστε αυτή τη στιγμή στο βίντεο —έδειξε ταπεινή υπακοή και υποταγή στο θέλημα του Ιεχωβά. Δεν θα είχε η Μαρία απορίες; Αναμφίβολα. Αλλά δεν χρειαζόταν να ξέρει όλες τις απαντήσεις στις απορίες της. Το μόνο που χρειαζόταν να γνωρίζει ήταν ότι ο Ιεχωβά της το ζητούσε αυτό. Η απάντησή της λοιπόν ήταν ναι —ταπεινή υπακοή και υποταγή στο θέλημα του Ιεχωβά. Βλέπουμε τι άλλο είδε ο Ιεχωβά στη Μαρία, όταν διαβάζουμε τα λόγια που είπε εκείνη στο Λουκάς 1:46-55. Δεν θα τα διαβάσουμε, αλλά θυμόμαστε τα λόγια που είπε τότε. Και να αυτή η στιγμή από το βίντεο με αυτές τις δύο γυναίκες με τις τόσο ιδιαίτερες περιστάσεις που κάνουν σκέψεις για το πώς ενήργησε ο Ιεχωβά στην περίπτωσή τους. Όπως ξέρουμε, η Μαρία σε αυτά τα εδάφια παραθέτει πολλές φορές από τις Εβραϊκές Γραφές.
Από αυτό καταλαβαίνουμε ότι ήταν ένα άτομο που αγαπούσε τον Λόγο του Θεού, που τον θεωρούσε πολύτιμο, που τον διάβαζε, τον μελετούσε και έκανε στοχασμούς γύρω από αυτόν.
Και καθώς διάβαζε τον Λόγο του Θεού και σκεφτόταν τις περιστάσεις της, ταυτιζόταν με την Άννα και με τον ψαλμωδό.
Και όλα αυτά την υποκίνησαν να εκφραστεί με αυτά τα λόγια.
Άρα, ο Ιεχωβά χρησιμοποίησε την ταπεινή, πνευματική, υπάκουη Μαρία για να γίνει η επίγεια μητέρα του Γιου του. Ένα άλλο παράδειγμα:
Όταν ήρθε ο καιρός να αναγγείλει ο Ιεχωβά τη γέννηση του Γιου του, σε ποιους επέλεξε να το πει;
Μήπως στους εξέχοντες αξιωματούχους της Βηθλεέμ;
Στους ηγέτες του Σάνχεδριν;
Στον αρχιερέα; Στον Ηρώδη;
Τι λέει η Γραφή;
Ας ανοίξουμε στο Λουκάς 2:8, 9 —Λουκάς 2:8: «Στην ίδια περιοχή υπήρχαν επίσης βοσκοί που έμεναν στο ύπαιθρο και φύλαγαν τα κοπάδια τους τη νύχτα.
Και ένας άγγελος του Ιεχωβά στάθηκε μπροστά τους, και η δόξα του Ιεχωβά έλαμψε γύρω τους, και αυτοί φοβήθηκαν πολύ».
Και ποια ήταν η αναγγελία; Εδάφιο 11: «Επειδή σήμερα γεννήθηκε σε εσάς στην πόλη του Δαβίδ ένας σωτήρας, ο οποίος είναι Χριστός ο Κύριος».
Ναι, ο Ιεχωβά εμφανίστηκε σε αυτούς τους ταπεινούς βοσκούς —σε άντρες που θα θεωρούσαν πολύτιμο αυτό το προνόμιο, να δουν το βρέφος, τον Γιο του Θεού, των οποίων η αντίδραση θα διαβεβαίωνε τον Ιωσήφ και τη Μαρία για το πόσο ξεχωριστό ήταν αυτό το παιδί και φυσικά θα έφερνε αίνο και δόξα στο όνομα του Ιεχωβά.
Μετά ήρθε η ώρα να πάνε η Μαρία και ο Ιωσήφ στον ναό για την προσφορά εξαγνισμού.
Ποιον θα χρησιμοποιούσε ο Ιεχωβά για να καλωσορίσει τον Γιο του και να αναφερθεί και στον μελλοντικό ρόλο του Ιησού ως Μεσσία;
Ίσως η Μαρία σκεφτόταν ότι οι ιερείς που διακονούσαν στον ναό μπορεί να αναφέρονταν στον μελλοντικό ρόλο του Ιησού.
Ποιον όμως επέλεξε ο Ιεχωβά για να το κάνει αυτό;
Τον πιστό άντρα Συμεών.
Ο Συμεών ήταν πιστός στον Ιεχωβά όλη του τη ζωή και ο Ιεχωβά τον εκτιμούσε και τον αγαπούσε για την πιστή του πορεία και είχε υποσχεθεί στον Συμεών ότι θα είχε αυτό το προνόμιο να δει τον Χριστό προτού πεθάνει.
Και τελικά ποιον επέλεξε Ιεχωβά για να τονίσει περαιτέρω τη σπουδαιότητα αυτού του βρέφους και να τη διακηρύξει σε όλους όσους βρίσκονταν στον ναό;
Την πιστή Άννα, που ήταν πάντοτε εκεί και δεν έλειπε ποτέ από τον ναό.
Τηρούσε σταθερά το πνευματικό της πρόγραμμα και θεωρούσε πολύτιμη την αγνή λατρεία.
Ο Ιεχωβά μπορούσε λοιπόν να είναι βέβαιος ότι η Άννα θα ήταν εκεί εκείνη την ημέρα που ο Ιωσήφ και η Μαρία θα πήγαιναν με τον Ιησού.
Όταν σκεφτόμαστε αυτούς που χρησιμοποίησε ο Ιεχωβά για να επιτελέσει το θέλημά του σε σχέση με τον Γιο του και σκεφτόμαστε πόσο μεγάλο προνόμιο είναι να μας χρησιμοποιεί ο Ιεχωβά με οποιονδήποτε τρόπο στην υπηρεσία του, αυτό μας υποκινεί να αναρωτηθούμε: «Πώς μπορώ να γίνω το είδος του ατόμου που ευαρεστείται ο Ιεχωβά να χρησιμοποιεί;»
Όπως μας διδάσκουν αυτά τα παραδείγματα, με το να εστιάζουμε σε αυτό που είναι πιο σημαντικό για τον Ιεχωβά.
Και τι είναι αυτό;
Η εξοχότητα; Η φήμη; Τα πλούτη; Η προσωπικότητα;
Όχι, είναι η πνευματικότητα.
Άρα, γινόμαστε χρήσιμοι στον Ιεχωβά όταν καλλιεργούμε αυτές τις όμορφες πνευματικές ιδιότητες που εκτιμάει ο Ιεχωβά.
Είναι οι ίδιες με αυτές που εκδήλωναν η Μαρία, οι βοσκοί, ο Συμεών και η Άννα —ιδιότητες όπως η βαθιά πνευματικότητα, η ταπεινοφροσύνη, η υπακοή (που έδειξε η Μαρία), η εκτίμηση για τα πνευματικά πράγματα (που είχαν εκείνοι οι ταπεινοί βοσκοί), η στάση προσμονής με πίστη (που είχε ο Συμεών) και η σταθερότητα στο πνευματικό μας πρόγραμμα (όπως έκανε η Άννα).
Ο Ιεχωβά βλέπει αυτές τις ειλικρινείς προσπάθειες και αυτές τις όμορφες πνευματικές ιδιότητες και τις θεωρεί πολύτιμες.
Οι ιδιότητες είναι που έχουν σημασία για τον Ιεχωβά.
Η ουσία μετράει, όχι “αυτό που είναι ορατό στα μάτια, αλλά αυτό που υπάρχει μέσα στην καρδιά”.
Καθώς λοιπόν θα πάτε στους διορισμούς σας τώρα, να θυμάστε αυτά τα θαυμάσια παραδείγματα αντρών και γυναικών που ευαρεστούσαν τον Ιεχωβά, όχι επειδή τους θεωρούσε ο κόσμος σπουδαίους, αλλά επειδή καλλιέργησαν ιδιότητες που εκτιμούσε ο Ιεχωβά και τον υπηρετούσαν ταπεινά και όσια σε όλη τους τη ζωή.
Τέτοια άτομα εκτιμάει ο Ιεχωβά, τέτοια άτομα χρησιμοποιεί για να κάνει το θέλημά του.
Να θεωρείτε πάντα πολύτιμο το προνόμιο που έχετε να σας χρησιμοποιεί ο Ιεχωβά.
Και το υπόλοιπο πρόγραμμα θα μας βοηθήσει να γίνουμε το είδος του ατόμου που ο Ιεχωβά αγαπάει, επιδοκιμάζει και ευαρεστείται να χρησιμοποιεί στην υπηρεσία του.
Το επόμενο μέρος του προγράμματος είναι η <i>Γνωριμία με την Τάξη</i>.
Όπως πάντα σε αυτό το μέρος ακούμε ενδιαφέρουσες ιστορίες, επειδή κάθε υπηρέτης του Ιεχωβά έχει τη δική του ιστορία και τη δική του διαδρομή με τον Ιεχωβά.
Πάντα απολαμβάνουμε να ακούμε μερικές από τις εμπειρίες των σπουδαστών της σχολής Γαλαάδ.
Σε αυτό το επεισόδιο, θα πάρουμε συνέντευξη από σπουδαστές που έρχονται από τέσσερις διαφορετικές χώρες και θα κάνουμε μια σύντομη ξενάγηση σε μία χώρα Βιβλικού ενδιαφέροντος.
Απολαύστε λοιπόν τη <i>Γνωριμία με την Τάξη</i>. Καλώς ήρθατε σε άλλη μία <i>Γνωριμία με την Τάξη.</i>
Σήμερα θα γνωρίσουμε 6 από τους 48 σπουδαστές της 156ης τάξης της Γαλαάδ.
Στα αριστερά μου, έχω την αδελφή Χάντα Ραζαφιμαντίμπι από τη Μαδαγασκάρη.
Δίπλα στη Χάντα είναι η Αντάλια και ο Μάνι Λούνα από τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Τέρμα δεξιά είναι ο Σάιμον και η Γιόσι Χόρι από την Ιαπωνία.
Και τέλος, έχουμε τον αδελφό Μάρκο Καπρόνι από την Ιταλία.
Σας καλωσορίζουμε και τους έξι.
Ανυπομονούμε να ακούσουμε όσα έχετε να μας πείτε σήμερα.
Κατ’ αρχάς, θα θέλατε να μας πείτε πόσον καιρό υπηρετείτε στο Μπέθελ και ποιος ήταν ο τελευταίος διορισμός σας;
Ας ξεκινήσουμε από σένα, Χάντα.
Υπηρετώ στο Μπέθελ της Μαδαγασκάρης εδώ και 24 χρόνια και ο διορισμός μου είναι σε μια από τις μεταφραστικές ομάδες εκεί.
Πολύ ωραία.
Εσύ, Αντάλια;
Εμείς υπηρετούμε στο γραφείο τμήματος των Ηνωμένων Πολιτειών στο Γουόλκιλ εδώ και 13 χρόνια. Και ο διορισμός μου είναι σε δύο τμήματα: στην Υπηρεσία Τροφίμων και στο Τμήμα Φροντίδας Υγείας.
Πολύ ωραία. Εσύ, Μάνι;
Και εγώ μαζί με την Αντάλια υπηρετώ στο γραφείο τμήματος των Ηνωμένων Πολιτειών εδώ και 13 χρόνια, και ο διορισμός μου είναι στο Τμήμα Υπηρεσίας.
Ωραία.
Ας πάμε τώρα σε εσένα, Σάιμον.
Υπηρετώ στο γραφείο τμήματος της Ιαπωνίας 16 χρόνια, και ο διορισμός μου είναι στο Τμήμα Ηλεκτρονικών Υπολογιστών.
Μάλιστα.
Και εσύ, Γιόσι;
Είμαι στο γραφείο τμήματος της Ιαπωνίας έξι χρόνια, και τώρα υπηρετώ στο Νομικό Τμήμα.
Πολύ ωραία.
Η σειρά σου τώρα, Μάρκο.
Είμαι στο γραφείο τμήματος της Ιταλίας στη Ρώμη 18 χρόνια και, ως τώρα, ο διορισμός μου είναι στο Τμήμα Ενημέρωσης.
Μπράβο.
Τώρα που μάθαμε λίγα πράγματα για τον καθέναν σας, ας αρχίσουμε με τον Σάιμον.
Σάιμον, ... από ό,τι ξέρω, εσύ βαφτίστηκες όταν ήσουν μόλις δέκα χρονών.
Ναι.
Θέλεις να μας πεις πώς σε βοήθησε ο πατέρας σου να κάνεις πνευματική πρόοδο σε τόσο μικρή ηλικία;
Κοίτα, ο πατέρας μου ήταν πολύ δημιουργικός.
Χμμ. Δηλαδή;
Να σου πω.
