Πέμπτη 29 Φεβρουαρίου 2024

Καθημερινή Εξέταση των Γραφών Πέμπτη 29 Φεβρουαρίου 2024

 Πέμπτη 29 Φεβρουαρίου

Ποιος θα μας χωρίσει από την αγάπη του Χριστού; Μήπως θλίψη ή στενοχώρια ή διωγμός;​—Ρωμ. 8:35.

Ως υπηρέτες του Ιεχωβά, δεν εκπλησσόμαστε όταν αντιμετωπίζουμε δοκιμασίες. Κατανοούμε ότι, όπως λέει η Αγία Γραφή, «πρέπει να μπούμε στη Βασιλεία του Θεού διαμέσου πολλών θλίψεων». (Πράξ. 14:22) Ξέρουμε επίσης ότι κάποια από τα προβλήματά μας θα λυθούν πλήρως μόνο όταν θα ζούμε στον νέο κόσμο του Θεού, όπου «ο θάνατος δεν θα υπάρχει πια, ούτε πένθος ούτε κραυγή ούτε πόνος δεν θα υπάρχουν πια». (Αποκ. 21:4) Ο Ιεχωβά δεν μας προστατεύει από τις δοκιμασίες. Ωστόσο, μας βοηθάει να τις υπομένουμε. Προσέξτε τι είπε ο απόστολος Παύλος στους Χριστιανούς στη Ρώμη. Αρχικά, ανέφερε αρκετές δοκιμασίες που περνούσαν εκείνος και οι αδελφοί του. Κατόπιν, έγραψε: «Βγαίνουμε πλήρως νικητές μέσω εκείνου που μας αγάπησε». (Ρωμ. 8:36, 37) Αυτό σημαίνει ότι ο Ιεχωβά μπορεί να σας δώσει επιτυχία ακόμα και όταν η δοκιμασία βρίσκεται σε εξέλιξη. w23.01 σ. 14 ¶1, 2

https://drive.google.com/file/d/1KkUMG-Nayt7IjEPDKpKqS830wfLePDRF/view?usp=sharing

Τετάρτη 28 Φεβρουαρίου 2024

Γιατί Πέθανε ο Ιησούς;


Γιατί Πέθανε ο Ιησούς;

Δισεκατομμύρια άνθρωποι έχουν πεθάνει στο διάβα της ιστορίας.

Αλλά ο θάνατος ενός ανθρώπου ξεχωρίζει ο θάνατος του Ιησού Χριστού.

Γιατί πέθανε;

Είχε ο θάνατός του κάποιον σκοπό;

Για να βρούμε την απάντηση, πρέπει να γυρίσουμε στην αρχή της ανθρώπινης ιστορίας. Η Αγία Γραφή εξηγεί ότι ο Θεός δημιούργησε τον πρώτο άνθρωπο, τον Αδάμ, τέλειο, αναμάρτητο.

Ήταν ελεύθερος να τρώει απ’ όλα τα δέντρα στον κήπο της Εδέμ εκτός από ένα.

Ο Θεός τού έδωσε την απλή εντολή να μη φάει από εκείνο το συγκεκριμένο δέντρο.

Αυτό το δέντρο συμβόλιζε το δικαίωμα του Θεού

να θέτει τους κανόνες για το καλό και το κακό.

Όσο ο Αδάμ παρέμενε υπάκουος στον Ιεχωβά, είχε την προοπτική να ζήσει για πάντα σε μια παραδεισένια γη.

Ο Αδάμ όμως δεν εκτίμησε όλα τα καλά πράγματα

που είχε κάνει ο Θεός για αυτόν.

Επέλεξε να παρακούσει τον Θεό.

Ως αποτέλεσμα, έχασε την ευκαιρία να ζήσει για πάντα.

Αλλά δεν ήταν ο μόνος που επηρεάστηκε.

Όλοι οι απόγονοί του έχουν κληρονομήσει τις ολέθριες συνέπειες της αμαρτίας.

Οι άνθρωποι δεν θα μπορούσαν να απελευθερωθούν μόνοι τους από την αμαρτία και τον θάνατο.

Χρειάζονταν κάποιον για να τους σώσει.

Γι’ αυτό, με θαυματουργικό τρόπο, ο Ιεχωβά έκανε να έρθει στη γη ως άνθρωπος ένας από τους τέλειους πνευματικούς γιους του.

Ο Ιησούς ήταν τέλειος άνθρωπος, ακριβώς όπως ήταν ο Αδάμ.

Αλλά, ανόμοια με τον Αδάμ, ο Ιησούς παρέμεινε υπάκουος.

