Καθημερινή Εξέταση των Γραφών Πέμπτη 30 Σεπτεμβρίου

 

Πέμπτη 30 Σεπτεμβρίου

Οι αμαρτίες σας έχουν συγχωρηθεί.​—1 Ιωάν. 2:12.

https://drive.google.com/file/d/1CYI9DgArmS31-HMXAVdgX9X0SV0GGjPq/view?usp=sharing

*** w17 Φεβρουάριος σ. 11-12 Το Λύτρο—Ένα «Τέλειο Δώρημα» από τον Πατέρα ***

ΝΑ ΔΕΙΧΝΕΤΕ ΤΗΝ ΕΥΓΝΩΜΟΣΥΝΗ ΣΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΛΥΤΡΟ

13 Ένας σημαντικός τρόπος με τον οποίο δείχνουμε ευγνωμοσύνη για το λύτρο είναι μέσω της αφιέρωσής μας στον Ιεχωβά με βάση την πίστη μας στο λύτρο καθώς και μέσω του βαφτίσματός μας. Το βάφτισμά μας δείχνει ότι «ανήκουμε στον Ιεχωβά». (Ρωμ. 14:8) Αντιπροσωπεύει το αίτημά μας στον Θεό για αγαθή συνείδηση. (1 Πέτρ. 3:21) Ο Ιεχωβά ανταποκρίνεται σε αυτό το αίτημα εφαρμόζοντας σε εμάς το εξαγνιστικό αίμα της θυσίας του Χριστού. Είμαστε πλήρως πεπεισμένοι ότι θα μας δώσει όλα όσα έχει υποσχεθεί.—Ρωμ. 8:32.

14 Ποιος είναι ακόμα ένας τρόπος με τον οποίο δείχνουμε την ευγνωμοσύνη μας για το λύτρο; Εφόσον ό,τι κάνει ο Ιεχωβά επηρεάζεται από την αγάπη, είναι θέλημά του να εκδηλώνουν την αγάπη ως κυρίαρχη ιδιότητά τους όλοι οι λάτρεις του. (1 Ιωάν. 4:8-11) Εμείς αποδεικνύουμε ότι επιθυμούμε να είμαστε «γιοι του Πατέρα [μας] που είναι στους ουρανούς» με το να αγαπάμε τον πλησίον μας. (Ματθ. 5:43-48) Η εντολή να αγαπάμε τον πλησίον μας έρχεται δεύτερη μόνο μετά την εντολή να αγαπάμε τον Ιεχωβά. (Ματθ. 22:37-40) Ένας σημαντικός τρόπος με τον οποίο δείχνουμε τέτοια αγάπη για τον πλησίον είναι η υπακοή στην εντολή να κηρύξουμε τα καλά νέα της Βασιλείας του Θεού. Καθώς δείχνουμε αγάπη στους συνανθρώπους μας, αντανακλούμε τη δόξα του Θεού. Στην ουσία, η αγάπη για τον Θεό «έχει τελειοποιηθεί σε εμάς» όταν υπακούμε στην εντολή να αγαπάμε τους άλλους, ειδικά τους αδελφούς μας.—1 Ιωάν. 4:12, 20.

ΤΟ ΛΥΤΡΟ ΦΕΡΝΕΙ “ΚΑΙΡΟΥΣ ΑΝΑΖΩΟΓΟΝΗΣΗΣ” ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΧΩΒΑ

15 Η πόρτα για την πλήρη συγχώρηση ανοίγει όταν εμείς ασκούμε πίστη στο λύτρο. Ο Λόγος του Θεού μάς διαβεβαιώνει ότι οι αμαρτίες μας μπορούν να «εξαλειφθούν». (Διαβάστε Πράξεις 3:19-21) Όπως εξετάσαμε παραπάνω, με βάση το λύτρο, ο Ιεχωβά υιοθετεί τους χρισμένους με το πνεύμα υπηρέτες του ως παιδιά του. (Ρωμ. 8:15-17) Όσο για εκείνους από εμάς που ανήκουν στα «άλλα πρόβατα», είναι σαν να έχει συντάξει ο Ιεχωβά ένα πιστοποιητικό υιοθεσίας με το όνομά μας πάνω του. Αφού φτάσουμε σε τελειότητα και περάσουμε την τελική δοκιμή, ο Ιεχωβά θα χαρεί πολύ να υπογράψει το πιστοποιητικό, σαν να λέγαμε, και να μας υιοθετήσει ως τα αγαπημένα του επίγεια παιδιά. (Ρωμ. 8:20, 21· Αποκ. 20:7-9) Η αγάπη του Ιεχωβά για τα πολύτιμα παιδιά του είναι αιώνια. Τα οφέλη του λύτρου διαρκούν για πάντα. (Εβρ. 9:12) Αυτό το δώρο δεν θα χάσει ποτέ την αξία του. Κανένας άνθρωπος και καμιά δύναμη δεν μπορεί να μας το αποστερήσει.

16 Δεν υπάρχει τίποτα που μπορεί να κάνει ο Διάβολος ώστε να εμποδίσει όλους εκείνους που μετανοούν γνήσια να γίνουν τελικά μέρος της οικογένειας του Ιεχωβά. Ο Ιησούς ήρθε στη γη και πέθανε «μία φορά για πάντα». Συνεπώς, το λύτρο έχει πληρωθεί οριστικά. (Εβρ. 9:24-26) Αυτό ακυρώνει εντελώς την καταδίκη που μας κληροδότησε ο Αδάμ. Χάρη στη θυσία του Ιησού, έχουμε ελευθερωθεί από την υποδούλωση σε αυτόν τον κόσμο που βρίσκεται υπό τον έλεγχο του Σατανά, και δεν ζούμε πια με τον φόβο του θανάτου.—Εβρ. 2:14, 15.

17 Οι υποσχέσεις του Θεού είναι απόλυτα αξιόπιστες. Όπως οι νόμοι της δημιουργίας του δεν αστοχούν ποτέ, έτσι και ο Ιεχωβά δεν αστοχεί ποτέ απέναντί μας. Εκείνος ποτέ δεν αλλάζει. (Μαλ. 3:6) Ο Ιεχωβά μάς δίνει απείρως περισσότερα από το δώρο της ζωής και μόνο. Μας δίνει την αγάπη του. «Εμείς έχουμε γνωρίσει και έχουμε πιστέψει την αγάπη που έχει ο Θεός στην περίπτωσή μας. Ο Θεός είναι αγάπη». (1 Ιωάν. 4:16) Ολόκληρη η γη θα γίνει ένας παράδεισος εξαιρετικής ευχαρίστησης, και ο καθένας πάνω στη γη θα αντανακλά την αγάπη του Θεού. Ας ενώσουμε και εμείς τις φωνές μας με εκείνα τα πιστά ουράνια πλάσματα του Θεού που λένε: «Η ευλογία και η δόξα και η σοφία και η ευχαριστία και η τιμή και η δύναμη και η ισχύς ας είναι στον Θεό μας στους αιώνες των αιώνων. Αμήν».—Αποκ. 7:12.

Καθημερινή Εξέταση των Γραφών Τετάρτη 29 Σεπτεμβρίου

 

Τετάρτη 29 Σεπτεμβρίου

[Να] προσεύχεστε σε κάθε περίπτωση.​—Εφεσ. 6:18.

https://drive.google.com/file/d/14OdqTwAVdNF0zxHmDDfzEKFIOtu8faNd/view?usp=sharing

*** w99 15/4 σ. 21-22 Πώς να Αναγνωρίζετε και να Υπερνικάτε τις Πνευματικές Αδυναμίες ***

Ο Παύλος ολοκληρώνει την περιγραφή της πνευματικής πανοπλίας μας με την εξής νουθεσία: «Με κάθε μορφή προσευχής και δέησης συνεχίζετε να προσεύχεστε σε κάθε περίπτωση μέσω πνεύματος. Και για το σκοπό αυτόν να είστε άγρυπνοι με κάθε σταθερότητα και με δέηση για χάρη όλων των αγίων». (Εφεσίους 6:18) Αυτά τα λόγια υποδεικνύουν δύο θετικά βήματα τα οποία μπορούμε να κάνουμε για να υπερνικήσουμε ή να αποτρέψουμε οποιαδήποτε πνευματική αδυναμία: Να αναπτύξουμε καλή σχέση με τον Θεό και να οικοδομήσουμε στενό σύνδεσμο με τους συγχριστιανούς μας.

Όταν έχουμε τη συνήθεια να απευθυνόμαστε στον Ιεχωβά με προσευχές “κάθε μορφής” (εξομολόγηση των αμαρτιών μας, αίτηση για συγχώρηση, παράκληση για καθοδηγία, ευχαριστία για διάφορες ευλογίες, εγκάρδιοι αίνοι) και «σε κάθε περίπτωση» (δημόσια, κατ’ ιδίαν, προσωπικά, αυθόρμητα), αποκτούμε στενή σχέση με τον Ιεχωβά. Αυτή είναι η μεγαλύτερη προστασία που μπορούμε να έχουμε.—Ρωμαίους 8:31· Ιακώβου 4:7, 8.