Για παράδειγμα, μας άρεσε να παίζουμε ως οικογένεια ένα παιχνίδι που το λέγαμε Βιβλικό γκολφ.
OK.
Είναι απλό παιχνίδι.
Κερδίζει όποιος καταφέρει να βρει ένα συγκεκριμένο εδάφιο με τις λιγότερες προσπάθειες.
Αν, ας πούμε, βρω το εδάφιο με την πρώτη προσπάθεια, πέτυχα την τρύπα με τη μία.
Μάλιστα.
Ενώ με την τρίτη προσπάθεια είναι μπέρντι —έτσι το λένε στο γκολφ.
Ένα άλλο παιχνίδι που θυμάμαι ακόμα είναι το παιχνίδι της ζωής των Μαρτύρων του Ιεχωβά.
Είναι ένα επιτραπέζιο παιχνίδι που έχει δύο κύκλους.
Αρχίζεις από τον εξωτερικό κύκλο, που αντιπροσωπεύει τη ζωή όσων δεν είναι Μάρτυρες.
Μάλιστα. Κατάλαβα.
Και αν κάνεις πρόοδο, δηλαδή αν κάνεις Γραφική μελέτη, αν αφιερωθείς, αν πηγαίνεις σε συνελεύσεις, τότε μπαίνεις στον εσωτερικό κύκλο που αντιπροσωπεύει τη ζωή των Μαρτύρων.
Αχά.
Αλλά το παιχνίδι τελειώνει γιατί κάποια στιγμή έρχεται ο Αρμαγεδδών.
Όταν λοιπόν χτυπήσει το χρονόμετρο, μπαίνεις στον Παράδεισο, αλλά μόνο αν είσαι στον εσωτερικό κύκλο.
Αυτό που το κάνει πιο ενδιαφέρον είναι ότι υπάρχουν και εμπόδια στον δρόμο σου.
Πω πω!
Ο πατέρας σου το σκέφτηκε αυτό το παιχνίδι, ε;
Ναι.
Φοβερό!
Ήταν όντως πολύ δημιουργικός.
Τι άλλο έκανε για να σας βοηθήσει; Όταν βγήκε το βιβλίο <i>Γνώση,</i> ρώτησε εμένα και την αδελφή μου αν θα θέλαμε να βαφτιστούμε μέσα στους επόμενους έξι μήνες.
Του είπαμε ναι.
Από τότε λοιπόν, κάθε πρωί έβγαινε από το σπίτι, χτυπούσε την πόρτα, συστηνόταν ως αδελφός Χόρι και έκανε Γραφική μελέτη μαζί μας.
Και έπρεπε να του σερβίρουμε και τσάι.
Τώρα καταλαβαίνω ότι ήθελε να μας διδάξει πόσο σημαντικό πράγμα είναι η μελέτη της Γραφής στη ζωή μας.
Ήταν ασυνήθιστο αυτό που έκανε, αλλά έτσι βαφτίστηκα μέσα σε έναν χρόνο.
Προφανώς, πήγε καλά όλο αυτό αφού είσαι εδώ μαζί μας σήμερα.
Από τη στιγμή όμως που βαφτίστηκες, σου ήρθαν όλα εύκολα στη ζωή σου, Σάιμον;
Όχι πάντα, για να είμαι ειλικρινής.
Καθώς μεγάλωνα, άρχισε μια μάχη μέσα μου επειδή ήθελα να είμαι υποδειγματικός στην εκκλησία, αλλά μου άρεσαν πάρα πολύ τα κομπιούτερ και ήθελα να εργαστώ σε εταιρεία πληροφορικής.
Μεγάλα όνειρα, ε; –Ναι. –Μάλιστα.
Κάποια στιγμή όμως, βγήκε το δράμα με τον Τιμόθεο.
Και σε εκείνο το δράμα, ο απόστολος Παύλος παρότρυνε τον Τιμόθεο να μη χρησιμοποιεί τις ικανότητές του για τον κόσμο του Σατανά, αλλά για τον Ιεχωβά.
Αυτό ήταν σημείο στροφής για εμένα.
Αντί λοιπόν να προσπαθήσω να κάνω καριέρα στον κόσμο, ξεκίνησα σκαπανικό, και τελικά το αγάπησα.
Έκανες σωστή επιλογή.
Για να μιλήσουμε λίγο και με τη γυναίκα σου, τη Γιόσι.
Εσύ, Γιόσι, γεννήθηκες στην Ιαπωνία αλλά, από ό,τι ξέρω, μαζί με την οικογένειά σου ζήσατε σε διάφορα μέρη.
Θέλεις να μας μιλήσεις για αυτό;
Ναι. Ο πατέρας μου δεν ήταν ακόμα Μάρτυρας τότε και, λόγω της δουλειάς του, έπρεπε να μετακομίζουμε αρκετά συχνά.
Θυμάμαι ότι μέχρι τα πέντε μου ζούσαμε στην Οσάκα, στην Ιαπωνία.
Ύστερα μετακομίσαμε στο Λονδίνο, στη Βρετανία.
Εκεί μείναμε τέσσερα χρόνια.
Και μετά πήγαμε στη Σκωτία και ζήσαμε πέντε χρόνια στη Γλασκώβη.
Ύστερα μετακομίσαμε πίσω στο Τόκιο.
Και αργότερα, όταν μεγάλωσα, μετακόμισα μόνη μου στην Τανζανία για να υπηρετήσω εκεί όπου υπήρχε μεγαλύτερη ανάγκη.
Εκεί έμεινα έξι χρόνια, και μετά γύρισα πίσω.
Και τώρα να ‘μαστε εδώ.
Ναι. Πολύ χαιρόμαστε που είστε εδώ.
Έζησες λοιπόν σε μερικά πολύ συναρπαστικά μέρη όλα αυτά τα χρόνια.
Τι έμαθες για τον εαυτό σου και τους διαφορετικούς πολιτισμούς ζώντας σε αυτά τα μέρη;
Ξέρεις, όταν ήμουν μικρή δεν μπορούσα να το εκτιμήσω αυτό.
Αλλά τώρα που μεγάλωσα, καταλαβαίνω ότι μέσα από όλο αυτό έμαθα ότι μπορείς να δεις κάτι με πολλούς διαφορετικούς τρόπους και να κάνεις κάτι με πολλούς διαφορετικούς τρόπους.
Όλοι όμως είναι εξίσου καλοί.
Και είναι ευλογία να υπάρχουν τόσο πολλές διαφορετικές προσωπικότητες ανάμεσά μας.
Τώρα μου αρέσει πολύ να συνεργάζομαι με τόσο διαφορετικούς αδελφούς και αδελφές.
Προφανώς έμαθες πολλά από όλα όσα έζησες.
Σε ευχαριστούμε που μας μίλησες για τις εμπειρίες σου.
Ας πάμε τώρα σε εσένα, Χάντα.
Από όσο ξέρω, εσύ δεν μεγάλωσες ως Μάρτυρας του Ιεχωβά.
Θέλεις να μας πεις λίγο τη δική σου ιστορία;
Μεγάλωσα σε θρησκευόμενη οικογένεια.
Πηγαίναμε σε μια Προτεσταντική εκκλησία κάθε εβδομάδα, και μάλιστα μαζί με τα αδέλφια μου πήγαμε για λίγο και στο κατηχητικό.
Μάλιστα.
Τώρα, αν και ο πατέρας σου δεν έγινε ποτέ Μάρτυρας του Ιεχωβά, πώς συνέβαλε στο να γνωρίσεις εσύ την αλήθεια;
Ο πατέρας μου καλοδεχόταν οποιονδήποτε χτυπούσε την πόρτα μας για να μας μιλήσει για τον Θεό.
Και φυσικά, περνούσαν και Μάρτυρες του Ιεχωβά.
Κάθε φορά που έρχονταν, μας άφηναν περιοδικά, βιβλία, βιβλιάρια.
Και αυτό που μου άρεσε πολύ σε εκείνα τα έντυπα ήταν η υπόσχεση του Θεού για μια παραδεισένια γη.
Μου άρεσαν τόσο πολύ οι εικόνες του Παραδείσου σε εκείνα τα έντυπα που μαζί με τα αδέλφια μου ξεπατικώναμε τέτοιες εικόνες, τις ζωγραφίζαμε και τις κρεμούσαμε στον τοίχο.
Τους γονείς σας δεν τους πείραζε που αλλάζατε τη διακόσμηση;
Κάποια μέρα, ο πατέρας μας αγόρασε το βιβλίο <i>Ζείτε για Πάντα</i> από τους Μάρτυρες του Ιεχωβά.
Και τότε ήταν που ξεκινήσαμε Γραφική μελέτη.
Από την πρώτη συνάθροιση που παρακολούθησα, εντυπωσιάστηκα τόσο πολύ από το θερμό καλωσόρισμα των αδελφών που σκέφτηκα: “Θέλω κι εγώ να ανήκω σε αυτόν τον λαό”.
Αα.
Τελικά, όλα μου τα αδέλφια, η μητέρα μας και εγώ προχωρήσαμε στην αλήθεια.
Μάλιστα, ο ένας από τους αδελφούς μου και εγώ βαφτιστήκαμε την ίδια μέρα. –Ω! Αυτό πρέπει να ήταν υπέροχο για εσένα. –Τι ωραία!
Σε ευχαριστούμε για όσα μας είπες, θα τα ξαναπούμε και αργότερα.
Ας περάσουμε στην Αντάλια τώρα.
Αντάλια εσύ γεννήθηκες, μεγάλωσες και πέρασες τα πρώτα χρόνια της εφηβείας σου στο Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης.
Πώς ήταν να μεγαλώνεις κοντά στα παγκόσμια κεντρικά γραφεία;
Ήταν υπέροχη, πολύ θετική εμπειρία.
Το ότι έβλεπα αυτοθυσιαστικούς αδελφούς και αδελφές να δίνουν το καλύτερό τους στον Ιεχωβά και το ότι τους έβλεπα χαρούμενους και ενθουσιώδεις στην υπηρεσία τους ήταν υπέροχο παράδειγμα για εμένα.
Αυτό με βοήθησε να θέτω στόχους και φύτεψε μέσα μου έναν σπόρο, με έκανε να έχω την επιθυμία να ζω και εγώ τέτοια ζωή.
Ναι, είναι λογικό αυτό.
Κάποια στιγμή όμως, μετακομίσατε με την οικογένειά σου στη Φλόριντα.
Εκεί γνώρισες τον Μάνι και τελικά παντρευτήκατε.
Τα βλέπεις;
Έπρεπε να είχες μείνει στο Μπρούκλιν.
Αλλά γνώρισες τον Μάνι και παντρευτήκατε.
Και μετά;
Λίγο μετά τον γάμο μας, πριν από την πρώτη μας επέτειο, αρχίσαμε το τακτικό σκαπανικό.
Μετά προσκληθήκαμε να υπηρετήσουμε εκεί που η ανάγκη ήταν μεγαλύτερη, σε μια αγροτική περιοχή της Φλόριντα —εκεί που βρίσκονται οι πορτοκαλεώνες.
Ήταν πολύ διαφορετικά από εκεί που μεγαλώσαμε.
Ήμασταν και οι δυο παιδιά της πόλης.
Αλλά πήγαμε εκεί και δεθήκαμε πολύ με την εκκλησία.
Ήταν μια υπέροχη, καινούρια εκκλησία με αδελφούς πολύ δραστήριους στη διακονία.
Εκείνους τους αδελφούς τους αγαπήσαμε πάρα πολύ.
Και ο Ιεχωβά ευλόγησε τη σκληρή εργασία που γινόταν.
Πόσον καιρό μείνατε εκεί;
Μείναμε δέκα χρόνια.
Στην αρχή, υπήρχε μία εκκλησία, αλλά δέκα χρόνια μετά, οι εκκλησίες είχαν γίνει πέντε.
Ουάου!
Πέντε εκκλησίες μέσα σε δέκα χρόνια, τέλεια!
Μάνι, σίγουρα εσύ και η Αντάλια ήσασταν πολυάσχολοι στην υπηρεσία του Ιεχωβά.
Αλλά μετά από αυτό, σταματήσατε να βάζετε θεοκρατικούς στόχους;
Όχι, κάθε άλλο!
Η Αντάλια και εγώ ήδη προσπαθούσαμε να ζούμε μια απλή ζωή ώστε να δίνουμε στον Ιεχωβά το καλύτερο που μπορούσαμε χωρίς περισπασμούς.
Γι’ αυτό, καταφέραμε να κάνουμε σκαπανικό και να μετακομίσουμε σε μια περιοχή όπου η ανάγκη ήταν μεγαλύτερη.
Αλλά θέλαμε να κάνουμε και άλλα στην υπηρεσία του Ιεχωβά, γι’ αυτό και κάναμε αίτηση για το Μπέθελ αρκετές φορές.
