Έχουμε φτάσει στο αποκορύφωμα του προγράμματος
αποφοίτησης της Γαλαάδ, στην ομιλία ενός
μέλους του Κυβερνώντος Σώματος, του
αδελφού Στίβεν Λετ.
Ξέρετε, πριν από 33 χρόνια, όταν πέρασα τη Σχολή Διακονικής Εκπαίδευσης, ένας από τους εκπαιδευτές μου ήταν ο αδελφός
Λετ, και συνεχίζω μέχρι σήμερα να
μαθαίνω από εκείνον.
Το θέμα της ομιλίας του είναι «Να Μιμείστε τον Μεγάλο Δάσκαλο».
Κατά τη διάρκεια της επίγειας διακονίας του, ο Ιησούς εξέβαλε δαίμονες.
Θεράπευσε αρρώστους.
Έθρεψε πλήθη.
Μάλιστα, ανέστησε και νεκρούς.
Αλλά ήταν γνωστός ως Αυτός που Εκβάλλει Δαίμονες;
Ως ο Μεγάλος Θεραπευτής;
Ως Αυτός που Τρέφει Πλήθη ή ως Αυτός που Ανασταίνει Νεκρούς;
Όχι.
Ήταν όμως γνωστός ως ο Μεγάλος Δάσκαλος.
Γιατί;
Επειδή εστίαζε τις προσπάθειές του κυρίως στο έργο κηρύγματος και διδασκαλίας.
Αλλά γιατί το έκανε αυτό;
Επειδή γνώριζε ότι τα θαύματα θα έφερναν μόνο προσωρινά οφέλη.
Ήξερε ότι αυτοί που ελευθέρωσε από τους δαίμονες, αυτοί που θεράπευσε, αυτοί που έθρεψε, ακόμη και αυτοί που ανέστησε τελικά θα γερνούσαν και θα πέθαιναν.
Πώς θα μπορούσε λοιπόν να βοηθήσει τους ανθρώπους μόνιμα;
Ήξερε ότι ο μόνος τρόπος για να το κάνει αυτό ήταν να τους μεταδώσει τη ζωοσωτήρια γνώση σχετικά με τον Πατέρα του, τον Ιεχωβά.
Ήξερε καλά πόσο αληθινά ήταν τα λόγια του που καταγράφηκαν στο Ιωάννης
17:3:
“Αυτό σημαίνει αιώνια ζωή, το να γνωρίζουν τον μόνο αληθινό Θεό, και αυτόν που έστειλε, τον Ιησού Χριστό”.
Παρότι έκανε λοιπόν πολλά εκπληκτικά πράγματα, εστίασε κυρίως στο έργο κηρύγματος και
διδασκαλίας, και αυτό τον έκανε τον
μεγαλύτερο Δάσκαλο που περπάτησε ποτέ στη γη.
Μάλιστα, όταν έστειλαν φρουρούς να τον συλλάβουν, θυμάστε τι έγινε;
Γύρισαν με άδεια χέρια.
Γιατί;
Οι ίδιοι είπαν: «Ποτέ δεν έχει μιλήσει έτσι άλλος
άνθρωπος».
Έμειναν τόσο έκπληκτοι με τη διδασκαλία του που απλά τους ήταν αδύνατον να τον συλλάβουν.
Τεράστια πλήθη έμεναν μαζί του για μέρες, ακόμα και νηστικοί, για να ακούσουν τη διδασκαλία του.
Ενώ ο Ιησούς δίδασκε με τόσο εξαιρετικό τρόπο, στις Πράξεις, κεφάλαιο 20 διαβάζουμε ότι ο Παύλος έκανε μια ομιλία που κράτησε ώρες ολόκληρες.
Και θα θυμάστε ότι σε εκείνη την ομιλία, ένας νεαρός που λεγόταν Εύτυχος έπεσε σε πολύ βαθύ ύπνο και τελικά έπεσε και από ένα παράθυρο του
τρίτου ορόφου.
Βέβαια, μετά ο Παύλος τον ανέστησε, αλλά μάλλον επειδή ένιωθε και κάποιες ενοχές που τον είχε κοιμίσει με την ομιλία του.
Βέβαια, δεν θέλω να προσβάλω τον Παύλο, είμαι σίγουρος ότι έκανε ό,τι καλύτερο
μπορούσε.
Αλλά προφανώς η διδασκαλία του δεν ήταν στο ίδιο επίπεδο με του Μεγάλου
Δασκάλου.
Και αυτό μου θυμίζει κάτι που μου είπε ένας αδελφός, θέλοντας να με πειράξει.
Μου είπε: «Αδελφέ Λετ, πάντα περιμένω πώς και πώς τις
ομιλίες σου, γιατί ξέρω ότι μετά θα
ξυπνήσω ανανεωμένος».
Είναι αλήθεια ότι, όπως ο Παύλος, κανείς από εμάς δεν μπορεί ούτε καν να αγγίξει το επίπεδο
διδασκαλίας του Μεγάλου Δασκάλου.
Αλλά τι μας παροτρύνει να κάνουμε το 1 Πέτρου 2:21;
“Να ακολουθήσουμε τα ίχνη του πιστά”.
Δεν μπορούμε τέλεια, αλλά μας παροτρύνει να το κάνουμε όσο πιο
πιστά μπορούμε.
Αυτό μας περιλαμβάνει όλους μας.
Αλλά μιας και απευθυνόμαστε σε εσάς, αγαπητοί σπουδαστές της Γαλαάδ που θα
αποφοιτήσετε σε λίγο, εσείς ιδιαίτερα
πρέπει να έχετε ως προτεραιότητα το έργο
κηρύγματος και διδασκαλίας.
Και πρέπει να βάζετε τα δυνατά σας (όλοι μας πρέπει) για να βελτιώνετε τη διδασκαλία σας.
