https://drive.google.com/file/d/1pAgYaTBiQ7Qcewls-aMh255o8yLiliwe/view?usp=sharing
Ο Θεός κάθε παρηγοριάς . . . μας παρηγορεί σε κάθε μας δοκιμασία.—2 Κορ. 1:3, 4.
https://drive.google.com/file/d/1qaf2l7pND3abacWtgzUtwJH--rVFqeo8/view?usp=sharing
Να βαστάζετε ο ένας τα βάρη του άλλου, και με αυτόν τον τρόπο θα εκπληρώσετε τον νόμο του Χριστού.—Γαλ. 6:2.
https://drive.google.com/file/d/1ma9jGPkM1fDoeDY1CnEa7SXX_Y6xgQQ4/view?usp=sharing
*** km 4/80 σ. 1-2 Κάνετε το Καλό Προς τους Οικείους της Πίστεως ***
Κάνετε το Καλό Προς τους Οικείους της Πίστεως
Κάνετε το Καλό Προς τους Οικείους της Πίστεως
1 Γνωρίζετε τις πνευματικές και φυσικές ανάγκες των αδελφών της εκκλησίας σας; Έχετε εξετάσει πώς θα μπορούσατε να τους βοηθήσετε; Είσθε σε θέσι να κάνετε κάτι για ν’ ανταποκριθήτε στις ανάγκες τους; (Παρ. 3:27) Ή μήπως αφήνετε συνήθως αυτά τα ζητήματα να τα φροντίσουν άλλοι;
2 Τι καλό πράγμα είναι να γνωρίζουν οι ικανοί αδελφοί τις ανάγκες των άλλων και να προσπαθούν να τους βοηθήσουν προτού κάποια τάσις ή κλίσις τους φέρει σε πνευματική δυσχέρεια. Σ’ ένα συνετό άτομο, συχνά μια φιλάγαθη υπόμνησις από την Αγία Γραφή είναι αρκετή.
ΤΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΩΜΕ
3 Μερικοί αδελφοί με πνευματικά προσόντα έδειξαν πατρικό ενδιαφέρον σε μερικά νεαρά άτομα στην Αίθουσα Βασιλείας, ιδιαίτερα σ’ εκείνους που δεν προέρχονται από οικογένειες όπου όλα τα μέλη είναι στην αλήθεια, βοηθώντας τους έτσι ν’ αποφύγουν μερικά από τα προβλήματα που είναι κοινά στους νέους. Αυτό είναι πολύ πιο ικανοποιητικό από το να προσπαθή κάποιος να βοηθήση ένα άτομο να λύση ένα πρόβλημα αφού παρουσιασθή.
4 Στην προς Γαλάτας επιστολή 6:2 ο Παύλος έγραψε: «Αλλήλων τα βάρη βαστάζετε και ούτως εκπληρώσατε τον νόμον του Χριστού.» Αυτή η αναφορά στο «νόμο του Χριστού» είναι συνδεδεμένη με τα λόγια του Ιησού στα εδάφια Ιωάννης 13:34 και 35, που δείχνουν ότι οι μαθητές του έπρεπε ν’ αγαπούν αλλήλους. Και τι ενθαρρυντικό είναι να συμβάλλη κανείς στην ελάφρυνσι του βάρους άλλων στην εκκλησία, όταν αυτό είναι δυνατόν.
5 Καλό θα ήταν ο καθένας μας προσωπικά να δαπανά λίγα λεπτά για να σκέπτεται εκείνους που γνωρίζει στην εκκλησία, ίσως στον όμιλό μας μελέτης βιβλίου, που θα μπορούσε να βοηθήση. Τους επισκεφθήκαμε στα σπίτια τους, ή τους προσκαλέσαμε να μας επισκεφθούν; Ένας επίσκοπος περιοχής επισκέφθηκε μια αδελφή που για αρκετό καιρό δεν είχε μετάσχει στην υπηρεσία. Διεπίστωσε ότι εκείνη ήθελε να λάβη μέρος αλλά χρειαζόταν απλώς βοήθεια. Δόθηκε η βοήθεια κι’ έτσι η αδελφή μπόρεσε να πάη στην υπηρεσία εκείνη την εβδομάδα. Μπορείτε να φαντασθήτε πόσο χάρηκε όταν κάποιος ενδιαφέρθηκε γι’ αυτή και διευθέτησε μάλιστα να την καλέση σε γεύμα αργότερα την ίδια εβδομάδα.
ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΤΟ ΛΙΓΟ ΒΟΗΘΕΙ
6 Το αν μπορούμε να κάνωμε πολλά ή λίγα δεν έχει σημασία, αλλά εκείνο που υπολογίζεται πραγματικά είναι η εκδήλωσις ενδιαφέροντος. Μια κάρτα, μια επίσκεψις, μια πρόσκλησις, ένα τηλεφώνημα, ίσως εξέτασις του εδαφίου της ημέρας τηλεφωνικώς, υποβοήθησις σε μερικές ανάγκες, φυσικές ή πνευματικές—όλα αυτά μπορούν να βοηθήσουν.
7 Μερικές αδελφές κρίνουν κατάλληλο κατά καιρούς να κρατούν τα παιδιά άλλων αδελφών που θα ήθελαν να πάνε στην υπηρεσία. Μερικοί θυσιάζουν λίγο από τον χρόνο τους για να πάρουν μαζί τους κάποιον στις συναθροίσεις ή στην υπηρεσία. Άλλοι είναι σε θέσι να επισκέπτωνται εκείνους που είναι ασθενείς ή σε νοσοκομεία. Όταν γίνεται αυτό, να έχετε κάτι ενθαρρυντικό να τους πήτε—μια πείρα ή μια Γραφική σκέψι, όπως είναι ο Ψαλμός 55:22 ή 41:3. Τέτοιες σκέψεις μπορούν να είναι πολύ ενισχυτικές για την πίστι. Και όλοι μας μπορούμε να προσευχώμεθα ο ένας για τον άλλον, ιδιαίτερα όταν γνωρίζωμε ένα πρόβλημα και δεν διακρίνωμε προσωπικά πώς μπορούμε να βοηθήσωμε.
8 Το παράδειγμα φιλοξενίας των πρώτων Χριστιανών είναι κάτι που είναι καλό να μιμούμεθα. Αυξάνει την πίστι μας και ενισχύει το δεσμό της αγάπης. Ο Παύλος τονίζει την καλή αυτή ιδιότητα, όταν λέη: «Ας μη αποκάμνωμεν δε πράττοντες το καλόν· διότι εάν δεν αποκάμνωμεν, θέλομεν θερίσει εν τω δέοντι καιρώ. Άρα λοιπόν ενόσω έχομεν καιρόν, ας εργαζώμεθα το καλόν προς πάντας, μάλιστα δε προς τους οικείους της πίστεως.»—Γαλ. 6:9, 10.