Λίγο ασαφές μου ακούγεται αυτό.
Δηλαδή πόσες φορές κάνατε αίτηση για το Μπέθελ;
Όχι και πολλές.
Μόνο 12 φορές.
Δώδεκα φορές;
Δεν καταλαβαίνατε από όχι, ε;
Τι επιμονή!
Πες μας σε παρακαλώ, τι ήταν αυτό που σας υποκίνησε να συνεχίζετε να κάνετε αίτηση ενώ δεν γινόταν δεκτή;
Κοίτα, η αλήθεια είναι ότι ήμασταν πολύ επίμονοι.
Θέλαμε να είμαστε ανοιχτοί σε όλα και να αφήσουμε τον Ιεχωβά να αποφασίσει πού θα υπηρετούσαμε.
Εκ των υστέρων, καταλαβαίνουμε ότι το ότι κάναμε αίτηση τόσες φορές για το Μπέθελ και δεν έγινε δεκτή σήμαινε ότι απλά δεν ήταν η κατάλληλη στιγμή για εμάς.
Χμ, τι εννοείς «δεν ήταν η κατάλληλη στιγμή για εσάς»;
Ενώ ήμασταν ήδη σε έναν διορισμό, εμείς θέλαμε να πάμε στο Μπέθελ.
Ο Ιεχωβά όμως ήξερε ότι είχαμε πολλά να μάθουμε, και μέσω αυτού του διορισμού μάς έδωσε την εκπαίδευση που χρειαζόμασταν.
Και εκείνες οι 12 φορές που κάναμε αίτηση, εκείνες οι 12 αιτήσεις, μας έμαθαν πολλά.
Μας έμαθαν την υπομονή, να περιμένουμε τον Ιεχωβά, να δείχνουμε εκτίμηση.
Άρα, παρόλο που θέλαμε να είμαστε διαθέσιμοι για να κάνουμε περισσότερα υπηρετώντας στο Μπέθελ, υπήρχαν ακόμα πολλά που έπρεπε να μάθουμε.
Έπρεπε να μάθουμε να επικεντρωνόμαστε στα προνόμια που ήδη είχαμε, να τα αγαπάμε και να τα εκτιμάμε, ώστε να καταφέρουμε στο μέλλον να εκτιμήσουμε πλήρως τον διορισμό μας στο Μπέθελ.
Και ήταν μεγάλη ευλογία να είμαστε με εκείνους τους αδελφούς και τις αδελφές τόσα χρόνια και να μπορέσουμε να δούμε αυτή την αύξηση!
Ήταν εκπληκτικό!
Όταν αναπολούμε εκείνη την περίοδο, χαιρόμαστε πολύ, είναι πολύτιμες αναμνήσεις για εμάς.
Όντως, είναι ανεκτίμητα τα μαθήματα που πήρατε.
Χαιρόμαστε που ο Ιεχωβά σάς έδωσε τέτοια εκπαίδευση.
Και σίγουρα θα σας φανεί χρήσιμη.
Πάμε τώρα σε εσένα, Μάρκο.
Θέλεις να μας πεις λίγα πράγματα για σένα και την οικογένειά σου;
Βέβαια.
Εγώ ανατράφηκα ως Καθολικός, και όταν ήμουν μικρός πήγαινα στην εκκλησία κάθε Κυριακή.
Αλήθεια.
Αλλά, όταν ήμουν 17 χρονών, ο θείος μου άρχισε να μελετάει τη Γραφή με τους Μάρτυρες του Ιεχωβά.
Το ότι έβλεπα τις μεγάλες θετικές αλλαγές που έκανε στη ζωή του και το πόσο ευτυχισμένος ήταν κίνησε την περιέργειά μου σχετικά με τη Γραφή.
Και σκέφτηκα πόση δύναμη είχε αυτό το βιβλίο που αλλάζει έτσι ζωές!
Δέχτηκα λοιπόν και εγώ να μελετήσω τη Γραφή.
Και όταν ήμουν 19 χρονών, βαφτίστηκα.
Και αργότερα άρχισα να κάνω τακτικό σκαπανικό, παρακολούθησα τη Σχολή Διακονικής Εκπαίδευσης και, όπως είπα και πριν, τα τελευταία 18 χρόνια υπηρετώ στο Μπέθελ στη Ρώμη.
Πάρα πολύ ωραία.
Τώρα, όλο αυτό το διάστημα που είσαι εδώ στη Γαλαάδ, φάνηκε ξεκάθαρα η μεγάλη αγάπη που έχεις για την ιστορία, Μάρκο.
Το καταλάβαμε όλοι.
Υπήρχε κάτι συγκεκριμένο στα μαθήματα της Γαλαάδ που σου κέντρισε ιδιαίτερα την προσοχή;
Ναι, εδώ στη Γαλαάδ υπάρχουν πολλά ενδιαφέροντα εκθέματα.
Αλλά ένα από αυτά μου τράβηξε ιδιαίτερα την προσοχή, και το έχω φέρει μαζί μου να σας το δείξω.
Ω! –Αλήθεια; –Ναι.
Το Γραφείο της Σχολής ξέρει ότι το έχεις πάρει; –Θα το βάλω πίσω στη θέση του. –Εντάξει, εντάξει.
Για δείξε μας λοιπόν, τι είναι;
Είναι ένα νόμισμα. –Μάλιστα. –Ουάου!
Μίλησέ μας για αυτό.
Είναι ένα αυθεντικό νόμισμα που κόπηκε από τον αυτοκράτορα Νέρωνα το 66 Κ.Χ. με αφορμή μια περίοδο ειρήνης.
Και, αν κοιτάξουμε προσεκτικά στη μία όψη, βλέπουμε μία πόρτα.
Α, ναι, ναι, τη βλέπω.
Εσείς όμως τη βλέπετε;
Όχι ε; Μισό λεπτό.
Α, να τη!
Τώρα τη βλέπουμε όλοι.
Αυτή είναι η πόρτα ενός αρχαίου ναού στη Ρώμη.
Και όταν επικρατούσε ειρήνη, αυτή η πόρτα παρέμενε κλειστή.
Ο Νέρων έκοψε αυτό το νόμισμα στην ουσία για να καυχηθεί επειδή κατάφερε να φέρει ειρήνη στην αυτοκρατορία.
Ήταν όμως το 66 Κ.Χ. και η προφητεία του Ιησού για την καταστροφή της Ιερουσαλήμ δεν είχε εκπληρωθεί.
Σωστά.
Μάλιστα, λίγους μήνες αφότου έκοψε το νόμισμα, ο Νέρων αναγκάστηκε να στείλει στην Ιουδαία στρατεύματα υπό τον Κέστιο Γάλλο για να καταστείλει την εξέγερση που είχε ξεσπάσει εκεί.
Αυτά τα γεγονότα οδήγησαν στην καταστροφή της Ιερουσαλήμ και του ναού της το έτος 70 Κ.Χ.
Έτσι λοιπόν, αυτό το νόμισμα μας διδάσκει ένα πολύτιμο μάθημα: ότι οι προφητείες της Γραφής πάντα εκπληρώνονται, άσχετα με το τι μπορεί να λέει η προπαγάνδα αυτού του κόσμου.
Μμ.
Σημαντικό μάθημα!
Σας άρεσαν αυτές οι πληροφορίες, βλέπω.
Να δούμε και άλλα για τη Βιβλική ιστορία και τη Ρώμη;
Βέβαια.
Ας δούμε.
Ναι.
Θέλετε να δούμε μαζί ένα σύντομο βίντεο;
Φυσικά. Ας το δούμε.
Η επίσκεψη σε κάποιους αρχαιολογικούς χώρους της Ιταλίας θα μας βοηθήσει να φανταστούμε πώς ήταν η ζωή των πρώτων Χριστιανών.
Θέλετε να κάνουμε μαζί μια γρήγορη ξενάγηση;
Ας αρχίσουμε από εδώ.
Περίπου δέκα χιλιόμετρα δυτικά της Νάπολης, βρισκόταν το αρχαίο λιμάνι των Ποτιόλων.
Σήμερα είναι γνωστό ως Ποτσουόλι.
Γύρω στο 59 Κ.Χ., ο απόστολος Παύλος έφτασε εδώ ως κρατούμενος με πλοίο.
Από εδώ ξεκίνησε ο Παύλος το μακρύ ταξίδι του προς τη Ρώμη για να παρουσιαστεί τελικά ενώπιον του ίδιου του Καίσαρα.
Ένας από τους πιο γνωστούς μεγάλους ρωμαϊκούς δρόμους είναι η Αππία Οδός.
Είχε πλάτος περίπου 6 μέτρα και ήταν επιστρωμένη με ηφαιστειακές πέτρες.
Σε αυτόν τον δρόμο ταξίδεψε ο Παύλος πηγαίνοντας στη Ρώμη.
Στη διάρκεια της διαδρομής, ο Παύλος έφτασε τελικά σε ένα πολυσύχναστο κέντρο εμπορίου, που ήταν γνωστό ως Αγορά του Αππίου.
Λίγο πιο βόρεια υπήρχε ένας σταθμός ανάπαυσης (σαν πανδοχείο) που ήταν γνωστός ως Τρεις Ταβέρνες.
Έχοντας μάθει για τον ερχομό του Παύλου, μια ομάδα Χριστιανών από τη Ρώμη πήγε να συναντήσει τον απόστολο Παύλο και στους δύο σταθμούς του ταξιδιού του.
Το εδάφιο Πράξεις 28:15 λέει ότι, μόλις ο Παύλος τούς είδε, «ευχαρίστησε τον Θεό και πήρε θάρρος».
Ας επισκεφτούμε τώρα τα εντυπωσιακά ερείπια της Αρχαίας Όστιας, που ήταν το σημαντικότερο λιμάνι της Ρώμης.
Βρίσκεται περίπου 25 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά της Ρώμης.
Τα πολυώροφα κτίρια κατοικιών, γνωστά ως insulae, καθώς και οι ναοί, τα θέατρα, τα θερμά λουτρά και τα καταστήματα, μας δίνουν μια ιδέα του πώς ήταν η ζωή των Ρωμαίων τότε.
Καθώς περπατάμε στους αρχαίους δρόμους, εύκολα φανταζόμαστε τους αδελφούς μας να δίνουν μαρτυρία εκεί.
Ίσως σταματούσαν για φαγητό σε καταστήματα σαν αυτό που ονομάζονταν <i>θερμοπωλεία</i>.
Εκεί μπορούσαν να αγοράσουν ψωμί, κρασί, ψητό κρέας, τυρί, και να ξεκουραστούν λίγο.
Κατόπιν, φτάνουμε στη Ρώμη, όπου βρίσκεται ένα πασίγνωστο μνημείο.
Σωστά μαντέψατε, το Κολοσσαίο.
Αυτή η πελώρια κατασκευή του πρώτου αιώνα Κ.Χ., χωρητικότητας σύμφωνα με διάφορους υπολογισμούς 40.000 ως 87.000 θεατών, ήταν το κέντρο ψυχαγωγίας της αρχαίας Ρώμης.
Υπήρχαν κυρίως δύο τύποι θεαμάτων.
Ο αγώνας δύο μονομάχων και η θηριομαχία.
Επίσης, εδώ θανάτωναν εγκληματίες.
Είναι ενδιαφέρον ότι η είσοδος στο Κολοσσαίο ήταν δωρεάν.
Αυτό ήταν μέρος της πολιτικής των αυτοκρατόρων, οι οποίοι πρόσφεραν δωρεάν ψυχαγωγία προκειμένου να κρατούν τον λαό υπό έλεγχο.
Στην πραγματικότητα, αυτά τα θεάματα ήταν σαν ναρκωτικό που διέφθειρε τη συνείδηση του λαού, αλλά οι αληθινοί Χριστιανοί αρνούνταν θαρραλέα να συμμετέχουν έστω ως θεατές.
Παρεμπιπτόντως, ξέρετε πού βρήκαν οι Ρωμαίοι τους πόρους για να χτίσουν αυτό το τεράστιο στάδιο;
Από την κατάκτηση της Ιερουσαλήμ το 70 Κ.Χ. Μάλιστα, στο Κολοσσαίο υπάρχει μια επιγραφή που αναφέρει: «Ο Αυτοκράτορας Τίτος Καίσαρ Βεσπασιανός Αύγουστος ανήγειρε το νέο αμφιθέατρο με χρήματα που εισέπραξε από τα λάφυρα».
Σε ανάμνηση αυτού του σημαντικού γεγονότος, ο αυτοκράτορας Δομητιανός έστησε μια θριαμβική αψίδα προς τιμήν του αδελφού του τού Τίτου, ο οποίος κατέκτησε την Ιερουσαλήμ και αργότερα έγινε αυτοκράτορας.
