https://www.jw.org/el/%CE%B2%CE%B9%CE%B2%CE%BB%CE%B9%CE%BF%CE%B8%CE%AE%CE%BA%CE%B7/%CE%B2%CE%AF%CE%BD%CF%84%CE%B5%CE%BF/#el/mediaitems/LatestVideos/pub-jwb-090_13_VIDEO
Το εδάφιο μας υπενθυμίζει να χρησιμοποιούμε τους υλικούς μας πόρους για να κάνουμε φίλους τον Ιεχωβά και τον
Ιησού.
Και παρότι τα πάντα ανήκουν στον Ιεχωβά,
Εκείνος χαίρεται όταν μας βλέπει να δίνουμε και να κάνουμε θυσίες.
Ως αποτέλεσμα, αποκτούμε στενή σχέση μαζί του ή (όπως λέει το σημερινό εδάφιο) γινόμαστε
“φίλοι”.
Αυτή τη σημαντική αρχή τη γνώριζαν και αρχαίοι υπηρέτες
του Ιεχωβά.
Ένας από αυτούς ήταν ο Δαβίδ.
Τον Δαβίδ τον ένοιαζε πάρα πολύνα έχει στενή σχέση με τον
Ιεχωβά. Στο 2 Σαμουήλ κεφάλαιο 24, βλέπουμε τον Δαβίδ να βρίσκεται σε πολύ
δύσκολη θέση.
Εξαιτίας ενός μεγάλου λάθους που έχει κάνει, έχει χάσει την εύνοια του Ιεχωβά.
Τι θα έκανε για να αποκαταστήσει τη στενή του φιλία με τον Ιεχωβά;
Αφού μετανόησε για την αμαρτία του και αντιμετώπισε τις συνέπειες της
αδικοπραγίας του, του ειπώθηκε να χτίσει
ένα θυσιαστήριο «στο αλώνι του Ορνά».
Για να δούμε πώς αντέδρασε ο Δαβίδ όταν ο Ορνά ήθελε να του δώσει αυτό το αλώνι
ως δώρο. Στο 2 Σαμουήλ 24:24 διαβάζουμε:
«Ωστόσο, ο βασιλιάς [ο Δαβίδ] είπε στον
Ορνά:
“Όχι, πρέπει να το αγοράσω από εσένα με κάποιο αντίτιμο.
Δεν θα προσφέρω στον Ιεχωβά τον Θεό μου ολοκαυτώματα που δεν μου στοιχίζουν τίποτα”.
Έτσι λοιπόν, ο Δαβίδ αγόρασε το αλώνι και τα βόδια, δίνοντας 50 σίκλους ασήμι».
Ναι, η μετάνοια και η υπακοή άνοιξαν τον δρόμο για να αποκαταστήσει ο Δαβίδ τη φιλία του με
τον Ιεχωβά.
Όπως διαβάσαμε όμως, ο Δαβίδ κατανοούσε ότι, αν έδινε από τα προσωπικά του υπάρχοντα —ή, όπως λέει το εδάφιο μας σήμερα, από “τον άδικο πλούτο” του— θα έκανε τον Ιεχωβά χαρούμενο.
Ο Δαβίδ ήθελε να δώσει κάτι που θα του κόστιζε.
Πώς μπορούμε εμείς να μιμηθούμετον Δαβίδ σε αυτόν τον
τομέα;
Ας δούμε μερικούς τρόπους με τους οποίους το κάνουμε ως άτομα, ως εκκλησία και ως παγκόσμια οργάνωση— πώς χρησιμοποιούμε τους υλικούς μας πόρους για να “κάνουμε φίλους” στον ουρανό.
Ας δούμε πρώτα πώς το κάνουμε αυτό ως άτομα.
Πολλούς από εμάς μας καθοδηγεί η Βιβλική αρχή που υπάρχει στην 1 Κορινθίους, κεφάλαιο 16.
Εδώ ο απόστολος Παύλος μιλάει για μια συνεισφορά που πιθανότατα ήταν
χρηματική.
Η εκκλησία στην Κόρινθο παροτρύνθηκε να βοηθήσει τους
Χριστιανούς στην Ιουδαία.
Ποιες αρχές θέσπισε ο Παύλος σε σχέση με αυτό; Πρώτη Κορινθίους 16:2: «Την πρώτη ημέρα κάθε εβδομάδας, να βάζει ο καθένας σας κάτι στην άκρηανάλογα
με τις δυνατότητές του, ώστε να μη
συλλέγονται συνεισφορές όταν έρθω».