Διακρίνουμε την εμπνευσμένη δήλωση της αλήθειας από την εμπνευσμένη δήλωση της πλάνης.—1 Ιωάν. 4:6.
https://drive.google.com/file/d/1x7R04xyWmb4Ah9xKdEvU_g930y0gj8Bu/view?usp=sharing
*** wp19 Αρ. 3 σ. 3 Η Θλιβερή Πραγματικότητα του Θανάτου ***
ΥΠΟΘΕΣΤΕ ότι παρακολουθείτε ένα βίντεο για τη ζωή κάποιας διασημότητας, λόγου χάρη μιας φημισμένης μουσικού που θαυμάζετε. Το βίντεο ξεκινάει με σκηνές από την παιδική της ηλικία, τα μαθήματα μουσικής και τις ατέλειωτες ώρες εξάσκησης. Ύστερα τη βλέπετε να ερμηνεύει σε κονσέρτα σε όλο τον κόσμο και να καταξιώνεται διεθνώς. Έπειτα από λίγο, αρχίζουν να προβάλλονται φωτογραφίες της στην τρίτη ηλικία και τελικά, καθώς το βίντεο τελειώνει, η μουσικός πεθαίνει.
Παρότι αυτό το βίντεο δεν ασχολείται με κάποιο πρόσωπο της φαντασίας, το πρόσωπο αυτό δεν υπάρχει πια. Για όποιον και αν μιλούσε—μουσικό, επιστήμονα, αθλητή ή κάποιον άλλον διάσημο—η εξέλιξη της ιστορίας θα ήταν ουσιαστικά η ίδια. Το συγκεκριμένο άτομο μπορεί να πέτυχε πολλά στη ζωή του, αλλά δεν αναρωτιέστε πόσα ακόμη θα είχε καταφέρει αν δεν ερχόταν αντιμέτωπο με τη σκληρή πραγματικότητα των γηρατειών και του θανάτου;
Είναι θλιβερό, αλλά αυτή η κατάληξη μας περιμένει όλους. (Εκκλησιαστής 9:5) Όσο σκληρά και αν προσπαθούμε, δεν καταφέρνουμε να ξεφύγουμε από τις συνέπειες των γηρατειών και του θανάτου. Ακόμη χειρότερα, η ζωή μας μπορεί να διακοπεί πρόωρα από ένα δυστύχημα ή κάποια αδυσώπητη ασθένεια. Όπως λέει η Αγία Γραφή, μοιάζουμε με πρωινή ομίχλη που «εμφανίζεται για λίγο και κατόπιν εξαφανίζεται».—Ιακώβου 4:14.
Κάποιοι θεωρούν τόσο αβέβαιη και άσκοπη τη ζωή ώστε υιοθετούν τη στάση «ας φάμε και ας πιούμε, γιατί αύριο θα πεθάνουμε». (1 Κορινθίους 15:32) Δεν συμφωνείτε όμως ότι, όταν κάποιος ζει έτσι, στην ουσία αποδέχεται τη θλιβερή πραγματικότητα του θανάτου; Κάποια στιγμή στη ζωή σας, ειδικά αν περάσετε μια τραγική κατάσταση, ίσως αναρωτηθείτε: “Αυτό είναι η ζωή του ανθρώπου;” Πού θα βρείτε την απάντηση;
Πολλοί σήμερα στρέφονται στην επιστήμη. Η πρόοδος στον ερευνητικό και ιατρικό τομέα έχει αυξήσει το προσδόκιμο ζωής. Κάποιοι επιστήμονες μάλιστα προσπαθούν να επιμηκύνουν ακόμη περισσότερο τη ζωή. Ανεξάρτητα όμως από το αποτέλεσμα των προσπαθειών τους, κάποια ερωτήματα παραμένουν: Γιατί γερνάμε και πεθαίνουμε; Υπάρχει ελπίδα να νικηθεί ο εχθρός μας ο θάνατος; Τα επόμενα άρθρα θα ασχοληθούν με αυτούς τους προβληματισμούς και θα απαντήσουν στο ερώτημα: Αυτό είναι η ζωή του ανθρώπου;
Πρόκειται για ένα συνηθισμένο ερώτημα, και η απάντηση που αποδέχεται ο καθένας θα επηρεάσει καθοριστικά τη ζωή του.
Όσο σκληρά και αν προσπαθούμε, δεν καταφέρνουμε να ξεφύγουμε από τις συνέπειες των γηρατειών και του θανάτου. Αυτό είναι η ζωή του ανθρώπου;
Κάποιοι βιολόγοι και γενετιστές προσπαθούν να αποκρυπτογραφήσουν το μυστήριο της γήρανσης. Ποια είναι τα πορίσματα αυτών των ερευνών;
Ποιος από εμάς δεν θέλει να ζήσει πολλά και ευτυχισμένα χρόνια;
Δεν ήταν σκοπός του Θεού να πεθαίνουν οι άνθρωποι. Οι πρώτοι μας γονείς δημιουργήθηκαν με τέλειο μυαλό και σώμα. Θα μπορούσαν να είναι ακόμη ζωντανοί.
Ο Θεός έκανε μια στοργική προμήθεια για να απελευθερώσει την ανθρωπότητα από τον εχθρό μας τον θάνατο—την πληρωμή λύτρου.
Από αυτό θα γνωρίσουν όλοι ότι είστε μαθητές μου—αν έχετε αγάπη μεταξύ σας.—Ιωάν. 13:35.
https://drive.google.com/file/d/1OfOmaMdnoZxN8bJRtFGCGGmoKd65_YAg/view?usp=sharing
Δέκα άντρες από όλες τις γλώσσες των εθνών . . . θα πιάσουν σφιχτά τη φορεσιά ενός Ιουδαίου, λέγοντας: «Θέλουμε να έρθουμε μαζί σας, γιατί ακούσαμε ότι ο Θεός είναι μαζί σας».—Ζαχ. 8:23.
https://drive.google.com/file/d/155QfEP17Q_UiAFGfOMR7wMNY_iuHcvhK/view?usp=sharing
*** w19 Σεπτέμβριος σ. 28 «Είδα ένα Μεγάλο Πλήθος» ***
ΤΟ ΦΩΣ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΛΑΜΠΡΟΤΕΡΟ
https://www.jw.org/el/βιβλιοθήκη/βίντεο/#el/mediaitems/LatestVideos/pub-jwb-083_10_VIDEO
Το σημερινό εδάφιο και τα σχόλια τονίζουν δύο θέματα: πρώτον, ένα πολύ σημαντικό γεγονός· δεύτερον, μια πολύ σημαντική ιδιότητα.
Το γεγονός είναι ο Αρμαγεδδών.
Η ιδιότητα είναι η υπακοή. Ας εξετάσουμε λοιπόν τα εξής ερωτήματα:
Τι θα συμβεί πριν από τον Αρμαγεδδώνα;
Πώς ωφελούμαστε τώρα από την υπακοή;
Και πώς συνδέονται ο Αρμαγεδδών και η υπακοή;
Ας αρχίσουμε με το θέμα του Αρμαγεδδώνα.