Αν κοιτάξετε προσεκτικά, θα δείτε ένα ανάγλυφο που απεικονίζει Ρωμαίους στρατιώτες να μεταφέρουν λάφυρα από την Ιερουσαλήμ, μεταξύ των οποίων έναν λυχνοστάτη που είχαν πάρει από τον ναό του Ιεχωβά.
Αυτή η αψίδα αποτελεί μαρτυρία ότι τα λόγια του Ιησού για την καταστροφή της Ιερουσαλήμ και του ναού εκπληρώθηκαν πλήρως.
Αν λοιπόν χρησιμοποιούμε τη Γραφή ως χάρτη, ακόμα και οι πέτρες μπορούν να είναι σιωπηλοί μάρτυρες που πιστοποιούν ότι η Γραφή περιέχει αληθινές ιστορίες, αληθινές εμπειρίες και αληθινές προφητείες.
Ελπίζω να απολαύσατε την ξενάγησή μας.
Σε ευχαριστούμε για την ωραία ξενάγηση που μας έκανες, Μάρκο.
Μετά από το βίντεο που είδαμε, όλοι θέλουμε να πάμε στην Ιταλία για να δούμε αυτά τα μέρη από κοντά.
Έτσι δεν είναι;
Ελάτε!
Ετοιμάσου …
Ας ξαναγυρίσουμε σε εσένα τώρα, Μάνι.
Τι σε εντυπωσίασε περισσότερο από την εκπαίδευση στη Γαλαάδ;
Εγώ δεν μεγάλωσα στην αλήθεια.
Οπότε στην εφηβεία μου, αυτό που με ενδιέφερε ήταν να εξασφαλίσω για τον εαυτό μου μια άνετη ζωή, και αυτό θα το πετύχαινα λαβαίνοντας κοσμική εκπαίδευση.
Πίστευα ότι η εκπαίδευση ήταν το κλειδί, ότι θα ήταν η διέξοδός μου, αλλά ο Ιεχωβά με ξεγέλασε.
Τι εννοείς;
Τελικά δεν ήταν το κλειδί η κοσμική εκπαίδευση, αλλά ήταν η εκπαίδευση.
Ο Ιεχωβά ήξερε ότι χρειαζόμουν την καλύτερη δυνατή εκπαίδευση —τη θεϊκή εκπαίδευση.
Μμ.
Και η αλήθεια είναι ότι όσα έμαθα από τον Μεγάλο μας Εκπαιδευτή, τον Ιεχωβά, ξεπερνούν κατά πολύ οτιδήποτε θα μπορούσε να μου προσφέρει η κοσμική εκπαίδευση.
Τελικά, αυτό που κατάλαβα ήταν ότι η εκπαίδευση που μας παρέχει ο Ιεχωβά μάς κάνει καλύτερους ανθρώπους.
Στη Σχολή Γαλαάδ, κατάλαβα καλύτερα πώς ο Ιεχωβά μας εκπαιδεύει διαρκώς και η εκπαίδευση που μας δίνει είναι χρήσιμη, όχι μόνο σε εμάς τους ίδιους, αλλά και στους άλλους.
Και ειλικρινά, είμαι ευγνώμων που είχα την ευκαιρία να γνωρίσω καλύτερα τον ουράνιο Πατέρα μου.
Ωραία το έθεσες.
Να σου κάνω και μια τελευταία ερώτηση τώρα.
Πώς σκοπεύεις να χρησιμοποιήσεις στον διορισμό σου αυτά που έμαθες στη Γαλαάδ;
Είχα την τάση να ‘κολλάω’ πολύ στις οδηγίες.
Αλλά η Γαλαάδ με δίδαξε ότι, παρότι οι οδηγίες είναι σημαντικές, δεν πρέπει να ξεχνάω τι είναι πιο σημαντικό για τον Ιεχωβά —οι άνθρωποι.
Ναι.
Και ο Ιησούς το ήξερε καλά αυτό.
Γι’ αυτό, θέλω να μιμούμαι τον Ιησού στο πώς συμπεριφέρομαι στους ανθρώπους.
Όταν ήταν στη γη, ο Ιησούς γνώριζε τις οδηγίες καλύτερα από όλους.
Όμως, πού εστίαζε;
Στους ανθρώπους.
Έβαζε πρώτα τους ανθρώπους.
Τους αγαπούσε, δεν ανέμενε τελειότητα από αυτούς.
Στον διορισμό μου, ελπίζω να μιμούμαι πλήρως τον Ιησού και να καταφέρνω να εξισορροπώ τις οδηγίες με τις αρχές χωρίς να ξεχνάω ποτέ να αγαπώ τον λαό του Ιεχωβά.
Υπέροχο δίδαγμα!
Σε ευχαριστούμε που το μοιράστηκες μαζί μας.
Τώρα θα ήθελα να κάνω αυτές τις δύο ερωτήσεις στον καθέναν από εσάς και να σας ακούσουμε.
Να ακούσουμε πρώτα εσένα, Αντάλια.
Τι σε εντυπωσίασε περισσότερο από την εκπαίδευσή σου στη Γαλαάδ;
Για να είμαι ειλικρινής, αδελφέ Τσίλτον, ήρθα στη Γαλαάδ πολύ φοβισμένη και αγχωμένη για το άγνωστο.
Λογικό.
Με άγχωνε πολύ που δεν ήξερα ποιος θα ήταν ο μελλοντικός μας διορισμός.
Αλλά κάποια μαθήματα στη σχολή με βοήθησαν να νιώθω αισιόδοξη και έτοιμη για όσα μας επιφυλάσσει το μέλλον.
Κάναμε βαθιά ανάλυση της Επί του Όρους Ομιλίας, και ένα παράδειγμα με άγγιξε ιδιαίτερα. Στο Ματθαίος 7:9, 10, ο Ιησούς ρωτάει:
“Ποιος πατέρας, αν ο γιος του τού ζητήσει ψάρι, θα του δώσει φίδι;”
Οι ακροατές του Ιησού γνώριζαν ότι ένα ψάρι θα μπορούσε να μοιάζει με φίδι.
Έτσι κατάλαβα καλύτερα τι εννοούσε το παράδειγμα.
Παρόλο που ένας γιος θα μπορούσε να ξεγελαστεί αρχικά αν του έδιναν ένα φίδι, ένας στοργικός πατέρας δεν θα έκανε ποτέ κάτι τέτοιο.
Σωστά.
Κατάλαβα λοιπόν ότι ο ουράνιος Πατέρας μου, ο Ιεχωβά, ποτέ δεν θα μου έδινε κάτι κακό, κάνοντάς το όμως να φαίνεται καλό.
Μετά από στοχασμό λοιπόν, κατάλαβα ότι ο Ιεχωβά θα μου δώσει μόνο κάτι που θα μας κάνει καλό.
Και ό,τι και να μου ζητήσει, θα είναι σίγουρα για την αιώνια ευτυχία μου.
Α, υπέροχη σκέψη.
Προσευχόμαστε να έχετε επιτυχία στον διορισμό σας. Και μια τελική ερώτηση για εσένα, Αντάλια:
Πώς ελπίζεις να χρησιμοποιήσεις στον διορισμό σου αυτά που έμαθες στη Γαλαάδ;
Ξέρω ότι οι αδελφοί και οι αδελφές μας περνάνε πολλά.
Θέλω να μπορώ να ενισχύω την πίστη τους, όπως ενισχύθηκε και η δική μου.
Γι’ αυτό, σκοπεύω να μοιραστώ μαζί τους όσα έμαθα στη σχολή, και επίσης θέλω να είμαι ένα ζωντανό παράδειγμα για εκείνους.
Θέλω να είμαι σίγουρη ότι γνωρίζουν πως, όποια δυσκολία ή δοκιμασία αντιμετωπίσουν, ο Ιεχωβά θα τους στηρίξει.
Αυτό είναι βέβαιο.
Με όλα αυτά που έχουμε μάθει, ξέρω ότι είμαστε έτοιμοι για ό,τι μας επιφυλάσσει το μέλλον.
Τώρα που έχει ενισχυθεί η πίστη μου, είναι για εμένα πολύτιμη σαν θησαυρός.
Δεν θα την αφήσω ποτέ.
Τι ωραία!
Σε ευχαριστούμε που μας τα είπες αυτά.
Χάντα, να κάνουμε και σε εσένα την ίδια ερώτηση.
Τι σε εντυπωσίασε περισσότερο από την εκπαίδευση στη Γαλαάδ;
Έχω ακούσει πολλές φορές —το έχω διαβάσει επανειλημμένα στα έντυπά μας— ότι ο Ιεχωβά πάντα ανταμείβει τους πιστούς του.
Αλλά η Γαλαάδ με βοήθησε να το καταλάβω καλύτερα αυτό.
Τι εννοείς;
Για παράδειγμα, ο Ιεχωβά χρησιμοποίησε τον Ναβουχοδονόσορα για να κατακτήσει την Τύρο.
Αλλά ο Ναβουχοδονόσορ και οι άντρες του δεν πήραν πολλά λάφυρα από την Τύρο. Είναι λοιπόν σαν να του είπε ο Ιεχωβά:
“Ναβουχοδονόσορ, σε ευχαριστώ πολύ για την υπηρεσία που μου πρόσφερες.
Ορίστε, σου δίνω θησαυρούς από την Αίγυπτο”.
Ο Ναβουχοδονόσορ δεν ήταν υπηρέτης του, αλλά ο Ιεχωβά τον αντάμειψε για την υπηρεσία που του πρόσφερε.
Αν λοιπόν ο Ιεχωβά το κάνει αυτό για κάποιον που δεν τον λατρεύει, πόσο περισσότερο θα ανταμείψει αυτούς που του είναι όσιοι!
Αυτό με ενίσχυσε πολύ. –Ω, τι υπέροχο δίδαγμα! –Ωραία!
Σε ευχαριστούμε που το μοιράστηκες μαζί μας. Και μια τελευταία ερώτηση, Χάντα:
Πώς σκοπεύεις να χρησιμοποιήσεις στον διορισμό σου όλα αυτά που έμαθες εδώ στη Γαλαάδ;
Όταν μια αδελφή έρχεται να μου πει το πρόβλημά της, αμέσως σκέφτομαι μια λύση, ακόμα και την ώρα που η αδελφή μιλάει.
Ω!
Αλλά η Γαλαάδ μού έμαθε να ακούω και να δείχνω συμπόνια.
Η αδελφή ίσως δεν χρειάζεται καν λύση.
Ίσως απλώς χρειάζεται κάποιον να την ακούσει.
Αν όμως όντως χρειάζεται βοήθεια, είμαι αποφασισμένη να χρησιμοποιώ Βιβλικές αρχές καθώς συζητώ με το άτομο, και να το αφήνω να βγάζει μόνο του συμπεράσματα.
Θα αφήνω την αδελφή να βγάζει μόνη της συμπέρασμα.
Αυτό!
Ευχόμαστε να το καταφέρεις αυτό, Χάντα.
Σε ευχαριστούμε πολύ για όσα μας είπες.
Τώρα πάμε πάλι σε εσένα, Σάιμον.
Τι σε εντυπωσίασε περισσότερο από την εκπαίδευση στη Γαλάαδ;
Εμένα με επηρέασε απίστευτα η σειρά μαθημάτων που λέγεται «Να Αναπτύσσεστε Πνευματικά», σε σημείο που άλλαξα λίγο και τις προσευχές μου. Για παράδειγμα, προηγουμένως έλεγα στον Ιεχωβά: «Βοήθησέ με, σε παρακαλώ, να δείχνω αγάπη στη γυναίκα μου, στους φίλους, στους αδελφούς και στις αδελφές».
Μπράβο! Σωστή προσευχή.
Ναι, αλλά ήταν λίγο αόριστη.
Τώρα όμως καταλαβαίνω πιο ξεκάθαρα τι είναι αγάπη.
Η αγάπη είναι ανιδιοτελής ιδιότητα, εστιάζει στο να κάνεις το καλό στους άλλους, ανεξάρτητα από το αν το αξίζουν εκείνοι ή αν θα ωφεληθείς κάπως εσύ ο ίδιος.
Τώρα πια έχω καταλάβει πως, όταν προσεύχομαι στον Ιεχωβά να δείχνω αγάπη, πρέπει επίσης να του ζητάω να με βοηθάει να είμαι πιο ανιδιοτελές άτομο.
Τι ωραία!
Υπέροχο δίδαγμα!
Τώρα, πες μας, Σάιμον, πώς σκοπεύεις να χρησιμοποιήσεις στον διορισμό σου αυτά που έμαθες εδώ στη Γαλαάδ;
Ναι, κοίτα, αδελφέ Τσίλτον, η εκπαίδευση στη Γαλαάδ με βοήθησε να καταλάβω γιατί αγαπάω τόσο πολύ τους υπολογιστές.
Μάλιστα.
Πρέπει να μας εξηγήσεις καλύτερα τι εννοείς με αυτό.