Καθημερινή Εξέταση των Γραφών Τρίτη 28 Σεπτεμβρίου

 Τρίτη 28 Σεπτεμβρίου

Μην κρίνετε για να μην κριθείτε.​—Ματθ. 7:1.

https://drive.google.com/file/d/1uhTdPNm5JdWG7wdmY2_LeJXb9DpdqLAw/view?usp=sharing

*** it-1 σ. 212 Ανακηρύσσω Δίκαιο ***

Εφόσον μόνο ο Θεός μπορεί να ανακηρύξει κάποιον άνθρωπο δίκαιο, οι προσπάθειες αυτοδικαίωσης βάσει της προσωπικής αξίας κάποιου ή μέσω αποδοχής της κρίσης που εκφέρουν άλλοι για τη δικαιοσύνη του δεν έχουν καμιά αξία. Ο Ιώβ επιπλήχθηκε επειδή, αν και δεν καταλόγισε στον Θεό κάτι κακό, «ανακήρυξε την ψυχή του δίκαιη αντί για τον Θεό». (Ιωβ 32:1, 2) 

*** mwb16 Απρίλιος σ. 7 Ο Αληθινός Φίλος Δίνει Εποικοδομητικές Συμβουλές ***

Όταν ο Ελιού πήρε μέρος στη συζήτηση, έδωσε εντελώς διαφορετικές συμβουλές από τον Ελιφάς, τον Βιλδάδ και τον Σωφάρ τόσο από την άποψη του περιεχομένου όσο και από την άποψη του τρόπου με τον οποίο αντιμετώπισε τον Ιώβ. Απέδειξε ότι ήταν πραγματικός φίλος και αποτελεσματικός σύμβουλος, θέτοντας αξιομίμητο παράδειγμα.

ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ ΤΟΥ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΟΥ	Ο ΕΛΙΟΥ ΕΘΕΣΕ ΚΑΛΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ
32:4-7, 11, 12· 33:1
ΥΠΟΜΟΝΕΤΙΚΟΣ ΑΚΟΥΕΙ ΜΕ ΠΡΟΣΟΧΗ ΔΕΙΧΝΕΙ ΣΕΒΑΣΜΟ	Ο Ελιού περίμενε υπομονετικά να τελειώσουν οι μεγαλύτεροί του και μίλησε μετά Ακούγοντας με προσοχή, κατάλαβε καλύτερα τα ζητήματα προτού δώσει συμβουλή Χρησιμοποίησε το όνομα του Ιώβ και του μίλησε ως φίλος
33:6, 7, 32
ΤΑΠΕΙΝΟΣ ΠΡΟΣΙΤΟΣ ΣΥΜΠΟΝΕΤΙΚΟΣ	Ο Ελιού ήταν ταπεινός και καλοσυνάτος, ενώ παραδέχτηκε και τη δική του ατέλεια Έδειχνε συμπόνια για τα βάσανα του Ιώβ
33:24, 25· 35:2, 5
ΙΣΟΡΡΟΠΗΜΕΝΟΣ ΚΑΛΟΣΥΝΑΤΟΣ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΤΗΝ ΚΑΘΟΔΗΓΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ	Ο Ελιού έδειξε με καλοσύνη στον Ιώβ ότι η άποψή του δεν ήταν ισορροπημένη Βοήθησε τον Ιώβ να διακρίνει πως η δικαιοσύνη του δεν ήταν ό,τι πιο σπουδαίο Οι ωφέλιμες συμβουλές του Ελιού προετοίμασαν το έδαφος για να λάβει ο Ιώβ επιπρόσθετη εκπαίδευση από τον ίδιο τον Ιεχωβά

Καθημερινή Εξέταση των Γραφών Δευτέρα 27 Σεπτεμβρίου

 

Δευτέρα 27 Σεπτεμβρίου

Πήρα πολλή χαρά και παρηγοριά όταν άκουσα για την αγάπη σου.​—Φιλήμ. 7.

https://drive.google.com/file/d/1JHaZai8kmS4e7Lf8zE8FNT59KFheIZww/view?usp=sharing

*** w16 Νοέμβριος σ. 5-6 παρ. 7-8 Να Ενθαρρύνετε ο Ένας τον Άλλον Κάθε Μέρα ***

7 Ιεχωβά. Ο ψαλμωδός έψαλε: «Ο Ιεχωβά είναι κοντά σε εκείνους που έχουν συντετριμμένη καρδιά· και σώζει εκείνους που έχουν καταθλιμμένο πνεύμα». (Ψαλμ. 34:18) Όταν ο Ιερεμίας φοβήθηκε και αποθαρρύνθηκε, ο Ιεχωβά ενίσχυσε την πεποίθηση του πιστού προφήτη. (Ιερ. 1:6-10) Και φανταστείτε πόσο θα ενθαρρύνθηκε ο ηλικιωμένος προφήτης Δανιήλ όταν ο Θεός έστειλε έναν άγγελο να τον ενισχύσει. Αυτός ο άγγελος αποκάλεσε τον Δανιήλ “πολύ επιθυμητό”, ή αλλιώς εξαιρετικά πολύτιμο! (Δαν. 10:8, 11, 18, 19) Θα μπορούσατε και εσείς να ενθαρρύνετε ευαγγελιζομένους, σκαπανείς και ηλικιωμένους αδελφούς και αδελφές που η δύναμή τους σβήνει;

8 Ο Θεός δεν θεωρούσε ότι, εφόσον ο ίδιος και ο αγαπημένος του Γιος είχαν εργαστεί μαζί επί αναρίθμητους αιώνες, δεν υπήρχε ανάγκη να επαινέσει και να ενθαρρύνει τον Ιησού όταν ήταν στη γη. Αντιθέτως, σε δύο περιπτώσεις ο Ιησούς άκουσε τον Πατέρα του να μιλάει από τον ουρανό και να λέει: «Αυτός είναι ο Γιος μου ο αγαπητός, τον οποίο έχω επιδοκιμάσει». (Ματθ. 3:17· 17:5) Ο Θεός επαίνεσε με αυτόν τον τρόπο τον Ιησού και τον διαβεβαίωσε ότι τα πήγαινε καλά. Ο Ιησούς πρέπει να ενθαρρύνθηκε τις δύο φορές που άκουσε αυτά τα λόγια—στην αρχή της διακονίας του και τον τελευταίο χρόνο της επίγειας ζωής του. Επίσης, ο Ιεχωβά έστειλε έναν άγγελο για να ενισχύσει τον Ιησού στις ώρες οδύνης που πέρασε τη νύχτα πριν από τον θάνατό του. (Λουκ. 22:43) Αν είμαστε γονείς, ας ακολουθούμε το παράδειγμα του Ιεχωβά ενθαρρύνοντας τακτικά τα παιδιά μας και επαινώντας τα όταν τα πηγαίνουν καλά. Πρέπει δε να τους παρέχουμε ιδιαίτερη υποστήριξη αν αντιμετωπίζουν δοκιμασίες της ακεραιότητάς τους τη μια μέρα μετά την άλλη στο σχολείο.

*** w21 Απρίλιος σ. 24-25 παρ. 15-16 Ο Ιεχωβά σάς Θεωρεί Πολύτιμο! ***

Να συναναστρέφεστε με όσιους φίλους. Αυτοί είναι δώρο από τον Ιεχωβά. (Ιακ. 1:17) Ο ουράνιος Πατέρας μας δείχνει προσωπικό ενδιαφέρον για εμάς δίνοντάς μας μια πνευματική οικογένεια από αδελφούς και αδελφές που δείχνουν «πάντοτε αγάπη». (Παρ. 17:17) Στην επιστολή του προς τους Κολοσσαείς, ο Παύλος ανέφερε κάποιους Χριστιανούς οι οποίοι τον είχαν στηρίξει, αποκαλώντας τους «πηγή μεγάλης παρηγοριάς». (Κολ. 4:10, 11) Ακόμα και ο Χριστός Ιησούς χρειαζόταν και εκτιμούσε τη στήριξη που λάβαινε από τους φίλους του, τόσο αγγέλους όσο και ανθρώπους.—Λουκ. 22:28, 43.

16 Επωφελείστε πλήρως από αυτό το δώρο του Ιεχωβά, τους όσιους φίλους; Το να εκφράζετε τις ανησυχίες σας σε έναν ώριμο φίλο δεν είναι σημάδι αδυναμίας. Ίσα ίσα, μπορεί να αποτελέσει δικλίδα ασφαλείας. Προσέξτε τι λέει ο Τζέιμς: «Οι καλές φιλίες με ώριμους Χριστιανούς έχουν αποδειχτεί σανίδα σωτηρίας. Όταν με κυριεύουν οι αρνητικές σκέψεις, αυτοί οι πολύτιμοι φίλοι με ακούν υπομονετικά και μου υπενθυμίζουν ότι με αγαπούν. Μέσω αυτών, μπορώ να διακρίνω την προσωπική αγάπη και το ενδιαφέρον του Ιεχωβά για εμένα». Πόσο σημαντικό είναι να καλλιεργούμε και να διατηρούμε στενές φιλίες με τους πνευματικούς αδελφούς και αδελφές μας!