Ποια είναι μερικά γεγονότα που θα λάβουν χώρα λίγο πριν από την έναρξη του Αρμαγεδδώνα;
Όπως εξηγεί το βιβλίο <i>Αγνή Λατρεία</i> στο κεφάλαιο 18, μετά την καταστροφή όλων των οργανώσεων της ψεύτικης θρησκείας, εμείς ως υπηρέτες του Θεού παγκόσμια ίσως χρησιμοποιηθούμε από τον Ιεχωβά για να διακηρύξουμε ένα τελικό, δριμύ άγγελμα κρίσης.
Ίσως να πρόκειται για μια διακήρυξη ότι πλησιάζει το τέλος του πολιτικού συστήματος. Όπως είναι αναμενόμενο, αυτό δεν θα αρέσει καθόλου στους βασιλιάδες της γης.
Το 38ο κεφάλαιο του Ιεζεκιήλ λέει ότι αυτοί οι βασιλιάδες θα μας επιτεθούν παίζοντας τον ρόλο του Γωγ του Μαγώγ.
Εφόσον εμείς ως λαός του Θεού ζούμε σε πολλές διαφορετικές χώρες, αυτοί οι βασιλιάδες θα χρειαστεί να συνεργαστούν πέρα από τα εθνικά τους σύνορα για να επιτεθούν σε όλους μας ταυτόχρονα. Για να το κάνουν αυτό, θα πρέπει να ενώσουν τις δυνάμεις τους, να συνασπιστούν.
Να γιατί στα τρέχοντα έντυπά μας ο Γωγ του Μαγώγ περιγράφεται ως ένωση ή συνασπισμός εθνών.
Ποιοι από τον λαό του Θεού θα δεχτούν επίθεση από τον Γωγ του Μαγώγ;
Θα είναι ακόμα στη γη οι εναπομείναντες χρισμένοι Χριστιανοί και θα δεχτούν και αυτοί επίθεση; Η <i>Σκοπιά</i> του Ιουλίου του 2015 δήλωνε το εξής: «Λίγο προτού παρθούν στον ουρανό όσοι απομένουν από τους 144.000, ο Γωγ θα επιτεθεί στον λαό του Θεού». Άρα σύμφωνα με αυτή τη <i>Σκοπιά,</i> τα έθνη θα μας επιτεθούν ενόσω οι χρισμένοι Χριστιανοί θα βρίσκονται ακόμα στη γη. Σε ποιο σημείο επιβεβαιώνει η Γραφή αυτή τη δήλωση;
Στο εδάφιο Ιεζεκιήλ 38:16. Μιλώντας για τον Γωγ του Μαγώγ, η προφητεία δηλώνει: «Σαν σύννεφα που καλύπτουν τη γη, θα έρθεις εναντίον του λαού μου του Ισραήλ».
Όπως εξηγούν από παλιά τα έντυπά μας, ο όρος «Ισραήλ» εδώ αναφέρεται στον πνευματικό Ισραήλ.
Επομένως, το υπόλοιπο του πνευματικού Ισραήλ, περιλαμβανομένων και των αδελφών που θα υπηρετούν τότε στο Κυβερνών Σώμα, θα είναι μαζί μας όταν θα μας επιτεθεί αυτός ο συνασπισμός.
Το ότι θα έχουμε στο πλευρό μας αυτούς τους πιστούς αδελφούς ασφαλώς θα μας δίνει επιπρόσθετη εσωτερική γαλήνη και ειρήνη που θα μας βοηθήσει να υπομείνουμε την αρχική φάση της επίθεσης αυτού του άγριου συνασπισμού των εθνών.
Αλλά κάποια στιγμή στη διάρκεια της επίθεσης του Γωγ του Μαγώγ, ο Ιησούς θα στείλει τους αγγέλους του να συγκεντρώσουν όλους τους εναπομείναντες πνευματικούς Ισραηλίτες σε όλο τον κόσμο, και αυτοί θα αναστηθούν στον ουρανό.
Αυτό το γεγονός θα σημάνει μια μεγάλη αλλαγή για εμάς στη γη.
Θα βρεθούμε αντιμέτωποι με τους εχθρούς μας χωρίς να έχουμε στο πλευρό μας τους χρισμένους αδελφούς.
Αλλά, παρ’ όλα αυτά, σύμφωνα με το εδάφιο Λουκάς 21:28, θα “ανορθωθούμε και θα σηκώσουμε το κεφάλι μας”.
Γιατί δεν θα φοβόμαστε;
Επειδή ξέρουμε ότι η αναχώρηση των χρισμένων στον ουρανό θα σημαίνει ότι η διάσωσή μας πλησιάζει.
Ο Ιησούς, οι άγγελοι και οι 144.000 αδελφοί του Χριστού θα αποτελέσουν το ουράνιο στράτευμα που θα έρθει να μας απελευθερώσει από τον συνασπισμό των εθνών.
Σκεφτείτε τα συναισθήματα που θα έχουν οι χρισμένοι για εμάς όταν θα ετοιμάζονται να μας διασώσουν. Πολλοί από τους χρισμένους έχουν καλλιεργήσει προσωπικές φιλίες μαζί μας.
Έχουν υπηρετήσει μαζί μας εδώ στο Μπέθελ και στις εκκλησίες όπου είχαμε το προνόμιο να τους υποστηρίζουμε με διάφορους τρόπους.
Μπορούμε να φανταστούμε με πόση χαρά θα ακολουθήσουν τον Ιησού για να μας απελευθερώσουν!
Εκείνη τη στιγμή, θα έχουν και την εξουσία και τη δύναμη να υπερασπιστούν εκείνους στη γη οι οποίοι τους υποστήριζαν τόσο όσια κατά τις δοκιμασίες τους όταν ήταν στη γη. Εύλογα, το άρθρο της <i>Σκοπιάς</i> από το οποίο είναι παρμένα τα σημερινά μας σχόλια έχει τον τίτλο «Ο Αρμαγεδδών Είναι Καλά Νέα!» Ναι, είναι καλά νέα για όλους όσους υπηρετούν τον Ιεχωβά στον ουρανό και στη γη. Ας εξετάσουμε τώρα το δεύτερο θέμα μας: την ιδιότητα της υπακοής.
Πρόσφατα, λάβαμε μια επιστολή από την Επιτροπή Προσωπικού με θέμα την υπακοή.
Αναφερόμενη στα πράγματα που μάθαμε κατά τη διάρκεια του lockdown, η επιστολή δήλωσε: «Ίσως το πιο σημαντικό πράγμα που έχουμε μάθει είναι η σπουδαιότητα της υπακοής. Ως προς αυτό, εσείς αγαπητοί αδελφοί και αδελφές έχετε θέσει ένα εξαίρετο παράδειγμα».
Ο ίδιος θερμός έπαινος ισχύει για όλους τους πιστούς αδελφούς και αδελφές παγκόσμια. Ως υπηρέτες του Θεού, είμαστε «υπάκουοι από καρδιάς», όπως διαβάζουμε στο εδάφιο Ρωμαίους 6:17.