Γι’ αυτό, μπόρεσε «να δώσει τη ζωή του ως λύτρο σε αντάλλαγμα για πολλούς».

Αλλά πώς θα μπορούσε ο θάνατος ενός ανθρώπου να ωφελήσει όλη την ανθρωπότητα;

Φανταστείτε ότι ο διευθυντής ενός μεγάλου εργοστασίου κλέβει χρήματα από την εταιρία.

Οι πράξεις του βυθίζουν την εταιρία στα χρέη και την αναγκάζουν να κλείσει.

Οι εργαζόμενοι χάνουν τη δουλειά τους και δεν μπορούν να πληρώσουν τους λογαριασμούς τους.

Πολλοί είναι αυτοί που υποφέρουν εξαιτίας της διαφθοράς εκείνου του ενός ανθρώπου.

Υποθέστε τώρα ότι κάποιος καλοσυνάτος και γενναιόδωρος άνθρωπος λυπάται όλους εκείνους που υποφέρουν.

Υποκινείται να ξεπληρώσει το χρέος και να ανοίξει ξανά την εταιρία.

Διαγράφοντας αυτό το ένα χρέος, φέρνει ανακούφιση σε όλους τους υπαλλήλους και στις οικογένειές τους.

Ο Αδάμ είναι σαν εκείνον τον διεφθαρμένο διευθυντή.

Όταν στασίασε, δημιούργησε ένα μεγάλο χρέος αμαρτίας

και το μεταβίβασε στα παιδιά του.

Ο Ιησούς είναι σαν τον γενναιόδωρο άνθρωπο.

Όταν έδωσε την τέλεια ανθρώπινη ζωή του, ξεπλήρωσε το χρέος της αμαρτίας και έδωσε ξανά στον καθέναν μας

την προοπτική να ζήσει για πάντα.

Ίσως αναρωτιέστε: Για να μάθετε τι λέει η Γραφή για αυτό

και για πολλά άλλα θέματα, μπείτε στο jw.org.


Να Θυμάστε τον Θάνατο του Ιησού

Ένα τραπέζι με άζυμο ψωμί και κόκκινο κρασί στην Αίθουσα Βασιλείας.

Υπακούοντας στην εντολή του Ιησού, την Κυριακή 24 Μαρτίου, θα τηρήσουμε την επέτειο του θανάτου του Ιησού, ο οποίος αποτέλεσε τις δύο μεγαλύτερες εκδηλώσεις αγάπης που έγιναν ποτέ. (Λου 22:​19· Ιωα 3:​16· 15:​13) Πώς μπορούμε να προετοιμαστούμε για αυτή την ειδική περίσταση;

  • Πάρτε μέρος με ενθουσιασμό στην εκστρατεία για να προσκαλέσετε άτομα στην ειδική ομιλία και στην Ανάμνηση. Φτιάξτε έναν κατάλογο με γνωστούς σας και προσκαλέστε τους. Αν κάποιος μένει σε άλλη περιοχή, βρείτε στο jw.org την ώρα και την πλησιέστερη τοποθεσία για αυτές τις συναθροίσεις

  • Τον Μάρτιο και τον Απρίλιο, αυξήστε τη δράση σας στη διακονία. Μπορείτε να κάνετε βοηθητικό σκαπανικό με τον στόχο των 15 ή των 30 ωρών;

  • Στις 18 Μαρτίου, αρχίστε να συλλογίζεστε τα σημαντικά γεγονότα που συνέβησαν την τελευταία εβδομάδα της ζωής του Ιησού στη γη. Μπορείτε να αποφασίσετε πόση ύλη θα διαβάζετε κάθε μέρα από το «Πρόγραμμα Ανάγνωσης της Αγίας Γραφής για την Ανάμνηση του 2024» στις σελίδες 6, 7

  • Την ημέρα της Ανάμνησης, δείτε την ειδική Πρωινή Λατρεία στο jw.org

  • Στην Ανάμνηση, καλωσορίστε θερμά όσους έρχονται για πρώτη φορά καθώς και τους αδρανείς. Μετά, προσφερθείτε να απαντήσετε στις ερωτήσεις τους. Διευθετήστε να τους τηλεφωνήσετε και να καλλιεργήσετε περαιτέρω το ενδιαφέρον τους

  • Πριν και μετά την Ανάμνηση, κάντε στοχασμούς γύρω από το λύτρο

Βάλτε να παίξει το ΒΙΝΤΕΟ Να Θυμάστε τον Θάνατο του Ιησού. Μετά ρωτήστε:

Πώς μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε αυτό το βίντεο στην εκστρατεία για την Ανάμνηση;

Να Θυμάστε τον Θάνατο του Ιησού


Φανταστείτε έναν κόσμο όπου θα υπάρχει παντού ειρήνη!