*** w16 Νοέμβριος σ. 5-6 παρ. 7-8 Να Ενθαρρύνετε ο Ένας τον Άλλον Κάθε Μέρα ***

7 Ιεχωβά. Ο ψαλμωδός έψαλε: «Ο Ιεχωβά είναι κοντά σε εκείνους που έχουν συντετριμμένη καρδιά· και σώζει εκείνους που έχουν καταθλιμμένο πνεύμα». (Ψαλμ. 34:18) Όταν ο Ιερεμίας φοβήθηκε και αποθαρρύνθηκε, ο Ιεχωβά ενίσχυσε την πεποίθηση του πιστού προφήτη. (Ιερ. 1:6-10) Και φανταστείτε πόσο θα ενθαρρύνθηκε ο ηλικιωμένος προφήτης Δανιήλ όταν ο Θεός έστειλε έναν άγγελο να τον ενισχύσει. Αυτός ο άγγελος αποκάλεσε τον Δανιήλ “πολύ επιθυμητό”, ή αλλιώς εξαιρετικά πολύτιμο! (Δαν. 10:8, 11, 18, 19) Θα μπορούσατε και εσείς να ενθαρρύνετε ευαγγελιζομένους, σκαπανείς και ηλικιωμένους αδελφούς και αδελφές που η δύναμή τους σβήνει;

8 Ο Θεός δεν θεωρούσε ότι, εφόσον ο ίδιος και ο αγαπημένος του Γιος είχαν εργαστεί μαζί επί αναρίθμητους αιώνες, δεν υπήρχε ανάγκη να επαινέσει και να ενθαρρύνει τον Ιησού όταν ήταν στη γη. Αντιθέτως, σε δύο περιπτώσεις ο Ιησούς άκουσε τον Πατέρα του να μιλάει από τον ουρανό και να λέει: «Αυτός είναι ο Γιος μου ο αγαπητός, τον οποίο έχω επιδοκιμάσει». (Ματθ. 3:17· 17:5) Ο Θεός επαίνεσε με αυτόν τον τρόπο τον Ιησού και τον διαβεβαίωσε ότι τα πήγαινε καλά. Ο Ιησούς πρέπει να ενθαρρύνθηκε τις δύο φορές που άκουσε αυτά τα λόγια—στην αρχή της διακονίας του και τον τελευταίο χρόνο της επίγειας ζωής του. Επίσης, ο Ιεχωβά έστειλε έναν άγγελο για να ενισχύσει τον Ιησού στις ώρες οδύνης που πέρασε τη νύχτα πριν από τον θάνατό του. (Λουκ. 22:43) Αν είμαστε γονείς, ας ακολουθούμε το παράδειγμα του Ιεχωβά ενθαρρύνοντας τακτικά τα παιδιά μας και επαινώντας τα όταν τα πηγαίνουν καλά. Πρέπει δε να τους παρέχουμε ιδιαίτερη υποστήριξη αν αντιμετωπίζουν δοκιμασίες της ακεραιότητάς τους τη μια μέρα μετά την άλλη στο σχολείο.

Καθημερινή Εξέταση των Γραφών Κυριακή 26 Σεπτεμβρίου

 

Κυριακή 26 Σεπτεμβρίου

Πηγαίνετε, λοιπόν, και κάντε μαθητές . . . , βαφτίζοντάς τους.​—Ματθ. 28:19.

https://drive.google.com/file/d/1GmotXEiaBZUQEG7NcLCqtr04XcmhdNAq/view?usp=sharing

*** jd κεφ. 11 σ. 144-146 παρ. 11-13 Ο Ιεχωβά Θέλει να Ζήσουν οι Άνθρωποι—Εσείς το Θέλετε; ***

Ο Ιεχωβά ενδιαφέρεται για τα καινούρια άτομα και θέλει να αποκτήσουν ζωή, αλλά δεν ξεχνάει εκείνους που τον υπηρετούν ήδη. Θα πρέπει και εμείς να ενδιαφερόμαστε για αυτά τα άτομα και να θέλουμε να παραμείνουν στην οδό της ζωής. Με ποιους πρακτικούς τρόπους μπορούμε να εκδηλώνουμε το ενδιαφέρον μας;

12 Ίσως γνωρίζετε κάποια άτομα που έμαθαν για τον Ιεχωβά, άσκησαν πίστη σε αυτόν και έγιναν δραστήρια στην αληθινή λατρεία αλλά τώρα δεν τον υπηρετούν. Τα αγγέλματα που έστειλε ο Ιεχωβά μέσω των 12 προφητών δείχνουν ότι ήταν πρόθυμος να δείξει έλεος σε εκείνους που ήταν κάποτε μέλη του λαού του αλλά δεν έμειναν σταθεροί στην αληθινή λατρεία. Το ίδιο ισχύει και σήμερα, είτε αυτά τα άτομα ξεμάκρυναν είτε αποτραβήχτηκαν είτε έπεσαν σε αδικοπραγία και χρειάζεται να μετανοήσουν. (Εβραίους 2:1· 3:12) Μολονότι ίσως δεν είναι ευτυχισμένοι όσο βρίσκονται μακριά από τον Ιεχωβά, μπορεί να δυσκολεύονται να επιστρέψουν. Ο Θεός τούς απευθύνει έκκληση, όπως δείχνουν τα λόγια του προφήτη του: «Αυτό είπε ο Ιεχωβά των στρατευμάτων: “Επιστρέψτε σε εμένα”, λέει ο Ιεχωβά των στρατευμάτων, “και θα επιστρέψω σε εσάς”». (Ζαχαρίας 1:3) Πόσο καθησυχαστικά είναι τα λόγια του Ωσηέ! Αυτός είπε: «Επίστρεψε, Ισραήλ, στον Ιεχωβά τον Θεό σου, γιατί έχεις σκοντάψει στο σφάλμα σου. Πάρτε μαζί σας λόγια και επιστρέψτε στον Ιεχωβά. Πείτε του όλοι: “Είθε να συγχωρήσεις το σφάλμα· και να δεχτείς ό,τι είναι καλό”». Ναι, ακόμη και εκείνοι που διέπραξαν χονδροειδείς αμαρτίες αλλά κατόπιν επέστρεψαν στον Θεό αληθινά μετανοημένοι μπορούσαν να λάβουν συγχώρηση και να γνωρίσουν πλήρη αποκατάσταση. (Ωσηέ 6:1· 14:1, 2· Ψαλμός 103:8-10) Αυτό ίσχυε στις ημέρες των προφητών και αληθεύει και σήμερα.

13 Τι σημαίνει, όμως, αυτό για τους Χριστιανούς οι οποίοι έχουν παραμείνει στην οδό που οδηγεί στη ζωή; Πώς μπορούμε να δείξουμε ότι έχουμε την άποψη του Ιεχωβά για τους άλλους; Ο Ιεχωβά αναμένει από εμάς να δείχνουμε έλεος, τόσο στα καινούρια άτομα όσο και σε εκείνους που ίσως έχουν πάψει να τον υπηρετούν. Ο Θεός δήλωσε μέσω του Ωσηέ αυτό που θέλει από εμάς: «Στη στοργική καλοσύνη βρήκα ευχαρίστηση και όχι σε θυσία». Ο Ιησούς Χριστός βασίστηκε σε αυτά τα λόγια και εξέφρασε τη σκέψη ως εξής: «Πηγαίνετε, λοιπόν, και μάθετε τι σημαίνει: “Έλεος θέλω και όχι θυσία”». (Ωσηέ 6:6· Ματθαίος 9:13) Το να εκδηλώνουμε τέτοιο έλεος έχει καθοριστική σημασία προκειμένου να διατηρήσουμε τη σχέση μας με τον Θεό. Προσέξτε πώς συσχέτισε ο απόστολος Παύλος τη συγχωρητικότητα με το να μιμούμαστε τον Θεό: «Να δείχνετε καλοσύνη ο ένας στον άλλον και τρυφερή συμπόνια, συγχωρώντας ανεπιφύλακτα ο ένας τον άλλον όπως και ο Θεός μέσω του Χριστού συγχώρησε ανεπιφύλακτα εσάς. Να γίνεστε, λοιπόν, μιμητές του Θεού, ως αγαπητά παιδιά, και να περπατάτε με αγάπη». (Εφεσίους 4:32–5:2) Με πόση επιτυχία μιμείστε εσείς τον Θεό σε αυτόν τον τομέα;

Ακόμη και οι υπηρέτες του Θεού μπορεί μερικές φορές να μην αντιλαμβάνονται το εύρος του ελέους του

Καθημερινή Εξέταση των Γραφών Σάββατο 25 Σεπτεμβρίου

 

Σάββατο 25 Σεπτεμβρίου

Να γίνεστε . . . μιμητές του Θεού, ως αγαπητά παιδιά.​—Εφεσ. 5:1.

https://drive.google.com/file/d/1L8BIXoXKOXslHz5-YBV47eXGxGLku1W0/view?usp=sharing

ΑΝΑΡΩΤΗΘΕΙΤΕ: “Πώς μπορώ να μιμούμαι το έλεος και τη συμπόνια του Ιεχωβά;”

*** w76 1/4 σ. 200 παρ. 1-2 Προσπαθείτε να Γίνεσθε «Μιμηταί του Θεού» ***

Ο ΚΑΘΕΝΑΣ μερικές φορές προσπαθεί να μιμηθή κάποιον. Τα τέκνα προσπαθούν να μιμηθούν τους γονείς των ή, πολύ συχνά, άλλα παιδιά με τα οποία παίζουν. Αν προσπαθούν να μιμηθούν καλές ιδιότητες, αυτό είναι προς όφελος τους. Αν μιμηθούν κάτι που είναι κακό, αυτό καταλήγει σε βλάβη τους. Ενδιαφέρει να σημειωθή ότι εμείς καλούμεθα να γίνωμε «μιμηταί του Θεού ως τέκνα αγαπητά.» (Εφεσ. 5:1) Μπορούμε εμείς πραγματικά να είμεθα μιμηταί του Θεού; Ας δούμε αν υπάρχη μια τέτοια δυνατότης.