Τι σημαίνει αυτό; Είμαστε υπάκουοι επειδή αγαπάμε τον Ιεχωβά.
Πώς έχουμε ωφεληθεί από τις οδηγίες της οργάνωσης του Ιεχωβά;
Ένα αντρόγυνο σε αυτή τη χώρα είπε: «Η τήρηση των οδηγιών μάς έδωσε ειρήνη διάνοιας». Μια αδελφή στις Φιλιππίνες είπε: «Χάρη στην υπακοή μπορώ να έχω παρρησία όταν διδάσκω στις μελέτες μου και όταν συμβουλεύω τις φίλες μου». Ένας αδελφός στο Περού είπε: «Τώρα νιώθω καλύτερα προετοιμασμένος να υπακούσω σε μελλοντικές οδηγίες». Θα συμφωνήσετε ότι αυτές οι εκφράσεις απηχούν τα αισθήματα όλων μας για τα οφέλη της υπακοής.
Η υπακοή μας επηρεάζει επίσης τους μη ομόπιστους συγγενείς μας.
Προσέξτε ένα παράδειγμα.
Μια αδελφή στις Ηνωμένες Πολιτείες υπηρετεί τον Ιεχωβά πάνω από 45 χρόνια. Αλλά όλα αυτά τα χρόνια, ο σύζυγός της δεν έδειχνε ενδιαφέρον.
Ωστόσο, στη διάρκεια της πανδημίας, παρατήρησε το στοργικό ενδιαφέρον που έδειχνε η εκκλησία για την οικογένειά του.
Από εκτίμηση, άρχισε να παρακολουθεί τις συναθροίσεις μέσω <i>Zoom.</i>
Εκεί άκουγε συχνά ανακοινώσεις από το Μπέθελ σχετικά με μέτρα προστασίας από τον ιό και έβλεπε πώς η υπακοή σε αυτές τις οδηγίες προφύλασσε την εκκλησία. Κάποια μέρα, ένας συγγενής του που δεν είναι Μάρτυρας του είπε: «Έλα να πάμε μια βόλτα».
Ο σύζυγος απάντησε: «Δεν πάω πουθενά μέχρι να πει το Μπέθελ ότι μπορούμε».
Φανταστείτε πόσο χάρηκε η αδελφή όταν άκουσε την απάντηση του συζύγου της!
Ο γιος της είπε: «Ο μπαμπάς μου είναι 83 χρονών, αλλά υπάρχει ακόμα ελπίδα για αυτόν».
Και το τελικό μας ερώτημα: Πώς συνδέονται ο Αρμαγεδδών και η υπακοή;
Το εδάφιο Ιακώβου 3:17 μας βοηθάει να βρούμε την απάντηση.
Εκεί διαβάζουμε ότι χρειάζεται να είμαστε “πρόθυμοι να υπακούμε”.
Η έκφραση «πρόθυμη να υπακούει» είναι απόδοση της λέξης <i>εὐπειθής</i> και εμφανίζεται μόνο μία φορά σε ολόκληρη τη <i>Μετάφραση Νέου Κόσμου,</i> εδώ, στο εδάφιο Ιακώβου 3:17.
Το άτομο που είναι “πρόθυμο να υπακούει” αλλάζει αμέσως γνώμη όταν του παρουσιάζουν στοιχεία που διορθώνουν τον τρόπο σκέψης του. Είναι ένα άτομο γνωστό για την προθυμία του να τα πηγαίνει καλά με τους άλλους. Είναι ενδιαφέρον ότι, τον πρώτο αιώνα, η λέξη <i>εὐπειθής</i> χρησιμοποιούνταν και ως στρατιωτικός όρος.
Κάποιοι Βιβλικοί λόγιοι ανέφεραν ότι ο Φλάβιος Ιώσηπος, ο Ιουδαίος ιστορικός, χαρακτήρισε με αυτή τη λέξη τους υπάκουους Ρωμαίους στρατιώτες. Μάλιστα, ο Ιώσηπος έγραψε ότι ένας από τους λόγους για τους οποίους ο ρωμαϊκός στρατός είχε τέτοια επιτυχία ήταν ότι οι στρατιώτες ήταν καλά εκπαιδευμένοι, πρόθυμοι να υπακούν.
Πώς εφαρμόζεται αυτό σε εμάς;
Βέβαια, εμείς δεν χρησιμοποιούμε κυριολεκτικά όπλα όπως οι στρατιώτες.
Ωστόσο, υπάρχει μια ομοιότητα ανάμεσα σε εκείνους τους Ρωμαίους στρατιώτες και σε εμάς σήμερα. Και εμείς χρειάζεται να είμαστε καλά εκπαιδευμένοι και πρόθυμοι να υπακούμε. Γιατί; Επειδή η υπακοή που καλλιεργούμε σήμερα θα μας βοηθήσει να υπακούσουμε στις ζωοσωτήριες οδηγίες που θα λάβουμε από την οργάνωση του Θεού στο μέλλον.
Όταν μας επιτεθούν τα έθνη και ακολουθήσει ο πόλεμος του Αρμαγεδδώνα, η εκδήλωση υπακοής θα είναι η προστασία μας.
Άρα ποια είναι τα κύρια σημεία αυτής της σύντομης εξέτασης;
Λίγο πριν από τον Αρμαγεδδώνα, θα δεχτούμε επίθεση από έναν συνασπισμό εθνών.
Οι σημερινές περιστάσεις μάς δίνουν την ευκαιρία να εκπαιδευτούμε στην υπακοή.
Και καθώς ο Αρμαγεδδών πλησιάζει, θα προστατευτούμε εφόσον είμαστε “πρόθυμοι να
υπακούμε”.
https://www.jw.org/el/βιβλιοθήκη/βίντεο/#el/mediaitems/LatestVideos/pub-pkon_22_VIDEO
Του Ιεχωβά ένας άγγελος στη Γαλιλαία είχε ’ρθεί. Το όνομά του Γαβριήλ, και στη Μαρία είχε πει:
“Ο Ιεχωβά σε διάλεξε μητέρα να ’σαι του Ιησού.
Τη δύναμη θα δώσει αυτός γιατ’ είν’ ο Παντοδύναμος”.
Τα λόγια του έβαλε στην καρδιά και τον υπάκουσε ταπεινά.
Πίστη θέλω να ’χω όπως η Μαρία· απ’ τον Ιεχωβά να οδηγηθώ.
Να τον υπακούω, να έχω προθυμία· θέλω να τη μιμηθώ. Σπουδαίο θαύμα μέσα της— του Ιησού ήταν η ζωή.
Και η Μαρία έγινε η σύζυγος του Ιωσήφ. Τον γέννησε στη Βηθλεέμ, σε μία φάτνη ταπεινή.
Και όλα εκπληρώθηκαν όπως ο Γιαχ το είχε πει. Και τον ανέθρεψαν στοργικά, και στους γονείς του φέρνει χαρά. Πίστη θέλω να ’χω όπως η Μαρία· απ’ τον Ιεχωβά να οδηγηθώ.
