Τετάρτη 31 Ιανουαρίου 2024

Καθημερινή Εξέταση των Γραφών Τετάρτη 31 Ιανουαρίου 2024

 Τετάρτη 31 Ιανουαρίου

[Να αξιοποιείτε] τον χρόνο σας με τον καλύτερο τρόπο.​—Κολ. 4:5.

Οι μαθητές του Ιησού δεν έπρεπε να μένουν άπραγοι καθώς περίμεναν την τελική περίοδο του συστήματος πραγμάτων. Ο Ιησούς τούς ανέθεσε ένα έργο. Τους πρόσταξε να κηρύξουν τα καλά νέα «στην Ιερουσαλήμ, σε όλη την Ιουδαία και τη Σαμάρεια, και ως το πιο απομακρυσμένο μέρος της γης». (Πράξ. 1:6-8) Τι τεράστιο έργο! Οι ακόλουθοι του Ιησού αφοσιώθηκαν σε εκείνον τον διορισμό και έτσι αξιοποίησαν με τον καλύτερο τρόπο τον χρόνο τους. Προκειμένου να προσέχουμε τον εαυτό μας, χρειάζεται να εξετάζουμε πώς χρησιμοποιούμε τον χρόνο μας. «Απροσδόκητες καταστάσεις» μπορούν να επηρεάσουν τον καθέναν μας. (Εκκλ. 9:11) Η ζωή μας μπορεί να τερματιστεί ξαφνικά. Μπορούμε να αξιοποιούμε με τον καλύτερο τρόπο τον χρόνο μας κάνοντας το θέλημα του Ιεχωβά και ενισχύοντας τη φιλία μας μαζί του. (Ιωάν. 14:21) Χρειάζεται να “είμαστε σταθεροί, αμετακίνητοι, έχοντας πάντοτε πολλά να κάνουμε στο έργο του Κυρίου”. (1 Κορ. 15:58) Τότε, όταν έρθει το τέλος​—είτε το τέλος της ζωής μας είτε το τέλος αυτού του πονηρού συστήματος​—δεν θα μετανιώνουμε για τις επιλογές που κάναμε.​—Ματθ. 24:13· Ρωμ. 14:8. w23.02 σ. 18 ¶12-14

https://drive.google.com/file/d/1dITchIsWSLbpqGSPnJ4Sxt84gN-mHm-D/view?usp=sharing

Τρίτη 30 Ιανουαρίου 2024

Καθημερινή Εξέταση των Γραφών Τρίτη 30 Ιανουαρίου 2024

 Τρίτη 30 Ιανουαρίου

Θα βλέπεις τον Μεγάλο Εκπαιδευτή σου.​—Ησ. 30:20.

Ο Ιεχωβά είναι Δάσκαλος που δείχνει υπομονή, καλοσύνη και κατανόηση. Αναζητάει το καλό στους μαθητές του. (Ψαλμ. 130:3) Και ποτέ δεν αναμένει περισσότερα από όσα μπορούμε να κάνουμε. Να θυμάστε ότι εκείνος σχεδίασε τον εγκέφαλό σας, αυτό το θαυμάσιο δώρο. (Ψαλμ. 139:14) Ο Δημιουργός μας θέλει να συνεχίσουμε να μαθαίνουμε για πάντα και να το απολαμβάνουμε. Είναι σοφό λοιπόν να μάθουμε να λαχταράμε τις Βιβλικές αλήθειες από τώρα. (1 Πέτρ. 2:2) Να βάζετε στόχους που μπορείτε να πετύχετε. Φτιάξτε ένα πρόγραμμα για ανάγνωση και μελέτη της Γραφής και να το τηρείτε πιστά. (Ιησ. Ναυή 1:8) Με την ευλογία του Ιεχωβά, θα το βρίσκετε όλο και πιο απολαυστικό να διαβάζετε και να μαθαίνετε για εκείνον. Η γνώση από μόνη της δεν είναι ποτέ αρκετή. Η αξία της έγκειται πρωτίστως στο ότι σας βοηθάει να μάθετε περισσότερα για τον Ιεχωβά και να αναπτύξετε ιδιότητες όπως η αγάπη για εκείνον και η πίστη σε αυτόν. (1 Κορ. 8:1-3) Καθώς εξακολουθείτε να μαθαίνετε, να ζητάτε από τον Ιεχωβά να σας βοηθάει να αποκτήσετε περισσότερη πίστη. (Λουκ. 17:5) Εκείνος απαντάει με γενναιοδωρία σε τέτοιες προσευχές. w23.03 σ. 10 ¶11, 13

https://drive.google.com/file/d/1S6l6akThliIx_R9T3q8e-KJs8jBuqGhY/view?usp=sharing

Να Είστε Έτοιμοι να Μεταδώσετε «τα Καλά Νέα της Ειρήνης»—Να Παίρνετε την Πρωτοβουλία

 

 

https://www.jw.org/finder?locale=el&lank=pub-mwbv_202401_2_VIDEO&docid=1011214&applanguage=G

Φαίνονταν καλοί άνθρωποι.

Ήξερα τι σκεφτόταν η Γιούρι.

Ήθελα να ξεκινήσω συζήτηση,  αλλά δεν ήθελα και να τους ενοχλήσω.

Και όταν παρουσιάστηκε η ευκαιρία,  κόλλησα.

Μετά που προσπάθησα στα γρήγορα να δώσω μαρτυρία . . .  . . . ένιωσα ότι ήμουν πιεστική.

Αισθάνθηκα καλύτερα όταν οι άλλοι μου είπαν  ότι και σε εκείνους είχε συμβεί αυτό.

Αν δεν πιέζουμε τον εαυτό μας  και κοιτάμε απλώς να βρούμε κάτι κοινό για να συζητήσουμε,  συνήθως μας δίνεται η ευκαιρία να πούμε κάτι για τη Γραφή.

Της έκανε εντύπωση που ήμασταν καλοντυμένοι.

Τελικά, μας είπε  ότι δεν είχε ξαναμιλήσει με Μάρτυρες του Ιεχωβά.
 


Δευτέρα 29 Ιανουαρίου 2024

Καθημερινή Εξέταση των Γραφών Δευτέρα 29 Ιανουαρίου 2024

 Δευτέρα 29 Ιανουαρίου

Η ικανότητα σκέψης θα σε προστατεύει.​—Παρ. 2:11.

Ο Νόμος που έδωσε ο Ιεχωβά στο έθνος του Ισραήλ περιλάμβανε οδηγίες που θα συνέβαλλαν στην πρόληψη των σοβαρών ατυχημάτων στο σπίτι και στην εργασία. (Έξοδ. 21:28, 29· Δευτ. 22:8) Τα θανατηφόρα ατυχήματα είχαν σοβαρές συνέπειες για τους ακούσιους ανθρωποκτόνους. (Δευτ. 19:4, 5) Ο Νόμος απαιτούσε να τιμωρούνται ακόμα και εκείνοι που άθελά τους έβλαπταν ένα αγέννητο παιδί. (Έξοδ. 21:22, 23) Οι Γραφές δείχνουν καθαρά ότι ο Ιεχωβά θέλει να μεριμνούμε για την ασφάλεια. Δείχνουμε ότι εκτιμούμε το θεϊκό δώρο της ζωής παίρνοντας μέτρα ασφαλείας στο σπίτι και στην εργασία. Όταν χρειάζεται να πετάξουμε αιχμηρά αντικείμενα, τοξικά χημικά ή φάρμακα, το κάνουμε αυτό με ασφαλή τρόπο και κρατάμε τέτοια είδη μακριά από μικρά παιδιά. Είμαστε προσεκτικοί με τη φωτιά, τα καυτά υγρά και τα ηλεκτρικά εργαλεία, και δεν φεύγουμε αφήνοντάς τα εκτεθειμένα. Δεν οδηγούμε όταν η κρίση μας είναι μειωμένη εξαιτίας φαρμάκων, αλκοόλ ή έλλειψης ύπνου, ούτε κρατάμε στα χέρια μας κινητό τηλέφωνο όταν οδηγούμε για να μην αποσπάται η προσοχή μας. w23.02 σ. 21, 22 ¶7-9

https://drive.google.com/file/d/10HPhaTfrln84Hq0oTzlqW5ZoNNpgxpcs/view?usp=sharing



Κυριακή 28 Ιανουαρίου 2024

Καθημερινή Εξέταση των Γραφών Κυριακή 28 Ιανουαρίου 2024

 Κυριακή 28 Ιανουαρίου

Δεν έχετε διαβάσει;​—Ματθ. 12:3.