Και πώς θα το κάνετε αυτό;
Μιμούμενοι τον Μεγάλο Δάσκαλο.
Τα περισσότερα για τα οποία θα μιλήσουμε σε αυτή την
ομιλία εφαρμόζονται στο έργο κηρύγματος.
Αλλά πολλά από αυτά που θα πούμε εφαρμόζονται επίσης όταν διδάσκουμε σε προσωπικό επίπεδο, καθώς και μέσα στην εκκλησία.
Κυρίως εσείς οι αδελφοί αλλά και όλοι μας χρειάζεται να μιμούμαστε τις μεθόδους
διδασκαλίας του Ιησού καθώς ποιμαίνουμε
τα πρόβατα του Ιεχωβά σε προσωπικό
επίπεδο αλλά και μέσα στην εκκλησία, από
το βήμα. Τώρα, το ερώτημα είναι:
Πώς έγινε ο Ιησούς ο Μεγάλος Δάσκαλος;
Η Γραφή μάς λέει ότι επί αμέτρητες χιλιετίες ήταν στο πλάι του Ιεχωβά ως «δεξιοτέχνης
εργάτης», τον παρατηρούσε προσεκτικά και
τον μιμούνταν.
Και, με αυτό τον τρόπο, απέκτησε εκπληκτικές διδακτικές ικανότητες.
Έμαθε από τον μεγαλύτερο Δάσκαλο.
Ήταν επόμενο λοιπόν να γίνει ο Μεγάλος Δάσκαλος.
Έμαθε από τον ουράνιο Πατέρα του, και το αναγνώριζε ότι το όφειλε σε εκείνον.
Πάμε παρακαλώ στον Ιωάννη, κεφάλαιο 8 και θα δούμε πού απέδιδε ο Ιησούς την τιμή για όσα έλεγε και δίδασκε. Ιωάννης 8:28, το δεύτερο μέρος: «Δεν κάνω τίποτα από μόνος μου αλλά όπως με δίδαξε ο Πατέρας λέω αυτά τα πράγματα».
Ο Ιησούς μιμούνταν τον Πατέρα του.
Και εμείς πρέπει να μιμούμαστε εκείνον.
Ποιες συγκεκριμένες μεθόδους διδασκαλίας χρησιμοποιούσε ο Ιησούς που έμαθε από τον μεγαλύτερο Δάσκαλο;
Ας δούμε τέσσερις. Πρώτον:
Δίδασκε με ενθουσιασμό και πεποίθηση. Ματθαίος 7:29: «Διότι τους δίδασκε ως άτομο που έχει εξουσία και όχι όπως οι γραμματείς τους».
Και αυτό δείχνει ότι δίδασκε με ενθουσιασμό, πεποίθηση και εξουσία.
Και εμείς, αν δεν είμαστε ενθουσιώδεις για αυτά που
διδάσκουμε είτε στο έργο είτε στο βήμα, δεν μπορούμε να αναμένουμε από τους ακροατές
μας να είναι ενθουσιασμένοι με αυτά που
ακούν.
Γι’ αυτό, ποτέ δεν θέλουμε να δίνουμε την εντύπωση ότι
διδάσκουμε με μισή καρδιά.
Όπως η διδασκαλία με ενθουσιασμό επηρεάζει θετικά όσους μας ακούν, η διδασκαλία με μισή καρδιά τους επηρεάζει
αρνητικά.
Είναι κάτι σαν το χασμουρητό.
Αν χασμουρηθεί ένας σε ένα δωμάτιο, σύντομα χασμουριούνται όλοι.
Έτσι γίνεται και όταν διδάσκουμε με μισή καρδιά.
Βέβαια, πρέπει να προσέχουμε να μη γινόμαστε υπερβολικοί όταν μιλάμε, δηλαδή να μην χρησιμοποιούμε υπερβολικές
χειρονομίες ή δραματικές εκφράσεις —να προσέχουμε να μην είμαστε υπερβολικά
θεατρικοί.
Γιατί;
Γιατί έτσι τελικά στρέφουμε την προσοχή στον εαυτό μας και όχι σε αυτά που διδάσκουμε.
Και δεν θα θέλαμε να εστιάζουν σε εμάς, έτσι δεν είναι;
Ας μιλήσουμε τώρα για μια δεύτερη μέθοδο που χρησιμοποιούσε ο Μεγάλος Δάσκαλος.
Ήταν καλός ακροατής.
Από πού το έμαθε αυτό, να είναι καλός ακροατής;
Ανοίξτε παρακαλώ στον Ησαΐα, στο κεφάλαιο 50, και προσέξτε τι προφητεύτηκε για τον Ιησού και από πού έμαθε να είναι καλός ακροατής.
Κεφάλαιο 50, και
θα διαβάσουμε από το τέλος του εδαφίου 4. «Ξυπνάει το αφτί μου [ο Ιεχωβά] για να ακούω όπως οι διδαγμένοι.
Ο Υπέρτατος Κύριος Ιεχωβά άνοιξε το αφτί μου, και εγώ δεν ήμουν στασιαστικός.
Δεν στράφηκα στην αντίθετη κατεύθυνση».
Άρα, ο Ιεχωβά άνοιξε το αυτί του, τον εκπαίδευσε να είναι καλός ακροατής, και εκείνος ανταποκρίθηκε πολύ καλά.
Γι’ αυτό και όταν έγινε άνθρωπος, από όταν ήταν παιδί κιόλας, εξακολούθησε να είναι καλός ακροατής.
Θυμάστε την αφήγηση στο δεύτερο κεφάλαιο του Λουκά, όταν ο Ιωσήφ και η Μαρία τελικά βρήκαν τον
Ιησού έπειτα από τρεις μέρες, τότε που ήταν μόλις 12 χρονών; Πού τον βρήκαν;
Λέει ότι καθόταν «ανάμεσα στους δασκάλους» εκεί στον ναό και τους άκουγε, και μάλιστα τους έκανε και ερωτήσεις.