Χωρίς βάσανα!
Με άφθονη τροφή για όλους!
Και ζωή με τέλεια υγεία!
Πώς είναι, όμως, εφικτό αυτό το υπέροχο μέλλον;
Χάρη σε όσα έκανε ο Ιησούς για εμάς.
Ήρθε στη γη για έναν σκοπό.
Έδωσε τη ζωή του για εκείνους που αγαπούσε.
Την τελευταία νύχτα πριν πεθάνει,
ο Ιησούς ζήτησε να θυμόμαστε τη θυσία του.
Είπε:
Στην επέτειο του θανάτου του,
άνθρωποι σε όλο τον κόσμο
θα συγκεντρωθούν για να τον θυμηθούν.
Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά προσκαλούν εσάς και την οικογένειά σας
να παρευρεθείτε στην Ανάμνηση του θανάτου του Ιησού.
Σε αυτή τη συνάθροιση,
θα μάθετε γιατί η θυσία του ήταν τόσο σημαντική
και πώς σας επηρεάζουν οι υποσχέσεις του.
Για να μάθετε τι λέει η Γραφή για αυτό
και για πολλά άλλα θέματα,
μπείτε στο jw.org.

Καθημερινή Εξέταση των Γραφών Τετάρτη 28 Φεβρουαρίου 2024

 Τετάρτη 28 Φεβρουαρίου

Αυτό σημαίνει αιώνια ζωή.​—Ιωάν. 17:3.

Ο Ιεχωβά υπόσχεται ότι εκείνοι που υπακούν σε αυτόν θα έχουν «αιώνια ζωή». (Ρωμ. 6:23) Όταν στοχαζόμαστε αυτό που μας προσφέρει ο Ιεχωβά, η αγάπη μας για εκείνον ασφαλώς δυναμώνει. Σκεφτείτε: Ο ουράνιος Πατέρας μας μάς αγαπάει τόσο βαθιά ώστε δεν θα χωριστούμε ποτέ από αυτόν. Η υπόσχεση του Θεού για αιώνια ζωή μάς βοηθάει να υπομένουμε τις τωρινές μας δοκιμασίες. Ακόμα και όταν οι εχθροί μας απειλούν να μας σκοτώσουν, δεν συμβιβαζόμαστε. Γιατί; Εν μέρει επειδή ξέρουμε ότι, αν πεθάνουμε πιστοί στον Ιεχωβά, εκείνος θα μας αναστήσει με την προοπτική να μην πεθάνουμε ποτέ. (Ιωάν. 5:28, 29· 1 Κορ. 15:55-58· Εβρ. 2:15) Ξέρουμε ότι ο Ιεχωβά έχει τη δυνατότητα να μας διατηρεί στη ζωή για πάντα επειδή είναι η Πηγή της ζωής και ο ίδιος ζει για πάντα. (Ψαλμ. 36:9) Η Αγία Γραφή επιβεβαιώνει ότι ο Ιεχωβά υπήρχε ανέκαθεν και θα υπάρχει για πάντα.​—Ψαλμ. 90:2· 102:12, 24, 27. w22.12 σ. 2 ¶1-3

https://drive.google.com/file/d/1EjqdZXwSTzI-AqhDoxZNnjU68CzWx_8e/view?usp=sharing

Τρίτη 27 Φεβρουαρίου 2024

Καθημερινή Εξέταση των Γραφών Τρίτη 27 Φεβρουαρίου 2024

 Τρίτη 27 Φεβρουαρίου

[Ακούστε και μάθετε να φοβάστε] τον Ιεχωβά τον Θεό σας.​—Δευτ. 31:13.