Να τον υπακούω, να έχω προθυμία· θέλω να τη μιμηθώ.
Πίστη θέλω να ’χω όπως η Μαρία· απ’ τον Ιεχωβά να οδηγηθώ.
Να τον υπακούω, να έχω προθυμία· θέλω να τη μιμηθώ.
Ενάντια σε εσένα—κυρίως σε εσένα—αμάρτησα.—Ψαλμ. 51:4.
https://drive.google.com/file/d/1YcEWoj47Kl5iC4QcwyMC00c_QV9EXpiI/view?usp=sharing
*** w17 Νοέμβριος σ. 9-10 παρ. 8-9 Καταφεύγετε Εσείς στον Ιεχωβά; ***
Σήμερα, ο Χριστιανός που είναι ένοχος σοβαρής αμαρτίας χρειάζεται να ζητήσει τη βοήθεια των πρεσβυτέρων για να ανανήψει. Γιατί είναι τόσο σημαντικό αυτό; Πρώτον, η διευθέτηση που προβλέπει να χειρίζονται οι πρεσβύτεροι τις υποθέσεις σοβαρής αμαρτίας προέρχεται από τον Ιεχωβά και περιγράφεται στον Λόγο του. (Ιακ. 5:14-16) Δεύτερον, αυτή η διευθέτηση ενισχύει τους μετανοημένους παραβάτες ώστε να παραμείνουν στη φροντίδα του Θεού και να μην κάνουν την αμαρτία συνήθειά τους. (Γαλ. 6:1· Εβρ. 12:11) Τρίτον, οι πρεσβύτεροι έχουν διοριστεί και εκπαιδευτεί να καθησυχάζουν τους μετανοημένους αμαρτωλούς, καταπραΰνοντας τον πόνο και τις ενοχές τους. Ο Ιεχωβά αποκαλεί αυτούς τους πρεσβυτέρους «καταφύγιο από τον άνεμο». (Ησ. 32:1, 2) Δεν συμφωνείτε ότι αυτή η διευθέτηση αποτελεί εκδήλωση του ελέους του Θεού;
9 Πολλοί υπηρέτες του Θεού έχουν διαπιστώσει προσωπικά πόση ανακούφιση νιώθει κάποιος όταν ζητήσει και λάβει βοήθεια από τους πρεσβυτέρους. Για παράδειγμα, ένας αδελφός, ο Ντάνιελ, διέπραξε μια σοβαρή αμαρτία, αλλά επί μήνες δίσταζε να πλησιάσει τους πρεσβυτέρους. «Αφού είχε περάσει τόσος καιρός», παραδέχεται, «πίστευα ότι οι πρεσβύτεροι δεν μπορούσαν πια να κάνουν τίποτα για εμένα. Ταυτόχρονα όμως, ζούσα διαρκώς με τον φόβο ότι θα βρεθώ αντιμέτωπος με τις συνέπειες των πράξεών μου. Και όταν προσευχόμουν στον Ιεχωβά, ένιωθα ότι προτού πω οτιδήποτε άλλο έπρεπε να ζητήσω συγνώμη για όσα είχα κάνει». Εν τέλει, ο Ντάνιελ ζήτησε τη βοήθεια των πρεσβυτέρων. Αναλογιζόμενος το παρελθόν, λέει: «Εννοείται ότι με έπιανε πανικός στη σκέψη ότι έπρεπε να τους πλησιάσω. Όταν όμως τελικά το έκανα, ήταν λες και κάποιος σήκωσε από τους ώμους μου ένα τεράστιο βάρος. Τώρα νιώθω ότι μπορώ να πλησιάζω τον Ιεχωβά ανεμπόδιστα». Ο Ντάνιελ έχει πλέον καθαρή συνείδηση, και πρόσφατα διορίστηκε διακονικός υπηρέτης.
Οι υπηρέτες μου θα φωνάζουν χαρούμενα.—Ησ. 65:14.
https://drive.google.com/file/d/1ASrt_lwIw4twYjR0wI8hc6OSALW34j-c/view?usp=sharing
*** w61 15/8 σ. 473 παρ. 4-7 Ευφροσύνη στις Συναναστροφές του Νέου Κόσμου ***
Δεν είναι, παράδοξο ότι τόσο πολλοί άνθρωποι στον κόσμο σημειώνουν την ευτυχία του λαού του Ιεχωβά. Πράγματι, είναι ένας παράγων που ελκύει πολλά άτομα ώστε να συνδεθούν μαζί μας. Αυτά βρίσκουν τον εαυτό τους να συμμερίζεται την επιθυμία του ψαλμωδού, ο οποίος έγραψε: «Δια να βλέπω το καλόν των εκλεκτών σου, δια να ευφραίνωμαι εν τη ευφροσύνη του έθνους σου.»—Ψαλμ. 106:5.
5 Πολλά πράγματα συμβάλλουν στη χαρά της κοινωνίας Νέου Κόσμου. Τι χαρά υπάρχει στο να γνωρίζωμε και να κατανοούμε τη Γραφική αλήθεια, να είμεθα ενήμεροι του γεγονότος ότι ο Ιεχωβά ανέλαβε τώρα τη δύναμί του να κυβερνήση με την εγκατάστασι του Χριστού Ιησού ως Βασιλέως στην ουράνια βασιλεία και να γνωρίζωμε ότι σύντομα η παγκόσμια κυριαρχία του Ιεχωβά θα διεκδικηθή μέσω της βασιλείας αυτής όταν θα καταστρέψη όλους όσοι εναντιώνονται στη διακυβέρνησί της! (Ψαλμ. 97:1-12) Η ελπίδα που έχομε να ζήσωμε για πάντα στον Νέο Κόσμο που είναι πλησίον, η απόδειξις της εκχύσεως του πνεύματος του Ιεχωβά επάνω στον λαό του σ’ αυτές τις έσχατες ημέρες, μαζί με συγκινητικές αποκαλύψεις αληθείας και τη σύναξι ενός μεγάλου πλήθους ατόμων καλής θελήσεως στη μάνδρα του Νέου Κόσμου, αποτελούν περαιτέρω αιτίες για ευφροσύνη. Και, γνωρίζοντας τις ανάγκες των πλασμάτων του, ο Ιεχωβά παρέχει το ορθό κλίμα για ευφροσύνη—την ευτυχισμένη συντροφιά και συναναστροφή με άλλους ομοίας πίστεως.