2 Στην αρχή, πριν από 6.000 χρόνια, όταν ο Θεός έπλασε τον άνθρωπο, η Βίβλος μάς λέγει: «Ας κάμωμεν άνθρωπον κατ’ εικόνα ημών, καθ’ ομοίωσιν ημών· . . . Και εποίησεν ο Θεός τον άνθρωπον κατ’ εικόνα εαυτού· κατ’ εικόνα Θεού εποίησεν αυτόν· άρσεν και θήλυ εποίησεν αυτούς.» (Γέν. 1:26, 27) Το πρώτο βιβλίο της Βίβλου, η Γένεσις, προχωρεί κατόπιν και λέγει: «Και ευλόγησεν αυτούς ο Θεός· και είπε προς αυτούς ο Θεός, Αυξάνεσθε και πληθύνεσθε, και γεμίσατε την γην, και κυριεύσατε αυτήν.» (Γεν. 1:28) Μέχρι τώρα έχουν ζήσει επάνω στη γη δισεκατομμύρια άνθρωποι, όλοι απόγονοι του Αδάμ και της Εύας, οι οποίοι θα έπρεπε να ομοιάζουν στον Θεό και Πατέρα τους. Ο Θεός ήταν πράγματι ο Πατέρας των. Αυτό μπορεί ν’ αποδειχθή αν διαβάσωμε τι έγραψε ο Λουκάς στο 3ο κεφάλαιον και 38 εδάφιον της αφηγήσεως του Ευαγγελίου του, που αναφέρεται στον «Αδάμ [υιόν] του Θεού.» Ο Αδάμ λοιπόν ήταν υιός του Θεού και όλοι εμείς προερχόμεθα από τον Αδάμ. Όταν δημιουργήθηκε ο Αδάμ είχε τις ιδιότητες του Θεού, τις θαυμάσιες ιδιότητες της σοφίας, της δικαιοσύνης, της αγάπης και της δυνάμεως. Ο Αδάμ ήταν τέλειος άνθρωπος.—Δευτ. 32:4.

Πνευματικά Πετράδια Ιησούς του Ναυή 6,7

 

https://drive.google.com/file/d/1eTZxs-qqzS7MrtSGaq46IT6mcCU1DZnz/view?usp=sharing

Καθημερινή Εξέταση των Γραφών Παρασκευή 24 Σεπτεμβρίου

 

Παρασκευή 24 Σεπτεμβρίου

Να κοιτάζετε τη δουλειά σας.​—1 Θεσ. 4:11.

https://drive.google.com/file/d/1CsxZKLB7x3ukpzCv0RIWXKadjZEvpgl1/view?usp=sharing

*** w21 Ιανουάριος σ. 18-19 παρ. 16-19 Το Μεγάλο Πλήθος των Άλλων Προβάτων Αινεί τον Θεό και τον Χριστό ***

16 Η διαφορά ανάμεσα στους χρισμένους και στα άλλα πρόβατα δεν είναι η αξία τους για τον Θεό. Και οι δύο ομάδες είναι εξίσου πολύτιμες για εκείνον. Άλλωστε, πλήρωσε το ίδιο τίμημα, τη ζωή του αγαπημένου του Γιου, για να αγοράσει τόσο τους χρισμένους όσο και τα άλλα πρόβατα. Η διαφορά ανάμεσα στις δύο ομάδες είναι ότι έχουν διαφορετική ελπίδα. Και οι δύο ομάδες πρέπει να παραμείνουν όσιες στον Θεό και στον Χριστό. (Ψαλμ. 31:23) Να θυμάστε επίσης ότι το πνεύμα του Θεού μπορεί να επενεργεί με την ίδια δύναμη πάνω σε όλους μας. Αυτό σημαίνει ότι ο Ιεχωβά παρέχει το άγιο πνεύμα του σε κάθε άτομο ανάλογα με τις ανάγκες.

17 Οι χρισμένοι Χριστιανοί δεν γεννιούνται με την ουράνια ελπίδα. Χρειάζεται να τους την εμφυτεύσει ο Θεός στην καρδιά τους. Σκέφτονται την ελπίδα τους, προσεύχονται για αυτήν και αδημονούν να λάβουν την ανταμοιβή τους στον ουρανό. Δεν μπορούν ούτε καν να φανταστούν πώς θα είναι το πνευματικό τους σώμα. (Φιλιπ. 3:20, 21· 1 Ιωάν. 3:2) Ωστόσο, αποβλέπουν στο να συναντήσουν τον Ιεχωβά, τον Ιησού, τους αγγέλους και τους υπόλοιπους χρισμένους. Αδημονούν να πάρουν τη θέση τους ανάμεσά τους στην ουράνια Βασιλεία.

18 Τα άλλα πρόβατα τρέφουν μια ελπίδα που είναι φυσική για τους ανθρώπους, την προοπτική της αιώνιας ζωής στη γη. (Εκκλ. 3:11) Αποβλέπουν στην ημέρα κατά την οποία θα συμβάλουν στο να γίνει ολόκληρη η γη παράδεισος. Λαχταρούν να έρθει η ημέρα που θα μπορούν να χτίσουν τα σπίτια τους, να φυτέψουν τους κήπους τους και να μεγαλώσουν τα παιδιά τους με τέλεια υγεία. (Ησ. 65:21-23) Ονειρεύονται να εξερευνήσουν τη γη—τα βουνά, τα δάση και τις θάλασσές της—και να μελετήσουν την ατελείωτη δημιουργία του Ιεχωβά. Πάνω από όλα, είναι πανευτυχείς που γνωρίζουν ότι η σχέση τους με τον Ιεχωβά θα γίνεται ολοένα και πιο ισχυρή και στενή.

19 Ο Ιεχωβά έχει δώσει σε κάθε αφιερωμένο υπηρέτη του μια θαυμάσια ελπίδα για το μέλλον. (Ιερ. 29:11) Η Ανάμνηση του θανάτου του Χριστού δίνει στον καθέναν από εμάς μια μεγαλειώδη ευκαιρία να αινούμε τον Θεό και τον Χριστό για όσα έκαναν ώστε να μπορούμε να απολαύσουμε ατελείωτη ζωή. Η Ανάμνηση είναι αδιαμφισβήτητα η σημαντικότερη συνάθροιση για τους αληθινούς Χριστιανούς. 

Το μεγάλο πλήθος, ντυμένο με λευκές στολές και με φοινικόκλαδα στα χέρια, στέκεται ενώπιον της λαμπρότητας του θρόνου του Θεού και ενώπιον του Αρνιού (Βλέπε παράγραφο 7)

 

«Ούτε Ένας Λόγος δεν Απέτυχε»—Απόσπασμα

https://www.jw.org/el/βιβλιοθήκη/βίντεο/#el/mediaitems/VODMoviesExtras/pub-mwbv_202109_5_VIDEO