Όταν οι Ισραηλίτες μπήκαν στην Υποσχεμένη Γη, εγκαταστάθηκαν σε διαφορετικές περιοχές. Οι Ισραηλίτες που ζούσαν σε μια περιοχή θα μπορούσαν εύκολα να χάσουν το ενδιαφέρον τους για το καλό των συμπατριωτών τους που ζούσαν σε άλλα μέρη της χώρας. Αλλά ο Ιεχωβά διευθέτησε να συγκεντρώνονται οι Ισραηλίτες σε διάφορες περιστάσεις για να ακούν τον γραπτό του Λόγο να διαβάζεται και να εξηγείται. (Δευτ. 31:10-12· Νεεμ. 8:2, 8, 18) Φανταστείτε πώς θα ένιωθε ένας πιστός Ισραηλίτης όταν έφτανε στην Ιερουσαλήμ και έβλεπε ίσως εκατομμύρια συλλάτρεις του από κάθε μέρος της χώρας! Με αυτόν τον τρόπο, ο Ιεχωβά βοηθούσε τον λαό του να παραμένει ενωμένος. Αργότερα, όταν ιδρύθηκε η Χριστιανική εκκλησία, αποτελούνταν από άντρες και γυναίκες που μιλούσαν πολλές γλώσσες και οι οποίοι διέφεραν ως προς την κοινωνική θέση και την οικονομική κατάσταση. Όμως ήταν ενωμένοι στη λατρεία του αληθινού Θεού. Εκείνοι που γίνονταν πιστοί μπορούσαν να κατανοήσουν τον Λόγο του Θεού μόνο με τη βοήθεια των συλλάτρεών τους και με το να συναθροίζονται μαζί τους.​—Πράξ. 2:42· 8:30, 31. w23.02 σ. 3 ¶7

https://drive.google.com/file/d/1mQoXC11TjsSq8uTA2aMcuyJptCK9Ub1n/view?usp=sharing



Δευτέρα 26 Φεβρουαρίου 2024

Καθημερινή Εξέταση των Γραφών Δευτέρα 26 Φεβρουαρίου 2024

 Δευτέρα 26 Φεβρουαρίου

Να είστε υπάκουοι σε εκείνους που ασκούν την ηγεσία μεταξύ σας και να είστε υποτακτικοί, γιατί εκείνοι επαγρυπνούν για εσάς.​—Εβρ. 13:17.

Τι πρέπει να κάνουμε αν μια μεταδοτική ασθένεια εξαπλώνεται εκεί όπου ζούμε; Πρέπει να τηρούμε τα έκτακτα μέτρα προστασίας, όπως είναι το πλύσιμο των χεριών, η κοινωνική αποστασιοποίηση, η χρήση μάσκας και η καραντίνα. Η επιμέλειά μας σε αυτούς τους τομείς δείχνει πόσο βαθιά εκτιμούμε το θεϊκό δώρο της ζωής. Όταν προκύπτουν καταστάσεις έκτακτης ανάγκης, ίσως κυκλοφορούν ανακριβείς πληροφορίες μεταξύ φίλων, μεταξύ γειτόνων, καθώς και στα μέσα ενημέρωσης. Αντί να πιστεύουμε «κάθε λόγο» που ακούμε, είναι καλό να δίνουμε προσοχή στις πιο αξιόπιστες κυβερνητικές και ιατρικές πηγές που είναι διαθέσιμες. (Παρ. 14:15) Το Κυβερνών Σώμα και τα γραφεία τμήματος καταβάλλουν κάθε προσπάθεια να βρίσκουν ακριβείς πληροφορίες προτού δώσουν κατεύθυνση σχετικά με τις συναθροίσεις και το έργο κηρύγματος. Με το να είμαστε συνεργατικοί, προστατεύουμε τον εαυτό μας και άλλους από βλάβη. Μπορεί επίσης να συμβάλλουμε στην καλή φήμη της εκκλησίας στην τοπική κοινωνία.​—1 Πέτρ. 2:12. w23.02 σ. 23 ¶11, 12

https://drive.google.com/file/d/18_0WFymDfWVKRdlf8rQfOWOswSvAj3rr/view?usp=sharing

JW.ORG › βιβλιοθήκη › περιοδικά › βελτιώστε-την-υγεία-σας
Εικόνα μικρογραφίας
... χεριών. Υπάρχουν μερικές περιπτώσεις στις οποίες το πλύσιμο των χεριών είναι ιδιαίτερα σημαντικό για να προστατέψετε τόσο τη δική σας υγεία όσο και των ...


Κυριακή 25 Φεβρουαρίου 2024

«Η Σοφία Είναι Καλύτερη από τα Όπλα του Πολέμου»

 

«Η Σοφία Είναι Καλύτερη από τα Όπλα του Πολέμου»

(10 λεπτά) Συζήτηση.

Ο πατέρας από το βίντεο «Να Μιμείστε τους Πιστούς, Όχι τους Άπιστους​—Τον Ενώχ, Όχι τον Λάμεχ» στοχάζεται όσα διαβάζει στη Γραφή. Οραματίζεται τον Ενώχ να κρύβεται σε μια σπηλιά ενώ τον ψάχνουν άντρες με όπλα.