Μετά, όταν ξεκίνησε τη σταδιοδρομία του στη μαθήτευση στα 30 του, του έβγαινε πολύ φυσικά να είναι καλός
ακροατής. Και σκεφτείτε το εξής:
Παρότι είχε να πει περισσότερα από ό,τι είχε να πει οποιοσδήποτε άλλος
άνθρωπος, ήξερε πόσο σημαντικό ήταν να
σταματάει, να αφήνει τους ακροατές του
να εκφράζονται, και να τους ακούει πολύ
προσεκτικά.
Και το ίδιο ισχύει και με εμάς.
Ίσως νιώθετε ότι ειδικά
μετά τη Σχολή Γαλαάδ έχετε πολλά να πείτε.
Αλλά αν θέλουμε να μιμούμαστε τον μεγάλο δάσκαλο, πρέπει να ασκούμε εγκράτεια.
Πρέπει να σταματάμε, να αφήνουμε τους άλλους να εκφράζονται και να τους ακούμε πολύ προσεκτικά.
Και όταν μιλάει ο συνεργάτης μας στο έργο, που συμβαίνει πολύ συχνά, θέλουμε να είμαστε ενεργοί ακροατές.
Τι σημαίνει να είμαστε ενεργοί ακροατές;
Ίσως να κουνάτε καταφατικά το κεφάλι σας πού και πού.
Ή ίσως μπορείτε να κάνετε ένα μικρό σχόλιο όπως: «Πολύ ενδιαφέρον αυτό». Ή ίσως να κάνετε επιπρόσθετες ερωτήσεις.
Στους ανθρώπους αρέσει να εξηγούν αυτά που λένε.
Με όλα αυτά δείχνετε ότι πραγματικά ενδιαφέρεστε.
Είτε λοιπόν μιλάμε εμείς στο έργο είτε ο συνεργάτης μας, θέλουμε να είμαστε ενεργοί ακροατές.
Τίποτα δεν σου αποσπά περισσότερο την προσοχή από το να παίζει ο συνεργάτης σου με τον σκύλο
ή να κοιτάζει στον δρόμο για να δει τι
συμβαίνει.
Σε λίγο θα κοιτάζει και ο οικοδεσπότης στον δρόμο.
Να είστε ενεργοί ακροατές.
Ας δούμε τώρα την τρίτη μέθοδο που χρησιμοποιούσε ο Μεγάλος Δάσκαλος.
Έκανε ερωτήσεις που υποκινούσαν σε σκέψεις.
Και η δεύτερη με την τρίτη μέθοδο θα λέγαμε ότι
αλληλοσυμπληρώνονται, γιατί αν κάνεις
καλές ερωτήσεις, πιθανότατα θα έχεις
περισσότερα να ακούσεις.
Τι γίνεται όμως αν κάποιοι στον λαό του Ιεχωβά αποφεύγουν να κάνουν ερωτήσεις;
Ίσως θέλουν να παρουσιάζουν μόνο πληροφορίες για να έχουν οι ίδιοι τον έλεγχο της
συζήτησης.
Προφανώς είναι πιο εύκολο να παρουσιάζετε απλώς
πληροφορίες, αλλά σε καμία περίπτωση δεν
είναι τόσο αποτελεσματικό.
Όταν κάνεις ερωτήσεις και μετά περιμένεις την απάντηση του
οικοδεσπότη, είναι σαν να χτυπάς στο
έδαφος μια μπάλα του ράγκμπι. Αν το
κάνεις αυτό με την μπάλα του μπάσκετ, ξέρεις πού θα πάει, αλλά με του ράγκμπι δεν ξέρεις.
Παρόμοια, και οι άνθρωποι μπορεί να σου απαντήσουν οτιδήποτε.
Και πρέπει να είμαστε πρόθυμοι και να μπορούμε να
προσαρμοστούμε ανάλογα με τις απαντήσεις
τους.
Μερικούς όμως τους φοβίζει το άγνωστο γι’ αυτό προτιμούν απλά να παρουσιάζουν
πληροφορίες.
Αλλά όπως είπαμε, δεν
θα είναι σε καμία περίπτωση τόσο αποτελεσματικοί όσο εκείνοι που έχουν μάθει να μιμούνται τον
Μεγάλο Δάσκαλο και διδάσκουν
αποτελεσματικά με ερωτήσεις.
Και εσείς, σπουδαστές της Γαλαάδ, σίγουρα είδατε την αξία των καλών ερωτήσεων
στα μαθήματα.
Έκαναν τα μαθήματα πολύ πιο απολαυστικά.
Και όταν οι εκπαιδευτές σας χρησιμοποιούσαν καλές
ερωτήσεις, αυτό συνέβαλε πολύ στη
μάθηση.
Γιατί είναι πιο αποτελεσματικό το να χρησιμοποιούμε επιδέξια ερωτήσεις;
Κατ’ αρχάς, έτσι βάζουμε και τον ακροατή μας μέσα στη συζήτηση.
Εσάς τι σας αρέσει περισσότερο;
Να σας κάνουν κήρυγμα ή να συμμετέχετε σε μια συζήτηση;
Η απάντηση είναι προφανής, έτσι;
Να βάζετε τον ακροατή στη συζήτηση, είναι πιο ωραίο.
Επίσης, μαθαίνετε πολύτιμα πράγματα για τον ακροατή σας και έτσι μπορείτε να τον βοηθήσετε πραγματικά.