Να, όταν δουλεύω με υπολογιστές, προγραμματίζω τι να κάνουν και εκείνοι απλά το κάνουν.
Αλλά οι άνθρωποι δεν είναι έτσι.
Οι άνθρωποι είναι απρόβλεπτοι.
Και δεν κάνουν πάντα αυτό που θέλω εγώ να κάνουν.
Γι’ αυτόν τον λόγο, όταν είμαι απορροφημένος σε τεχνικά ζητήματα, δεν μου είναι πάντα εύκολο να γυρίζω τον διακόπτη μου και να δείχνω αγάπη στους ανθρώπους.
Στόχος μου λοιπόν είναι να αγαπάω τους ανθρώπους όπως τους αγαπάει ο Ιεχωβά και να θυμάμαι ότι κάνουν το καλύτερο που μπορούν —όπως εγώ.
Πολύ ωραίο και αυτό το δίδαγμα.
Σε ευχαριστούμε που το μοιράστηκες μαζί μας.
Ας περάσουμε στη γυναίκα σου τώρα.
Πες μας, Γιόσι, τι σε εντυπωσίασε περισσότερο από την εκπαίδευση;
Ναι, τώρα αντιλαμβάνομαι τον καρπό του πνεύματος με έναν τρόπο που δεν το έκανα ποτέ προηγουμένως.
Να σας πω ένα παράδειγμα;
Βεβαίως.
Στον δικό μας πολιτισμό οι άνθρωποι γενικά θεωρούνται ταπεινοί και ευγενικοί.
Αλλά στη Γαλαάδ έμαθα ότι αυτού του είδους η ταπεινοφροσύνη δεν είναι αποτέλεσμα του αγίου πνεύματος, καρπός του αγίου πνεύματος.
Η Γαλαάδ με δίδαξε ότι η ταπεινοφροσύνη, η αγάπη, η καλοσύνη —όλες αυτές οι καλές ιδιότητες—
πρέπει να πηγάζουν από πολύ, πολύ πιο βαθιά, να μην είναι θέμα πολιτισμού, φυσικής τάσης ή χαρακτήρα.
Πρέπει να προέρχονται από τον Ιεχωβά, από το άγιο πνεύμα του, για να είναι καρπός του αγίου πνεύματος.
Και αυτή η σκέψη, ότι ο Ιεχωβά μάς βοηθάει με τις καλές μας ιδιότητες, πραγματικά με συγκλόνισε.
Πολύ ωραία, Γιόσι.
Και πώς σκοπεύεις να χρησιμοποιήσεις στον διορισμό σου αυτά που έμαθες από τη Γαλαάδ;
Ναι.
Η δύναμη του αγίου πνεύματος είναι τεράστια.
Όταν λοιπόν θα πάω στον καινούριο μου διορισμό, έχω βάλει στόχο να πλατυνθώ με τη βοήθεια του Ιεχωβά, να βγω από την άνεσή μου, ώστε να εστιάζω περισσότερο στους ανθρώπους και να μπορώ να είμαι πιο άνετη μαζί τους.
Και ελπίζω ότι και εκείνοι θα είναι άνετοι μαζί μου.
Είμαστε απόλυτα βέβαιοι ότι έτσι θα γίνει.
Μπράβο, Γιόσι, σε ευχαριστούμε πολύ.
Και εγώ.
Και τώρα, πριν τελειώσουμε, ας ακούσουμε και εσένα, Μάρκο.
Εσένα τι σε εντυπωσίασε περισσότερο από την εκπαίδευση στη Γαλαάδ;
Πιστεύω ότι η Γαλαάδ με βοήθησε να αγαπήσω ακόμα περισσότερο τη Γραφή.
Συνειδητοποίησα ότι, όταν έσκαβα στη Γραφή, όσο πιο βαθιά μελετούσα τόσο περισσότερα καινούρια πράγματα μάθαινα που δεν τα είχα καν φανταστεί.
Τώρα η Γραφή για εμένα είναι σαν μια βαλίτσα που έχει διπλό ή τριπλό πάτο.
Και είναι γεμάτη πράγματα.
Και όσο περισσότερο ψάχνω μέσα σε αυτήν, τόσο περισσότερα πράγματα βγάζω που δεν τα έβλεπα στην αρχή.
Έμαθα λοιπόν να μη βιάζομαι όταν μελετάω τη Γραφή, αλλά να αφιερώνω χρόνο για να στοχάζομαι, να βρίσκω κάθε οπτική γωνία, να μελετάω όλες τις πτυχές —επειδή τίποτα στη Γραφή δεν είναι τυχαίο.
Πολύ ωραίο το δίδαγμα που πήρες, Μάρκο.
Και πώς σκοπεύεις να χρησιμοποιήσεις στον διορισμό σου όσα έμαθες;
Το ότι συνειδητοποιώ τον πλούτο της Γραφής θα με βοηθήσει σε οποιονδήποτε διορισμό.
Είμαι πεπεισμένος ότι, όποια κατάσταση και αν αντιμετωπίσω στο μέλλον —ακόμη και αν προκύψει κάτι δύσκολο ή αναπάντεχο— το μόνο που θα χρειαστεί να κάνω είναι να ανοίξω τη Γραφή και να βρω μια παρόμοια περίπτωση ή ένα δίδαγμα ή μια κατάλληλη Βιβλική αρχή, γιατί είμαι βέβαιος ότι ο Ιεχωβά, ως στοργικός Πατέρας, έχει συμπεριλάβει στη Γραφή όλα όσα χρειάζομαι.
Υπέροχα!
Μπράβο, Μάρκο.
Θα προσευχόμαστε να τα καταφέρεις και εσύ.
Χαιρόμαστε που είχαμε την ευκαιρία να σας γνωρίσουμε λίγο καλύτερα και τους έξι, και το εκτιμούμε πολύ που μοιραστήκατε μαζί μας τις σκέψεις σας.
Μας εκφράζουν τα λόγια του αποστόλου Παύλου που είναι καταγραμμένα στο εδάφιο 2 Τιμόθεο 4:22, όπου λέει: «Ο Κύριος ας είναι μαζί με το πνεύμα που δείχνεις.
Η παρ’ αξίαν καλοσύνη του ας είναι μαζί σας».
Προσευχόμαστε να συνεχίζει να ευλογεί πλούσια ο Ιεχωβά εσάς τους έξι και τους υπόλοιπους σπουδαστές της 156ης τάξης της Γαλαάδ.
Και όλους εσάς που παρακολουθήσατε αυτό το πρόγραμμα, σας ευχαριστούμε πολύ.
Θα χαρούμε να τα ξαναπούμε στην επόμενη <i>Γνωριμία με την Τάξη.</i>
Ανυπομονούμε να ακούσουμε τον αδελφό Γκέριτ Λος σήμερα στη βασική ομιλία.
Ο αδελφός Λος είναι το μακροβιότερο μέλος του Κυβερνώντος Σώματος.
Μάλιστα, πρόσφατα, συμπλήρωσε 30 χρόνια υπηρεσίας στο Κυβερνών Σώμα.
Ανυπομονούμε λοιπόν για την ομιλία του.
Έχει ένα απλό και δυναμικό θέμα που νομίζω ότι θα σας αρέσει.
Έχει τίτλο «Να Εμπιστεύεστε στον Ιεχωβά». «Στον Θεό εμπιστευόμαστε», διαβάζουμε στα χαρτονομίσματα του δολαρίου.
Αλλά, με βάση την πραγματική νοοτροπία των ανθρώπων, δεν θα έπρεπε να λέει: «Στα χρήματα εμπιστευόμαστε»;
Ωστόσο, η εμπιστοσύνη στα χρήματα ή στα πλούτη οδηγεί σε απογοήτευση. Το Παροιμίες 11:28 λέει: «Όποιος εμπιστεύεται στα πλούτη του θα πέσει». Εμείς, ως Μάρτυρες του Ιεχωβά, λέμε: «Στον Ιεχωβά εμπιστευόμαστε.
Γι’ αυτό, δεν πρόκειται να πέσουμε».
Εμπιστευόμαστε στον Ιεχωβά για πολλούς λόγους.
Μας εντυπωσιάζουν όλους τα έργα του Ιεχωβά, έτσι δεν είναι;
Σκεφτείτε τη φύση —εντυπωσιαζόμαστε όταν κοιτάζουμε τα μεγαλοπρεπή βουνά, όταν θαυμάζουμε την ομορφιά των λουλουδιών.
Υπάρχουν πάρα πολλά διαφορετικά λουλούδια στον κόσμο.
Ποιο είναι το αγαπημένο σας;
Οι άνθρωποι φτιάχνουν ψεύτικα λουλούδια, αλλά όχι αληθινά που αναπαράγονται.
Οι άνθρωποι μπορούν να φτιάξουν ωραία κοσμήματα ή άλλα έργα τέχνης. Εντούτοις, δεν μπορούν να φέρουν σε ύπαρξη ή να φτιάξουν ούτε ένα χορταράκι, πόσο μάλλον λουλούδια ή δέντρα.
Δεν πρέπει αυτές οι σκέψεις να μας κάνουν ταπεινούς;
Ο άνθρωπος δεν μπορεί να πλάσει κανενός είδους ζωντανό πράγμα, αλλά ο Ιεχωβά μπορεί και το έκανε.
Στο Ματθαίος κεφάλαιο 6, εδάφιο 28, βλέπουμε ότι σε σχέση με αυτό ο Ιησούς είπε: «Μάθετε από τα κρίνα του αγρού, από το πώς μεγαλώνουν· δεν μοχθούν ούτε κλώθουν· αλλά σας λέω ότι ούτε ο Σολομών σε όλη του τη δόξα δεν ήταν στολισμένος όπως ένα από αυτά».
Ναι, ο Ιεχωβά είναι ο Παντοδύναμος, και εκείνος δημιούργησε τη φύση και τον άνθρωπο.
Δεν είχε ανάγκη να δημιουργήσει τη φύση και εμάς για να είναι ευτυχισμένος.
Εκείνος υπήρχε προτού αρχίσει να δημιουργεί για απροσδιόριστο διάστημα χρόνου, όπως εμείς εννοούμε τον χρόνο.
Πότε, λοιπόν, άρχισε να υπάρχει ο Ιεχωβά;
Υπήρχε ανέκαθεν.
Πώς μπορούμε να το καταλάβουμε αυτό;
Ας υποθέσουμε ότι κάποτε ο Ιεχωβά δεν είχε έρθει σε ύπαρξη ακόμη. Αν ήταν έτσι, τώρα δεν θα υπήρχε τίποτα.
Γιατί;
Επειδή από το τίποτα δεν βγαίνει τίποτα.
Το γεγονός ότι υπάρχουμε εμείς αποδεικνύει ότι ο Ιεχωβά υπήρχε ανέκαθεν.
Πολύ απλά.
Προτού αρχίσει να δημιουργεί, ο Ιεχωβά υπήρχε ολομόναχος.
Αλλά σίγουρα δεν ένιωθε μοναξιά.
Δεν εξαρτάται από πρόσωπα ή πράγματα για να νιώθει ευτυχισμένος. Στο 1 Τιμόθεο 1:11, περιγράφεται ως “ο ευτυχισμένος Θεός”.
Ο Ιεχωβά υπάρχει «από τους αιώνες και μέχρι τους αιώνες» και γνωρίζει πλήρως το σύμπαν και την ιστορία.
Το Ψαλμός 90:1, 2 λέει: «Ιεχωβά, ... από πάντα και για πάντα εσύ είσαι ο Θεός».
Ο Ιεχωβά δημιούργησε το σύμπαν, τη γη και τον άνθρωπο.
Ήθελε να υπάρχουν και άλλα νοήμονα όντα που θα είχαν επίγνωση της ύπαρξής τους, υποκινούμενος από αγάπη.
Το ζήτημα δεν είναι ότι χρειαζόταν άλλα πλάσματα για να νιώθει ευτυχισμένος, και βέβαια δεν χρειαζόταν ούτε υλικά πράγματα για να νιώθει ευτυχισμένος.
Ήταν ευτυχισμένος από το απώτατο παρελθόν, προτού δημιουργήσει οτιδήποτε.
Μας έδειξε στοργή δίνοντάς μας τη δυνατότητα να απολαμβάνουμε τη ζωή και τη φιλία μαζί του!
Τι μεγάλη εκδήλωση της παντοδυναμίας, της σοφίας και της αγάπης του!
Εντυπώνει στη διάνοια και στην καρδιά μας πόσο μεγαλειώδης είναι ο Ιεχωβά.
Όταν καθημερινά αντιμετωπίζουμε προκλήσεις, κάνοντας στοχασμούς γύρω από τον Ιεχωβά, θα υπομένουμε προβλήματα και δυσκολίες κάθε είδους και θα τον εμπιστευόμαστε. Όλοι εσείς, που θα αποφοιτήσετε σε λίγο από τη Γαλαάδ, θα διαπιστώσετε ότι αυτό ισχύει, καθώς θα αντιμετωπίζετε προβλήματα στο μέλλον.