Η βία αυξάνεται σε όλο τον κόσμο. Ο Ιεχωβά γνωρίζει ότι η βία που βλέπουμε και δεχόμαστε μπορεί να μας προκαλέσει μεγάλη ανησυχία. Αναγνωρίζει επίσης ότι χρειαζόμαστε προστασία. Ένας τρόπος με τον οποίο μας προστατεύει είναι μέσω του Λόγου του, της Αγίας Γραφής.​—Ψλ 12:5-7.

Η Γραφή περιέχει σοφία που είναι «καλύτερη από τα όπλα του πολέμου». (Εκ 9:18) Σκεφτείτε πώς οι ακόλουθες Βιβλικές αρχές μπορούν να μας προστατέψουν από το να πέσουμε θύματα βίας.

  • Εκ 4:9, 10​—Αποφύγετε να είστε μόνοι σας σε επικίνδυνες περιοχές και καταστάσεις

  • Παρ 22:3​—Να είστε άγρυπνοι για το τι συμβαίνει γύρω σας όταν βρίσκεστε σε δημόσιους χώρους

  • Παρ 26:17​—Μην αναμειγνύεστε σε λογομαχίες που δεν σας αφορούν

  • Παρ 17:14​—Φύγετε αν φαίνεται ότι θα ακολουθήσουν βίαιες πράξεις. Και μείνετε μακριά από πλήθη που συγκεντρώνονται για να διαδηλώσουν

  • Λου 12:15​—Ποτέ μη διακινδυνεύσετε τη ζωή σας για να προστατέψετε τα αποκτήματά σας

Βάλτε να παίξει το ΒΙΝΤΕΟ Να Μιμείστε τους Πιστούς, Όχι τους Άπιστους​—Τον Ενώχ, Όχι τον Λάμεχ. Μετά ρωτήστε:

Πώς επηρέασε το παράδειγμα του Ενώχ τις αποφάσεις και τη διαγωγή του πατέρα καθώς έβλεπε γύρω του βία;​—Εβρ 11:5

Σε κάποιες περιπτώσεις, ένας Χριστιανός ίσως νιώθει την ανάγκη να λάβει λογικά μέτρα για να προστατέψει τον εαυτό του και την ιδιοκτησία του. Αν κάνει κάτι τέτοιο, θα καταβάλλει κάθε δυνατή προσπάθεια για να μην αφαιρέσει μια ανθρώπινη ζωή και γίνει ένοχος αίματος.​—Ψλ 51:14· βλέπε «Ερωτήσεις από Αναγνώστες» στη Σκοπιά του Ιουλίου 2017.

 

Να Μιμείστε τους Πιστούς, Όχι τους Άπιστους—Τον Ενώχ, Όχι τον Λάμεχ

Ο γιος μου παρά τρίχα τη γλίτωσε από τις συμμορίες,  για άλλη μια φορά.

Μόνο εμείς δεν έχουμε όπλο.

Δεν θέλω να έχω όπλο για προστασία.

Αλλά, πώς αλλιώς θα προστατέψω την οικογένειά μου;

Εβραίους 11:1: «Πίστη είναι η βεβαιωμένη προσδοκία  αυτών για τα οποία ελπίζει κανείς.»

Πιστεύω στις υποσχέσεις του Θεού  αλλά, αν χρειάζομαι όπλο για να προστατέψωτην οικογένειά μου,  δεν θα καταλάβει ο Ιεχωβά;

Όχι, δεν θα μπορούσα να το κάνω αυτό.

Δεν είμαι ο πρώτος που ζει σε έναν βίαιο κόσμο.

Εβραίους 11:5: «... έλαβε τη μαρτυρίαότι είχε ευαρεστήσει τον Θεό.»

Ο Ενώχ έζησε σε έναν απίστευτα βίαιο κόσμο,  αλλά περπάτησε με τον Θεό.  Μπορώ και εγώ να μιμηθώ την πίστη του.  


Καθημερινή Εξέταση των Γραφών Κυριακή 25 Φεβρουαρίου 2024

 Κυριακή 25 Φεβρουαρίου

Ευτυχισμένοι είναι οι άντρες σου και ευτυχισμένοι είναι οι υπηρέτες σου που στέκονται ενώπιόν σου διαρκώς και ακούν τη σοφία σου!​—1 Βασ. 10:8.