Ποια είδη ερωτήσεων μπορούμε να χρησιμοποιούμε;
Για παράδειγμα, ερωτήσεις του τύπου «τι νομίζεις;»
Και ο Ιησούς το έκανε αυτό, λόγου χάρη, στο Ματθαίος 18:12: «Τι νομίζετε;
Αν κάποιος έχει 100 πρόβατα και ένα από αυτά ξεστρατίσει
...» —ξέρουμε τι λέει παρακάτω.
Είδατε πώς ξεκίνησε; «Τι νομίζετε;»
Στους ανθρώπους γενικά αρέσει να λένε τη γνώμη τους.
Και, κατά μία έννοια, δεν υπάρχει λάθος απάντηση επειδή ό,τι και να μας πουν είναι αυτό που
πιστεύουν.
Αυτό δεν τους ρωτήσατε;
Δεν τους ρωτήσατε «τι νομίζετε;»
Και στους ανθρώπους αρέσει να λένε τη γνώμη τους.
Το απολαμβάνουν.
Επίσης, μπορείτε να κάνετε ερωτήσεις πολλαπλής επιλογής.
Έτσι συνήθως είναι πιο εύκολο για τον οικοδεσπότη να
απαντήσει.
Και ο Ιησούς το έκανε αυτό.
Δείτε για παράδειγμα το εδάφιο Ματθαίος 17:25.
Είπε: «[Σίμων,] από
ποιους λαβαίνουν οι βασιλιάδες της γης δασμούς
ή κεφαλικό φόρο;
Από τους γιους τους ή από τους ξένους;»
Και πολλά φυλλάδιά μας έχουν ερωτήσεις πολλαπλής επιλογής
και μπορούμε να τις χρησιμοποιούμε
αποτελεσματικά.
Και, αν το σκεφτούμε, η σωστή ερώτηση μπορεί να μας βοηθήσει πολλές φορές να ξεπεράσουμε πιθανούς φραγμούς στη συζήτηση και να συνεχίσουμε τη συζήτηση. Για παράδειγμα, αν κάποιος πει: «Εσείς δεν πιστεύετε στον Χριστό», μπορούμε να πούμε: «Μου επιτρέπετε να σας ρωτήσω, παρακαλώ, γιατί το λέτε αυτό;
Μήπως σας το είπε κάποιος αυτό για εμάς;»
Με τέτοιες ερωτήσεις, μπορείτε να συνεχίσετε τη συζήτηση και να πάρετε πολύτιμες πληροφορίες για να βοηθήσετε το άτομο.
Κάποιος ίσως πει: «Δεν πιστεύω στη Γραφή». «Αν μου επιτρέπετε, γιατί έχετε αυτή την άποψη;
Είχατε πάντοτε αυτή την άποψη;»
Και κάντε διάλογο.
Ένας αδελφός λέει ότι στη σχολή σκαπανέων τούς έλεγαν όλη την ώρα για αυτές τις ερωτήσεις: «Γιατί έχετε αυτή την άποψη;
Είχατε πάντοτε αυτή την άποψη;» Και βγαίνει μια γυναίκα στην πόρτα και του
λέει: «Δεν μπορώ να μιλήσω. Είμαι έγκυος». Και της λέει: «Αν μου επιτρέπετε, είχατε
πάντοτε αυτή την άποψη;»
Μην το κάνετε αυτό.
Είπαμε πριν, να είμαστε καλοί ακροατές.
Τώρα, τι θα πούμε για τις ερωτήσεις που υποκινούν σε
σκέψεις όταν κάνουμε Γραφικές μελέτες;
Όπως ξέρετε καλά, το
νέο βιβλίο μελέτης μας είναι γεμάτο με
ερωτήσεις που υποκινούν σε σκέψεις.
Και σίγουρα θέλουμε να τις αξιοποιούμε πλήρως.
Αλλά κάπου κάπου, ίσως
χρειάζονται και υποβοηθητικές ερωτήσεις.
Αλλά να θυμάστε, σε
μια Γραφική μελέτη ένας καλός δάσκαλος λέει
τα περισσότερα με τη μορφή ερωτήσεων.
Και εγώ έχω προσπαθήσει πολύ να εκπαιδεύσω τον εαυτό μου.
Όταν πάω να κάνω μια δήλωση ή να πω
κάτι, λέω:
“Μια στιγμή. Κάτσε να το αλλάξω αυτό, να το κάνω ερώτηση και να αφήσω τον σπουδαστή να εκφραστεί και να πει αυτό που ήθελα να πω”.
Αυτό είναι πιο αποτελεσματικό, έτσι δεν είναι;
Είναι πολύ πιο καλό, αντί να εξηγήσεις εσύ ένα εδάφιο στον
σπουδαστή, να το εξηγήσει εκείνος σε
εσένα.
Και μη φοβάστε τις στιγμές σιωπής.
Όταν κάνουμε μια ερώτηση και υπάρχει σιωπή, μερικοί νομίζουμε ότι πρέπει να πούμε αμέσως
κάτι για να καλύψουμε το κενό.
Αλλά αν το άτομο σκέφτεται, αφήστε το να σκεφτεί.
Φυσικά, πρέπει να ξέρετε τον σπουδαστή σας.
Αν δεν έχει ιδέα ποια είναι η απάντηση, μην τον αφήνετε εκεί να βασανίζεται.
Πετάξτε του ένα σκοινί.
Κάντε του μια υποβοηθητική ερώτηση.
Τώρα θα δούμε μια τέταρτη μέθοδο που έμαθε ο Μεγάλος Δάσκαλος από τον
μεγαλύτερο Δάσκαλο:
Χρησιμοποιούσε παραβολές και παραδείγματα αποτελεσματικά.
Και αυτό ήταν όντως δυνατό διδακτικό εργαλείο. Ματθαίος 13:34: «Χωρίς παραβολή δεν τους μιλούσε [ο Ιησούς]».