Ο Ιησούς έθεσε το ερώτημα: «Δεν έχετε διαβάσει;» για να αποκαλύψει ότι οι Φαρισαίοι είχαν εσφαλμένη αντίληψη των Γραφών. (Ματθ. 12:1-7) Σε εκείνη την περίπτωση, οι Φαρισαίοι ισχυρίστηκαν ότι οι μαθητές του Ιησού είχαν παραβιάσει το Σάββατο. Ο Ιησούς απάντησε αναφέροντας δύο Βιβλικά παραδείγματα και παρέθεσε ένα εδάφιο από τον Ωσηέ για να δείξει ότι οι Φαρισαίοι δεν αντιλαμβάνονταν την ουσία του νόμου του Σαββάτου και δεν έδειχναν έλεος. Γιατί δεν διαπλάθονταν εκείνοι οι άνθρωποι από την ανάγνωση του Λόγου του Θεού; Επειδή τον διάβαζαν με επικριτικό και υπερήφανο πνεύμα. Η στάση τους τούς εμπόδιζε να αντιληφθούν το νόημα όσων διάβαζαν. (Ματθ. 23:23· Ιωάν. 5:39, 40) Προσέξτε επίσης τα εδάφια Ματθαίος 19:4-6, όπου ο Ιησούς ρώτησε και πάλι τους Φαρισαίους: «Δεν διαβάσατε;» Παρότι είχαν διαβάσει την αφήγηση περί δημιουργίας, παρέβλεπαν τα όσα δίδασκε σχετικά με την άποψη του Θεού για τον γάμο. Από τα λόγια του Ιησού μαθαίνουμε ότι χρειάζεται να διαβάζουμε τη Γραφή με τη σωστή στάση. Ανόμοια με τους Φαρισαίους, πρέπει να είμαστε ειλικρινείς και ευδίδακτοι. w23.02 σ. 12 ¶12, 13

https://drive.google.com/file/d/1CE9PkQuADnOQnuPirV6TFTc5ACghAaKI/view?usp=sharing

Σάββατο 27 Ιανουαρίου 2024

Ενημέρωση από το Κυβερνών Σώμα 2024 #1

 



https://www.jw.org/finder?locale=el&lank=docid-1112024002_1_VIDEO&docid=1011214&applanguage=G

Καλώς ήρθατε!

Σήμερα, θα μιλήσουμε για το πόσο σημαντικό είναι  να βάζουμε προσωπικούς στόχους στη διακονία.  Πρώτα, όμως,  θα σας πούμε κάποια νέα.

Την 1η Ιανουαρίου,  ένας σεισμός μεγέθους 7,6 βαθμών  έπληξε την κεντρική Ιαπωνία.

Ευτυχώς, δεν σκοτώθηκε κανένας αδελφός μας.

Αλλά πάνω από 100 σπίτια αδελφών μας έπαθαν ζημιές  και 2 καταστράφηκαν.

Επίσης, έπαθαν ζημιές 9 Αίθουσες Βασιλείας.

Το γραφείο τμήματος φρόντισε αμέσως να δοθεί φιλοξενία  και άλλα απαραίτητα είδηστους αδελφούς και στις αδελφές μας.

Πολύ γρήγορα,  διόρισε μια Επιτροπή Παροχής Βοήθειας σε Καταστροφές  και έστειλε εκπροσώπους του γραφείου  για να επισκεφτούν τους αδελφούς στις πληγείσες περιοχές.

Μέσα σε λίγες μόνο μέρες,  στάλθηκαν επιπλέον απαραίτητα είδη  στις εκκλησίες που είχαν ανάγκη.

Στην εκκλησία Γουατζιμά,  οι πρεσβύτεροι δεν μπορούσαν να βρουν μια αδελφή.

Ένας πρεσβύτερος λοιπόν, για να τη βρει,  περπάτησε οχτώ ώρες.  Πέρασε από κατολισθήσεις, από ρήγματα στο έδαφος,  αλλά τελικά κατάφερε να βεβαιωθεί ότι ήταν καλά.

Οι εκκλησίες της περιοχής,  ακόμη και όσες είχαν επηρεαστεί σοβαρά,  διεξήγαν κανονικά τις συναθροίσεις  από την ίδια κιόλας εβδομάδα που έγινε ο σεισμός.

Οι περισσότεροι ευαγγελιζόμενοιτις παρακολουθούσαν με φυσική παρουσία  για να ενθαρρύνουν ο ένας τον άλλον.

Προσευχόμαστε για τους αδελφούς μας στην Ιαπωνία  και σε άλλες χώρες που επηρεάστηκανπρόσφατα από καταστροφές.

Την 1η Ιανουαρίου,  άνοιξε επισήμως για ξεναγήσεις  το Κέντρο Επισκεπτών του Πάτερσον.

Οι εργασίες ξεκίνησαν στις αρχές του 2021  και ολοκληρώθηκαν τον Σεπτέμβριο του 2023.

Τι πρόκειται να δείτε αν έρθετε για ξενάγηση;

Για να δούμε!

Το Κέντρο Επισκεπτών του Πάτερσον  περιλαμβάνει τρία μουσεία και μια έκθεση νομισμάτων.

Το πρώτο μουσείο λέγεται  «Υπεράσπιση και Νομική Εδραίωση των Καλών Νέων».

Παρουσιάζει τις ενθαρρυντικές εμπειρίες αντρών, γυναικών,  ακόμη και παιδιών σχολικής ηλικίας,  που υποστήριξαν τις Βιβλικές τους πεποιθήσεις  παρά τις κρατικές απαγορεύσεις.

Δείχνει επίσης πώς τους υποστήριξε η οργάνωση του Ιεχωβά  σε αυτές τις σοβαρές δοκιμασίες.

Σε μια έκθεση,  παρουσιάζονται γνήσια νομίσματα του πρώτου αιώνα  τα οποία αναφέρονται στην Αγία Γραφή  παράλληλα με τις αφηγήσεις που τα αναφέρουν  και τη σημασία τους για εμάς.

Το μουσείο «Όλοι οι Γιοι σου θα Διδάσκονται από τον Ιεχωβά»  παρουσιάζει μερικά απότα εκπαιδευτικά προγράμματα και τις σχολές  που έχει χρησιμοποιήσει η σύγχρονη οργάνωση του Ιεχωβά  για να μας εξοπλίσει ως διακόνους και δασκάλους.

Είμαστε βέβαιοι ότι θα σας υποκινήσεινα βρείτε και άλλους τρόπους  για να ωφεληθείτε από την εκπαίδευση που παρέχει ο Ιεχωβά.

Το τρίτο μουσείο είναι ένα Βιβλικό χωριό του πρώτου αιώνα.

Οι «ντόπιοι» είναι πολύ φιλόξενοι  και ανυπομονούν να σας δείξουν  πώς ζουν και πώς συνεργάζονται στην κοινότητά τους.

Θα δείτε από πρώτο χέρι  πώς ήταν η ζωή όταν ο Ιησούς βρισκόταν στη γη.

Θα περάσετε μέσα από χωράφια,  από μια αγορά, από σπίτια, από μια συναγωγή,  ακόμη και από μια ακρογιαλιά.

Είναι βέβαιο ότι αυτά τα νέα μουσεία  θα αυξήσουν την εκτίμησή σας για την Αγία Γραφή  και για όσα επιτελεί ο Ιεχωβά μέσω της οργάνωσής του σήμερα.

Σας προσκαλούμε όλους όσους μπορείτε  να έρθετε και να δείτε από κοντά  το νέο Κέντρο Επισκεπτών του Πάτερσον!

Το Κέντρο Επισκεπτών του Πάτερσον είναι εκπληκτικό!

Ευχαριστούμε όλους όσους εργάστηκαν για αυτό.

Και τώρα σας προσκαλούμε όλους να έρθετε και να ξεναγηθείτε.

Μπορείτε να κλείσετε ξενάγηση στο jw.org.

Τώρα, ας μιλήσουμε για τις πρόσφατες προσαρμογές  στο πώς αναφέρουμε τη δράση μας στη διακονία  και για το πώς επηρεάζουν αυτές τους προσωπικούς μας στόχους.

Στην τελευταία ετήσια συνέλευση,  μάθαμε ότι από τον περασμένο Νοέμβριο  δεν χρειάζεται να δίνουμε πιαμια λεπτομερή έκθεση υπηρεσίας αγρού.

Τρομερή αλλαγή, δεν συμφωνείτε;

Αλλά, αν και άλλαξε ο τρόπος που αναφέρουμε τη δράση μας,  δεν άλλαξε ο τρόπος που βλέπουμε τη διακονία μας.

Μας ενδιαφέρουν οι άνθρωποι.

Αγαπάμε τους ανθρώπους  και θέλουμε να τους βοηθήσουμε.

Και είμαστε έτοιμοι να τους πούμετα καλά νέα οπουδήποτε τους βρούμε.

Ένα Σάββατο πρωί,  μπορεί να πάμε κάνα δυο ώρες στο έργο από πόρτα σε πόρτα,  και μετά να πάμε να κάνουμε τα ψώνια μας.

Μήπως δεν έχουμε το νου μας να κάνουμε έργο εκεί,  επειδή δεν είμαστε σε κάποια επίσημη μορφή διακονίας;

Όχι, δεν έχουμε τέτοια στάση.