Τα νέα για την ειρήνη και την ευημερία που απολάμβαναν οι Ισραηλίτες υπό τη διακυβέρνηση του Σολομώντα έφτασαν στα αφτιά της βασίλισσας της Σεβά. Εκείνη η βασίλισσα μιας μακρινής χώρας ταξίδεψε ως την Ιερουσαλήμ για να δει η ίδια την κατάσταση που επικρατούσε. (1 Βασ. 10:1) Αφού επιθεώρησε το βασίλειο του Σολομώντα, είπε τα παραπάνω λόγια. Αλλά οι συνθήκες που επικρατούσαν υπό τη διακυβέρνηση του Σολομώντα ήταν απλώς μια πρόγευση των όσων θα κάνει ο Ιεχωβά για την ανθρωπότητα υπό τη διακυβέρνηση του Γιου Του, του Ιησού. Ο Ιησούς είναι ανώτερος από τον Σολομώντα από κάθε άποψη. Ο Σολομών ήταν ένας ατελής άνθρωπος και έκανε σοβαρά σφάλματα στην κρίση του, τα οποία προξένησαν προβλήματα στον λαό του Θεού. Ο Ιησούς, από την άλλη πλευρά, είναι ένας τέλειος άρχοντας ο οποίος δεν κάνει λάθη. (Λουκ. 1:32· Εβρ. 4:14, 15) Ο Χριστός έχει αποδείξει ότι ποτέ δεν θα αμαρτήσει ούτε θα βλάψει τους όσιους υπηκόους του με οποιονδήποτε τρόπο. Είναι πραγματικά τιμή να τον έχουμε Βασιλιά μας. w22.12 σ. 11 ¶9, 10

https://drive.google.com/file/d/1_Ucq2bWSR7jSkL6jxa5b5tca2HcTtjRq/view?usp=sharing

Σάββατο 24 Φεβρουαρίου 2024

Πνευματικά πετράδια ΨΑΛΜΟΙ 11-15

 Ένα κορίτσι κοιμάται ήσυχα κάτω από ένα δέντρο του δάσους τη νύχτα. Ένας πάνθηρας ξεκουράζεται στο δέντρο από πάνω της.Ένα κορίτσι κοιμάται ήσυχα κάτω από ένα δέντρο του δάσους τη νύχτα. Ένας πάνθηρας ξεκουράζεται στο δέντρο από πάνω της.

https://drive.google.com/file/d/1C-VTvTT6kKK0Dj3NLRFCWlSyz6HZ3Egn/view?usp=sharing

Γκέιτζ Φλιγκλ: Οι Απαγορεύσεις μάς Ωφελούν (Εκκλ. 7:9)

 

 

https://www.jw.org/finder?locale=el&lank=pub-jwbvod24_10_VIDEO&docid=1011214&applanguage=G

«Μη θίγεσαι εύκολα».  Αυτή είναι μια από τις απαγορεύσεις  που υπάρχουν στον Λόγο του Θεού.

Οι απαγορεύσεις συνήθως ξεκινούν με τις λέξεις  «μην» ή «δεν πρέπει».

Πώς πρέπει να θεωρούμε τις απαγορεύσεις  που υπάρχουν στον Λόγο του Ιεχωβά;

Ουσιαστικά, μας αποκαλύπτουν την προσωπικότητά του  και το πόσο πολύ νοιάζεται για εμάς.

Ένας στοργικός γονέας, λόγου χάρη,  απαγορεύει κάποια πράγματα στα παιδιά του:  «Μην πας κοντά στη φωτιά.

Μην παίζεις στις γραμμές του τρένου.

Μην πετάς πέτρες στον αδελφό σου ή στην αδελφή σου».

Γιατί;  Για την προστασία του—για να μην πάθει κάτι—  αλλά και για την προστασία των άλλων.

Παρόμοια, ο στοργικός μας Πατέρας, ο Ιεχωβά,  μέσα στον Λόγο του μας απαγορεύει κάποια πράγματα  για να μας βοηθήσει από πνευματική,  συναισθηματική και σωματική άποψη.

Μια απαγόρευση μπορεί να μοιάζει με την ταμπέλα  «Απαγορεύεται η Είσοδος» έξω από ένα ναρκοπέδιο.

Δυστυχώς, οι ατελείς άνθρωποι έχουν την τάση  από περιέργεια να αμφισβητούν τις απαγορεύσεις.  Μπορεί να λέμε:  «Ναι, αλλά άμα περάσω από το ναρκοπέδιο,  μπορώ να κόψω δρόμο».

Ή: «Σε εκείνο το χωράφι έχει ένα δέντρο  με κάτι νόστιμα φρούτα».

Ο Αδάμ και η Εύα αγνόησαν την ταμπέλα«Απαγορεύεται η Είσοδος»  ακριβώς για αυτόν τον λόγο,  και τα πράγματα δεν πήγαν καλά ούτε για αυτούς  ούτε για τους απογόνους τους.