Για σκεφτείτε όμως, πιστεύετε ότι οι παραβολές που χρησιμοποιούσε
ο Ιησούς του έρχονταν απλά εκείνη τη
στιγμή;
Χωρίς αμφιβολία, ο τέλειος εγκέφαλός του τον βοηθούσε να βρίσκει γρήγορα εκπληκτικά
παραδείγματα, αλλά, από ό,τι φαίνεται, ο Ιησούς καλλιέργησε την ικανότητα να χρησιμοποιεί παραδείγματα αποτελεσματικά.
Όταν για παράδειγμα έβλεπε έναν ποιμένα να φροντίζει τα πρόβατά του, πιθανότατα σκεφτόταν:
“Πώς μπορώ να τη χρησιμοποιήσω αυτή την εικόνα για να διδάξω ζωτικές αλήθειες;”
Το ίδιο έκανε όταν έβλεπε για παράδειγμα έναν ψαρά να ρίχνει τα
δίχτυα του ή έναν αγρότη να σπέρνει
σπόρους ή ίσως χτίστες να κατασκευάζουν
έναν πύργο.
Σκεφτόταν: “Πώς μπορώ να το χρησιμοποιήσω αυτό για να βρω δυναμικές παραβολές που διδάσκουν
ζωτικές αλήθειες;”
Ακόμη και με απλά πράγματα όπως τα πουλιά, τα λουλούδια, ένα λυχνάρι πάνω στον
λυχνοστάτη, ένα ασκί, το προζύμι, ένας
κόκκος σιναπιού, το αλάτι, ένα μικρό
παιδί, σκεφτόταν: “Πώς μπορώ με αυτά τα
απλά πράγματα να διδάξω ζωτικές
αλήθειες;”
Και αυτό που έκανε ήταν εκπληκτικό.
Και το ίδιο μπορούμε να κάνουμε και εμείς.
Παντού γύρω μας, αν
εκπαιδεύσουμε τον εαυτό μας να σκέφτεται έτσι, υπάρχουν καταστάσεις, ακόμη και μικρά
πράγματα, τα οποία μπορούμε να
χρησιμοποιήσουμε για να δημιουργήσουμε
δυναμικά παραδείγματα.
Και έτσι θα ανεβάσουμε σημαντικά την ποιότητα της διδασκαλίας μας.
Ας πούμε ένα παράδειγμα.
Πριν από λίγο καιρό, ένας αδελφός παρατήρησε ένα μωράκι που είχε πιπίλα.
Την πιπίλα την είχαν βουτήξει σε ζαχαρόνερο και την είχαν βάλει στο στόμα του μωρού. Και σκέφτηκε:
“Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει με πάρα πολλούς στον Χριστιανικό κόσμο.
Είναι ικανοποιημένοι με αυτό που έχουν παρότι, στην πραγματικότητα, δεν τρέφονται
πνευματικά.
Αλλά εμείς ψάχνουμε για εκείνους που δεν είναι ικανοποιημένοι, που έχουν συναίσθηση της πνευματικής τους
ανάγκης”.
Και είπε αυτό το παράδειγμα σε μια ομιλία.
Αλλά τι πρέπει να προσέχουμε όταν χρησιμοποιούμε παραδείγματα;
Ας δούμε δύο σημεία.
Ένα παράδειγμα δεν πρέπει να είναι πολύ μεγάλο ή περίπλοκο.
Ειδάλλως, απλοποιήστε το ή πέταξε το.
Αυτό είναι κάτι που λέει και στο βιβλίο της Σχολής. Ένα ακόμα σημείο:
Για να είναι αποτελεσματικό το παράδειγμα πρέπει να είναι οικείο και κατάλληλο για το ακροατήριό σας.
Λόγου χάρη, ας
πούμε ότι λέτε πως το σύστημα του Σατανά είναι σαν τον αρσενικό πλατύποδα.
Σε κάποια μέρη της Αυστραλίας, μπορεί να είναι πολύ καλό παράδειγμα γιατί εκεί ξέρουν ότι ο αρσενικός πλατύποδας είναι ακίνδυνος,
άκακος.
Αλλά τα πίσω πόδια του έχουν κεντριά στους αστραγάλους που είναι συνδεδεμένα με δηλητηριώδεις αδένες.
Φαίνεται ακίνδυνος λοιπόν, αλλά μπορεί να γίνει πολύ
επικίνδυνος.
Αλλά αυτό το παράδειγμα είναι καλό μόνο αν απευθύνεσαι σε ακροατήριο που γνωρίζει
το συγκεκριμένο ζώο.
Όταν όμως τα επιλέγουμε και τα χρησιμοποιούμε επιδέξια, τα παραδείγματα είναι πολύ αποτελεσματικά. Υποκινούν σε σκέψεις, κεντρίζουν την προσοχή, υποκινούν την καρδιά και τη συνείδηση του
ακροατή μας και χρησιμεύουν ως δυνατά
βοηθήματα μνήμης.
Ένα καλό παράδειγμα θα το θυμούνται για χρόνια και (το σημαντικότερο) θα θυμούνται και το
σημείο που ήθελε να τονίσει.
Είδαμε λοιπόν τέσσερις διδακτικές μεθόδους τις οποίες χρησιμοποιούσε ο Μεγάλος Δάσκαλος και τις οποίες έμαθε απότον μεγαλύτερο
Δάσκαλο, όπως είπαμε.
Και θέλουμε να κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε για να μιμούμαστε τον τρόπο διδασκαλίας του.
Και ξέρω ότι εσείς, σπουδαστές της Γαλαάδ, έχετε τώρα ακόμα μεγαλύτερη επιθυμία να το κάνετε αυτό στην εκκλησία σας, καθώς επίσης στον τομέα στον οποίο θα εργάζεστε.