Ο Παύλος συνέστησε σε κάθε Χριστιανό στην Κόρινθο να έχει ως προτεραιότητα το να βάζει κάτι στην άκρη ως συνεισφορά για όσους έχουν ανάγκη.
Άρα, η αρχή είναι να εντάξουμε τις συνεισφορές στον οικονομικό μας προγραμματισμό. Μάλιστα, παρατηρούμε το εξής:
Παρότι οι ειδικοί ολοχρόνιοι υπηρέτες έχουν πολύ περιορισμένους υλικούς πόρους, πολλοί προγραμματίζουν τις συνεισφορές τους.
Πολλοί έχουν ορίσει μια επαναλαμβανόμενη συνεισφορά στον
ιστότοπο για την εκκλησία καθώς και για
την οργάνωση —για τα συμφέροντα της
Βασιλείας παγκόσμια.
Με αυτό τον τρόπο, δεν χρειάζεται να το έχουμε στο μυαλό μας κάθε
μήνα.
Ίσως χρειάζεται μόνο να επανεξετάζουμε το ποσό κάθε τόσο για να βλέπουμε αν ανταποκρίνεται στον
προϋπολογισμό μας.
Σας ευχαριστούμε πάρα πολύ για τις συνεισφορές σας!
Και διακρίνετε πόσο σας αγαπάει ο Φίλος σας, ο Ιεχωβά, για αυτό;
Τώρα, τι κάνουμε ως εκκλησία για να χρησιμοποιούμε τους πόρους μας προκειμένου να κάνουμε φίλους στον ουρανό;
Ξέρουμε από τη μηνιαία έκθεση λογαριασμών ότι όλα τα χρηματικά ποσά χρησιμοποιούνται για την υποστήριξη των συμφερόντων της
Βασιλείας.
Σε αυτό περιλαμβάνεται και η κάλυψητων μηνιαίων εξόδων
της εκκλησίας.
Εκτός από αυτό όμως, οι εκκλησίες εφαρμόζουν και μια αρχή που βρίσκεται στη 2 Κορινθίους, στο κεφάλαιο
8.
Ο Παύλος, αναφερόμενος στη συνεισφορά για την οποία διαβάσαμε προηγουμένως, τόνισε το γιατί έπρεπε να δοθεί αυτή η
συνεισφορά. Ας διαβάσουμε στη 2
Κορινθίους 8:13, 14: «Διότι δεν θέλω να
διευκολύνω άλλους και να δυσκολέψω εσάς·
αλλά μέσω εξισορρόπησης, το τωρινό σας περίσσευμανα αντισταθμίσει την
ανάγκη εκείνων, ώστε και το περίσσευμα
εκείνων να αντισταθμίσει τη δική σας
έλλειψη για να γίνει εξισορρόπηση».
Επομένως, παρότρυνε τους Χριστιανούς στην Κόρινθο να χρησιμοποιήσουν τους υλικούς τους πόρους για να στηρίξουν άλλους που είχαν ανάγκη. Αυτή η αρχή της εξισορρόπησης εφαρμόζεται και
σήμερα— όταν για παράδειγμα χρειάζεται
να συνεισφέρουμε για την οικοδόμηση
Αιθουσών Βασιλείας ή Συνελεύσεων.
Ίσως θυμάστε ότι μία φορά τον χρόνο το πρεσβυτέριο παρουσιάζει στην εκκλησίαμια απόφαση
προς έγκριση όσον αφορά τη συνεισφοράγια
τις Αίθουσες Βασιλείας και Συνελεύσεων.
Γιατί; Για δύο τουλάχιστον λόγους.
Πρώτον, οι ίδιες οι εκκλησίες ωφελούνται από τη
διευθέτηση του LDC.
Για παράδειγμα, μια εκκλησία κοντά εδώ στο Μπέθελ, που ωφελήθηκε από αυτή τη διευθέτηση και ανακαίνισε την Αίθουσα Βασιλείας της, αύξησε τη μηνιαία συνεισφορά της σε αυτό το
πρόγραμμα.
Αλλά υπάρχει και ένας δεύτερος λόγος που σχετίζεται με
την αρχή που μόλις διαβάσαμε:
Η συνεισφορά αποτελεί έκφραση αγάπης για αδελφούς μας σε άλλες χώρες.