6 Ο Ιεχωβά ο ίδιος δεν έχει ανάγκη της συντροφιάς άλλων για να είναι ευτυχής. Είναι πλήρης καθ’ εαυτόν. Εν τούτοις, εκλέγει να τέρπεται στους δούλους του και να βρίσκη ευχαρίστησι και αιτία ευφροσύνης στον λαό του. «Ιεχωβά ο Θεός σου, ο εν μέσω σου, ο δυνατός, θέλει σε σώσει, θέλει ευφρανθή επί σε εν χαρά, θέλει αναπαύεσθαι εις την αγάπην αυτού, θέλει ευφραίνεσθαι εις σε εν άσμασι.» Όσον αφορά την αποκατάστασι του λαού του σε πνευματική ευημερία σ’ αυτές τις έσχατες ημέρες, ο Ιεχωβά λέγει: «Θέλω αγάλλεσθαι εις την Ιερουσαλήμ, και ευφραίνεσθαι εις τον λαόν μου.» Εξ άλλου, κανένα από τα πλάσματα του Θεού δεν είναι πλήρες καθ’ εαυτό όπως είναι εκείνος. Όλα εξαρτώνται από τον Ιεχωβά για την ευτυχία των. Όλα έχουν ωρισμένες ανάγκες, οι οποίες πρέπει να ικανοποιηθούν, για να είναι αληθινά ευτυχή. Και αυτό βεβαιότατα είναι αληθινό για μας τα ατελή πλάσματα επάνω στη γη. Μια απ’ αυτές τις ανάγκες είναι η ορθή συντροφιά και συναναστροφή, και αυτήν ο Ιεχωβά την παρέχει με διαφόρους τρόπους, ειδικά στη Χριστιανική συναδελφότητα της κοινωνίας Νέου Κόσμου.—Σοφον. 3:17, ΜΝΚ· Ησ. 65:19.
7 Επομένως, θέλωμε να εξακολουθήσωμε να ευφραινώμεθα σε κάθε τι που αναλαμβάνομε ως λαός του Θεού, έχομε ανάγκη να πραστατεύωμε και να διατηρούμε τη χαρά της επικοινωνίας μας. Η χαρά δεν έρχεται μόνη της, αλλά είναι το αποτέλεσμα ορθής πορείας διαγωγής στο κλίμα της αρμονίας και ειρήνης με τον λαόν του Θεού. Είναι ένας από τους καρπούς του πνεύματος. (Γαλ. 5:22) Πρέπει με κάθε τρόπο να προσευχώμεθα να υπάρχη χαρά ανάμεσά μας, αλλά χρειάζεται επίσης να την καλλιεργούμε παρέχοντας τη συμβολή μας στην εποικοδόμησι ευτυχίας στην εκκλησιαστική επικοινωνία.
Δεν εξαρτάται από την επιθυμία ούτε από την προσπάθεια κάποιου ατόμου, αλλά από τον Θεό.—Ρωμ. 9:16.
https://drive.google.com/file/d/1-PZ40LaSEqZ7Psbp-tK6Zi8nWaQ5XKCW/view?usp=sharing
[Διδάξτε] τους να τηρούν όλα όσα σας έχω παραγγείλει.—Ματθ. 28:20.
https://drive.google.com/file/d/11pVzt6YLJgn59lULRaAFWV-pNuAZVmDt/view?usp=sharing
Ο Νέος Κόσμος που Περιμένω
https://www.jw.org/el/βιβλιοθήκη/μουσική-ύμνοι/τραγούδια/ο-νέος-κόσμος-που-περιμένω/?content=video
Κοίτα λίγο με του νου τη ματιά μες στον δρόμο πώς παίζουν
μικρά παιδιά όλο γέλια, χαρές.
Είν’ οι μέρες όλες ειρηνικές.
Και δεν υπάρχει πια φόβος στη γη.
Όλ’ οι άνθρωποι είν’ στον Θεό πιστοί.
Ναι, ήρθε πια ο καιρός να γίνουν όσα είχε πει αυτός.
Μεριμνά για μας και
είν’ ο Γιος του Βασιλιάς στον νέο κόσμο
Του.
Άγκυρα για την ψυχή είν’ η ελπίδα μας η λαμπρή.
Είναι σαν ήλιος· φέγγει διαρκώς.
Ένας νέος κόσμος περιμένω πια να ’ρθεί.
Με τον νου σου τώρα δες μια γωνιά, σε ποτάμι, σε κάμπο ή
ψηλά στα βουνά.
Είν’ το σπίτι σου εκεί.
Κι ένας άνθρωπος δικός σου, να!
το κατώφλι σου περνά πλησιάζει
κι αγκαλιάζεστε ενώ κλαίτε κι οι δυο.
Είχε χαθεί, όμως ξανά είν’ εδώ.
Ναι, ο θάνατος έχει νικηθεί στον νέο κόσμο Του!
Άγκυρα για την ψυχή είν’ η ελπίδα μας η λαμπρή.
Είναι σαν ήλιος· φέγγει διαρκώς.
Ένας νέος κόσμος περιμένω πια να ’ρθεί.
Το καθετί που ’χει πει εκπληρώνεται τώρα στη γη.
Χαρίζει ο Ιεχωβά στο κάθε πλάσμα ό,τι λαχταρά.
Άγκυρα για την ψυχή είν’ η ελπίδα μας η λαμπρή.
Είναι σαν ήλιος· φέγγει διαρκώς.
Ένας νέος κόσμος περιμένω πια να ’ρθεί.
Το ξέρω πως θα ’ρθεί
το ξέρω πως θα ’ρθεί
το ξέρω πως θα ’ρθεί.
Αυτούς που αγαπάει ο Ιεχωβά τούς ελέγχει, όπως ο πατέρας τον γιο για τον οποίο καμαρώνει.—Παρ. 3:12.
https://drive.google.com/file/d/1-Lt9PzbCMj846_rIWu55bShQu2hNkZQz/view?usp=sharing
Ο Ιεχωβά . . . δίνει προσοχή στον ταπεινό.—Ψαλμ. 138:6.
https://drive.google.com/file/d/1SkZTEAtWG6GjNmrUtlRCTHaMiKeRqmP1/view?usp=sharing
Ο Ιεχωβά έσωσε τον νεαρό Δαβίδ από ένα λιοντάρι
Ο Ιεχωβά βοήθησε τον Δαβίδ να σκοτώσει μια αρκούδα για να προστατέψει το κοπάδι
Ο Ιεχωβά υποστήριξε τον Δαβίδ όταν σκότωσε τον Γολιάθ
Ποτέ μην ανησυχήσετε.—Ματθ. 6:31.
https://drive.google.com/file/d/1Fg2Z6KyE8_0oPBj_8MmD1NnHlTrtXa7u/view?usp=sharing
*** w15 15/6 σ. 26 παρ. 7 Να Ζείτε σε Αρμονία με την Υποδειγματική Προσευχή—Μέρος 2 ***
7 Όταν ο Ιησούς αναφέρθηκε στο καθημερινό μας ψωμί, πιθανότατα εννοούσε τις άμεσες ανάγκες μας. Γι’ αυτό και στη συνέχεια έδειξε πώς ντύνει ο Θεός τα αγριολούλουδα, προσθέτοντας: «Πόσο μάλλον θα ντύσει εσάς, ολιγόπιστοι; Γι’ αυτό, ποτέ μην ανησυχήσετε και πείτε: . . . “Τι θα φορέσουμε;”» Ολοκλήρωσε τα λόγια του επαναλαμβάνοντας την εξής σημαντική συμβουλή: «Ποτέ μην ανησυχήσετε για την αυριανή ημέρα». (Ματθ. 6:30-34) Αυτό δείχνει ότι, αντί να ανησυχούμε για τα υλικά πράγματα, πρέπει να είμαστε ικανοποιημένοι αν καλύπτουμε τις βασικές καθημερινές μας ανάγκες. Αυτές ίσως περιλαμβάνουν ένα κατάλληλο μέρος για να μένουμε, εργασία για να συντηρούμε την οικογένειά μας και σοφία για να αντιμετωπίζουμε τα προβλήματα υγείας. Ωστόσο, αν προσευχόμασταν μόνο για τέτοιες υλικές ανάγκες, αυτό θα φανέρωνε έλλειψη ισορροπίας. Έχουμε πνευματικές ανάγκες που είναι πολύ πιο σημαντικές.