Ας προσπαθούμε λοιπόν σκληρά να διδάσκουμε με ενθουσιασμό και πεποίθηση, να είμαστε καλοί ακροατές, να κάνουμε ερωτήσεις που υποκινούν σε σκέψεις και να χρησιμοποιούμε αποτελεσματικά
παραδείγματα.
Και αν εσείς, αγαπητοί σπουδαστές, σε λίγο απόφοιτοι, προσπαθείτε σκληρά να εφαρμόζετε αυτές τις διδακτικές μεθόδους, τότε θα είστε πολύ πιο επιδέξιοι στο να αγγίζετε την καρδιά των ακροατών σας.
Και αυτό είναι σοβαρό ζήτημα.
Αν το σκεφτείτε, διακυβεύονται οι ζωές των αδελφών μας.
Και με την «τέχνη της διδασκαλίας» που μαθαίνουμε από τον Μεγάλο Δάσκαλο, θέλουμε να βοηθήσουμε όσο το δυνατόν
περισσότερους να καταφέρουν να μπουν
στον νέο κόσμο.
Διακυβεύονται επίσης οι ζωές των ειλικρινών ατόμων που υπάρχουν στον τομέα μας, έτσι δεν είναι;
Γι’ αυτό, θέλουμε να τους βρούμε πριν να είναι αργά.
Και με την τέχνη της διδασκαλίαςπου μαθαίνουμε από τον
Μεγάλο Δάσκαλο, θέλουμε να τους
υποκινήσουμε να μπουν στο ασφαλές
περιβάλλον της οργάνωσης του Ιεχωβά.
Και είναι καλό να θυμόμαστε ότι όλα όσα μαθαίνουμε τώρα για το πώς να
διδάσκουμε άλλους στην πραγματικότητα
μας ετοιμάζουν για τη μεγαλύτερη
εκστρατεία διδασκαλίας που έχει συμβεί
στην ανθρώπινη ιστορία —τη διδασκαλία
των δισεκατομμυρίων που θα επανέλθουν
στη ζωή.
Θα λέγαμε ότι το έργο μας τώρα είναι ένα ζέσταμα.
Είναι ζέσταμα για τη μεγαλύτερη εκστρατεία διδασκαλίας που βρίσκεται ακριβώς μπροστά μας.
Γι’ αυτό, σας παρακαλώ, συνεχίστε να εφαρμόζετε
προσεκτικά τη διδασκαλία του Μεγάλου
Δασκάλου και σίγουρα μάθατε πολλά για
αυτήν στη σχολή.
Και ας συνεχίσει ο Ιεχωβά να σας ευλογεί, πολυαγαπημένοι μας σπουδαστές της Γαλαάδ.
Και ας σας ευλογεί καθώς θα εφαρμόζετε όλα τα υπέροχα πράγματα που μάθατε στη σχολή, όπως το να μιμείστε τον Μεγάλο Δάσκαλο.
Σε ευχαριστούμε από καρδιάς, αδελφέ Λετ, για τα πολύ πρακτικά σημεία που μας είπες για το πώς να είμαστε καλοί δάσκαλοι.
Πραγματικά, τα εκτιμήσαμε πάρα πολύ.
Τώρα, έφτασε η ώρα που θα δώσουμε τα διπλώματα.
Ο αδελφός Κένεθ Φλοντίν, βοηθός της Επιτροπής Διδασκαλίας, θα με βοηθήσει σε αυτό.
Εκείνος θα κάνει το δύσκολο κομμάτι, θα λέει τα ονόματα.
Πρώτα είναι ο αδελφός και η αδελφή Αγκοστίνο, οι οποίοι επιστρέφουν στο γραφείο τμήματος της
Ανγκόλας.
Ο αδελφός Άνσονγκ επιστρέφει
στο γραφείο τμήματος της Βρετανίας.
Τώρα, τα διπλώματα και του αδελφού και της αδελφής Άρτο, που επιστρέφουν στο γραφείο τμήματος της
Ισπανίας.
Ο αδελφός και η αδελφή Μπράουν
διορίζονται στο γραφείο τμήματος της Ιαπωνίας.
Ο αδελφός και η αδελφή Ντιβάιν θα μείνουν στις Ηνωμένες Πολιτείες και θα υπηρετούν στο γραφείο τμήματος.
Ο αδελφός και η αδελφή Κάντζι επιστρέφουν στο γραφείο τμήματος του Καμερούν.
Ο αδελφός και η αδελφή Καουπίνεν επιστρέφουν στο γραφείο τμήματος της
Φινλανδίας.
Ο αδελφός και η αδελφή Κνάους επιστρέφουν στο γραφείο τμήματος του Καναδά.
Και κάποια γνώριμα πρόσωπα.
Ο αδελφός και η αδελφή Κούντα επιστρέφουν στη Ζάμπια.
Α, και άλλα γνώριμα πρόσωπα!
Ο αδελφός και η αδελφή Λι θα επιστρέψουν στη Μικρονησία.
Ο αδελφός και η αδελφή Λιν θα επιστρέψουν στο γραφείο τμήματος της
Ταϊβάν.
Ο αδελφός και η αδελφή Μαμπούντα επιστρέφουν στη Μοζαμβίκη.
Ο αδελφός και η αδελφή Ματάντα επιστρέφουν στη Ζιμπάμπουε. Ο αδελφός Ματάντα είχε ένα πρόβλημα υγείας και δυστυχώς δεν μπορεί να είναι μαζί μας
σήμερα, αλλά θα του δώσουμε το δίπλωμά
του, εντάξει;
Ο αδελφός Μαζμανιάν θα επιστρέψει στην Αρμενία.
Ο αδελφός και η αδελφή Μοράρου θα επιστρέψουν στη Ρουμανία.