Και δυστυχώς και εμείς κληρονομήσαμε  την τάση να αμφισβητούμε τις απαγορεύσεις.

Αν κάποια στιγμή σκεφτούμε ότι  μπορούμε να αγνοήσουμε την απαγόρευση  και να αποφύγουμε τις νάρκες, τις συνέπειες,  τότε είναι καλό να δούμε πίσω  από την απαγόρευση, τον περιορισμό,  και να στοχαστούμε τι προσπαθείνα μας διδάξει ο Ιεχωβά με αυτήν.

Ας το κάνουμε αυτό με δύο απαγορεύσεις  που υπάρχουν στο κεφάλαιο 7 του Εκκλησιαστή.

Η πρώτη βρίσκεται στο εδάφιο της ημέρας,  όπου διαβάζουμε: «Μη θίγεσαι εύκολα,  γιατί η ευθιξία φωλιάζει στον κόρφο των ανόητων».

Τι σημαίνει «θίγομαι»;

Όλοι καταλαβαίνουμε.

Άλλες μεταφράσεις της Γραφής χρησιμοποιούν τις εκφράσεις  «μη θυμώνεις», «μην οργίζεσαι», «μην ταράζεσαι».

Τι μας ζητάει λοιπόν ο Ιεχωβά εδώ να κάνουμε;

Μήπως μας λέει ότι δεν πρέπει ποτέ  να θιχτούμε από κανέναν και από τίποτα;

Να συγχωρούμε ό,τι και αν μας κάνουν οι άλλοι,  όσο σοβαρό και αν είναι ή όσο συχνά και αν γίνεται;

Όχι.

Φυσικά, κάποιες αμαρτίες που κάνουν οι άλλοι σε βάρος μας  είναι τόσο σοβαρές που δεν μπορούμε να τις αγνοήσουμε.

Αλλά τι μας λέει ο Ιεχωβά;  Ουσιαστικά μας λέει:

“Μιμηθείτε τις ιδιότητές μου.

Εγώ είμαι μακρόθυμος.

Εγώ δεν είμαι εύθικτος”.  Μας λέει:

“Εκδήλωσε τον καρπό του πνεύματός μου.

Δείξε εγκράτεια.

Σκέψου πριν μιλήσεις.

Μην ξεσπάς”.

Βέβαια, υπάρχουν ένα σωρό λόγοι  που μπορεί να μας κάνουν να θιχτούμε.

Και είναι πολύ εύκολο να φορτιστούμε συναισθηματικά  αν κάποιος μας προσβάλλει,  αμφισβητήσει τα κίνητρά μας,  απορρίψει μια πρόταση που κάνουμε σε ένα πρότζεκτ  ή ακόμα και κάτι πιο απλό,  όπως το να μη μας χαιρετήσει  έτσι όπως εμείς θα περιμέναμε!  Και η COVID το έκανε ακόμα πιο περίπλοκο—  να χαιρετήσω με χειραψία,  με αγκαλιά, με τους αγκώνες;

Κάποιες φορές δεν ξέρουμε τι να κάνουμε.

Τι θα μας βοηθήσει αν έχουμε την τάση να θιγόμαστε;  Το Παροιμίες 19:11 λέει:  «Η ενόραση του ανθρώπου  ασφαλώς καταστέλλει τον θυμό του,  και είναι ωραίο το να παραβλέπει την προσβολή».

Η ενόραση λοιπόν θα μας βοηθήσει να δώσουμε  το ευεργέτημα της αμφιβολίας στον άλλον.

Μπορεί να είναι βυθισμένος στις σκέψεις του,  να άκουσε μόλις κάτι πολύ άσχημο,  να πεινάει, να είναι κουρασμένος,  να πενθεί, να πονάει  και ένα σωρό άλλα.

Ας δώσουμε το ευεργέτημα της αμφιβολίας.

Αν μπορούμε να το παραβλέψουμε, ας το παραβλέψουμε.

Γιατί μας λέει ο Ιεχωβά να αποφεύγουμε  τη νάρκη της ευθιξίας;

Τι μπορεί να γίνει αν θιγόμαστε εύκολα;

Αν συμβαίνει κάθε τρεις και λίγο αυτό,  μπορεί να αποκτήσουμε κακή φήμη.

Αλλά μπορεί να συμβεί και κάτι ακόμα χειρότερο.  Το Παροιμίες 14:17 λέει:  «Ο οξύθυμος ενεργεί ανόητα».

Άρα, δεν φουντώνει απλώς μέσα του,  αλλά το εκδηλώνει με ενέργειες.