Ακόμα και όταν πάμε για ψώνια,  είμαστε άγρυπνοι για να δώσουμε μαρτυρία σε κάποιον άνθρωπο.

Ίσως μπορούμε να μιλήσουμε σε κάποιον  που περιμένει στην ουρά μαζί μας  ή στον ταμία που μας εξυπηρετεί.

Δεν χρειάζεται να πούμε πολλά.

Αφού πούμε δυο φιλικές κουβέντες,  μπορούμε να του δώσουμεμια διαφημιστική κάρτα και να πούμε απλώς:  «Πιστεύω θα σας αρέσει αυτός ο ιστότοπος.

Έχει ενδιαφέροντα άρθρα σε πάνω από 1.000 γλώσσες».

Ή, μετά από μια σύντομη συζήτηση,  μπορούμε να προσφέρουμε ένα φυλλάδιο.

Αν υπάρχει χρόνος και το άτομο είναι δεκτικό,  μπορούμε να πούμε περισσότερα.

Το ίδιο μπορούμε να κάνουμε όταν περιμένουμε στον γιατρό,  στο αεροδρόμιο,  όταν ψωνίζουμε  ή είμαστε στα δημόσια μέσα μεταφοράς.

Μια χρήσιμη ιδέα  είναι να έχετε πάντα μαζί σας μερικές διαφημιστικές κάρτες  ή κάποια άλλα έντυπα.

Είπαμε ότι είμαστε έτοιμοι να μιλήσουμε για τα καλά νέα  οπουδήποτε βρίσκουμε ανθρώπους.

Αλλά τι γίνεται με όσους δεν βρίσκουμε  όταν τους επισκεπτόμαστε στο σπίτι τους;

Έχετε προσέξει ότι,  αν περάσετε από μια γειτονιά Σάββατο ή Κυριακή απόγευμα,  τα περισσότερα αυτοκίνητα είναι εκεί έξω από το σπίτι;

Και όμως, όταν τους επισκεφτήκατε το πρωί,  δεν βρήκατε κανέναν.

Πόσες μελέτες θα μπορούσαμε άραγε να αρχίσουμε  αν καταφέρναμε να τους βρούμε στο σπίτι!

Η αγάπη μας για τους ανθρώπους  θα μας υποκινεί να τους επισκεπτόμαστεόταν βρίσκονται στο σπίτι.

Θυμάμαι μια φορά που πηγαίναμε με ένα άλλο ζευγάρι  για φαγητό σε ένα κοντινό εστιατόριο.

Οδηγούσε ο αδελφός.

Και, όταν περάσαμε μπροστάαπό ένα συγκεκριμένο σπίτι,  σταμάτησε, πάρκαρε και είπε:  «Συγγνώμη, αλλά βλέπω αυτοκίνητο στο γκαράζ.

Προσπαθούμε εδώ και εβδομάδες να βρούμε αυτόν τον άνθρωπο.

Δεν θα αργήσουμε».

Και πήγαν με τη γυναίκα του για να χτυπήσουν την πόρτα.

Μπράβο τους!

Ένας άλλος τομέας στον οποίο χρειάζεται επιμέλεια  είναι η καλλιέργεια του ενδιαφέροντος.

Ένα άτομο συζητάει με κάποιον αδελφό στο σταντ  και ζητάει να τον επισκεφτεί κάποιος στο σπίτι του.

Αυτό το άτομο μένει στον τομέα σας,  και σας ζητούν να το επισκεφτείτε.

Σάββατο πρωί λοιπόν του χτυπάτε την πόρτα  και τι συμβαίνει;

Το γνωστό σενάριο: Το άτομο λείπει.  Μήπως θα τα παρατήσετε και θα πείτε:  «Την προσπάθειά μου την έκανα!»

Όχι, φυσικά!

Αφού το άτομο έδειξε ενδιαφέρον,  θα συνεχίσετε να πηγαίνετε σε διαφορετικές ώρες  μέχρι να τον βρείτε.

Παρότι δεν δίνουμε πλέον λεπτομερή έκθεση υπηρεσίας αγρού,  μπορούμε να βάζουμε μόνοι μας προσωπικούς στόχους.

Ένας πολύ καλός στόχος  θα ήταν να ακούμε πιο προσεκτικά όταν μιλάει ο οικοδεσπότης  ή να δείχνουμε περισσότερο προσωπικό ενδιαφέρον.

Ένας άλλος θα ήταν να καλύπτουμεμε περισσότερη επιμέλεια τον τομέα μας.

Όταν βάζουμε προσωπικούς στόχους,  εφαρμόζουμε τη συμβουλή του Παύλου  στο εδάφιο Γαλάτες 6:4.

Μπορείτε να το βλέπετε στην οθόνη καθώς το διαβάζω.  Ο Παύλος έγραψε:  «Αλλά ο καθένας ας εξετάζει τις δικές του ενέργειες,  και τότε θα έχει λόγο να χαίρεται  σε σχέση με τον εαυτό του μόνο  και όχι σε σύγκριση με τον άλλον».

Οι προσωπικοί στόχοι μάς δίνουν το κίνητρο που χρειαζόμαστε  για να συμμετέχουμε πλήρως σε αυτό το πολύ σημαντικό έργο.

Ας ακούσουμε πώς νιώθουν μερικοί αδελφοί και αδελφές μας  για τις πρόσφατες προσαρμογές  και τι κάνουν για να αυξήσουν τη δράση τους.

Με αυτές τις προσαρμογές,  τώρα απολαμβάνω περισσότερο το έργο και τις Γραφικές μελέτες.

Πραγματικά, μου αρέσει πολύ.

Νιώθω ότι η νέα προσαρμογή σε σχέση με τις ώρες  με έχει βοηθήσει πάρα πολύ  επειδή δεν με απασχολεί πλέονπότε ξεκινάω και πότε τελειώνω το έργο.

Νιώθω ότι είμαι όλη την ώρα στο έργο.

Πρώτα από όλα, έχω αλλάξει εντελώς το πρόγραμμά μου  και βγαίνω στο έργο όταν μπορώ να βρω ανθρώπους.

Προηγουμένως, όταν έβγαινα στο έργο,  ήθελα να με ακούν οι άνθρωποι,  αλλά τώρα θέλω να τους ακούω εγώ.

Δεν με απασχολεί πλέον πόσα έντυπα δίνω στους ανθρώπους.

Τώρα, καταλαβαίνω πόσο σημαντικό είναι  να εκμεταλλεύομαι κάθε ευκαιρία για να μιλάω  και να έχω το στόχο να κάνω μαθητές.

Παλιότερα, μου έδινε χαρά το να δώσωένα έντυπο από την τσάντα μου,  αλλά τώρα είμαι πολύ πιο χαρούμενη  όταν δίνω ένα κομμάτι από την καρδιά μου.

Με βοήθησε να εστιάζω στο πιο σημαντικό πράγμα,  που είναι να κάνουμε μαθητές.

Μου αρέσει ο νέος τρόπος που κάνουμε έργο  γιατί δεν χρειάζεται να μαθαίνουμε απέξω  μια συγκεκριμένη παρουσίαση.

Τώρα, μπορώ να μιλάω από την καρδιά μου  και απολαμβάνω πολύ να κάνω συζητήσεις για τη Γραφή.

Η δράση μας στο έργο δεν είναι ζήτημα αριθμών.

Η αγάπη μας για τους ανθρώπους  είναι αυτή που μας υποκινεί να κάνουμε έργο.

Έχουμε προσέξει ότι οι αδελφοίκαι οι αδελφές στην περιοχή μας  έχουν ενθουσιαστεί με αυτή την προσαρμογή στη διακονία μας.

Προηγουμένως, ακολουθούσαμε συγκεκριμένα βήματα  —θέμα, μετά εδάφιο.

Τώρα, απλώς συζητάμε.

Με άγχωνε το τι θα πω  και πώς θα στρέψω τη συζήτηση στη Γραφή.

Αλλά τώρα καταλαβαίνω  ότι αυτό που έχει μεγαλύτερη σημασία  δεν είναι το τι θα πω,  αλλά να νιώσει το άτομο ότι νοιάζομαι πραγματικά για αυτό.

Όπως ο Ιησούς μίλησε στη γυναίκα στο πηγάδι,  μου αρέσει και εμένα να πλησιάζωανθρώπους που έχουν σκυλάκια  και να τους ρωτάω αν μπορώ να τα χαϊδέψω.

Έτσι, πιάνουμε την κουβέντα  και αυτό μπορεί να οδηγήσει στο να τους δώσω μια κάρτα  ή να τους μιλήσω λίγο για την αλήθεια.

Και, πολλές φορές, φεύγοντας,  γυρίζω και τους βλέπω να σκανάρουνμε το τηλέφωνό τους την κάρτα  και να μπαίνουν στον ιστότοπο.