https://www.jw.org/finder?wtlocale=G&docid=2015447&srctype=wol&srcid=share&par=14
https://www.jw.org/el/βιβλιοθήκη/βίντεο/#el/mediaitems/LatestVideos/pub-jwb-083_11_VIDEO
Τι εννοούσε ο Ιησούς όταν είπε: «Σας δίνω την ειρήνη μου»;
Ποια ήταν η ειρήνη που έδωσε ο Ιησούς στους μαθητές του; Η Σκοπιά 15 Οκτωβρίου 2009, στη σελίδα 9, είχε έναν πάρα πολύ ωραίο ορισμό. Ακούστε τι είπε: «Η ειρήνη την οποία αφήνει ο Χριστός στους μαθητές του είναι η εσωτερική γαλήνη που νιώθουν όταν συνειδητοποιούν ότι έχουν την αγάπη και την επιδοκιμασία του Ιεχωβά Θεού και του αγαπημένου του Γιου».
Προσέξατε τον ορισμό; «Η εσωτερική γαλήνη που νιώθουν όταν συνειδητοποιούν ότι έχουν την αγάπη και την επιδοκιμασία του Ιεχωβά Θεού και του αγαπημένου του Γιου».
Υπέροχος ορισμός, ε;
Αλλά και πόσο πιο υπέροχο είναι το δώρο της ειρήνης που δίνει ο Ιησούς σε όλους όσους είναι αληθινοί μαθητές του.
Τι γίνεται όμως αν αρχίσουμε να νιώθουμε ότι χάνουμε την εσωτερική μας ειρήνη;
Τι μπορούμε να κάνουμε για να την ξαναβρούμε και μετά να τη διατηρήσουμε;
Πολύ σημαντικές ερωτήσεις!
Ας μιλήσουμε για λίγο αυτό το πρωί για τρία πράγματα που θα μπορούσαν να μας κάνουν να αρχίσουμε να χάνουμε αυτό το αίσθημα εσωτερικής ειρήνης. Το πρώτο είναι το εξής: Να αμφιβάλλουμε ότι ο Ιεχωβά όντως μας αγαπάει και μας επιδοκιμάζει.
Όταν περνάμε περιόδους αποθάρρυνσης ή περιόδους μεγάλης ανησυχίας, ίσως αρχίσουμε να νιώθουμε ότι κανείς δεν μας αγαπάει πραγματικά, κανείς δεν νοιάζεται για εμάς —ούτε καν ο ίδιος ο Ιεχωβά.
Μπορεί να πούμε: “Δεν νομίζω ότι με αγαπάει πια ο Ιεχωβά”.
Φυσικά, έτσι ακριβώς θέλει ο Σατανάς ο Διάβολος να σκεφτόμαστε. Επειδή αν πείσουμε τον εαυτό μας ότι ο Ιεχωβά δεν μας αγαπάει, δεν μας επιδοκιμάζει, τότε θα τα παρατήσουμε—δεν θα συνεχίσουμε να τρέχουμε στον αγώνα για τη ζωή.
Πώς θα το καταπολεμήσουμε αυτό;
Πρέπει να διαβεβαιώνουμε τον εαυτό μας ότι ο Ιεχωβά όντως μας αγαπάει. Πρέπει να συνειδητοποιούμε πόσο πολύτιμοι είμαστε για τον Θεό.
Ας δούμε τώρα μαζί μια σκέψη
που, αν και
είναι απλή, είναι πολύ ενθαρρυντική. Ας ανοίξουμε τη Γραφή μας στο 1 Χρονικών, κεφάλαιο 2 και εδάφιο 9
Όπως βλέπετε, στη μέση του εδαφίου λέει: «Ο Ιεχωβά ερευνάει όλες τις καρδιές και διακρίνει κάθε τάση των σκέψεων».
Σκεφτείτε το λίγο.
Καθώς ο Ιεχωβά ερευνάει όλες τις καρδιές πάνω σε αυτόν τον πλανήτη, φαντάζεστε πόσα απαίσια πράγματα βλέπει;
Αλλά τι γίνεται όταν ο Ιεχωβά βρει μια καρδιά σαν τη δική σας;
Όταν βλέπει μια καρδιά που έχει αγάπη για εκείνον, που τον φοβάται, φαντάζεστε πόσο πολύ χαίρεται ο Ιεχωβά που βλέπει μια τέτοια καρδιά; Μπορεί να λέτε: “Σιγά, δεν είμαι και τίποτα το σπουδαίο—τίποτα το ιδιαίτερο— ούτε και κάνω κάτι σημαντικό.
Γιατί να ασχοληθεί ο Ιεχωβά μαζί μου;”
Ας δούμε τώρα άλλη μια απλή σκέψη που είναι και αυτή ενθαρρυντική.
Είναι στο Μαλαχίας, κεφάλαιο 3 και εδάφιο 16.
Προσέξτε τι λέει εδώ: «Εκείνον τον καιρό αυτοί που φοβούνται τον Ιεχωβά μιλούσαν μεταξύ τους, ο καθένας με τον σύντροφό του, και ο Ιεχωβά πρόσεχε και άκουγε.
Και βιβλίο ενθύμησης γράφτηκε ενώπιόν του για εκείνους που φοβούνται τον Ιεχωβά και για εκείνους που στοχάζονται το όνομά του».
Καθώς διαβάσαμε αυτό το εδάφιο, μήπως είδαμε ότι αυτοί που πρόσεξε ο Ιεχωβά έκαναν κάτι ιδιαίτερο, φοβερό ή πολύ εντυπωσιακό; Το εδάφιο λέει απλώς: «Αυτοί που φοβούνται τον Ιεχωβά μιλούσαν μεταξύ τους». Αυτό δεν κάνουμε και εμείς όλη μέρα; Ίσως είναι με το <i>Zoom,</i> αλλά λέμε συνέχεια ο ένας στον άλλον πόσο αγαπάμε τον Θεό.
Ο Ιεχωβά δίνει προσοχή, και τι κάνει;
Το εδάφιο λέει στη συνέχεια ότι γράφει τα ονόματα “εκείνων που τον φοβούνται”, “εκείνων που στοχάζονται το όνομά του”. Τα γράφει στο «βιβλίο ενθύμησής» του, στο «βιβλίο της ζωής».
