Παρασκευή 31 Δεκεμβρίου
Ας έρθει η Βασιλεία σου. Ας γίνει το θέλημά σου, όπως στον ουρανό, έτσι και στη γη.—Ματθ. 6:10.
https://drive.google.com/file/d/1GRhe2wmY29DephwsvVrUTUFcbhfmAEep/view?usp=sharing
*** w64 15/1 σ. 46 παρ. 24 Προσδιορίζοντας το Πνεύμα του Κόσμου ***
24 Ο Σατανάς είναι εκείνος που τυφλώνει τη διάνοια των ανθρώπων με ψευδή θρησκεία, ώστε να μη δέχωνται τη Γραφική αλήθεια για τον Ιεχωβά και τον Υιό του Ιησού Χριστό. Συμβαίνει όπως ακριβώς έγραψε ο Χριστιανός απόστολος Παύλος, λέγοντας: «Εάν δε και ήναι το ευαγγέλιον ημών κεκαλυμμένον, εις τους απολλυμένους είναι κεκαλυμμένον· των οποίων, απίστων όντων, ο θεός του κόσμου τούτου ετύφλωσε τον νουν, δια να μη επιλάμψη εις αυτούς ο φωτισμός του ευαγγελίου της δόξης του Χριστού, όστις είναι εικών του Θεού.» (2 Κορ. 4:3, 4) Η Βαβυλών η Μεγάλη αποτελεί μέρος αυτού του συστήματος πραγμάτων επάνω στη γη, και ο διαβολικός ‘θεός αυτού του συστήματος πραγμάτων’ είναι ο θεός της και αυτή μετέχει από το πνεύμα του. Αύτη η ίδια εξαπατάται απ’ αυτόν, και τον βοηθεί στο να εξαπατά και παραπλανά την πλειονότητα των κατοίκων της γης. Ο θεός της είναι «ο καλούμενος Διάβολος, και ο Σατανάς, ο πλανών την οικουμένην όλην.» Αυτός καταδιώκει εκείνους που ανήκουν στον Ιεχωβά τον Ύψιστον Θεόν. Συνεπώς, ο Σατανάς κάνει πόλεμο με «τους φυλάττοντας τας εντολάς του Θεού και έχοντας την μαρτυρίαν του Ιησού Χριστού.» (Αποκάλ. 12:9, 13, 17) Η Βαβυλών η Μεγάλη δείχνει το ίδιο πνεύμα διωγμού εναντίον των μαρτύρων αυτών.
https://www.jw.org/finder?wtlocale=G&docid=1963923&srctype=wol&srcid=share&par=28
*** w10 15/1 σ. 28-29 παρ. 1-4 Η Διακυβέρνηση του Ιεχωβά Δικαιώνεται! ***
Η ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ διακυβέρνηση έχει αποτύχει! Περί αυτού δεν υπάρχει καμία αμφιβολία. Βασικός λόγος για αυτή την αποτυχία είναι ότι οι άνθρωποι δεν διαθέτουν τη σοφία που απαιτείται για να κυβερνούν με επιτυχία. Η αποτυχία της ανθρώπινης διακυβέρνησης είναι ιδιαίτερα φανερή στις ημέρες μας, κατά τις οποίες τόσο πολλοί ηγέτες αποδεικνύονται “φίλαυτοι, φιλάργυροι, αλαζόνες, υπερήφανοι, χωρίς οσιότητα, αδιάλλακτοι, συκοφάντες, χωρίς εγκράτεια, άγριοι, χωρίς αγάπη για την αγαθότητα, προδότες και φουσκωμένοι από υπερηφάνεια”.—2 Τιμ. 3:2-4.