Έχω προσέξει ότι τώρα στην εκκλησία μας  έχουμε γίνει πιο παρατηρητικοί,  και μετά συζητάμε για αυτά που έχουμε παρατηρήσει.

Είμαι εκ φύσεως ντροπαλή και συνεσταλμένη,  και όταν βγήκε αυτή η νέα μέθοδος  που μας λέει να μη μιλάμε πολύ,  είπα μέσα μου: “Επιτέλους!

Αυτό μπορώ να το καταφέρω”.

Μου άρεσε πάρα πολύ.

Είμαι πολύ πιο χαλαρή  γιατί τώρα πια στόχος μας είναι να ξεκινάμε συζητήσεις.

Οπότε προετοιμάζω σκέψεις με βάσητις ανάγκες των ανθρώπων του τομέα.

Είμαι πολύ ενθουσιασμένη για τηνπροσαρμογή στο έργο κηρύγματος  επειδή μας παροτρύνει να συμμετέχουμε  σε διαφορετικές μορφές διακονίας,  και στην ανεπίσημη μαρτυρία.

Και ενώ δεν μου είναι εύκολο από τη φύση μου,  νιώθω ότι ο Ιεχωβά και η οργάνωσή του  με βοηθούν να δοκιμάσω αυτές τις μορφές  και να πετύχω τον στόχο μου να αρχίσω τακτικό σκαπανικό.

Σίγουρα, μας έχει βοηθήσει να επεκτείνουμε τη διακονία μας  ακόμη περισσότερο  και να εστιάζουμε πλέον  στο πώς μπορούμε να βοηθήσουμε τους ανθρώπους  να γνωρίσουν τον Ιεχωβά.

Βλέπω πολλούς στην εκκλησία  που κάνουν σκαπανικό και είναι πολύ χαρούμενοι.

Ήθελα να το νιώσω και εγώ αυτό.

Οπότε, από αυτόν τον μήνα, είμαι πολύ χαρούμενος  γιατί ξεκίνησα τακτικό σκαπανικό.

Βάλαμε στόχο ως ζευγάρι  να πάμε στη Σχολή για Ευαγγελιστές της Βασιλείας  γιατί θέλουμε να μάθουμε καινούριους τρόπους  για να δείχνουμε αγάπη στους ανθρώπους.

Θέλω πολύ να ξεκινήσω το σκαπανικό.

Θέλω να γίνω σκαπάνισσα,  και μετά να πάω στη Σχολή για Ευαγγελιστές,  και μετά να πάω όπου με στείλουν από τη Σχολή.

Θα είναι πάρα πολύ ωραία.

Είναι τέλεια!

Τώρα, πρέπει απλά να εστιάζουμε στους ανθρώπους.

Δεν μας απασχολεί τίποτα άλλο.  Αδελφοί και αδελφές,  σας αγαπάμε γιατί κάνετε ό,τι καλύτερο μπορείτε  ανάλογα με τις περιστάσεις σας!  Ο Ιησούς είπε στο εδάφιο Ιωάννης 14:15:  «Αν με αγαπάτε, θα τηρείτε τις εντολές μου».

Αγαπάμε τον Κύριό μας,  και αγαπάμε τους ανθρώπους,  γι’ αυτό υπακούμε με χαρά στην εντολήπου έδωσε ο Ιησούς στους μαθητές του:  «Καθώς πηγαίνετε, να κηρύττετε».

Παρακολουθήσατε το JW Broadcasting®  από τα Παγκόσμια Κεντρικά Γραφεία των Μαρτύρων του Ιεχωβά.  


Ρόμπερτ Σιράνκο: Πώς να Είμαστε Αληθινοί Φίλοι (Ματθ. 7:12)

 

 

https://www.jw.org/finder?locale=el&lank=pub-jwbvod24_5_VIDEO&docid=1011214&applanguage=G

Έχετε βρεθεί ποτέ σε μια κατάσταση  που νιώσατε ιδιαίτερα αγχωμένοι,  ευάλωτοι ή και φοβισμένοι  και είχατε ανάγκη τους πιο στενούς σας φίλους δίπλα σας  για να σας στηρίξουν και να σας ενθαρρύνουν;

Πιθανότατα όλοι το έχουμε ζήσει αυτό.  Φανταστείτε, για παράδειγμα,  ότι είστε στη διακονία αγρού  μαζί με τους φίλους σας.

Είστε σε μια ήσυχη γειτονιά,  βλέπετε τους φίλους σας πιο κάτω  να πηγαίνουν από πόρτα σε πόρτα, όπως εσείς.

Και, εντελώς ξαφνικά, έρχεται η αστυνομία.

Έρχονται σε εσάς μόνο  και σας λένε να τους ακολουθήσετε στο αστυνομικό τμήμα.

Ψάχνετε γύρω να δείτε τους φίλους σας,  και είναι όλοι άφαντοι.

Σας άφησαν ολομόναχους να τα βγάλετε πέρα.

Πώς θα νιώθατε;

Απογοητευμένοι;

Αποκαρδιωμένοι;

Μήπως και λίγο θυμωμένοι;

Τώρα ίσως μπορούμε να καταλάβουμε κάπως  πώς μπορεί να ένιωσε ο Ιησούς εκεί στον κήπο της Γεθσημανή  όταν ήρθε ένας όχλος εχθρών του  για να τον συλλάβει και να τον σύρει για δίκη.

Και πού ήταν οι 11 πιο στενοί του φίλοι;  Όπως λέει το σημερινό εδάφιο:  «Όλοι τον εγκατέλειψαν και έφυγαν».

Και όμως, πριν από λίγες μόνο ώρες  αυτοί οι ίδιοι άντρες είχαν ορκιστεί  ότι θα προτιμούσαν να πεθάνουν  παρά να εγκαταλείψουν τον Κύριό τους.

Ο Ιησούς ήταν άνθρωπος  και είχε αισθήματα σαν τα δικά μας,  αν και μπορούσε να τα ελέγχει με τέλειο τρόπο.

Φυσικά, ο Ιησούς είχε ένα πλεονέκτημα.

Γνώριζε ότι είχε προφητευτεί πάνω από 500 χρόνια νωρίτερα  πως θα του συνέβαινε κάτι τέτοιο.

Ας διαβάσουμε αυτή την προφητεία στον Ζαχαρία, κεφάλαιο 13  —Ζαχαρίας 13:7.  Ο Ιεχωβά φρόντισε να γραφτεί το εξής:  «“Σπαθί, ξύπνα εναντίον του ποιμένα μου,  εναντίον του συντρόφου μου”,  λέει ο Ιεχωβά των στρατευμάτων.

“Πάταξε τον ποιμένα,  και ας διασκορπιστεί το ποίμνιο”».

Γι’ αυτό και ο Ιησούς είπε τα εξής στους Έντεκα  καθώς έφευγαν από το ανώγειο στην Ιερουσαλήμ  και κατευθύνονταν προς τη Γεθσημανή,  παραθέτοντας αυτήν ακριβώς την προφητεία.

Πάμε στον Ματθαίο, στο κεφάλαιο 26, στο εδάφιο 31  —Ματθαίος 26:31.  Εδώ αναφέρει:  «Τότε ο Ιησούς τούς είπε:

“Όλοι σας θα σκανδαλιστείτε σε σχέση με εμένα αυτή τη νύχτα,  γιατί είναι γραμμένο:  «Θα πατάξω τον ποιμένα,  και τα πρόβατα του ποιμνίου θα διασκορπιστούν»”».

Φανταζόμαστε τι μπορεί να σκέφτονταν οι απόστολοι  καθώς έτρεχαν μέσα στα σκοτάδια να σωθούν.  Μήπως σκέφτονταν:

“Ο κύριος είπε ότι θα συνέβαινε αυτό,  οπότε κάνουμε το καθήκον μας”;

Μάλλον όχι.

Πιο λογικό είναι να υποθέσουμε ότι ήταν τόσο τρομοκρατημένοι  που το μόνο που σκέφτονταν  ήταν ο γρηγορότερος τρόπος να φύγουν και να γλιτώσουν.

Ό,τι και αν σκέφτονταν οι Έντεκα εκείνη τη στιγμή,  δεν κατάφεραν να εφαρμόσουν την παροιμία που λέει:  «Ο αληθινός φίλος δείχνει πάντοτε αγάπη  και αποδεικνύεται αδελφός  που γεννήθηκε για καιρούς στενοχώριας».  —Παροιμίες 17:17

Μπορείτε να σκεφτείτε κάποια Βιβλική αρχή  που θα βοηθούσε τον καθένα μας να είναι αδελφός ή αδελφή  “που γεννήθηκε για καιρό στενοχώριας”  όταν ένας φίλος μας είναι ιδιαίτερα αγχωμένος,  ευάλωτος ή φοβισμένος;

Είναι ενδιαφέρον ότι, δύο χρόνια πριν από αυτό το τραυματικό περιστατικό,  ο Ιησούς είχε διδάξει έναν θαυμάσιο κανόνα που,  αν τον ακολουθούμε πάντα,  δεν θα απογοητεύσουμε ποτέ τους φίλους μας την ώρα που μας χρειάζονται.