Πόσο υπέροχο είναι που ο Ιεχωβά αφιερώνει χρόνο για να μας παρατηρεί!
Τι μαθαίνουμε λοιπόν; Αδελφοί, δεν χρειάζεται να κάνετε κάτι μεγάλο, σπουδαίο, εντυπωσιακό. Αν φοβάστε τον Θεό και τον αγαπάτε, ο Ιεχωβά σάς αγαπάει.
Σας θεωρεί πολύτιμο. Γι’ αυτό δεχτείτε, δεχτείτε την αγάπη του Ιεχωβά. Μην την αρνείστε.
Μη σκέφτεστε όλους τους λόγους που δεν μπορεί να σας αγαπήσει ο Θεός.
Δεχτείτε την.
Και όταν αυτές οι ανησυχητικές σκέψεις κυριεύουν το μυαλό σας και αρχίζετε να αμφιβάλλετε για την αξία σας και να λέτε:
“Εγώ δεν αξίζω, για τον Ιεχωβά είμαι ένα τίποτα”, να ακολουθείτε τη συμβουλή στο Φιλιππησίους κεφάλαιο 4. Αν και πολύ γνωστό εδάφιο, πρέπει να το διαβάζουμε συχνά, επειδή έχει το μυστικό της επιτυχίας. Φιλιππησίους 4:6.
Λέει: «Μην ανησυχείτε για τίποτα, αλλά στο καθετί με προσευχή και δέηση μαζί με ευχαριστία ας γνωστοποιούνται τα αιτήματά σας στον Θεό».
Τι μαθαίνουμε λοιπόν; Αδελφοί, σε αυτή την περίοδο της πανδημίας με τόσο πολλές δυσκολίες να ταλανίζουν τη ζωή μας ίσως νιώθουμε ότι ζούμε συνέχεια μέσα στην ανησυχία.
Χρειάζεται να ανοίγουμε την καρδιά μας στον Ιεχωβά.
Δεν αρκεί απλώς να λέμε: «Ιεχωβά, ανησυχώ», αλλά να μας απορροφάει η προσευχή και να λέμε στον Ιεχωβά πώς νιώθουμε. Να του εκφράζουμε τους φόβους μας, όλες μας τις ανησυχίες. Αλλά βλέπετε μια άλλη λεπτομέρεια στο εδάφιο 6; Λέει: «Μαζί με ευχαριστία».
Πρέπει λοιπόν να ευχαριστούμε τον Ιεχωβά για όλες τις ευλογίες μας.
Αν αρχίσετε να ευχαριστείτε τον Ιεχωβά για όλες τις ευλογίες που έχετε στη ζωή σας, θα προσεύχεστε για ώρα. Οι ευλογίες μας είναι τόσο πολλές που θέλουμε χρόνο για να τις σκεφτούμε και να ευχαριστήσουμε τον Ιεχωβά. Όταν το κάνουμε αυτό, τι συμβαίνει, σύμφωνα με το εδάφιο 7; Νιώθουμε την «ειρήνη του Θεού», αυτή την εσωτερική ειρήνη που γαληνεύει τα αισθήματα ανησυχίας.
Ποιο είναι το δεύτερο πράγμα που μπορεί να κλέψει την εσωτερική μας ειρήνη;
Το να συγκρίνουμε τον εαυτό μας με άλλους. Αλλά έτσι, στην ουσία και πάλι αμφισβητούμε την αγάπη του Ιεχωβά για εμάς. Βασικά, είναι σαν να λέμε: «Νομίζω ότι ο Ιεχωβά αγαπάει αυτόν τον αδελφό πιο πολύ από εμένα.
Αυτός ο αδελφός ή η αδελφή έχει προνόμια που εγώ δεν έχω, άρα μάλλον ο Ιεχωβά δεν με αγαπάει όσο αγαπάει αυτούς».
Αλλά και αυτό το πράγμα είναι καταστροφικό.
Ίσως μεγαλώσαμε σε ένα περιβάλλον που πάντα μας σύγκριναν με τους άλλους. Μήπως ακούγατε από τους γονείς σας:
«Γιατί δεν μπορείς να γίνεις σαν τον αδελφό σου; Γιατί δεν μπορείς να γίνεις σαν τον γιο του τάδε αδελφού;»
Αν ακούγαμε συνέχεια τέτοια πράγματα καθώς μεγαλώναμε, ίσως τώρα έχουμε την τάση να συγκρίνουμε τον εαυτό μας με άλλους.
Αλλά ποια αρχή υπάρχει στο Γαλάτες 6:4;
Μας λέει ότι πρέπει “να εξετάζουμε τις δικές μας ενέργειες, και τότε θα έχουμε λόγο να χαιρόμαστε σε σχέση με τον εαυτό μας μόνο και όχι σε σύγκριση με τον άλλον”.
Τι μαθαίνουμε;
Πρέπει να βάζουμε τους δικούς μας προσωπικούς στόχους.
Πρέπει να παίρνουμε χαρά και ικανοποίηση όταν πετυχαίνουμε αυτούς τους στόχους και να βλέπουμε τα δώρα που μας έχει δώσει ο Ιεχωβά, και μετά να τα αξιοποιούμε για να ενισχύουμε και να ενθαρρύνουμε άλλους.
Με αυτόν τον τρόπο, σταματάμε να συγκρίνουμε τον εαυτό μας με άλλους και παίρνουμε χαρά βλέποντας αυτά που εμείς έχουμε και αυτά που εμείς μπορούμε να δώσουμε στον Ιεχωβά και στους αδελφούς μας.
Έτσι διατηρούμε την εσωτερική μας ειρήνη. Ας δούμε και την τελευταία παγίδα:
Να γεμίζουμε το μυαλό μας με αρνητικές πληροφορίες.
Πάντα θέλουμε να είμαστε «σε εγρήγορση»—αυτό είναι αλήθεια— αλλά αν τρεφόμαστε συνεχώς με τις θλιβερές, διαιρετικές, γεμάτες θυμό και μίσος πληροφορίες που κατακλύζουν σήμερα τις ειδήσεις μπορεί να αποθαρρυνθούμε, και να αρχίσουμε να νιώθουμε ότι η εσωτερική μας ειρήνη χάνεται εξαιτίας όλων αυτών των αρνητικών πληροφοριών.
Τι πρέπει να κάνουμε λοιπόν; Να βάλουμε ένα όριο.
Να μην ασχολούμαστε όλη μέρα με τις ειδήσεις. Αλλά ταυτόχρονα, πρέπει να γεμίζουμε το μυαλό μας με θετικές, ενθαρρυντικές σκέψεις.
Στον Ψαλμό 94:19, θυμάστε τι υποσχέθηκε ο Ιεχωβά εδώ; Ψαλμός 94:19. «Όταν οι έγνοιες με έπνιξαν, εσύ με
παρηγόρησες και με καθησύχασες».