Η Ιεριχώ έπεσε  κι η Ραάβ με την οικογένειά της διαφυλάχτηκε.  
Ο Ιεχωβά είχε προστάξει να καταστραφούν τα πάντα στην πόλη    αλλά το ασήμι και το χρυσάφι έπρεπε να παραδοθούν στο θησαυροφυλάκιό του.  
Κανένας δεν έπρεπε να πάρει τίποτα για τον εαυτό του.  
Αχάν, τι τρέχει;  
Γιατί έχεις αυτό το πονηρό ύφος;  
Είμαστε πλούσιοι, γυναικούλα μου!  
Πλούσιοι;  
Τι είν’ αυτά που λες;  
Να! Δείτε!   Φέρ’ το δω αυτό! Είναι δικό μου!  
Μια χαρά τα κατάφερες, άντρα μου!   Το πήρα απ’ αυτούς τους πλούσιους, ιδιοτελείς και ασεβείς Χαναναίους!   -Σε είδε κανείς; -Όχι. Πρόσεχα.   -Είσαι σίγουρος; -Ναι.   Κανείς δεν με πήρε είδηση.   Πατέρα, μ’ αυτά θα κάνουμε καλή αρχή στην Υποσχεμένη Γη.  
Αλλά πρέπει να κρύψουμε όλους αυτούς τους θησαυρούς.  
Ναι να τους κρατήσουμε κρυμμένους!  
Δεν είδατε τίποτα    δεν ακούσατε τίποτα.  
Εντάξει;  
Άντε, ας τα κρύψουμε όλα.  
Όταν επιτεθήκαμε στην πόλη της Γαι, νικηθήκαμε.  
Τότε ο Ιεχωβά φανέρωσε ότι κάποιος είχε πάρει κάτι που έπρεπε να καταστραφεί    κι ότι είχε κλέψει χρυσάφι και ασήμι που προορίζονταν για το θησαυροφυλάκιό του.  
Το επόμενο πρωί, ο Ιεχωβά ζήτησε να πλησιάσει όλος ο Ισραήλ    κατά φυλές, κατά οικογένειες, κατά σπιτικά και κατά άντρες.  
Τελικά, ο Ιεχωβά φανέρωσε ποιος δεν είχε υπακούσει.   -Γιε μου  -Κύριέ μου!   Σε παρακαλώ, τίμησε τον Ιεχωβά, τον Θεό του Ισραήλ    και εξομολογήσου σ’ αυτόν.   Πες μου, σε παρακαλώ, τι έκανες.  
Μην το κρύψεις από μένα.  
Πράγματι    εγώ είμαι αυτός που αμάρτησε εναντίον του Ιεχωβά    του Θεού του Ισραήλ.   Όταν είδα ανάμεσα στα λάφυρα του Ιεχωβά    ένα επίσημο ένδυμα από τη Σεναάρ    τι όμορφο που ήταν    -Μόνο αυτό; -Να και 200 σίκλους ασήμι    -Συνέχισε. -Και μια ράβδο χρυσού    που ζυγίζει 50 σίκλους.  
Αχάν, γιατί τα πήρες;  
Τα επιθύμησα   και τα πήρα.  
Μα γιατί; Κοίταξέ με.  
Δεν άκουσες τα ίδια λόγια που ακούσαμε όλοι;  
Οι οδηγίες ήταν ξεκάθαρες    η πόλη έπρεπε να αφιερωθεί στην καταστροφή.  
Δεν ήξερες ότι η πόλη και ό,τι υπήρχε σ’ αυτήν    ανήκε στον Ιεχωβά;  
Ναι, το ήξερα.  
Κι όμως έκλεψες αυτά τα πράγματα;   -Ναι. -Γιατί;  
Τι το ιδιαίτερο έχει αυτό το ένδυμα απ’ τη Σεναάρ;  
Ήταν   
Πρέπει να το δεις με τα μάτια σου, Ιησού.   Είναι πανέμορφο. Δεν έχει ούτε μία ραφή.  
Το ύφασμα είναι άριστης ποιότητας.  
Από αυτά που φοράνε οι βασιλιάδες.  
Δεν έχω ξαναδεί τόσο ζωηρά χρώματα.  
Ως εδώ, γιε μου, φτάνει!  
Πες μου, πού είναι;  
Είναι κρυμμένο μέσα στη γη    στη σκηνή μου    και τα χρήματα είναι κάτω απ’ αυτό.  
Πήγαινε, Ιεσβώκ!  Δες αν λέει αλήθεια!   Νεδαβία, πήγαινε βρες την οικογένειά του.  
Αχάν, δεν ήξερες ότι ο Ιεχωβά θα σε έβλεπε;  
Δεν το σκέφτηκα.  
Δεν τα χρειαζόσουν αυτά τα πράγματα.  
Έχεις ταύρο και γαϊδούρι και ποίμνιο    Δεν   δεν ξέρω τι να πω.   Πράγματι, αμάρτησα εναντίον του Ιεχωβά, του Θεού του Ισραήλ.  
Γιατί μας έφερες συμφορά;  
Ο Ιεχωβά θα φέρει συμφορά σ’ εσένα αυτή τη μέρα!  
Νεδαβία, πάρ’ τους από δω.   Ο Ιεχωβά προειδοποίησε ότι η εσκεμμένη ανυπακοή έχει κακές συνέπειες.   Η περίπτωση του Αχάν δείχνει ότι, κι απ’ αυτή την άποψη    ο λόγος του Ιεχωβά ποτέ δεν αποτυχαίνει.
 

Γιατί Αξίζει να Μελετήσετε την Αγία Γραφή;

Γιατί Αξίζει να Μελετήσετε την Αγία Γραφή;—Βίντεο Μεγάλου Μήκους

 https://www.jw.org/el/μάρτυρες-του-ιεχωβά/ζητήστε-μια-επίσκεψη/γιατί-αξίζει-να-μελετήσετε-την-αγία-γραφή/

Από τη στιγμή που αρχίζουμε να μιλάμε  κάνουμε ερωτήσεις

Γιατί είναι γαλάζιος ο ουρανός;

Από τι είναι φτιαγμένα τα αστέρια;

Γιατί συμβαίνουν άσχημα πράγματα;

Από πού προήλθαμε;

Γιατί πεθαίνουμε;

Οι άνθρωποι ψάχνουν παντού για τις απαντήσεις. Ποτέ δεν υπήρχε τόση διαθέσιμη γνώση όση σήμερα. Παρ’ όλα αυτά, τα μεγάλα ερωτήματα  για τη ζωή, τα δεινά και τον θάνατο  μένουν αναπάντητα.

Πού θα βρούμε τις απαντήσεις; Μήπως οι απαντήσεις υπήρχαν ανέκαθεν στην Αγία Γραφή;

Πολλοί λένε ότι η Αγία Γραφή είναι γεμάτη μύθους και θρύλους  ότι δεν είναι για την εποχή μας  ή ότι είναι ακατανόητη.

Είναι όμως έτσι; Ή μήπως είναι λάθος αυτά που οι άνθρωποι νομίζουν για τη Γραφή;

Πολλοί νομίζουν πως η Γραφή λέει ότι ο Θεός κυβερνάει τον κόσμο. Ισχύει όμως αυτό;

Ο κόσμος είναι εκτός ελέγχου! Υπάρχει τόσος πόνος και βάσανα  αρρώστιες, θάνατος  φτώχεια, καταστροφές. Είναι δυνατόν να ευθύνεται για όλα αυτά ένας Θεός αγάπης;

Η Γραφή λέει κάτι που οι περισσότεροι άνθρωποι δεν ξέρουν. Λέει ότι αυτός που “κυβερνάει ολόκληρο τον κόσμο είναι ο Πονηρός”. Δηλαδή, πίσω από τα προβλήματα που υπάρχουν στον κόσμο  κρύβεται μια πονηρή δύναμη, κάποιος που κινεί τα νήματα.

Γι’ αυτό, όσο σκληρά και αν προσπαθήσουν οι άνθρωποι  δεν πρόκειται να λύσουν τα προβλήματα του κόσμου.

Η Γραφή όμως υπόσχεται ότι τα πράγματα θα αλλάξουν! Μας λέει γιατί βρεθήκαμε σε αυτή την κατάσταση  πώς θα την τακτοποιήσει ο Θεός  και τι μπορούμε να κάνουμε στο μεταξύ. Εκατομμύρια άνθρωποι παγκόσμια  βρίσκουν τις απαντήσεις στα μεγάλα ερωτήματα της ζωής  μέσα από τη Γραφή.

Θέλετε να τις βρείτε και εσείς;

Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά θα χαρούν να σας βοηθήσουν να μελετήσετε τη Γραφή.

Συμπληρώστε την ηλεκτρονική αίτηση για μαθήματα της Αγίας Γραφής  και κάποιος Μάρτυρας θα σας επισκεφτεί σε χώρο και χρόνο της επιλογής σας.

Καθημερινή Εξέταση των Γραφών Πέμπτη 23 Σεπτεμβρίου

 

Πέμπτη 23 Σεπτεμβρίου

Ο Ιεχωβά Θεός έπλασε τον άνθρωπο από χώμα της γης και φύσηξε στα ρουθούνια του την πνοή της ζωής.​—Γέν. 2:7.

https://drive.google.com/file/d/1d9lp-qvw_Ff7pp1f1wHxCN7YDO2Gsvkh/view?usp=sharing

*** w11 1/7 σ. 6 Γιατί Φαίνεται να Μην Έχει Νόημα η Ζωή; ***

Πρέπει να Εγκαταλείψουμε τη Γη για να Ζήσουμε μια Ζωή με Νόημα;

  Επί αιώνες, άτομα που δεν γνωρίζουν το σκοπό του Θεού για τη γη διδάσκουν ότι, προκειμένου να έχει η ύπαρξή μας πραγματικό νόημα, πρέπει να εγκαταλείψουμε τη γη.

  Μερικοί έλεγαν ότι οι ψυχές «απολάμβαναν κάποιο ανώτερο επίπεδο ύπαρξης προτού εισέλθουν σε ανθρώπινα σώματα». (Νέο Λεξικό Θεολογίας [New Dictionary of Theology]) Άλλοι ισχυρίζονταν ότι η ψυχή βρισκόταν «φυλακισμένη μέσα στο σώμα ως τιμωρία για τις αμαρτίες που διέπραξε στην ουράνια κατάστασή της».—Εγκυκλοπαίδεια Βιβλικής, Θεολογικής και Εκκλησιαστικής Φιλολογίας (Cyclopedia of Biblical, Theological, and Ecclesiastical Literature).

  Φιλόσοφοι όπως ο Σωκράτης και ο Πλάτων δίδασκαν το εξής: Μόνο όταν η ψυχή ξεφύγει από τους περιορισμούς του υλικού ανθρώπινου σώματος είναι «απαλλαγμένη από περιπλανήσεις, παραλογισμούς, φόβους, άγριους έρωτες και τα άλλα ανθρώπινα κακά και . . . περνάει τον υπόλοιπο χρόνο πράγματι μαζί με τους θεούς».—Πλάτωνος Διάλογοι–Φαίδων, 81, a.

  “Η φιλοσοφική αντίληψη περί αθανασίας είχε τόση δύναμη και άσκησε τέτοια επίδραση επί του Χριστιανισμού, ώστε και σήμερα . . . θεωρείται . . . χριστιανική διδασκαλία, ενώ κατ’ ουσίαν είναι αρχαία ελληνική φιλοσοφική αντίληψη”.—Βιβλική Θεολογία και Αρχαία Ελληνική Φιλοσοφία, υπό Ι. Καραβιδόπουλου.

Αντιπαραβάλετε αυτές τις απόψεις με τρεις θεμελιώδεις αλήθειες της Γραφής:

  1. Ο σκοπός του Θεού για τη γη είναι να αποτελεί μόνιμη κατοικία του ανθρώπου και όχι προσωρινό τόπο δοκιμής, προκειμένου να βλέπει ποιοι αξίζει να ζήσουν μαζί του στον ουρανό. Αν ο Αδάμ και η Εύα είχαν υπακούσει στους νόμους του Θεού, θα ζούσαν ακόμη εδώ, σε μια παραδεισένια γη.—Γένεση 1:27, 28· Ψαλμός 115:16.