Δίδαξε αυτό τον κανόνα στην Επί του Όρους Ομιλία,  και τον αναφέρουν και οι δύο Ευαγγελιστές  που κατέγραψαν αυτή την ομιλία του Ιησού.

Ας δούμε πώς τον ανέφερε ο Ματθαίος  στο Ματθαίος 7:12  —Ματθαίος 7:12.  Εκεί λέει:  «Όλα όσα θέλετε λοιπόν να κάνουν οι άλλοι σε εσάς  πρέπει να κάνετε και εσείς σε αυτούς».  Ο Λουκάς τον ανέφερε ως εξής:  «Και όπως θέλετε να κάνουν οι άλλοι σε εσάς,  έτσι να κάνετε και εσείς σε αυτούς».

Αυτός είναι ένας χρυσός κανόνας για την καθημερινή μας ζωή.

Όπως το καθαρό χρυσάφι δεν θαμπώνει ποτέ,  έτσι και η αξία του Χρυσού Κανόνα δεν μειώνεται ποτέ.

Και παρότι είναι ίσως ο πιο γνωστός κανόνας  που ειπώθηκε ποτέ,  είναι επίσης και αυτός που ξεχνιέται πιο εύκολα κάποιες φορές.

Πώς μπορούμε να τον εφαρμόζουμε;

Ουσιαστικά χρειάζονται δύο βήματα.  Πρώτα από όλα, να σκεφτόμαστε:

“Αν ήμουν εγώ στη θέση του άλλου,  πώς θα ένιωθα;

Τι θα χρειαζόμουν;

Τι θα ήθελα;”

Και δεύτερον, να κάνουμε κάτι,  να ενεργήσουμε με καλοσύνη και έλεος προς το άλλο άτομο.

Όλα ξεκινούν από το να γίνουμε πιο ευαίσθητοι ως προς τα αισθήματα των άλλων.

Ο Ιησούς αποτελεί θαυμάσιο παράδειγμα για εμάς ως προς αυτό  επειδή σε πολλές περιπτώσεις και υπό διάφορες συνθήκες  συμμεριζόταν τα αισθήματα όσων υπέφεραν για κάποιον λόγο.

Πρώτον, ήταν ευαίσθητος ως προς τις ανάγκες τους.

Ένιωθε τον πόνο τους στην καρδιά του.

Και, δεύτερον, εκδήλωνε συμπόνια,  έπαιρνε την πρωτοβουλία να κάνει κάτι.

Βοηθούσε όσους περνούσαν στενοχώριες.

Ας δούμε κάποια παραδείγματα.

Στον Μάρκο, στο κεφάλαιο 1,  βλέπουμε πώς υποκινούνταν ο Ιησούς να ανακουφίσει όσους υπέφεραν.

Είναι η περίπτωση που πλησίασε τον Ιησού ένας άντρας γεμάτος λέπρα.

Ο Ιησούς γνώριζε ότι ήταν παράνομο να βρίσκεται αυτός ο άντρας εκεί.

Αλλά ένιωσε τόσο βαθιά αισθήματα για αυτόν  που, αντί να τον διώξει,  ο Ιησούς έκανε το αδιανόητο:

Τον άγγιξε.

Και, μετά από αυτό το άγγιγμα,  η ασθένεια που είχε κάνει αυτόν τον άντρα απόβλητο εξαφανίστηκε.

Βλέπετε, ο Ιησούς γνώριζε την άκαρδη στάση  που είχαν οι θρησκευτικοί ηγέτες απέναντι στους λεπρούς.

Αλλά εκείνος ένιωθε βαθιά συμπόνια για όσους υπέφεραν.

Τώρα, αν πάμε στον Λουκά, στο κεφάλαιο 7,  θα δούμε πώς υποκινούνταν ο Ιησούς  να διώχνει τη θλίψη των ανθρώπων.

Λέει τι έκανε ο Ιησούς όταν είδε μια κηδεία.

Εκείνη η κατάσταση ήταν ιδιαίτερα τραγική  επειδή μόλις είχε πεθάνει ο μοναχογιός μιας χήρας,  το μοναδικό της στήριγμα.

Το βλέμμα του Ιησού στάθηκε στην απαρηγόρητη μητέρα,  και της είπε να σταματήσει να κλαίει.

Μετά, μίλησε στο άψυχο σώμα,  και ο νεαρός επανήλθε στη ζωή.

Κανένας θρησκευτικός ηγέτης  δεν είχε κάνει κάτι τέτοιο για τους ανθρώπους.

Τι μαθαίνουμε από αυτές τις δύο αφηγήσεις  σχετικά με τον Χριστό;

Προσέξατε και στις δύο περιπτώσεις  τη σχέση ανάμεσα στη συμπόνια του Ιησού  και στις ενέργειές του;

Δεν μπορούσε να βλέπει τα βάσανα των άλλων  χωρίς να νιώσει συμπόνια για αυτούς,  και δεν μπορούσε να νιώσει συμπόνια για αυτούς  και να μην κάνει κάτι για αυτούς.

Όλα αυτά λοιπόν που έκανε ο Ιησούς  μάς βοηθούν να καταλάβουμε  τι στάση πρέπει να έχουμε απέναντι στους ανθρώπους γύρω μας  που περνούν δύσκολες καταστάσεις στη ζωή.

Αν πάμε τώρα στο κεφάλαιο 15 του Ιωάννη,  θα δούμε το υπέρτατο παράδειγμα εφαρμογής του Χρυσού Κανόνα  —Ιωάννης 15:13.  Ο Ιησούς είπε το εξής για τον εαυτό του:  «Κανείς δεν έχει αγάπη μεγαλύτερη από αυτήν,  από το να παραδώσει τη ζωή του για χάρη των φίλων του».

Ας σκεφτούμε πάλι λίγο τον Ιησού εκείνη τη νύχτα στη Γεθσημανή.

Ο Ιωάννης ανέφερε κάτι πολύ ενθαρρυντικό  στη δική του αφήγηση.

Ας ανοίξουμε στον Ιωάννη, κεφάλαιο 16,  και ας διαβάσουμε το εδάφιο 32:  «Δείτε!

Έρχεται η ώρα, και μάλιστα έχει έρθει,  που θα διασκορπιστείτε ο καθένας στο σπίτι του  και θα με αφήσετε μόνο».

Αυτό είχε πει ο Ιησούς στους 11 πιστούς αποστόλους του.  Μετά όμως είπε:  «Αλλά δεν είμαι μόνος,  επειδή ο Πατέρας είναι μαζί μου».

Άρα, ο Ιησούς ένιωθε το στοργικό ενδιαφέρον του Πατέρα του  —ότι δεν ήταν απόμακρος ούτε αδιάφορος  και ότι δεν είχε ξεχάσει τον αγαπητό του Γιο.

Αυτό το στενό δέσιμο με τον Θεό  ασφαλώς ενίσχυε τον Ιησού εκείνες τις στιγμές  που δεν είχε κανέναν άνθρωπο γύρω του για να τον βοηθήσει.

Παρόμοια, μπορούμε και εμείς να είμαστε πάντα βέβαιοι  ότι ο καλύτερός μας Φίλος, ο Ιεχωβά,  θα είναι στο πλευρό μας, θα μας στηρίζει,  θα μας ενθαρρύνει και θα μας ενισχύει  ώστε να αντιμετωπίζουμε τις έγνοιες της καθημερινότητας  και τις ανησυχίες μας  οποτεδήποτε βρεθούμε σε μια κατάσταση  που θα νιώσουμε αγχωμένοι, ευάλωτοι ή φοβισμένοι.  

Νίκος Αχλαδής: Ο Ιεχωβά Νοιάζεται για τους «Μικρούς» (Ματθ.18:10)

 

 


https://www.jw.org/finder?locale=el&lank=pub-jwbvod24_6_VIDEO&docid=1011214&applanguage=G

Ας διαβάσουμε ολόκληρο το σημερινό εδάφιο  στον Ματθαίο 18:10: «Κοιτάξτε να μην καταφρονήσετε  ούτε έναν από αυτούς τους μικρούς,  διότι σας λέω ότι οι άγγελοί τους στον ουρανό  βλέπουν πάντοτε το πρόσωπο του Πατέρα μου  που είναι στον ουρανό».

Θέλουμε σήμερα να απαντήσουμε  σε δύο ερωτήματα σε σχέση με αυτό το εδάφιο.

Πρώτον, ποιοι είναι αυτοί οι “μικροί”;

Πώς εξήγησε ο Ιησούς ποιοι είναι;

Και δεύτερον, πώς φροντίζει ο Ιεχωβά  για αυτούς τους «μικρούς» που υπάρχουν στη γη σήμερα;

Πρώτον λοιπόν, ποιοι είναι αυτοί οι “μικροί”  που αναφέρονται στο εδάφιο;

Το βιβλίο <i>Ιησούς—Η Οδός</i> λέει  ότι το κεφάλαιο 18 του Ματθαίου  συνδέεται με τις αφηγήσεις του Μάρκου και του Λουκά.