Και αν έχετε προβλήματα, τι θα κάνετε;
Προσευχηθείτε στον Ιεχωβά.
Η ικανότητά του να ακούει προσευχές μάς κάνει να σαστίζουμε. Δεν είναι αλήθεια πως, όταν προσευχόμαστε, έχουμε την αίσθηση ότι ο Ιεχωβά εκείνη τη στιγμή δεν σκέφτεται ούτε κάνει τίποτα άλλο από το να ακούει εμάς;
Αλλά μπορεί να ακούει δεκάδες χιλιάδες προσευχές σε εκατοντάδες γλώσσες, και μάλιστα ταυτόχρονα.
Σε αυτές περιλαμβάνονται προσευχές που δεν τις λέμε μεγαλόφωνα, αλλά τις κάνουμε σιωπηρά στην καρδιά και στη διάνοιά μας.
Τι φοβερό πράγμα!
Αυτό όντως ενισχύει την εμπιστοσύνη και την πίστη μας σε αυτόν.
Κάτι άλλο που ενισχύει την εμπιστοσύνη μας στον Ιεχωβά είναι το σύμπαν που δημιούργησε.
Νιώθουμε μικροσκοπικοί και ασήμαντοι στη σκέψη ότι το σύμπαν ήρθε σε ύπαρξη, όπως λένε οι επιστήμονες, πριν από περίπου 18 ως 20 δισεκατομμύρια χρόνια.
Ας εξετάσουμε μερικές πληροφορίες σε σχέση με το σύμπαν που συνεχώς διαστέλλεται, σχόλια σχετικά με το πώς οι γαλαξίες κινούνται προς έναν κενό χώρο, έναν χώρο όπου δεν υπάρχουν ακόμα γαλαξίες ή άστρα.
Ακόμα και με τα πιο σύγχρονα τηλεσκόπια, οι επιστήμονες δεν έχουν φτάσει ακόμα στα όρια του υλικού σύμπαντος, πέρα από τα οποία δεν υπάρχει τίποτα, μόνο κενός χώρος.
Σαστίζουμε όταν αναλογιζόμαστε το σύμπαν.
Όταν κοιτάζετε τα άστρα τη νύχτα, αναρωτιέστε ποτέ πόσο μακριά φτάνει το βλέμμα σας ή πόσα άστρα μπορείτε να δείτε με γυμνό μάτι; Στον Ψαλμό 8:3, 4, ο Δαβίδ περιέγραψε πώς ένιωθε όταν κοίταζε τα άστρα: «Όταν βλέπω τους ουρανούς σου, τα έργα των δαχτύλων σου, τη σελήνη και τα άστρα που ετοίμασες, τι είναι ο θνητός άνθρωπος και τον θυμάσαι ή ο γιος του ανθρώπου και τον φροντίζεις;»
Νιώθουμε ταπεινοί όταν στοχαζόμαστε το σύμπαν.
Πόσο μακριά έφτανε το βλέμμα του Δαβίδ, αλλά και το δικό μας επίσης;
Σε μια απόσταση περίπου 600.000 ετών φωτός, σύμφωνα με τη <i>Σκοπιά</i> 1 Μαΐου 1983.
Υπολογίζεται ότι ο γαλαξίας μας και μόνο περιέχει 200 ως 400 δισεκατομμύρια άστρα.
Τα άστρα κινούνται με εκπληκτική ταχύτητα. Σύμφωνα με κάποια εγκυκλοπαίδεια: «Η ταχύτητα με την οποία το ηλιακό μας σύστημα περιστρέφεται μέσα στον γαλαξία είναι περίπου 220 χιλιόμετρα το δευτερόλεπτο και, όπως έχουν διαπιστώσει οι επιστήμονες, περίπου 792.000 χιλιόμετρα την ώρα».
Υπολογίζεται ότι μια δέσμη φωτός χρειάζεται περίπου 100.000 χρόνια για να ταξιδέψει από το ένα άκρο του γαλαξία μας ως το άλλο.
Αν βρισκόμασταν έξω από τον γαλαξία μας και τον κοιτάζαμε από μια διαφορετική γωνία, θα φαινόταν σαν δίσκος, αλλά φαίνεται σαν λωρίδα, λόγω της θέσης του ηλιακού μας συστήματος στις παρυφές του γαλαξία.
Το βιβλίο <i>Οδηγός του Γαλαξία</i> (<i>Guide to the Galaxy</i>), που εκδόθηκε το 1994, λέει: «Το ηλιακό σύστημα χρειάζεται 240 εκατομμύρια χρόνια για να κάνει μια πλήρη περιστροφή γύρω από το κέντρο του γαλαξία.
Η ταχύτητα που περιλαμβάνεται είναι απόλυτη τιμή».
Φανταστείτε!
Οι αστρονόμοι υπολόγισαν ότι υπάρχουν περίπου 100 δισεκατομμύρια έως 1 τρισεκατομμύριο γαλαξίες στο σύμπαν.
Και πόσα άστρα;
Υπολογίζουν από 10 εξάκις έως 1 επτάκις εκατομμύριο, αν σας λέει κάτι αυτό. Ίσως αναρωτιέστε:
“Πόσο είναι το 1 επτάκις εκατομμύριο;”
Όπως θα δείτε και στην εικόνα που θα εμφανιστεί, είναι το 1 ακολουθούμενο από 24 μηδενικά, δηλαδή αν πάρετε 1 δισεκατομμύριο και το πολλαπλασιάσετε με 1 τετράκις εκατομμύριο (όπως δείχνει η επόμενη εικόνα), έχετε 1 επτάκις εκατομμύριο.
Εύκολο, ε;
Εγώ δυσκολεύομαι λιγάκι. <i>Η Σκοπιά</i> 1 Μαρτίου 1991 έθετε το ερώτημα: «Πού ... βρίσκεται η πηγή όλης της ενέργειας που αντιπροσωπεύουν τα 100 δισεκατομμύρια αστέρια που υπάρχουν στο γαλαξία μας [και εδώ μιλάμε μόνο για έναν γαλαξία], καθώς επίσης το ένα δισεκατομμύριο και πλέον γαλαξίες που αποτελούν το ορατό σύμπαν;» Αυτό ήταν το ερώτημα που έθετε εκείνη η <i>Σκοπιά.</i>
Η Γραφή μάς παροτρύνει να κάνουμε στοχασμούς γύρω από το σύμπαν.
Αυτό ενισχύει την εμπιστοσύνη μας στον Ιεχωβά. Η Γραφή λέει: «Σηκώστε τα μάτια σας προς τον ουρανό και δείτε.
Ποιος τα δημιούργησε αυτά;
Αυτός που παρατάσσει το στράτευμά τους κατά αριθμό· τα καλεί όλα ονομαστικά.
Λόγω της τεράστιας δυναμικής του ενέργειας και της φοβερής δύναμής του, ούτε ένα από αυτά δεν λείπει».
Σε ποιον αναφέρεται η λέξη «Αυτός»;
Φυσικά, στον Ιεχωβά.
Ποιο το όφελος να μιλάμε για το σύμπαν αφού είναι ασύλληπτο για εμάς το μέγεθός του;
Το σύμπαν αποδεικνύει ότι ο Ιεχωβά είναι Παντοδύναμος.
Και αυτό μας ωθεί να εμπιστευόμαστε τις προφητείες του ότι θα τερματίσει την πονηρία, θα καταστρέψει τον Διάβολο και θα φέρει έναν επίγειο παράδεισο για όλους τους υπάκουους ανθρώπους.
Είναι καλό να συλλογιζόμαστε τι έγραψε ο Δαβίδ για τον Ιεχωβά στον Ψαλμό 139. Στα εδάφια 1 ως 5, ο Δαβίδ εκφράζει τη βεβαιότητά του για το ενδιαφέρον του Ιεχωβά προς εκείνον.
Ο Ιεχωβά θέλει να του μιλάμε.
Μπορούμε να του λέμε τις πιο βαθιές σκέψεις μας.
Μπορούμε να λέμε στον Ιεχωβά τα πάντα χωρίς να ντρεπόμαστε.
Ας δούμε, λοιπόν, τα εδάφια. Ψαλμός 139 από το εδάφιο 1: «Ιεχωβά, ερεύνησες πλήρως μέσα μου και με γνωρίζεις.
Γνωρίζεις πότε κάθομαι και πότε σηκώνομαι.
Διακρίνεις τις σκέψεις μου από μακριά.
Με παρατηρείς όταν ταξιδεύω και όταν πλαγιάζω· ξέρεις καλά όλες τις οδούς μου.
Πριν προλάβει να έρθει λόγος στη γλώσσα μου, εσύ, Ιεχωβά, ήδη τον γνωρίζεις καλά.
Με περιβάλλεις από πίσω και από μπροστά και βάζεις το χέρι σου πάνω μου».
Δεν είναι πολύ συγκινητικό αυτό το απόσπασμα;
Μετά, στα εδάφια 6 ως 13, ο Δαβίδ προσπάθησε να συλλάβει τη μεγαλειότητα του Ιεχωβά.
Αποδείχτηκε αδύνατον. Οπότε, στο εδάφιο 6, λέει στη συνέχεια: «Αυτή η γνώση είναι ασύλληπτη για εμένα.
Είναι τόσο ψηλά ώστε δεν μπορώ να τη φτάσω.
Πού να πάω για να ξεφύγω από το πνεύμα σου;
Πού να κρυφτώ από το πρόσωπό σου;
Αν ανέβαινα στον ουρανό, θα ήσουν εκεί, και αν έστρωνα το κρεβάτι μου στον Τάφο, θα ήσουν και πάλι εκεί.
Αν πετούσα μακριά με τις φτερούγες της αυγής για να κατοικήσω στην πιο μακρινή θάλασσα, ακόμη και εκεί θα με οδηγούσε το χέρι σου και θα με κρατούσε το δεξί σου χέρι.
Αν πω: “Ασφαλώς θα με κρύψει το σκοτάδι!” τότε η νύχτα γύρω μου θα γινόταν φως.
Ακόμη και το σκοτάδι δεν θα ήταν πολύ σκοτεινό για εσένα.
Η νύχτα θα ήταν φωτεινή σαν την ημέρα· για εσένα το σκοτάδι είναι το ίδιο με το φως.
Εσύ έφτιαξες τα νεφρά μου· με κράτησες καλυμμένο στη μήτρα της μητέρας μου».
Ο Δαβίδ μένει έκπληκτος από το πόσο σοφά δημιούργησε ο Ιεχωβά το ανθρώπινο σώμα.
Αποδίδει όλη τη δόξα στον Ιεχωβά για αυτό το αξιοθαύμαστο δώρο. Συνεχίζει από το εδάφιο 14: «Σε εξυμνώ επειδή είμαι πλασμένος με τρόπο θαυμαστό που εμπνέει δέος.
Τα έργα σου είναι θαυμαστά, το ξέρω πολύ καλά αυτό.
Τα κόκαλά μου δεν ήταν κρυμμένα από εσένα όταν διαμορφωνόμουν στα κρυφά, όταν υφαινόμουν στα έγκατα της γης [μεταφορικά].
Τα μάτια σου με είδαν ακόμη και όταν ήμουν έμβρυο· όλα τα μέρη μου ήταν γραμμένα στο βιβλίο σου σχετικά με τις ημέρες κατά τις οποίες σχηματίζονταν, προτού υπάρξει έστω και ένα από αυτά».
Ας διαβάσουμε ακόμα δύο εδάφια και ας δούμε πώς αυτό επηρέασε τον Δαβίδ ώστε να έχει πλήρη εμπιστοσύνη και πεποίθηση στον ουράνιο Πατέρα του. Εδάφιο 17: «Πόσο πολύτιμες λοιπόν είναι για εμένα οι σκέψεις σου!
Θεέ, είναι πραγματικά αναρίθμητες!
Αν προσπαθήσω να τις μετρήσω, είναι περισσότερες από τους κόκκους της άμμου.
Όταν ξυπνώ, είμαι ακόμη μαζί σου».
Και εμείς συμφωνούμε με τον Δαβίδ ότι έχουμε δημιουργηθεί με θαυμαστό, πολύ εντυπωσιακό τρόπο.
Ας σκεφτούμε για παράδειγμα την ικανότητα που έχουμε να μιλάμε και να σκεφτόμαστε.
Επίσης, μόνο εμείς έχουμε την έμφυτη περιέργεια να μάθουμε ποιοι είμαστε.
Αντίθετα με όλα τα ζώα, μόνο εμείς έχουμε την ικανότητα να συλλογιζόμαστε τις σκέψεις του Θεού.
Να ένας τρόπος με τον οποίο είμαστε πλασμένοι κατά την εικόνα του Θεού!