Ο αδελφός Μακούμπι θα επιστρέψει στη Ζιμπάμπουε.
Ο αδελφός και η αδελφή Πίτερ επιστρέφουν στα Φίτζι και θα υπηρετούν στο γραφείο τμήματος εκεί.
Ο αδελφός και η αδελφή Ροκ επιστρέφουν στο γραφείο τμήματος
Τσεχίας-Σλοβακίας.
Ο αδελφός και η αδελφή Σαλαντίνο θα παραμείνουν στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου θα υπηρετούν στο γραφείο τμήματος.
Ο αδελφός και η αδελφή Σιμόν θα επιστρέψουν στο γραφείο τμήματος της
Ουγγαρίας.
Και τέλος, ο αδελφός Βανμπάστελερ επιστρέφει στην Ταϊτή.
Τι ωραία τάξη!
Και τι λέτε, δεν τα πήγε πολύ καλά ο αδελφός Φλοντίν με όλα αυτά τα ονόματα;
Και τώρα, έχω την πολύ μεγάλη χαρά να σας παρουσιάσω τους αποφοίτους της 153ης τάξης της Γαλαάδ.
Ο αδελφός Γιάνε Καουπίνεν θα διάβασει τώρα την επιστολή της τάξης. «Προς το Κυβερνών Σώμα: Αγαπητοί αδελφοί, στο τέλος αυτών των πέντε αλησμόνητων μηνών, υποκινούμαστε να πούμε και εμείς τα λόγια του εδαφίου 1 Ιωάννη 4:16: “Έχουμε γνωρίσει και πιστέψει την αγάπηπου
έχει ο Θεός για εμάς”. Νιώσαμε αυτή την αγάπη μέσα από το δικό σας καλό
παράδειγμα και μέσα από το παράδειγμα
των βοηθών σας.
Μας εξέπληξε και δεν θα ξεχάσουμε ποτέ το ότι θυσιάζατε τον πολύτιμο χρόνο και τις
δυνάμεις σας για ομιλίες, συνεντεύξεις,
ακόμη και για ξεναγήσεις. Ως αποτέλεσμα,
διδαχτήκαμε από πρώτο χέρι από την
αγάπη, την ταπεινοφροσύνη και τον
ένθερμο ζήλο σας για τον Ιεχωβά. »Η
εντατική μελέτη της Γραφής που κάναμε στη σχολή έχει βαθύνει την εκτίμησή μας για την επίκαιρη και εποικοδομητική πνευματική
τροφή που είναι διαθέσιμη σε όλο τον λαό
του Θεού.
Είμαστε επίσης βαθιά ευγνώμονες που μας δώσατε τόσο ανιδιοτελείς και ικανούς
εκπαιδευτές.
Αυτά τα “δώρα σε μορφή ανθρώπων” μας μετέδιδαν την ίδια τους την ψυχή κάθε
μέρα, και πολλές φορές έκαναν την καρδιά
μας να καίει από εκτίμηση. »Η προσεκτική
εξέταση ολόκληρηςτης Γραφής με χρονολογική σειρά μάς έδωσε βαθύτερη κατανόηση στον τρόπο σκέψης
του Ιεχωβά.
Μας έκανε επίσης πιο ευαίσθητους όσον αφορά τα αισθήματά του.
Εξετάσαμε σε βάθος τη διακονία του Ιησού, και αυτό μας έκανε αυτόπτες μάρτυρες της αγάπης του Θεού, η οποία αποκαλύπτεται μέσω εκείνου.
Μάθαμε ότι το αντίθετο της αγάπης είναι η ιδιοτέλεια και ότι μόνο με τη βοήθεια του αγίου πνεύματος
μπορούμε να δείχνουμε γνήσιο, ανιδιοτελές ενδιαφέρον στους άλλους.
Αυτή η ανιδιοτελής αγάπη φέρνει στην επιφάνεια τον καλύτερο εαυτό μας, και βοηθάμε και τους άλλους να το κάνουν αυτό.
»Το είδαμε αυτό στην πράξη μέσα από τη
ζεστή φιλοξενία και την άπειρη καλοσύνη
που μας έδειξε η οικογένεια Μπέθελ των
Ηνωμένων Πολιτειών, τα μέλη της οποίας
“αφθονούν σε αγάπη ο ένας για τον άλλον” αλλά και για όλους.
Αυτή η υπέροχη οικογένεια έχει μια μόνιμη θέση στην καρδιά μας.
Σας ευχαριστούμε για
το ανεκτίμητο δώρο της εκπαίδευσης στη Γαλαάδ.
Τώρα που θα φύγουμε από το Πάτερσον, είμαστε αποφασισμένοι να εφαρμόζουμεστη ζωή
μας το 1 Ιωάννη 4:11:
“Αν ο Θεός μάς αγάπησε έτσι, έχουμε και εμείς την υποχρέωση να αγαπάμε ο
ένας τον άλλον”.
Είμαστε αποφασισμένοι να μην ξεχάσουμε ποτέ όσα είδαμε και ακούσαμε.
Η Γαλαάδ έχει αυξήσει την επιθυμία και την ικανότητα μας να υπηρετούμε τον Ιεχωβά και τους αδελφούς μας
κάθε μέρα, να σταθεροποιούμε την
οργάνωση του Ιεχωβά φροντίζοντας κάθε
πολύτιμο πρόβατο του ξεχωριστά.
Σας αγαπάμε, αγαπητοί μας αδελφοί.
Οι αδελφοί και οι αδελφές σας, 153η Τάξη της Γαλαάδ».
Στην αρχή του προγράμματός μας, μιλήσαμε για τον δισταγμό που είχε αρχικά ο
Γεδεών, ο Μωυσής, ο Ιερεμίας και ο αδελφός Μπουθ να δεχτούν κάποιους διορισμούς.