  2. Ενώ οι περισσότερες θρησκείες διδάσκουν ότι ο άνθρωπος έχει ψυχή—μια άυλη οντότητα που κατοικεί μέσα του—η Γραφή διδάσκει κάτι απλούστερο. Ο άνθρωπος είναι «ζωντανή ψυχή» πλασμένη «από χώμα της γης». (Γένεση 2:7) Η Γραφή δεν λέει πουθενά ότι αυτή η ψυχή είναι αθάνατη. Αναφέρει ότι η ψυχή μπορεί να θανατωθεί ή να καταστραφεί, παύοντας εντελώς να υπάρχει. (Ψαλμός 146:4· Εκκλησιαστής 9:5, 10· Ιεζεκιήλ 18:4, 20) Η πρώτη ψυχή, ο Αδάμ, οπωσδήποτε πέθανε και επέστρεψε στο χώμα από το οποίο είχε δημιουργηθεί. Επέστρεψε στην ανυπαρξία.—Γένεση 2:17· 3:19.

  3. Οποιεσδήποτε μελλοντικές προοπτικές του ανθρώπου για ζωή δεν βασίζονται στην υποτιθέμενη αθάνατη ψυχή του, η οποία αποδημεί σε κάποιο πνευματικό βασίλειο, αλλά στην υπόσχεση του Θεού για ανάσταση νεκρών σε μια παραδεισένια γη.—Δανιήλ 12:13· Ιωάννης 11:24-26· Πράξεις 24:15.

Καθημερινή Εξέταση των Γραφών Τετάρτη 22 Σεπτεμβρίου

 

Τετάρτη 22 Σεπτεμβρίου

Μέσω πίστης ο Μωυσής, όταν μεγάλωσε, αρνήθηκε να αποκαλείται γιος της κόρης του Φαραώ.​—Εβρ. 11:24.

https://drive.google.com/file/d/147a7sg52JpIsY9VzOVa-2wxQs-ajoNOq/view?usp=sharing

*** w15 15/5 σ. 21-22 «Είδαν» τις Υποσχέσεις ***

ΕΙΧΕ ΤΟ ΒΛΕΜΜΑ ΤΟΥ ΠΡΟΣΗΛΩΜΕΝΟ ΣΤΗΝ ΑΝΤΑΜΟΙΒΗ

11, 12. Πώς καλλιέργησε ο Μωυσής αγάπη για τον Ιεχωβά;

11 Ο Μωυσής ήταν άλλο ένα άτομο που έδειξε πίστη στον Ιεχωβά και καλλιέργησε βαθιά αγάπη για αυτόν. Ενώ ήταν νεαρός και ζούσε στην αιγυπτιακή βασιλική οικογένεια, θα μπορούσε κάλλιστα να είχε αναπτύξει αγάπη για την εξουσία και τα πλούτη. Ωστόσο, οι φυσικοί του γονείς προφανώς τον είχαν διδάξει για τον Ιεχωβά και τον σκοπό που είχε να ελευθερώσει τους Εβραίους από τη δουλεία και να τους δώσει την Υποσχεμένη Γη. (Γέν. 13:14, 15· Έξοδ. 2:5-10) Αν σκεφτόταν συχνά τις ευλογίες που περίμεναν τον λαό του Θεού, τι πιστεύετε ότι θα αναπτυσσόταν στην καρδιά του—αγάπη για την εξοχότητα ή αγάπη για τον Ιεχωβά;

12 Οι Γραφές μάς λένε: «Μέσω πίστης ο Μωυσής, όταν μεγάλωσε, αρνήθηκε να αποκαλείται γιος της κόρης του Φαραώ, επιλέγοντας να υφίσταται κακομεταχείριση με το λαό του Θεού μάλλον παρά να έχει την προσωρινή απόλαυση της αμαρτίας, επειδή θεώρησε τον ονειδισμό του Χριστού ως πλούτο μεγαλύτερο από τους θησαυρούς της Αιγύπτου· γιατί είχε το βλέμμα του προσηλωμένο στην απόδοση της ανταμοιβής».—Εβρ. 11:24-26.

Μπορείτε να δείτε τον εαυτό σας στον νέο κόσμο; (Βλέπε παράγραφο 15)

Καθημερινή Εξέταση των Γραφών Τρίτη 21 Σεπτεμβρίου

 

Τρίτη 21 Σεπτεμβρίου

Βρήκα τον Δαβίδ . . . άντρα σε αρμονία με την καρδιά μου.​—Πράξ. 13:22.

https://drive.google.com/file/d/1v5XHelWMIlUxAO2XHT32Ywv0l3muW_Fk/view?usp=sharing

Τα Θαύματα της Δημιουργίας Αποκαλύπτουν τη Δόξα του Θεού | JW ...

JW.ORG › θαύματα-της-δημιουργίας-αποκαλύπτουν-τη-δόξα-του-θεού

Τα θαύματα της δημιουργίας εμπνέουν λόγια όπως αυτά στον Ψαλμό 19:1: “Οι ουρανοί διακηρύττουν τη δόξα του Θεού· οι αιθέρες ψηλά γνωστοποιούν το έργο των ...

*** w04 1/6 σ. 9-11 Η Δημιουργία Διακηρύττει τη Δόξα του Θεού! ***

Γιατί Είναι «Αδικαιολόγητοι»

3 Υποκινείστε εσείς να δώσετε δόξα στον Θεό; Η συντριπτική πλειονότητα των ανθρώπων δεν το κάνει αυτό—ορισμένοι μάλιστα αρνούνται την ύπαρξη του Θεού. Για παράδειγμα, ένας αστρονόμος έγραψε: «Μήπως ήταν ο Θεός εκείνος που παρενέβη και σχεδίασε με τόση προνοητικότητα τον κόσμο για χάρη μας; . . . Μια τέτοια ιδέα θα ήταν συναρπαστική. Δυστυχώς, πιστεύω ότι πρόκειται για ψευδαίσθηση. . . . Ο Θεός δεν αποτελεί την εξήγηση».

4 Η επιστημονική έρευνα περιορίζεται σε αυτά που μπορούν να παρατηρήσουν ή να μελετήσουν οι άνθρωποι. Οτιδήποτε πέρα από αυτό δεν είναι παρά θεωρία ή εικασία. Εφόσον «ο Θεός είναι Πνεύμα», απλούστατα δεν υπόκειται σε άμεση επιστημονική εξέταση. (Ιωάννης 4:24) Συνεπώς, το να απορρίπτουμε την πίστη στον Θεό ως αντιεπιστημονική είναι αλαζονικό. Ο επιστήμονας Βίνσεντ Γουίγκλσγουερθ, του Πανεπιστημίου του Κέμπριτζ, παρατήρησε ότι και η ίδια η επιστημονική μεθοδολογία αποτελεί «θρησκευτική προσέγγιση». Γιατί συμβαίνει αυτό; «Βασίζεται στην ανεπιφύλακτη πίστη ότι τα φυσικά φαινόμενα συμμορφώνονται με τους “νόμους της φύσης”». Άρα λοιπόν, όταν κάποιος απορρίπτει την πίστη στον Θεό, δεν αληθεύει ότι απλώς ανταλλάσσει έναν τύπο πίστης με έναν άλλον; Σε ορισμένες περιπτώσεις, φαίνεται ότι κάποιοι δεν δείχνουν πίστη επειδή αρνούνται εσκεμμένα να αποδεχτούν την αλήθεια. Ο ψαλμωδός έγραψε: «Λόγω της υψηλοφροσύνης του, ο πονηρός δεν ερευνάει· όλες του οι σκέψεις είναι: “Δεν υπάρχει Θεός”».—Ψαλμός 10:4.

5 Ωστόσο, η πίστη στον Θεό δεν είναι αβάσιμη, διότι υπάρχουν συντριπτικές αποδείξεις για την ύπαρξή του. (Εβραίους 11:1) Ο αστρονόμος Άλαν Σάντατζ δήλωσε: «Το βρίσκω εξαιρετικά απίθανο να προέκυψε αυτή η τάξη [του σύμπαντος] από το χάος. Πρέπει να υφίσταται κάποια οργανωτική αρχή. Ο Θεός αποτελεί μυστήριο για εμένα, αλλά εξηγεί το θαύμα της ύπαρξης, το γιατί υπάρχει κάτι αντί να μην υπάρχει τίποτα». Ο απόστολος Παύλος είπε στους Χριστιανούς στη Ρώμη ότι «οι αόρατες ιδιότητες του [Θεού], δηλαδή η αιώνια δύναμη και η Θειότητά του, βλέπονται καθαρά από τη δημιουργία του κόσμου και έπειτα, επειδή γίνονται αντιληπτές μέσω των πραγμάτων που έχουν φτιαχτεί, ώστε αυτοί [που δεν πιστεύουν] είναι αδικαιολόγητοι». (Ρωμαίους 1:20) Από «τη δημιουργία του κόσμου» και μετά—ιδιαίτερα αφότου δημιουργήθηκαν νοήμονα ανθρώπινα πλάσματα, τα οποία μπορούσαν να αντιληφθούν την ύπαρξη του Θεού—είναι προφανές ότι υπάρχει ένας Δημιουργός που έχει τεράστια δύναμη, ένας Θεός άξιος αφοσίωσης. Συνεπώς, εκείνοι που δεν αναγνωρίζουν τη δόξα του Θεού είναι αδικαιολόγητοι. Ποιες αποδείξεις παρέχει όμως η δημιουργία;

Το Σύμπαν Διακηρύττει τη Δόξα του Θεού

6 Το εδάφιο Ψαλμός 19:1 δίνει την εξής απάντηση: «Οι ουρανοί διακηρύττουν τη δόξα του Θεού, και για το έργο των χεριών του μιλάει το εκπέτασμα». Ο Δαβίδ διέκρινε ότι τα άστρα και οι πλανήτες που έλαμπαν διαμέσου του “εκπετάσματος”, δηλαδή της ατμόσφαιρας, παρείχαν αδιάσειστες αποδείξεις για την ύπαρξη ενός ένδοξου Θεού. Ο Δαβίδ συνεχίζει: «Η μια ημέρα μετά την άλλη κάνει να αναβλύζουν λόγια, και η μια νύχτα μετά την άλλη διαλαλεί γνώση». (Ψαλμός 19:2) Κάθε ημέρα και κάθε νύχτα, οι ουρανοί καταδεικνύουν τη σοφία και τη δημιουργική δύναμη του Θεού. Είναι σαν να «αναβλύζουν» από τους ουρανούς λόγια αίνου για τον Θεό.