Και λέει ότι στις αφηγήσεις του Μάρκου και του Λουκά,  πριν από αυτό το ερώτημα που έκαναν στον Ιησού,  οι μαθητές μάλωναν  για το ποιος ήταν ο μεγαλύτερος.

Και κατόπιν, στο εδάφιο Ματθαίος 18:1,  ρώτησαν ευθέως τον Ιησού:  «Ποιος είναι άραγε ο μεγαλύτερος στη Βασιλεία των ουρανών;»

Ο Ιησούς αξιοποίησε αυτή την ευκαιρία  για να τους διδάξει ένα μάθημα  που δεν θα ξεχνούσαν ποτέ.  Φώναξε ένα παιδάκι,  το έβαλε ανάμεσά τους και τους είπε:  «Αν δεν αλλάξετε και δεν γίνετε όπως τα παιδάκια,  δεν πρόκειται [ποτέ] να μπείτε στη Βασιλεία των ουρανών».

Χρησιμοποίησε αυτό το παιδάκι  ως ζωντανό παράδειγμα για να τους βοηθήσει  να προσαρμόσουν τον τρόπο σκέψης τους.

Στο εδάφιο 6,  μίλησε για «τους μικρούς που πιστεύουν σε εμένα».  Και στο εδάφιο 10, είπε:  «Μην καταφρονήσετε ... αυτούς τους μικρούς».  <i>Η Σκοπιά</i> το 2015 έλεγε  ότι αυτοί είναι τα άτομα  που “ίσως φαίνονται ασήμαντα από την άποψη του κόσμου”.

Όσο ο Ιησούς τα έλεγε όλα αυτά,  προφανώς έδειχνε εκείνο το παιδάκι  που βρισκόταν ακόμη ανάμεσά τους,  και εκείνο το παιδάκι αντιπροσώπευε  όλους τους ταπεινούς μαθητές  που πιστεύουν στον Ιησού.  Ένα σύγγραμμα λέει:  «Το να καταφρονήσει κάποιος αυτούς τους μικρούς  σημαίνει να τους φέρεται σαν να μην έχουν καμία αξία».

Αφού ο Ιησούς είπε στους μαθητές του  να μην καταφρονήσουν αυτούς τους μικρούς,  αμέσως μετά ανέφερε τη συγκινητική παραβολή  για τον βοσκό που έχει 100 πρόβατα  αλλά δεν καταφρονεί, δεν θεωρεί ασήμαντο,  ούτε ένα από αυτά τα πρόβατα.

Ψάχνει παντού για το χαμένο πρόβατο  που έχει ξεμακρύνει από το κοπάδι  ή που δεν έχει μπει ακόμα σε αυτό.  Και αυτό μας οδηγεί στο δεύτερό μας ερώτημα:

Πώς φροντίζει ο Ιεχωβά αυτούς τους «μικρούς»  που υπάρχουν στη γη σήμερα;

Για λίγα λεπτά,  ας δούμε πώς άνοιξε ο Ιεχωβά τον δρόμο  για τους μικρούς στην ήπειρο της Αφρικής,  ώστε να μπουν στο ποίμνιό του.

Στην Αφρική,  μιλιούνται περίπου το ένα τρίτο των γλωσσών του κόσμου,  και τουλάχιστον μερικά από τα έντυπα μας  μεταφράζονται σε πάνω από 350 αφρικανικές γλώσσες.  Και τμήματα της <i>Μετάφρασης Νέου Κόσμου</i>  είναι τώρα διαθέσιμα σε 90 από αυτές τις γλώσσες.

Πολλές από αυτές τις τοπικές γλώσσες  δεν διδάσκονται στο σχολείο.

Μάλιστα, πολλές φορές <i>Η Σκοπιά</i> είναι το μόνο έντυπο  που εκδίδεται σε τακτική βάση σε αυτές τις γλώσσες.

Πολλοί άνθρωποι στην Αφρική  που μιλούν τις επίσημες γλώσσες,  όπως την αγγλική, τη γαλλική,  την πορτογαλική ή τη σουαχίλι,  τείνουν να θεωρούν τις τοπικές γλώσσες  κάπως κατώτερες.

Και κάποιες εκκλησίες του Χριστιανικού κόσμου  τελούν τις λειτουργίες τους  μόνο στις επίσημες, εθνικές γλώσσες.

Αλλά αυτό δεν προξενεί έκπληξη  γιατί όσοι πηγαίνουν στην εκκλησία  συνήθως είναι παθητικοί παρατηρητές,  άντε να ψάλλουν έναν-δύο ύμνους.

Εξαιτίας όμως εκπαιδευτικών και οικονομικών παραγόντων,  πολλά εκατομμύρια άνθρωποι  (ειδικά όσοι ζουν στις αγροτικές περιοχές και στα χωριά)  δεν μιλούν καλά την επίσημη γλώσσα της χώρας τους  ή δεν την μιλούν καθόλου.

Αυτό όμως δεν εμποδίζει τον Ιεχωβά να βρει τα πρόβατά του  που μιλούν αυτές τις γλώσσες.

Εκείνος τα ελκύει κοντά του.

Το Κυβερνών Σώμα έδωσε πρόσφατα έγκριση  να βγει το βιβλίο <i>Ευτυχισμένη Ζωή για Πάντα!</i>  και το περιοδικό <i>Η Σκοπιά</i>  στις γλώσσες χαβού, κανιόκ και κινάντε του Κονγκό.

Προσέξτε τι επίδραση έχει αυτό  σε όσους ακούν τη φωνή του Ιεχωβά στη δική τους γλώσσα.

Ο Χαμπάκουκ, ένας αδελφός που μιλάει τη γλώσσα κινάντε,  πρωτοάκουσε την αλήθεια στη σουαχίλι,  μια από τις επίσημες γλώσσες του Κονγκό.

Δυσκολευόταν όμως να κάνει πρόοδο  επειδή δεν μιλούσε καλά τη σουαχίλι.  Ο ίδιος είπε:  «Μεγάλωσα μιλώντας κινάντε,  αλλά νόμιζα ότι ήταν αμαρτία  να μιλάω τη γλώσσα μου στην Αίθουσα Βασιλείας.

Όταν αρχίσαμε να έχουμε συναθροίσεις στη γλώσσα κινάντε,  συνειδητοποίησα ότι για τον Ιεχωβά  δεν ήταν αμαρτία να μιλάμε κινάντε.

Οι άνθρωποι στον τομέα μας μιλούν αυτή τη γλώσσα,  και τώρα έχω έξι Γραφικές μελέτες.

Είμαι ευγνώμων που κηρύττω στην κινάντε  επειδή βρίσκω πολλούς ανθρώπους  που δείχνουν ενδιαφέρον για τη Γραφή».

Μια αδελφή, η Καφία,  που μιλάει τη γλώσσα κανιόκ, είπε:  «Δυσκολευόμουν να προοδεύσω μέχρι το βάφτισμα  μιλώντας στην τσιλούμπα,  που είναι μια από τις εθνικές γλώσσες του Κονγκό.

Δεν ήταν η μητρική μου γλώσσα.

Αλλά όταν είδα το βιβλιάριο <i>Να Ακούτε τον Θεό</i> στην κανιόκ,  ο τίτλος και μόνο άγγιξε την καρδιά μου.

Τώρα απολαμβάνω την προσωπική μου μελέτη  και νιώθω άνετα όταν προσεύχομαι.

Νιώθω σαν να μιλάω στον Πατέρα μου που με ακούει.

Προόδευσα και βαφτίστηκα το 2022.

Όταν κηρύττω στην κανιόκ,  βλέπω πόσο ενδιαφέρον δείχνουν οι γείτονές μου.

Συχνά τους ακούω να λένε  πως τώρα βλέπουν ότι ο Θεός καταλαβαίνει τη γλώσσα τους,  τη γλώσσα κανιόκ».

Και τέλος, η Αννίτα,  μια δεκαοχτάχρονη αδελφή που μιλάει τη γλώσσα χαβού, είπε:  «Άρχισα να μελετάω το 2020 στη γλώσσα σουαχίλι  και προόδευα με ταχύτητα χελώνας.

Όταν έβλεπα να φτάνει η αδελφή  που μου έκανε μελέτη,  με κυρίευε ο φόβος  επειδή δυσκολευόμουν να μελετάω στη σουαχίλι.

Όταν άρχισα να μελετάω τη Γραφή  και να παρακολουθώ τις συναθροίσεις στη γλώσσα χαβού,  δεν φοβόμουν πλέον.

Απολάμβανα τη μελέτη μου,  έδινα απαντήσεις στις συναθροίσεις  και πρόσφατα βαφτίστηκα.