Σκεφτείτε τα μάτια μας —πραγματικό θαύμα!
Έχουμε διόφθαλμη όραση —μπορούμε να διακρίνουμε τη θέση των αντικειμένων μεταξύ τους στον χώρο.
Σκεφτείτε τα αφτιά μας —και άλλο θαύμα!
Ακούμε στερεοφωνικά.
Ας μιλήσουμε τώρα για το σύμπαν του εγκεφάλου μας.
Η εγκυκλοπαίδεια <i>Στοιχεία Φυσικής</i> (<i>The Physics Factbook</i>), επιμέλεια Γκλεν Έλερτ, αναφέρει: «Ο εγκέφαλος, που ζυγίζει μόλις 1,5 κιλό, περιέχει σχεδόν 100 δισεκατομμύρια νευρώνες».
Τι είναι αυτοί; Νευρικά κύτταρα —100 δισεκατομμύρια νευρώνες.
Αν δεν με πιστεύετε, μετρήστε τους μόνοι σας, και πείτε μου.
Ο εγκέφαλος είναι το πιο περίπλοκο όργανο στο σύμπαν.
Ένα σύγγραμμα αναφέρει για αυτά τα νευρικά κύτταρα ότι είναι όσα και τα άστρα που υπάρχουν στον γαλαξία μας.
Έχει επίσης τρισεκατομμύρια υποστηρικτικά κύτταρα, τα γλοία.
Ο κάθε νευρώνας συνδέεται με άλλους νευρώνες με έως και 40.000 επιμέρους συνδέσεις.
Αυτές οι συνδέσεις ονομάζονται συνάψεις.
Στον εγκέφαλο υπάρχουν περισσότερες συνδέσεις από όσα άστρα υπάρχουν σε όλο το σύμπαν.
Για σκεφτείτε!
Αναμφίβολα, είμαστε πλασμένοι με θαυμαστό τρόπο, και όλος ο αίνος ανήκει στον Ιεχωβά.
Συνειδητοποιώντας ότι ο Ιεχωβά δημιούργησε αυτό το εκπληκτικό σύμπαν, τη γη και τον άνθρωπο, αποκτούμε μεγαλύτερη πεποίθηση για το ότι ο Ιεχωβά μπορεί και θέλει να μας βοηθήσει όταν αντιμετωπίζουμε προβλήματα και δυσκολίες.
Τι θα κάνουμε αν αντιμετωπίσουμε διωγμό ή αν απαγορευτεί το έργο μας;
Θα εμπιστευτούμε στον Ιεχωβά.
Αλλά ο Ιεχωβά δεν είναι μόνο παντοδύναμος, είναι επίσης η προσωποποίηση της αγάπης.
Ενδιαφέρεται πολύ για εσάς που θα αποφοιτήσετε σε λίγο από τη Γαλαάδ.
Όντως, ενδιαφέρεται για όλους μας.
Μας αγαπάει.
Πρόσφερε τον αγαπημένο του Γιο, τον Ιησού Χριστό, ως θυσία για τις αμαρτίες μας και για να μας βοηθήσει να γίνουμε τέλειοι και να απολαμβάνουμε αιώνια φιλία μαζί του.
Ο Ιεχωβά ήταν απολύτως βέβαιος ότι ο Γιος του θα παρέμενε πιστός.
Η αγάπη του υποκινεί και εμάς να αγαπάμε.
“Η αγάπη είναι τέλειος δεσμός ενότητας”, λέει το Κολοσσαείς 3:14.
Είναι ο πιο ισχυρός δεσμός που υπάρχει στο σύμπαν.
Η τέλεια αγάπη που ενώνει τον Γιο και τον Πατέρα μεταξύ τους είναι αδιάρρηκτη.
Παρόμοια, ο Θεός εμπιστεύεται την οργάνωση των υπηρετών του, βέβαιος ότι η αγάπη θα διατηρούσε τους περισσότερους ακλόνητους στις δοκιμασίες. Το εδάφιο Ψαλμός 56:11 λέει:
“Στον Θεό θέτουμε την εμπιστοσύνη μας”. Το Παροιμίες 3:5 μας παροτρύνει: «Να εμπιστεύεσαι στον Ιεχωβά με όλη σου την καρδιά».
Το καλύτερο παράδειγμα είναι ο Ιησούς.
Όταν τον κάρφωσαν στο ξύλο βασανισμού, του έλεγαν περιπαικτικά: «Εμπιστεύτηκε στον Θεό· ας τον σώσει τώρα Εκείνος αν τον θέλει, γιατί αυτός είπε:
“Είμαι Γιος του Θεού”».
Από την άλλη πλευρά, και ο Ιεχωβά μάς εμπιστεύεται.
Πόσο ενθαρρυντικό!
Εμπιστεύεται την οργάνωση των υπηρετών του, βέβαιος ότι η αγάπη θα διατηρούσε τους περισσότερους από εμάς ακλόνητους σε αυτόν, ακλόνητους στις δοκιμασίες, και ότι η οργάνωση των πλασμάτων του δεν θα έπαυε ποτέ να είναι ακλόνητη σε αυτόν.
Εμπιστεύτηκε τον Αβραάμ.
Εμπιστεύτηκε και άλλους πατριάρχες.
Εμπιστεύεται τους χρισμένους σήμερα.
Εμπιστεύεται τα μέλη του μεγάλου πλήθους που έχουν επίγεια ελπίδα.
Ναι, ο Ιεχωβά εμπιστεύεται εσάς, και εμείς είμαστε βέβαιοι ότι όλοι σας θα συνεχίσετε να εμπιστεύεστε τον Ιεχωβά για πάντα.
Ναι, στον Θεό εμπιστευόμαστε!
Έχει έρθει τώρα η στιγμή να δώσουμε τα διπλώματα στους αποφοίτους και θα με βοηθήσει σε αυτό ο αδελφός Μάλενφαντ που υπηρετεί ως βοηθός της Επιτροπή Διδασκαλίας.
Σε ευχαριστούμε πολύ, νεαρέ.
Και εγώ σε ευχαριστώ.
Πρώτα, έχουμε τον αδελφό και την αδελφή Ατσόνου.
Θα επιστρέψουν στο γραφείο τμήματος της Βρετανίας.
Ο αδελφός και η αδελφή Αλβάρες θα επιστρέψουν στο γραφείο τμήματος της Δομινικανής Δημοκρατίας.
Ο αδελφός και η αδελφή Μπακούν θα επιστρέψουν στο γραφείο τμήματος της Πολωνίας.
Ο αδελφός Καπρόνι διορίζεται στο γραφείο τμήματος των Ηνωμένων Πολιτειών.
Ο αδελφός και η αδελφή Ντουμιτράν θα επιστρέψουν στο γραφείο τμήματος της Γαλλίας.
Ο αδελφός και η αδελφή Γκονσάλες διορίζονται στο γραφείο τμήματος της Κολομβίας.
Ο αδελφός και η αδελφή Χέιτενς διορίζονται στο γραφείο τμήματος του Κονγκό (Κινσάσα).
Ο αδελφός και η αδελφή Χόρι θα επιστρέψουν στο γραφείο τμήματος της Ιαπωνίας.
Ο αδελφός Κουτσισβίλι διορίζεται στο γραφείο τμήματος της Ελλάδας.
Ο αδελφός Κουτσιάντσιτς θα επιστρέψει στο γραφείο τμήματος της Κροατίας.
Και η αδελφή Κολέβα θα επιστρέψει στο γραφείο τμήματος της Βουλγαρίας.
Ο αδελφός και η αδελφή Κοτοϊσούβα θα επιστρέψουν στο γραφείο τμήματος των Φίτζι.
Ο αδελφός και η αδελφή Λουκά διορίζονται στο γραφείο τμήματος της Ελλάδας.
Ο αδελφός και η αδελφή Λούνα διορίζονται στο γραφείο τμήματος της Νότιας Αφρικής.
Ο αδελφός Μάρκιν θα επιστρέψει στο γραφείο τμήματος του Καναδά.
Ο αδελφός και η αδελφή Μάστοπ θα επιστρέψουν στο γραφείο τμήματος της Ολλανδίας.
Ο αδελφός και η αδελφή Ματκόφσκι διορίζονται στο γραφείο τμήματος της Βουλγαρίας.
Ο αδελφός και η αδελφή Όρτον διορίζονται στο γραφείο τμήματος της Μοζαμβίκης.
Ο αδελφός Ράουνιγκ θα επιστρέψει στο γραφείο τμήματος της Κεντρικής Ευρώπης.
Η αδελφή Ραζαφιμαντίμπ θα επιστρέψει στο γραφείο τμήματος της Μαδαγασκάρης.
Ο αδελφός Ριβέρα θα επιστρέψει στο γραφείο τμήματος της Κολομβίας.
Ο αδελφός και η αδελφή Σιδέρη θα επιστρέψουν στο γραφείο τμήματος του Καναδά.
Ο αδελφός και η αδελφή Τολέντο θα επιστρέψουν στο γραφείο τμήματος των Ηνωμένων Πολιτειών.
Ο αδελφός και η αδελφή Φόλκμαν θα επιστρέψουν στο γραφείο τμήματος της Σερβίας.
Ο αδελφός και η αδελφή Γουόκερ διορίζονται στο γραφείο τμήματος της Βραζιλίας.
Ο αδελφός και η αδελφή Γουιτσαξάνα θα επιστρέψουν στο γραφείο τμήματος της Ινδονησίας.
Νομίζω ότι ο αδελφός Μάλενφαντ τα πήγε εξαιρετικά!
Και τώρα έχω τη χαρά να σας παρουσιάσω τους αποφοίτους της 156ης τάξης της Σχολής Γαλαάδ.
Η τάξη έχει ετοιμάσει μια επιστολή και ο αδελφός Λούις Γουόκερ από τις Ηνωμένες Πολιτείες θα μας τη διαβάσει. «Προς το Κυβερνών Σώμα και την οικογένεια Μπέθελ.
Μετά από πέντε μήνες εντατικής μελέτης της Γραφής, είμαστε γεμάτοι με τόσα συναισθήματα που δυσκολευόμαστε να εκφράσουμε με λόγια την εκτίμηση και την ευγνωμοσύνη μας.
Νιώθουμε όπως ο Ησαΐας όταν είδε το όραμα του Ιεχωβά που περιγράφεται στο έκτο κεφάλαιο του βιβλίου του.
Είδε τον Ιεχωβά με έναν ανεπανάληπτο τρόπο και το ίδιο ισχύει και για εμάς.
Η Σχολή Γαλαάδ μάς βοήθησε να εκτιμήσουμε περισσότερο την υπέροχη προσωπικότητα του Ιεχωβά, την απαράμιλλη σοφία του και την ακλόνητη αγάπη του. Όπως ο Ησαΐας, κατά καιρούς νιώθουμε να μας λυγίζουν οι ατέλειες και οι περιορισμοί μας.
Ωστόσο, όπως ο Ιεχωβά καθησύχασε τον Ησαΐα μέσω ενός σεραφείμ, έτσι ενθάρρυνε στοργικά και εμάς. Τις τελευταίες 20 εβδομάδες, η φροντίδα που λάβαμε ήταν όπως “όταν φροντίζει τρυφερά τα παιδιά της η μητέρα που θηλάζει”.
“Αγαπήσαμε πολύ” τους εκπαιδευτές μας επειδή μας πρόσφεραν όχι μόνο τις γνώσεις και την κατανόησή τους για τον Λόγο του Θεού αλλά “και τον ίδιο τους τον εαυτό”.
Μας παρότρυναν να δίνουμε πάντα στον Ιεχωβά το καλύτερο μας, να είμαστε ταπεινοί και να ενισχύουμε τους άλλους.
Μάθαμε πόσο σημαντικό είναι να μην παίρνουμε τον εαυτό μας πολύ στα σοβαρά και να απολαμβάνουμε το ταξίδι μας με τον Ιεχωβά.
Είμαστε επίσης βαθιά ευγνώμονες σε εσάς αδελφοί στο Κυβερνών Σώμα.
Παρά το φορτωμένο σας πρόγραμμα, βρίσκατε χρόνο για εμάς.
Οι εγκάρδιες ομιλίες σας μας υποκίνησαν να είμαστε θαρραλέοι και να μη φοβόμαστε τις προκλήσεις που θα αντιμετωπίσουμε.
Δεν θα ξεχάσουμε ποτέ το παράδειγμα σας στην εκδήλωση καλοσύνης, ταπεινοφροσύνης και αγάπης.
“Μιμούμενοι την πίστη σας”, είμαστε αποφασισμένοι να παραμείνουμε όσιοι και υποτακτικοί στον Ιεχωβά και στην οργάνωσή του, καθώς θα πάμε στους διορισμούς μας. Τέλος, η εκπαίδευσή μας δεν περιορίστηκε σε όσα μάθαμε μέσα στην τάξη.