Εν τέλει όμως, όλοι τους υπάκουσαν και έκαναν ό,τι τους είχε αναθέσει Ιεχωβά να
κάνουν.
Θέλουμε να τους μιμούμαστε.
Θέλουμε να είμαστε βέβαιοι ότι, αφού ο Ιεχωβά μάς επιτρέπει να τον
υπηρετούμε, ακόμη και αν εμείς νιώθουμε
πάρα πάρα πολύ ανεπαρκείς, εκείνος
βλέπει κάτι καλό σε μας, και θα καλύψει
οποιαδήποτε ανεπάρκεια μας.
Πρέπει να προσέχετε όμως κάτι.
Μην πάτε ποτέ στο άλλο άκρο.
Μην αποκτήσετε υπερβολική αυτοπεποίθηση και ξεπεράσετε τα όρια της εξουσίας που ίσως
σας δοθεί.
Σε σχέση με αυτό, υπάρχει μια ενδιαφέρουσα αφήγηση που θα ήθελα να εξετάσουμε για λίγο. Είναι στο 2 Βασιλέων, στο κεφάλαιο 14—
2 Βασιλέων, κεφάλαιο 14.
Σε αυτή την αφήγηση, διαβάζουμε σχετικά με τον βασιλιά Αμαζία του
Ιούδα, ο οποίος είχε σημειώσει μια
τεράστια νίκηεναντίον των Εδωμιτών, και
τώρα ήθελε να κάνει πόλεμο με τον Ισραήλ.
Αλλά ο βασιλιάς Ιωάς τού έδωσε μια συμβουλή.
Καθώς θα διαβάζουμε τα λόγια του σε αυτή τη συμβουλή, θα ήθελα να προσέξετε μια πρόταση
συγκεκριμένα.
Ας δούμε μαζί τι είπε.
Δεύτερο Βασιλέων 14:10.
Του είπε: «Πράγματι, εξόντωσες τον Εδώμ, γι’ αυτό η καρδιά σου έγινε αλαζονική». Και εδώ είναι το σημείο που σας είπα, που θέλω
να προσέξετε. «Απόλαυσε τη δόξα σου,
αλλά μείνε στην κατοικία σου».
Δεν ειναι φοβερο αυτό;
Θελω να το ξαναδιαβάσουμε. «Απόλαυσε τη δόξα σου, αλλά μείνε στην κατοικία σου.
Γιατί να προκαλέσεις καταστροφή και να πέσεις, παρασύροντας μαζί σου και τον Ιούδα;»
Ποιο είναι το σημείο εδώ;
Στην ουσία, ο Ιωάς είπε στον Αμαζία: “Απόλαυσε τη νίκη.
Ναι, κέρδισες, απόλαυσε τη νίκη.
Αλλά μην παίρνουν τα μυαλά σου αέρα.
Μην πας γυρεύοντας.
Μείνε στην κατοικία σου”.
Ή, όπως λένε κάποιες μεταφράσεις: “Μείνε σπίτι σου”.
Τελικά όμως— Α, ξέχασα, είστε απόφοιτοι της Γαλαάδ, ξέρετε τι έγινε τελικά.
Ο Αμαζίας δεν άκουσε αυτή τη συμβουλή.
Βγήκε να κάνει πόλεμο με τον Ισραήλ και, ως αποτέλεσμα, υπέστη μια ταπεινωτική
ήττα.
Ποιο είναι το δίδαγμα;
Σήμερα σημειώσατε μια θαυμάσια πνευματική νίκη.
Σίγουρα, η σημερινή θα είναι μια απότις πιο ευτυχισμένες
μέρες της ζωής σας.
Αποφοιτήσατε από τη Σχολή Γαλαάδ.
Απολαμβάνετε αυτή τη μέρα, και πολύ καλά κάνετε.
Πρέπει να τη χαρείτε αυτή τη μέρα και να νιώθετε ικανοποιημένοι με όσα πετύχατε.
Καθώς όμως γεύεστε αυτή τη χαρά (και στο μέλλον θα γευτείτε και άλλες χαρές με
νέους διορισμούς που ίσως λάβετε), χαρείτε
το, αλλά να θυμάστε τη θέση σας.
Ποτέ μην ξεπεράσετε τα όρια της ευθύνης ή της εξουσίας που σας έχει δοθεί.
Κανένας διορισμός δεν μας δίνει το δικαίωμα να πιστεύουμε ότι είμαστε ανώτεροι από τους
αδελφούς μας ή να φερόμαστε με τέτοιον
τρόπο.
Αναμφίβολα, μια από τις ιδιότητες που πρόσεξε ο Ιεχωβά στον καθέναν σας είναι η ταπεινοφροσύνη— το ότι θεωρείτε τους άλλους ανώτερους από εσάς
και το ότι τους φέρεστε με αυτόν τον
τρόπο.
Διατηρήστε αυτή την ιδιότητα και ενισχύστε την.
Ξέρετε, κάποιοι που δεν το πρόσεξαν αυτό και που κυριεύτηκαν από την υπερηφάνεια σαν τον Αμαζία και αυτοί τελικά υπέστησαν οδυνηρή ήττα.
Έτσι λοιπόν, ναι, σήμερα είναι μια πολύ χαρμόσυνη μέρα και έχετε πολλούς λόγους να χαίρεστε.
Αλλά φεύγοντας από εδώ και καθώς θα πάτε στους διορισμούς σας να θυμάστε ποια είναι η θέση σας.
Και τότε θα έχετε λόγους να χαίρεστε, όχι μόνο σήμερα, την ημέρα της αποφοίτησής σας, αλλά κάθε μέρα καθώς θα επιτελείτε τη διακονία σας ως απόφοιτοι της 153ης τάξης της Γαλαάδ.