2 Πριν από πολύ καιρό, οι πρώτοι μας γονείς απέρριψαν τη διακυβέρνηση του Θεού. Ίσως πίστευαν ότι με αυτόν τον τρόπο επέλεγαν την ανεξαρτησία. Στην πραγματικότητα, όμως, υποτάχθηκαν στη διακυβέρνηση του Σατανά. Έξι χιλιετίες ανθρώπινης κακοδιαχείρισης—υπό την ισχυρή επιρροή “του άρχοντα αυτού του κόσμου”, του Σατανά—μας έφεραν στη σημερινή οικτρή κατάσταση, τη χειρότερη στην ανθρώπινη ιστορία. (Ιωάν. 12:31) Σχολιάζοντας τις συνθήκες που επικρατούν στην ανθρωπότητα σήμερα, το σύγγραμμα Η Ιστορία του Εικοστού Αιώνα, Έκδοση Οξφόρδης (The Oxford History of the Twentieth Century), αναφέρει ότι «η αναζήτηση ενός τέλειου κόσμου» είναι ανώφελη. Στη συνέχεια εξηγεί: «Όχι μόνο δεν μπορεί να βρεθεί [ένας τέτοιος κόσμος], αλλά και κάθε προσπάθεια για τη δημιουργία του οδηγεί σε συμφορές, ολοκληρωτισμό και πολέμους του χειρίστου είδους». Τι ειλικρινής παραδοχή ότι η ανθρώπινη διακυβέρνηση είναι αποτυχημένη!
3 Πόσο τραγικό είναι λοιπόν το ότι οι πρώτοι μας γονείς απέρριψαν το μόνο αποτελεσματικό είδος διακυβέρνησης—τη θεϊκή διακυβέρνηση! Βέβαια, δεν γνωρίζουμε πώς ακριβώς θα είχε οργανώσει ο Ιεχωβά τη διακυβέρνηση της γης αν ο Αδάμ και η Εύα είχαν παραμείνει πιστοί σε αυτόν. Ωστόσο, μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι η θεϊκή διακυβέρνηση, η οποία θα ήταν αποδεκτή από όλη την ανθρωπότητα, θα χαρακτηριζόταν από αγάπη και αμεροληψία. (Πράξ. 10:34· 1 Ιωάν. 4:8) Λαβαίνοντας υπόψη την απαράμιλλη σοφία του Θεού, μπορούμε επίσης να είμαστε σίγουροι ότι, αν η ανθρωπότητα είχε παραμείνει υπό τη διακυβέρνηση του Ιεχωβά, θα είχαν αποφευχθεί όλα τα λάθη που έχουν κάνει οι υποστηρικτές της ανθρώπινης διακυβέρνησης. Η διακυβέρνηση από τον Θεό, η θεοκρατία, θα είχε καταφέρει να “χορτάσει την επιθυμία κάθε ζωντανού πλάσματος”. (Ψαλμ. 145:16) Με λίγα λόγια, θα αποτελούσε την τέλεια διακυβέρνηση. (Δευτ. 32:4) Πόσο τραγικό είναι το ότι οι άνθρωποι την απέρριψαν!
4 Εντούτοις, είναι καλό να θυμόμαστε ότι, αν και ο Ιεχωβά επέτρεψε στους ανθρώπους να αυτοκυβερνηθούν, δεν αποποιήθηκε ποτέ το δικαίωμα που έχει να κυβερνάει τα πλάσματά του. Ακόμη και ο ισχυρός βασιλιάς της Βαβυλώνας αναγκάστηκε να αναγνωρίσει ότι, τελικά, «ο Ύψιστος είναι Άρχοντας στη βασιλεία των ανθρώπων». (Δαν. 4:17) Στο τέλος, η Βασιλεία του Θεού θα φροντίσει να γίνει το θέλημά του. (Ματθ. 6:10) Ομολογουμένως, για περιορισμένο διάστημα, ο Ιεχωβά έχει επιτρέψει στον Σατανά να ενεργεί ως «ο θεός αυτού του συστήματος πραγμάτων» προκειμένου να δοθεί αδιαμφισβήτητη απάντηση στα ζητήματα που ήγειρε αυτός ο εναντιούμενος. (2 Κορ. 4:4· 1 Ιωάν. 5:19) Ωστόσο, ο Σατανάς ποτέ δεν μπόρεσε να υπερβεί τα όρια που έχει θέσει ο Ιεχωβά. (2 Χρον. 20:6· παράβαλε Ιώβ 1:11, 12· 2:3-6) Επιπρόσθετα, υπήρχαν ανέκαθεν κάποια άτομα τα οποία επέλεγαν να υποτάσσονται στον Θεό, μολονότι ζούσαν σε έναν κόσμο που τον κυβερνούσε ο μεγάλος Αντίδικος του Θεού.