Ως εκκλησία, θέλουμε να δίνουμε, θέλουμε να κάνουμε
θυσίες για να υποστηρίζουμε την
οικοδόμηση και τη συντήρηση χώρων
λατρείας σε άλλες χώρες —να κάνουμε
θυσίες για να υποστηρίζουμεεκείνους που έχουν ανάγκη.
Η εκκλησία δεν θέλει να δίνει απλώς ό,τι περισσεύει, σαν
να λέγαμε, αλλά υποστηρίζει τη
διευθέτηση ολόκαρδα.
Και όλοι οι αδελφοί και οι αδελφές που ωφελούνται από αυτό το γενναιόδωρο πνεύμα σάς λένε «ευχαριστούμε», και ο Ιεχωβά ευλογεί αυτή την εκκλησία.
Τελικά, πώς χρησιμοποιούμε ως παγκόσμια οργάνωση τους υλικούς μας πόρους, ώστε να κάνουμε φίλους στον ουρανό;
Πρώτα από όλα, σύμφωνα με τη διευθέτηση της Γραφής, η λήψη αποφάσεων για το πώςθα χρησιμοποιούνται
οι υλικοί μας πόροι είναι εμπιστευμένη
στο Κυβερνών Σώμα.
Και όλα τα χρηματικά ποσά χρησιμοποιούνται αποκλειστικά για την προώθηση
της λατρείας του Ιεχωβά.
Ας δούμε μία από τις πολλές Βιβλικές αρχές που καθορίζουν
το πώς χρησιμοποιούνται αυτοί οι πόροι.
Ανοίξτε παρακαλώ στον Ματθαίο, στο κεφάλαιο 10.
Εδώ στο κεφάλαιο 10 βλέπουμε τον Ιησού να δίνει κάποιεςοδηγίες
στους μαθητές του.
Ας διαβάσουμε το εδάφιο 8.
Είπε: «Να θεραπεύετε αρρώστους, να ανασταίνετε νεκρούς, να καθαρίζετε λεπρούς, να εκβάλλετε δαίμονες».
Και τώρα η αρχή: «Δωρεάν λάβατε, δωρεάν δώστε».
Ακολούθησαν οι απόστολοι αυτή την κατεύθυνση;
Ναι, και μάλιστα συνέχισαν να την ακολουθούν και μετά το
θάνατο του Ιησού.
Και σήμερα η οργάνωση κάνει ακριβώς το ίδιο.
Δεν πουλάμε τις Γραφές και τα έντυπά μας.
Η είσοδος στις συναθροίσειςκαι στις συνελεύσεις μας είναι
δωρεάν.
Και επίσης δεν διοργανώνουμε εράνους.
Από την άλλη, βλέπουμε ότι, το 2018 για παράδειγμα, η οργάνωση ξόδεψε 214 εκατομμύρια δολάρια για τη φροντίδα των επισκόπων περιοχής, των ιεραποστόλων και των ειδικών σκαπανέων.
Και σκεφτείτε επίσης το γεγονός ότι το ίδιο διάστημα υπηρετούσανσε γραφεία
τμήματος 20.331 Μπεθελίτες.
Και όλοι λάβαμε το μικρό μας βοήθημα, όλοι είχαμε κάτι να φάμε.
Επίσης, ξέρουμε ότι τα γραφεία τμήματος χρειάζονται συντήρηση και γίνεται συντήρηση.
Ή σκεφτείτε τη «διακονία παροχής βοήθειας».
Αν και πάρα πολλοί αδελφοί και αδελφέςεργάζονται
εθελοντικά σε αυτήν, και παρότι κάνουν
προσωπικά έξοδα για να πάνε να βοηθήσουν, η οργάνωση δαπανάει εκατομμύριαστη διακονία
παροχής βοήθειας.
Επομένως, οι δραστηριότητες της παγκόσμιας οργάνωσής μας δεν έχουν σκοπό το οικονομικό κέρδος, αλλά την εκπλήρωση του διορισμού που μας έδωσε
ο Ιησούς.
Τι είδαμε λοιπόν σήμερα;
Είτε ο καθένας μας ατομικά είτε ως εκκλησία είτε ως παγκόσμια οργάνωση, ας συνεχίσουμε να δίνουμε από αυτά που έχουμε.
Ας συνεχίσουμε να κάνουμε θυσίες, και θα είμαστε ευτυχισμένοι επειδή θα έχουμε για Φίλους μας τον Ιεχωβά και
τον Ιησού.