Αγαπητοί μας αδελφοί και αδελφές της οικογένειας Μπέθελ των Ηνωμένων Πολιτειών, μας διδάξατε τι σημαίνει αληθινή φιλοξενία.
Η καλοσύνη και η γενναιοδωρία σας ήταν αξιοθαύμαστες.
Η αγάπη σας μας άγγιξε βαθιά.
Και παρότι δεν είχαμε αρκετό χρόνο για να γνωρίσουμε τον καθέναν από εσάς, ήταν αρκετός για να σας αγαπήσουμε πολύ.
Όσα ευχαριστώ και αν πούμε στον ουράνιο Πατέρα μας για αυτή τη μοναδική εμπειρία θα είναι λίγα.
Επαναλαμβάνουμε τα λόγια που είπε ο Ησαΐας προτού ακόμη λάβει λεπτομέρειες για τον νέο του διορισμό:
“Ορίστε εγώ!
Στείλε εμένα!
Στείλε εμένα!”
Καθώς ξεκινάμε για τους διορισμούς μας, είμαστε πεπεισμένοι χάρη σε αυτή την εξαιρετική εκπαίδευση ότι ο Ιεχωβά “θα μας κάνει σταθερούς, θα μας κάνει ισχυρούς”.
Με καρδιά γεμάτη ευγνωμοσύνη και αγάπη, οι αδελφοί σας, 156η τάξη της σχολής Γαλαάδ».
Σας ευχαριστούμε για τα αισθήματα που εκφράσατε.
Αντανακλούν την εκτίμηση και την πνευματικότητα ολόκληρης της τάξης και το εκτιμούμε πολύ αυτό.
Ήταν μεγάλη μας χαρά να είμαστε μαζί σας σήμερα!
Στα εισαγωγικά μας σχόλια, αναφερθήκαμε στο προνόμιο που έχουμε να μας χρησιμοποιεί ο Ιεχωβά και εξετάσαμε παραδείγματα ταπεινών υπάκουων ανθρώπων που ο Ιεχωβά θεωρούσε πολύτιμους από το πρώτο και το δεύτερο κεφάλαιο του Λουκά, όπως η Μαρία, οι ταπεινοί βοσκοί, ο Συμεών και η Άννα.
Λάβαμε την παρότρυνση να μιμούμαστε αυτά τα καλά παραδείγματα και να είμαστε το είδος του ατόμου που ο Ιεχωβά ευαρεστείται να χρησιμοποιεί, εστιάζοντας σε αυτό που είναι σημαντικό για τον Ιεχωβά, δηλαδή να καλλιεργούμε πνευματικές ιδιότητες τις οποίες θεωρεί πολύτιμες και οι οποίες μας κάνουν χρήσιμους σε αυτόν.
Και είναι αλήθεια ότι εσείς είστε άτομα που ο Ιεχωβά ευαρεστείται να χρησιμοποιεί και αυτό ισχύει για όλο τον λαό του Ιεχωβά —όλους στο ακροατήριο, τον λαό του Ιεχωβά σε όλο τον κόσμο.
Ο Ιεχωβά ευαρεστείται να τους χρησιμοποιεί επειδή τους έχει ελκύσει προσωπικά. Στο Ιωάννης 6:44, τι διαβάζουμε: «Κανείς δεν μπορεί να έρθει σε εμένα αν δεν τον ελκύσει ο Πατέρας που με έστειλε· και εγώ θα τον αναστήσω την τελευταία ημέρα».
Επομένως, ο Ιεχωβά έχει ελκύσει τον καθέναν μας επειδή είδε στην καρδιά μας κάτι πολύτιμο.
Είδε ταπεινοφροσύνη, ειλικρίνεια και την επιθυμία να μάθουμε την αλήθεια και να υπηρετούμε τον αληθινό και ζωντανό Θεό.
Και έτσι, έχουμε το προνόμιο να είμαστε μέρος του λαού που φέρει το όνομα του Ιεχωβά.
Ως άτομα έχουμε ένα προνόμιο, έχουμε μια θέση στη διευθέτηση του μεγάλου πνευματικού ναού του.
Ανήκουμε όλοι στην ομάδα του Ιεχωβά, και φυσικά το προνόμιο που έχει ο καθένας μας είναι να διαγγέλλουμε το όνομά του στο έργο κηρύγματος της Βασιλείας. Αλλά κατά καιρούς, ο Ιεχωβά μάς αναθέτει και άλλες εργασίες, σε άλλους διορισμούς που σχετίζονται με το έργο κηρύγματος της Βασιλείας.
Και για εσάς αγαπητοί αδελφοί αυτό περιλαμβάνει και την εκπαίδευση που λάβατε στη Σχολή Γαλαάδ.
Και παρότι η εκπαίδευση στη Γαλαάδ δεν σας καθιστά ανώτερους από τους αδελφούς σας —και ασφαλώς δεν νιώθετε έτσι— δείχνει ότι ο Ιεχωβά σάς επιδοκιμάζει ότι βρήκε κάτι καλό στην καρδιά σας, το οποίο θα μπορούσε κατόπιν να συνεχίσει να το καλλιεργεί και να σας εκπαιδεύει ώστε να σας χρησιμοποιήσει περισσότερο για να βοηθάτε και να ενισχύετε τον λαό του.
Πιθανότατα τις ιδιότητες που έβλεπε στη Μαρία, στους βοσκούς, στον Συμεών και στην Άννα τις βλέπει και σε εσάς: ταπεινοφροσύνη, βαθιά πνευματικότητα, υπακοή, οσιότητα, εκτίμηση για τα πνευματικά πράγματα και σταθερότητα στο πνευματικό σας πρόγραμμα.
Να είστε βέβαιοι ότι ο Ιεχωβά σάς αγαπάει και ότι σας επιδοκιμάζει επειδή έχετε αυτές τις πολύτιμες ιδιότητες που σας κάνουν πραγματικά χρήσιμους σε αυτόν.
Αυτό που θέλουμε να σας μείνει λοιπόν είναι να συνεχίσετε να είστε το είδος του ατόμου που μπορεί να χρησιμοποιήσει ο Ιεχωβά.
Αυτή ακριβώς είναι και η παρότρυνση που δίνεται στο Φιλιππησίους 3:16: «Όπως και να έχει, στον βαθμό στον οποίο έχουμε κάνει πρόοδο, ας συνεχίσουμε να περπατάμε εύτακτα στην ίδια πορεία».
Τώρα, σε σχέση με τα παραδείγματα στα κεφάλαια 1 και 2 του Λουκά δεν ξαναδιαβάζουμε κάτι για τον Συμεών και την Άννα, αλλά είμαστε σίγουροι ότι παρέμειναν πιστοί για το υπόλοιπο της ζωής τους.
Όσον αφορά τη Μαρία, διαβάζουμε ότι συνέχισε να υπηρετεί τον Ιεχωβά και τα επόμενα χρόνια μαζί με τον Ιωσήφ ανέθρεψαν τον Ιησού και τα άλλα παιδιά τους ώστε να αγαπούν και να υπηρετούν τον Ιεχωβά.
Και είδαμε με πόση εκτίμηση η Μαρία “φύλαγε στην καρδιά της” όσα έκανε ο Ιεχωβά για τον γιο της που ήταν, φυσικά, και δικός του Γιος.
Και σκεφτόμαστε επίσης ότι η Μαρία πιθανώς αντιμετώπισε τον θάνατο του συζύγου της κάποια στιγμή στη ζωή της, καθώς και την αρχική έλλειψη πίστης που έδειξαν τα άλλα της παιδιά σε σχέση με το αν ο Ιησούς ήταν ο Μεσσίας.
Τελικά, είδε τον γιο της να πεθαίνει με τον πιο ντροπιαστικό και οδυνηρό τρόπο στο ξύλο του βασανισμού.
Όταν εκπληρώθηκαν τα λόγια του Συμεών ότι ένα “μακρύ σπαθί θα τη διαπερνούσε”.
Η εμπιστοσύνη του Ιεχωβά στη Μαρία ήταν βάσιμη.
Συνέχισε να είναι το είδος του ατόμου που εκείνος μπορούσε να χρησιμοποιεί.
Επομένως, να μιμείστε το παράδειγμά της, να είστε άτομο που ο Ιεχωβά θα θέλει να χρησιμοποιεί και να εστιάζετε σε αυτά που εκείνος θεωρεί πιο σημαντικά.
Συνεχίστε να καλλιεργείτε τις ιδιότητες που θα σας κάνουν αγαπητούς στον Ιεχωβά.
Και τότε, όταν χρειαστεί να κάνετε κάποια εργασία, όταν σας ανατεθεί κάποιος διορισμός, όταν χρειαστεί να δώσετε ενθάρρυνση σε κάποιον, θα έχετε τα πνευματικά προσόντα και θα είστε πλέον έτοιμοι ώστε να σας χρησιμοποιήσει ο Ιεχωβά αν είναι θέλημά του.
Ναι, συνεχίστε να είστε το είδος του ατόμου που ο Ιεχωβά θέλει να χρησιμοποιεί και τότε θα έχετε πάντα την εύνοια του και θα βρίσκετε χαρά σε οτιδήποτε θέλει ο Ιεχωβά να κάνετε.
Ελπίζουμε να απολαύσατε αυτό το τμήμα της αποφοίτησης.
Μη χάσετε το υπόλοιπο μέρος αυτού του προγράμματος, το οποίο θα δημοσιευτεί στο jw.org στη διάρκεια αυτού του μήνα.
Τέλος, στο καθιερωμένο μας ταξίδι θα πάμε στο νοτιότερο άκρο της Αφρικής.
Καλώς ήρθατε στο Εσουατίνι.
Αυτή η μικροσκοπική χώρα που δεν βρέχεται από θάλασσα, και ήταν παλιότερα γνωστή ως Σουαζιλάνδη, βρίσκεται ανάμεσα στη Μοζαμβίκη και τη Νότια Αφρική.
Μπορείτε να απολαύσετε την άγρια ζωή στο Εθνικό Πάρκο Σελανί και να θαυμάσετε τη θέα στον βράχο Σιμπέμπε, έναν από τους μεγαλύτερους γρανιτένιους θόλους στον κόσμο.
Η παράδοση παίζει σημαντικό ρόλο στον πολιτισμό του Εσουατίνι.
Ο τρόπος με τον οποίο οι άντρες ή οι γυναίκες δένουν το ύφασμα λιχίγια πάνω από τους ώμους τους δείχνει στους άλλους αν είναι παντρεμένοι ή ανύπαντροι.
Η χώρα έχει επίσης διατηρήσει την παράδοση της απόλυτης μοναρχίας.
Ο βασιλιάς Σομπούζα Β΄ βασίλεψε 82 χρόνια μέχρι τον θάνατό του το 1982 και είχε καλή άποψη για τους Μάρτυρες του Ιεχωβά.
Το 1933 ο βασιλιάς ενθουσιάστηκε με το άγγελμα που μετέδιδαν οι σκαπανείς και κάλεσε να το ακούσει και η προσωπική του φρουρά, που αποτελούνταν από 100 πολεμιστές.
Σε μια άλλη περίπτωση, θέλησε να αγοράσει το μεγάφωνο και τους δίσκους που χρησιμοποιούσαν οι αδελφοί μας.
Εκείνοι ταπεινά του εξήγησαν ότι όλα αυτά ανήκουν σε έναν άλλον βασιλιά.
Ο Σομπούζα ήθελε να μάθει ποιος ήταν αυτός ο βασιλιάς. «Είναι ο Ιησούς Χριστός». Ο Σομπούζα απάντησε: «Ω! Αυτός είναι πολύ μεγάλος Βασιλιάς.
Δεν θέλω να πάρω τίποτα που να ανήκει σε εκείνον».
Οι αδελφοί μας συνεχίζουν να αναγγέλλουν όσια τη Βασιλεία του Θεού.
Τώρα υπάρχουν πάνω από 3.000 ευαγγελιζόμενοι που διεξάγουν πάνω από 4.000 Γραφικές μελέτες.
Η χώρα φιλοξενεί επίσης πρόσφυγες από το Μπουρούντι, τη Ρουάντα, την Ουγκάντα και διάφορες άλλες χώρες.
Οι ευαγγελιζόμενοι πηγαίνουν στον καταυλισμό για να κηρύξουν, να τους καλωσορίσουν θερμά και να τους μεταδώσουν ένα άγγελμα ελπίδας.
Η αγάπη που έχουν οι αδελφοί της εκκλησίας Νγκόγιογιο για τον πλησίον τους και ο ένας για τον άλλον είναι ιδιαίτερα εμφανής.
Θέλουν να στείλουν την αγάπη τους και σε εσάς, την παγκόσμια αδελφότητα.
Παρακολουθήσατε το JW Broadcasting από τα Παγκόσμια Κεντρικά Γραφεία των Μαρτύρων του Ιεχωβά!