7 Ωστόσο, απαιτείται διάκριση για να ακούσει κανείς αυτή τη μαρτυρία. «Ούτε λόγια υπάρχουν ούτε λέξεις· ούτε φωνή ακούγεται από αυτά». Εντούτοις, η σιωπηλή μαρτυρία των ουρανών είναι ισχυρή. «Σε όλη τη γη έφτασε το μετρικό τους σχοινί και ως τα πέρατα των παραγωγικών εδαφών τα λόγια τους». (Ψαλμός 19:3, 4) Είναι σαν να άπλωσαν οι ουρανοί “μετρικά σχοινιά” για να βεβαιωθούν ότι η σιωπηλή μαρτυρία τους γέμισε κάθε γωνιά της γης.

8 Ο Δαβίδ κατόπιν περιγράφει άλλο ένα θαύμα της δημιουργίας του Ιεχωβά: «Σε αυτούς [τους ορατούς ουρανούς] έστησε σκηνή για τον ήλιο, ο οποίος είναι σαν γαμπρός που βγαίνει από το νυφικό του κοιτώνα· αγάλλεται σαν κραταιός άντρας ο οποίος πρόκειται να τρέξει σε δρόμο. Από τη μία άκρη των ουρανών ξεκινάει και στην άλλη άκρη τους τελειώνει το γύρο του· και τίποτα δεν είναι κρυμμένο από τη θερμότητά του».—Ψαλμός 19:4-6.

9 Σε σύγκριση με άλλα άστρα, ο ήλιος δεν έχει παρά μέτριο μέγεθος. Ωστόσο, είναι ένα αξιοθαύμαστο άστρο, το οποίο κάνει τους πλανήτες που περιστρέφονται γύρω του να μοιάζουν με νάνους. Σύμφωνα με μια πηγή, ο ήλιος έχει μάζα «2 οχτάκις εκατομμύρια τόνους»—το 99,9 τοις εκατό της μάζας του ηλιακού μας συστήματος! Η βαρυτική του έλξη επιτρέπει στη γη να διαγράφει τροχιά σε απόσταση 150 εκατομμυρίων χιλιομέτρων από τον ήλιο χωρίς να απομακρύνεται από αυτόν ή να έλκεται κοντά του. Μόνο το μισό περίπου του ενός δισεκατομμυριοστού της ενέργειας του ήλιου φτάνει στον πλανήτη μας, αλλά επαρκεί για τη συντήρηση της ζωής.

10 Ο ψαλμωδός μιλάει για τον ήλιο με μεταφορική γλώσσα, απεικονίζοντάς τον σαν “κραταιό άντρα” που τρέχει από τη μια άκρη του ορίζοντα ως την άλλη κατά τη διάρκεια της ημέρας και αναπαύεται σε μια «σκηνή» τη νύχτα. Όταν αυτό το κραταιό άστρο βυθίζεται κάτω από τον ορίζοντα, από την άποψη ενός επίγειου παρατηρητή, φαίνεται σαν να μπαίνει σε μια «σκηνή» για να αναπαυτεί. Το πρωί μοιάζει να ξεπροβάλλει ακτινοβολώντας «σαν γαμπρός που βγαίνει από το νυφικό του κοιτώνα». Ως βοσκός, ο Δαβίδ ήξερε τι τσουχτερό κρύο κάνει τη νύχτα. (Γένεση 31:40) Θυμόταν πόσο γρήγορα ζέσταιναν οι ηλιαχτίδες τόσο τον ίδιο όσο και το τοπίο που τον περιέβαλλε. Σίγουρα, ο ήλιος δεν ήταν εξαντλημένος μετά το «ταξίδι» του από την ανατολή ως τη δύση, αλλά ήταν σαν «κραταιός άντρας», έτοιμος να επαναλάβει το ταξίδι.

 

Τζέφρι Γ. Τζάκσον: Πιστοί Όσον Αφορά τα Υλικά Πράγματα (Λουκ. 16:9)

https://www.jw.org/el/βιβλιοθήκη/βίντεο/#el/mediaitems/LatestVideos/pub-jwb-082_10_VIDEO

 Σήμερα θα εξετάσουμε την παραβολή που είπε ο Ιησούς  σχετικά με τον άδικο οικονόμο.

Όπως ξέρουμε, βρίσκεται στα εδάφια Λουκάς 16:1-8.

Ποιο είναι το δίδαγμα που κρύβεται σε αυτή την παραβολή του Ιησού;

Είναι ενδιαφέρον ότι πολλοί άνθρωποι κολλάνε σε κάποιες λεπτομέρειες  πριν καν ανακαλύψουν ποιο είναι αυτό το δίδαγμα.

Γιατί το λέμε αυτό; Καθώς διαβάζουν τη Γραφή, και φτάνουν στο 15ο κεφάλαιο του Λουκά,  συναντούν μια παραβολή που θεωρείται από τις πιο διδακτικές που είπε ποτέ ο Ιησούς  —την παραβολή του άσωτου γιου, ή αλλιώς του σπάταλου γιου.  Και προχωρώντας παρακάτω, φτάνουν σε αυτή την παραβολή,  η οποία θεωρείται μια από τις πιο δυσνόητες που είπε ποτέ ο Ιησούς.

Γιατί προβληματίζονται και δυσκολεύονται τόσο πολλά άτομα με αυτή την παραβολή;

Μερικοί θεωρούν ότι ο Ιησούς επιδοκιμάζει και επικροτεί  την ανέντιμη χρήση χρηματικών πόρων.

Ισχύει όμως αυτό;

Πρέπει να μας αποσπά την προσοχή το γιατί χρησιμοποίησε ο Ιησούς αυτή την παραβολή;  Εμείς, οι σπουδαστές της Γραφής, θέλουμε πάντα να εξετάζουμε τι λέει η Γραφή.

Ας πάρουμε λοιπόν τη Γραφή μας και ας την ανοίξουμε στον Λουκά, κεφάλαιο 16.

Και, αντί να διαμορφώνουμε δικά μας συμπεράσματα,  ας δούμε τι ακριβώς είπε ο Ιησούς στον Λουκά, κεφάλαιο 16.  Ας διαβάσουμε από το εδάφιο 1: «Κατόπιν είπε και στους μαθητές:

“Κάποιος πλούσιος είχε έναν οικονόμο,  ο οποίος κατηγορήθηκε ότι διαχειριζόταν τα αγαθά του με σπάταλο τρόπο”».  Εδώ είναι το πρώτο σημείο. Προσέξαμε ότι ο Ιησούς  δεν είπε για αυτόν τον άνθρωπο ότι είχε καταδικαστεί ή  ότι είχε αποδειχτεί πως έκανε κάτι κακό,  αλλά λέει ότι «κατηγορήθηκε».

Είναι ενδιαφέρον ότι <i>Η Σκοπιά</i> σχολίασε  πως αυτό δεν σημαίνει απαραιτήτως ότι έκανε κάτι κακό,  απλώς λέει ότι κατηγορήθηκε.  Μάλιστα, η λέξη που χρησιμοποιείται στο πρωτότυπο ελληνικό κείμενο  επιτρέπει να εννοηθεί ότι μπορεί και να τον συκοφάντησαν.

Και για ποιο πράγμα κατηγορήθηκε;  Προσέξτε τι λέει στο τέλος του εδαφίου 1:  «Ότι διαχειριζόταν τα αγαθά του με σπάταλο τρόπο».

Άρα, δεν κατηγορήθηκε ότι έκλεψε,  αλλά ότι έκανε σπατάλες.

Είναι ενδιαφέρον ότι η ίδια λέξη χρησιμοποιείται  και στην παραβολή για τον άσωτο γιο, που είναι στο προηγούμενο κεφάλαιο,  στο κεφάλαιο 15, εδάφιο 13,  όπου λέει για τον άσωτο γιο ότι κατασπατάλησε την κληρονομιά του.

Σε εκείνη την περίπτωση, ο άσωτος, ο σπάταλος, γιος  δεν έκλεψε τα χρήματα από τον πατέρα του.

Τα πήρε με νόμιμο τρόπο.

Αλλά μετά τα κατασπατάλησε.

Κάτι παρόμοιο βλέπουμε και για τον οικονόμο.