Η σχέση μου με τον Ιεχωβά δυνάμωσε.

Οι προσευχές μου είναι τώρα πιο ουσιαστικές  γιατί λέω στον Ιεχωβά ό,τι έχω στην καρδιά μου  χωρίς να φοβάμαι ότι θα κάνω λάθη  όπως έκανα στη σουαχίλι.

Νιώθω άνετα να κηρύττω στη γλώσσα χαβού.

Δεν φοβάμαι πλέον ότι οι άλλοι θα γελούν μαζί μου  όπως φοβόμουν όταν κήρυττα στη σουαχίλι».

Αυτά είναι λίγα μόνο παραδείγματα,  αλλά οι χιλιάδες Γραφικές μελέτες  που διεξάγονται σε αυτές  και σε άλλες τοπικές γλώσσες του Κονγκό  πιστοποιούν ότι ο Ιεχωβά δείχνει προσοχή  σε αυτούς τους «μικρούς».

Εκτός από αυτές τις γλώσσες,  παράγουμε ύλη για τους κουφούς  σε 22 νοηματικές γλώσσες της Αφρικής.

Ένας από αυτούς τους «μικρούς»  που χρησιμοποιεί τη νοηματική γλώσσα της Ζιμπάμπουε είπε:  «Μην ξεχνάτε να λέτε στους αδελφούς πως,  όταν βλέπουμε πόση δουλειά γίνεται για τις συνελεύσεις  και για το βιβλίο <i>Ευτυχισμένη Ζωή για Πάντα!</i>,  το μήνυμα που λαβαίνουμε είναι ξεκάθαρο:

“Ο Ιεχωβά αγαπάει τους κουφούς.

Ο Ιεχωβά αγαπάει τους κουφούς”».

Αυτές οι λίγες εκφράσεις δείχνουν  γιατί διεξάγουμε συναθροίσεις  και παράγουμε έντυπα σε τόσο πολλές γλώσσες  που μιλιούνται στην Αφρική και σε άλλα μέρη του κόσμου.

Είναι απόδειξη  ότι ο Ιεχωβά ενδιαφέρεται για αυτούς «τους μικρούς».

Σε πολλές από αυτές τις τοπικές και νοηματικές γλώσσες  υπάρχουν μόνο μερικές εκατοντάδες,  ούτε καν χιλιάδες, ευαγγελιζόμενοι.

Οι μεταφραστικές ομάδες είναι συνήθως πολύ μικρές,  όπως αυτές οι ομάδες  των γλωσσών χαβού και κανιόκ,  και προφανώς δεν μπορούν να παράγουν  οτιδήποτε βγαίνει στην αγγλική.

Αλλά εργάζονται σκληρά  γιατί συνειδητοποιούν  πόσο αναγκαία είναι η ύλη που μεταφράζουν  προκειμένου οι αναγνώστες να γνωρίσουν τον Ιεχωβά.

Αυτοί οι μεταφραστές έχουν ισχυρό κίνητρο,  όπως μια αδελφή που πριν από χρόνια  διερμήνευε σχεδόν κάθε ομιλία  σε πολύ λίγους κουφούς σε μια διεθνή συνέλευση.

Ο αδελφός Μίλτον Χένσελ παρατήρησε πόσο αγωνιζόταν,  και ρώτησε έναν από τους αδελφούς:  «Πού βρίσκει τέτοιες αντοχές;»

Τι απάντησε ο αδελφός;  «Ανάμεσα σε αυτούς τους κουφούς αδελφούς  είναι και η μητέρα της,  και δεν θέλει να χάσει η μητέρα της τίποτα από το πρόγραμμα».

Οι μεταφραστές μας στην Αφρική  και σε όλο τον κόσμο  νιώθουν ακριβώς το ίδιο για όσους μιλούν τη γλώσσα τους.

Και θυμόμαστε επίσης αυτό που είπε ο Ιησούς  στο δεύτερο μέρος του σημερινού εδαφίου,  ότι «οι άγγελοί τους στον ουρανό  βλέπουν πάντοτε το πρόσωπο του Πατέρα μου  που είναι στον ουρανό».  Η σημείωση μελέτης σε αυτό το εδάφιο λέει κάτι ενδιαφέρον:  «Η δήλωση του Ιησού σχετικά με αυτούς τους μικρούς  (δηλαδή τους μαθητές του) και τους αγγέλους τους,  δεν σημαίνει απαραιτήτως ότι κάθε αφιερωμένος Χριστιανός  έχει έναν προσωπικό φύλακα άγγελο.

Ωστόσο, οι άγγελοι φροντίζουν  για την πνευματική ευημερία των αληθινών Χριστιανών  ως σύνολο  και εκδηλώνουν έμπρακτο ενδιαφέρον  για καθέναν από τους μαθητές του Χριστού».

Είναι προνόμιό μας λοιπόν,  να συνεργαζόμαστε με αυτούς τους αγγέλους  και με τον πιστό δούλο  οι οποίοι έχουν την ίδια άποψη με του Ιησού,  όπως αναφέρεται στο τέλος των σημερινών σχολίων:  «Δεν είναι θέλημα του Πατέρα μου που βρίσκεται στον ουρανό  να αφανιστεί ούτε ένας από αυτούς τους μικρούς».  

Καθημερινή Εξέταση των Γραφών Σάββατο 27 Ιανουαρίου 2024

 Σάββατο 27 Ιανουαρίου

Στον κόσμο θα έχετε θλίψη, αλλά πάρτε θάρρος! Εγώ έχω νικήσει τον κόσμο.​—Ιωάν. 16:33.

Ο Ιησούς ζήτησε από τον Ιεχωβά να φυλάει τους ακολούθους του. (Ιωάν. 17:11) Γιατί μας δίνει αυτό θάρρος; Επειδή ο Ιεχωβά είναι ισχυρότερος από όλους τους εχθρούς μας. (1 Ιωάν. 4:4) Τίποτα δεν διαφεύγει την προσοχή του. Είμαστε πεπεισμένοι ότι, αν στηριζόμαστε στον Ιεχωβά, μπορούμε να υπερνικήσουμε τους φόβους μας και να δείξουμε θάρρος. Μήπως κάποιες φορές ντρέπεστε να πείτε ότι είστε Μάρτυρας του Ιεχωβά; Μήπως αναβάλλετε το να γίνετε ευαγγελιζόμενος ή να βαφτιστείτε επειδή φοβάστε τι θα σκεφτούν οι άλλοι; Μην αφήνετε τέτοια αισθήματα να σας εμποδίζουν να κάνετε αυτό που ξέρετε ότι είναι σωστό. Να προσεύχεστε ένθερμα στον Ιεχωβά. Να του ζητάτε θάρρος για να κάνετε το θέλημά του. Καθώς θα βλέπετε πώς απαντάει ο Ιεχωβά στις προσευχές σας, η δύναμή σας και το θάρρος σας θα αυξάνουν.​—Ησ. 41:10, 13. w23.01 σ. 29 ¶12· σ. 30 ¶14

https://drive.google.com/file/d/1GEyeqbOmc7CB0hmC2H2IjGmyMLGsLFqU/view?usp=sharing

Παρασκευή 26 Ιανουαρίου 2024

Λέι Λέι και Μίμι Μακ Kόνελ: Βρήκαμε Χριστιανική Αγάπη στην Οικογένεια του Ιεχωβά

 

7. Βοηθήστε Άλλους να Νιώσουν την Αγάπη του Ιεχωβά

(15 λεπτά) Συζήτηση.

Σκηνή από το βίντεο «Βρήκαμε Χριστιανική Αγάπη στην Οικογένεια του Ιεχωβά». Η Μίμι και η μητέρα της δίνουν λουλούδια και μια κάρτα σε κάποια αδελφή στο νοσοκομείο.

Χαιρόμαστε να υπηρετούμε έναν Θεό που είναι ο ορισμός της αγάπης. (1Ιω 4:8, 16) Η γεμάτη αγάπη προσωπικότητα του Ιεχωβά μάς ελκύει και μας κάνει να θέλουμε να μένουμε κοντά του. Ως υπηρέτες του Ιεχωβά, νιώθουμε ότι μας αγαπάει.

Βάζουμε τα δυνατά μας για να αντανακλούμε την αγάπη του Ιεχωβά με τον τρόπο που φερόμαστε στα μέλη της οικογένειάς μας, στους συλλάτρεις μας και σε άλλους. (Ιώβ 6:14· 1Ιω 4:11) Με την αγάπη που δείχνουμε, βοηθάμε άλλους να γνωρίσουν τον Ιεχωβά και να τον πλησιάσουν. Αντίθετα, αν δεν δείχνουμε αγάπη, οι άνθρωποι γύρω μας ίσως δυσκολευτούν να νιώσουν την αγάπη του Ιεχωβά.

Βάλτε να παίξει το ΒΙΝΤΕΟ Βρήκαμε Χριστιανική Αγάπη στην Οικογένεια του Ιεχωβά. Μετά ρωτήστε:

Τι μάθατε από την εμπειρία της Λέι Λέι και της Μίμι για το πόσο σημαντικό είναι να δείχνουμε αγάπη;

Πώς μπορούμε να βοηθάμε τους συλλάτρεις μας να νιώθουν την αγάπη του Ιεχωβά;

  • Να τους βλέπουμε ως πολύτιμα πρόβατα του Ιεχωβά.​—Ψλ 100:3

  • Να τους μιλάμε με τρόπο που τους εποικοδομεί.​—Εφ 4:29

  • Να τους φερόμαστε με κατανόηση.​—Ματ 7:11, 12

 

-Αυτή είναι η αδελφή μου, η Λέι Λέι. -Κι αυτή είναι η αδελφή μου, η Μίμι.

Η αδελφή μου, η Λέι Λέι είναι πολύ στοργική.

Το ξέρω καλά.

Κάτι που εκτιμώ στην αδελφή μου είναι το αυτοθυσιαστικό της πνεύμα.  -Αγαπάμε την οικογένειά μας. -Ναι.

Αυτό που μου αρέσει περισσότερο στη μαμά μου είναι η μεγάλη της καρδιά.

Και ξέρω ότι ο μπαμπάς μου αγαπάει πολύ την οικογένειά του.  Η αδελφή μας η Σόφι πάντα μας φροντίζει, θέλει να είμαστε όλοι καλά.

Δεν θα αλλάζαμε με τίποτα την οικογένειά μας.

Θέλουμε να είμαστε για πάντα μαζί.

Αλλά δεν ήταν πάντα έτσι τα πράγματα.

Αρχικά, δεν ήμασταν αδελφές.

Σε μικρή ηλικία εγώ βρισκόμουν ήδη σε ανάδοχη οικογένεια   και τότε η Μίμι έγινε θετή αδελφή μου.

Δεν μας συμπεριφέρονταν ως μέλη της οικογένειάς τους.

Δεν ξέραμε τι σημαίνει να σε αγαπούν.

Δεν είχαμε υπνοδωμάτιο.

Εγώ και η Λέι Λέι μοιραζόμασταν έναν καναπέ.

Μας άφηναν μόνες στο σπίτι   και έτσι έπρεπε να φροντίζουμε μόνες μας τον εαυτό μας.  Ήρθαμε πολύ κοντά, επειδή συζητούσαμε πολύ και βοηθούσαμε η μία την άλλη.

Όταν ερχόταν ο καιρός για το σχολείο   δεν είχαμε τα απαραίτητα σχολικά είδη, γι’ αυτό τα έκλεβα.

Δεν είχαμε στολές για το σχολείο.

Τα ρούχα μας ήταν βρόμικα.

Όλες αυτές οι άσχημες εμπειρίες με έκαναν αδιάφορη για τα πάντα.

Δεν μου άρεσαν οι άνθρωποι που είχαν εξουσία.

Ποτέ δεν τους εμπιστευόμουν.

Ένιωθα χαμένη, μπερδεμένη.

Έκανα οτιδήποτε μπορούσα για να προστατεύω τον εαυτό μου.

Κανένα παιδί δεν πρέπει να υποφέρει όπως υποφέραμε εμείς.

Μάθαμε ότι υπήρχε μια οικογένεια που ήθελε να μας υιοθετήσει.  -Ήμουν 12 χρονών. -Εγώ ήμουν 9 χρονών.

Για μένα ήταν δύσκολο να επικοινωνώ.

Δεν ήξερα καθόλου αγγλικά   και οι γονείς μου δεν ήξεραν πώς ένιωθα επειδή   δεν έλεγα εύκολα αν ήμουν στενοχωρημένη ή φοβισμένη.

Δυσκολευόμουν να εμπιστευτώ τους άλλους.

Αλλά μας έδειχναν αγάπη, μας αγκάλιαζαν   και μας έκαναν να νιώθουμε σαν στο σπίτι μας.

Καθώς άρχισα να τους γνωρίζω καλύτερα   και καταλάβαινα ότι με αγαπούσαν πραγματικά   και μου συμπεριφέρονταν σαν να ήμουν η κόρη τους   ανέπτυξα αγάπη και εμπιστοσύνη.  Την πρώτη φορά που είδα τη μαμά μου και τον μπαμπά μου να προσεύχονται στο φαγητό   ήταν κάτι πρωτόγνωρο για μένα επειδή δεν ήξερα ότι υπήρχε Θεός.

Είχα κάποια εμπειρία με τη θρησκεία στο παρελθόν, αλλά δεν μου άρεσε.  Έτσι την πρώτη φορά που είδα τη μαμά μου και τον μπαμπά μου να προσεύχονται   ένιωσα άβολα.

Έπρεπε να βρουν έναν τρόπο να μας συστήσουν τον καλύτερό τους Φίλο, τον Ιεχωβά.

Μας πήγαν σε ένα μέρος που λεγόταν Αίθουσα Βασιλείας.

Το πρώτο πράγμα που νιώσαμε ήταν ζεστασιά και αγάπη.

Όλοι αυτοί οι αδελφοί έρχονταν προς το μέρος μας   μας χαιρετούσαν και μας αγκάλιαζαν πολύ ένθερμα.

Ο μπαμπάς μάς έδωσε ένα χαρτί   και μας είπε «ζωγραφίστε ό,τι καταλάβετε».  Αυτές ήταν οι πρώτες σημειώσεις μας, κάναμε ζωγραφιές.

Προσεύχονταν μαζί μας   μας δίδαξαν πώς να προσευχόμαστε συγκεκριμένα   και να βλέπουμε πώς ο Ιεχωβά απαντούσε στις προσευχές μας.

Τρώγαμε πρωινό μαζί κάθε μέρα και διαβάζαμε το εδάφιο της ημέρας.

Αναπαριστούσαμε Βιβλικές ιστορίες.

Προετοιμαζόμασταν για τις συναθροίσεις.

Η απλοποιημένη έκδοση της Σκοπιάς μας βοήθησε πάρα πολύ.

Μπόρεσα πραγματικά να μάθω και να καταλάβω περισσότερα για τον Ιεχωβά.  Αυτό με βοήθησε να κάνω περισσότερα σχόλια και να πλησιάζω τον Ιεχωβά.  Μια μεγάλη αλλαγή για εμένα ήταν κατά τη διάρκεια της διεθνούς συνέλευσης του 2014.  Η αγάπη και η ενότητα των αδελφών, με άγγιξαν βαθιά.

Αυτό επίσης με βοήθησε να προοδεύσω μέχρι του σημείου να βαφτιστώ.

Η μεγαλύτερη συμμετοχή στην υπηρεσία αγρού   με βοήθησε να πλησιάσω περισσότερο τον Ιεχωβά   και έκανε τη Βασιλεία πραγματική για εμένα.

Γι’ αυτό ήθελα να βαφτιστώ.  Αφού τελείωσα το λύκειο, ξεκίνησα το σκαπανικό.

Είναι ένας τρόπος για να δείχνω την αγάπη μου για τον Ιεχωβά.

Συνήθιζα να φροντίζω και να σκέφτομαι τον εαυτό μου μόνο   αλλά έμαθα να βάζω τα συμφέροντα των άλλων πάνω από τα δικά μου.

Εμείς οι νεαροί πρέπει να εκτιμάμε κάθε στιγμή που έχουμε με τους γονείς μας.  Οι γονείς σου είναι οι καλύτεροι φίλοι που θα μπορούσες να έχεις ποτέ.

Στην αρχή δεν ήταν εύκολο να πηγαίνω στο έργο   γιατί είμαι πολύ ντροπαλό άτομο   αλλά αποφάσισα να βασίζομαι στον Ιεχωβά και ξεκίνησα το σκαπανικό.

Πρόσφατα άρχισα να βοηθάω στο Μπέθελ μια μέρα την εβδομάδα.

Η σπουδαία ιδιότητα που με δίδαξε ο Ιεχωβά είναι η αγάπη.  Ένιωσα αυτή την αγάπη από την οικογένειά μου, από τον Ιεχωβά και από τους φίλους μου.

Έμαθα ότι δεν υπάρχει πρόβλημα να αγαπάμε τους ανθρώπους   και αναμένεται να το κάνουμε αυτό.

Αγαπάς τους άλλους και τους φροντίζεις.

Τώρα η ζωή μου είναι πιο ικανοποιητική και γεμάτη νόημα.  Όταν σκέφτομαι τι έχει κάνει ο Ιεχωβά για εμένα και τη Λέι Λέι   καταλαβαίνω ότι δεν χρειάζεται να φοβάμαι.

Ο Ιεχωβά είναι το “ασφαλές μου καταφύγιο”.  Η ζωή μπορεί να αλλάξει, αλλά ο Ιεχωβά δεν αλλάζει.