Κατηγορήθηκε ότι χρησιμοποιούσε σπάταλα τα αγαθά του κυρίου του.  Ας δούμε τι του είπε ο κύριός του στο εδάφιο 2:  «Τον φώναξε λοιπόν και του είπε: “Τι είναι αυτό που ακούω για εσένα;

Δώσε λογαριασμό για όσα έκανες ως οικονόμος,  γιατί δεν θα έχεις πια τη διαχείριση του σπιτιού”».

Τι είπε λοιπόν ο κύριος στον οικονόμο;

Μήπως του είπε: “Θα πας φυλακή”  ή “Θα σε πάω στο δικαστήριο”; Όχι.

Και μάλιστα, δεν τον απομάκρυνε αμέσως από τη θέση εξουσίας που είχε.

Αλλά τι του είπε; “Θέλω να μου δώσεις λογαριασμό”.

Με άλλα λόγια, ο κύριος δεν ήξερε ακριβώς τι έκανε ο οικονόμος,  αλλά του έδινε τώρα την ευκαιρία να του δώσει λογαριασμό.

Αν λοιπόν προσπαθήσουμε να καταλάβουμε τι ακριβώς ειπώθηκε εδώ  και το δούμε όπως θα το είδαν οι ακροατές του Ιησού,  φαίνεται ότι αυτό που είχε κάνει ο οικονόμος, και αυτό που έκανε στη συνέχεια,  στην ουσία δεν ήταν παράνομο, ήταν νόμιμο.

Ανησυχούσε για το μέλλον του.

Αν ήξερε ότι με τον λογαριασμό που θα έδινε  θα μπορούσε να καταλήξει στη φυλακή,  σίγουρα δεν θα ενεργούσε με τον τρόπο που ενήργησε.

Αλλά αυτό εγείρει κάποια ερωτήματα.

Ίσως σκεφτούμε:

“Καλά, πήγε και μείωσε τα χρέη του ενός και του άλλου.

Δεν ήταν κακό αυτό που έκανε;”

Για να το κατανοήσουμε σωστά αυτό,  είναι καλό να λάβουμε υπόψη τι έλεγε η <i>Σκοπιά</i> του Νοεμβρίου του 2019.

Το άρθρο με τίτλο «Το Γνωρίζατε;»  μας λέει τι περιλαμβανόταν στα καθήκοντα του οικονόμου.

Στους Βιβλικούς χρόνους, φαίνεται ότι ο οικονόμος  μπορούσε να είναι ο διαχειριστής ή ο επιβλέπων ενός σπιτικού ή ενός κτήματος.

Πολλές φορές, ο ιδιοκτήτης άφηνε τα πάντα στη φροντίδα του οικονόμου.

Το μόνο που τον απασχολούσε ήταν το τελικό αποτέλεσμα, αν θα είχε κέρδος ή όχι.  Είναι ενδιαφέρον ότι αυτό το άρθρο της <i>Σκοπιάς</i> αναφέρει την περίπτωση του Ιωσήφ.

Και τι θυμόμαστε από το κεφάλαιο 39 της Γένεσης;

Λέει ότι ο Πετεφρής εμπιστεύτηκε τα πάντα στη φροντίδα του Ιωσήφ,  και το μόνο που τον απασχολούσε ήταν τι φαγητό θα έτρωγε.

Εδώ λοιπόν έχουμε έναν οικονόμο που διαχειρίζεται μια περιουσία.

Ο κύριός του δεν ασχολείται ιδιαίτερα με το τι κάνει,  τουλάχιστον μέχρι αυτή τη στιγμή,  και εκείνος έχει ακόμη εξουσία.  Έτσι, αυτοί που άκουγαν τον Ιησού τι μπορεί να σκέφτονταν;

Δεν ξέρουμε με βεβαιότητα, αλλά ίσως να σκέφτηκαν  ότι ο οικονόμος μείωσε τον τόκο που τους είχε βάλει.

Ή ίσως ότι μείωσε το μερίδιο που είχε ορίσει  να πάρει ο ίδιος από εκείνα τα χρέη.

Ή ίσως ότι επειδή, από υπερβολικό ζήλο, τους είχε υπερχρεώσει,  τώρα ζητούσε να του πληρώσουν την κανονική τιμή.

Όπως και να έχει, ο οικονόμος, που ήταν διαχειριστής,  όπως και πολλοί διαχειριστές σήμερα, είχε το δικαίωμα  να διαγράψει τελείως κάποια χρέη, να τα χαρίσει.  Προφανώς λοιπόν, όπως τόνισε <i>Η Σκοπιά,</i>  εκείνος ο οικονόμος ήταν ακόμη υπεύθυνος  και είχε την εξουσία και τη δικαιοδοσία  να κάνει οποιεσδήποτε αλλαγές έκρινε εκείνος σκόπιμο.

Αυτό μας φέρνει στο ερώτημα: Μήπως ήταν ανέντιμος;

Αν διαβάσουμε αρκετές μεταφράσεις της Γραφής στην αγγλική,  θα δούμε ότι λένε «ο ανέντιμος οικονόμος».  Χρησιμοποιούν τη λέξη «ανέντιμος».

Αλλά ας πάμε πάλι να δούμε τι λέει ακριβώς η Γραφή.

Η <i>Μετάφραση Νέου Κόσμου</i> μεταφράζει με μεγάλη ακρίβεια το εδάφιο 8 ως εξής:  «Και ο κύριός του επαίνεσε τον οικονόμο, αν και ήταν άδικος».  Βλέπετε, δεν λέει «ήταν ανέντιμος», δεν λέει «ήταν κλέφτης».  «Αν και ήταν άδικος, επειδή ενήργησε με πρακτική σοφία».

Άρα, αν το σκεφτούμε, ο οικονόμος δεν έκανε το σωστό.  Αυτό σημαίνει η λέξη «άδικος». Έχει μια πολύ ευρεία έννοια.  Και ποιο θα ήταν το σωστό; Να ενεργήσει προς όφελος του κυρίου του.

Αλλά εκείνος ενήργησε για το προσωπικό του όφελος.  Μερικοί μεταφραστές της Γραφής έχουν προσπαθήσει να μεταδώσουν αυτή την έννοια.  Για παράδειγμα, ένας έγραψε:

“Το αφεντικό του αναγνώρισε ότι ο διαχειριστής  που είχε δεχτεί να αλλάξουν τα συμφωνητικά  είχε ενεργήσει έξυπνα για το δικό του προσωπικό όφελος”.

Ξέρουμε όλες τις λεπτομέρειες για το τι εννοούσε ο Ιησούς; Όχι.  Αλλά τι μας δείχνει αυτό; Να μη βγάζουμε γρήγορα συμπεράσματα.

Ας διαβάζουμε τι λέει το εδάφιο και ας μην κολλάμε σε λεπτομέρειες  με αποτέλεσμα να χάσουμε το πολύτιμο δίδαγμα που πρέπει να πάρουμε.  Και ποιο είναι αυτό το δίδαγμα; Αυτό που μας λέει ο Ιησούς στο εδάφιο 9:  «Και εγώ σας λέω: Κάντε φίλους μέσω του άδικου πλούτου  ώστε, όταν αυτός χαθεί, να σας δεχτούν στις αιώνιες κατοικίες».  Ποιο είναι το δίδαγμα; Χρειάζεται να χρησιμοποιούμε τους υλικούς μας πόρους  έτσι ώστε να γίνουμε φίλοι με τον Ιεχωβά και τον Ιησού.

Αυτό θα μας φέρει οφέλη.

Και προσέξαμε ότι στο εδάφιο 9 λέει «όταν [αυτός] χαθεί». Δεν λέει «αν».  Ξέρουμε ως υπηρέτες του Ιεχωβά  ότι τελικά τα εμπορικά συστήματα αυτού του κόσμου θα καταρρεύσουν.  Όποια χρήματα και αν έχουμε, όσους πόρους και αν έχουμε  —είμαστε σαν αυτόν τον οικονόμο—στην ουσία δεν μας ανήκουν,  και σε λίγο δεν θα τα έχουμε για να τα χρησιμοποιούμε.  Ασφαλώς λοιπόν, πρέπει να τα χρησιμοποιούμε για να δοξάζουμε τον Ιεχωβά  και για να γίνουμε φίλοι του Ιεχωβά.

Ποιους πόρους έχουμε εμείς οι Μπεθελίτες;

Έχουμε τους προσωπικούς μας πόρους, όσο μικροί και αν είναι.  Αλλά επίσης χρησιμοποιούμε και τους πόρους της οργάνωσης.

Μπορεί να μην μπαίνουμε στον πειρασμό να χρησιμοποιούμε ανέντιμα αυτούς τους πόρους,  αλλά μήπως σπαταλάμε αυτούς τους πόρους;  Και τώρα ερχόμαστε στην τελική σκέψη, στο εδάφιο 10, όπου ο Ιησούς είπε:  «Ο πιστός στο ελάχιστο [εννοεί σε σχέση με υλικά πράγματα και πόρους]  είναι πιστός και στο πολύ, και ο άδικος στο ελάχιστο  είναι άδικος και στο πολύ».

Ποιο είναι το δίδαγμα; Μην κολλάτε σε λεπτομέρειες.

Καθίστε και σκεφτείτε τι θέλει να μας πει η παραβολή.

Η συγκεκριμένη μας διδάσκει  να χρησιμοποιούμε ό,τι και αν έχουμε για τη δόξα του Ιεχωβά.