Αν το κάνουμε θέμα κάθε φορά που νιώθουμε αδικημένοι,  μπορεί να βλάψουμε τον εαυτό μας ή τους άλλους,  σωματικά ή συναισθηματικά.

Και ένα παράδειγμα στη Γραφή το δείχνει καθαρά αυτό.

Μία παραπομπή  στο τέλος του σημερινού εδαφίου, του εδαφίου 9,  μας στέλνει στο Γένεση 4:5. Για πάμε λίγο εκεί—

Γένεση 4, θα αρχίσουμε από το εδάφιο 3  για να δούμε τι προηγήθηκε.  Το εδάφιο Γένεση 4:3 λέει:  «Έπειτα από κάποιον καιρό,  ο Κάιν έφερε μερικούς καρπούς της γης  ως προσφορά στον Ιεχωβά.

Αλλά ο Άβελ έφερε μερικά πρωτότοκα από το κοπάδι του,  περιλαμβανομένου και του πάχους τους.

Ενώ ο Ιεχωβά είδε με εύνοια τον Άβελ και την προσφορά του,  δεν είδε με καμιά εύνοια τον Κάιν και τη δική του προσφορά.

Γι’ αυτό, ο Κάιν άναψε από θυμό και κατσούφιασε».

Ο Κάιν αμέσως θίχτηκε.

Άναψε από θυμό  και, παρά την προειδοποίηση του Ιεχωβά στη συνέχεια,  εκείνος μέσα σε μια έκρηξη οργής  δυστυχώς σκότωσε τον αδελφό του.

Και για ποιον λόγο θίχτηκε ο Κάιν;

Επειδή ο Άβελ πρόσφερε με πίστημια θυσία μεγαλύτερης αξίας  από εκείνη του Κάιν.

Ο Άβελ απλώς έδωσε το καλύτερο που είχε στον Ιεχωβά,  αλλά τον Κάιν τον πείραξε αυτό.

Μαθαίνουμε κάτι από αυτό;

Δεν χρειάζεται να φουντώνουμε μέσα μας  αν ένας ομόπιστός μας  είναι καλύτερος από εμάς σε κάτι  είτε εδώ στο Μπέθελ είτε στην εκκλησία.

Και σε καμία περίπτωση δεν θέλουμενα δολοφονούμε την υπόληψη κάποιου,  δηλαδή να τον δυσφημούμε για να φανούμε εμείς καλύτεροι.

Όλοι εργαζόμαστε προς έναν κοινό στόχο.

Όλοι προσπαθούμε  να δώσουμε στον Ιεχωβά την τιμή και τον αίνο που αξίζει.

Ας δούμε τώρα μια άλλη παρόμοια απαγόρευση  που υπάρχει στο ίδιο κεφάλαιο του Εκκλησιαστή,  αυτή τη φορά στα εδάφια 21 και 22.  Εδώ διαβάζουμε: «Επίσης,  μη δίνεις σημασία σε καθετί που λένε οι άνθρωποι·  αλλιώς μπορεί να ακούσεις τον υπηρέτη σου να σε καταριέται·  διότι ξέρεις καλά μέσα στην καρδιά σου  ότι πολλές φορές και εσύ έχεις καταραστεί άλλους».

Να μια ακόμα νάρκη  από την οποία προσπαθεί να μας προστατέψει ο Ιεχωβά  λέγοντάς μας: «Μη—μην πας προς τα εκεί».

Για να εκπαιδευτούν οι σπουδαστέςτης Γραφής αλλά και όλοι μας,  το βιβλίο <i>Ευτυχισμένη Ζωή για Πάντα!</i> κάνει το εξής ερώτημα:  «Πώς σας βοηθάνε αυτά τα εδάφια να μην αντιδράτε υπερβολικά  όταν κάποιος μιλάει αρνητικά για εσάς»;

Τι μας διδάσκει ο Ιεχωβά σε αυτά τα εδάφια;

Τι μας ζητάει να κάνουμε;

Ο Ιεχωβά ουσιαστικά μας λέει: “Μιμηθείτε τις ιδιότητές μου.

Εγώ είμαι πρόθυμος να συγχωρήσω τα απερίσκεπτα λόγια.

Εσείς είστε πρόθυμοι να κάνετε το ίδιο;”  Είναι σαν να μας συμβουλεύει:

“Μην έχετε υπερβολικές προσδοκίες από τους αδελφούς σας.

Μην αναμένετε τελειότητα από αυτούς.

Να θυμάστε ότι και εσείς είστε ατελείς”.

Γιατί μας λέει ο Ιεχωβά να αποφύγουμε αυτή τη νάρκη;

Γιατί θα δημιουργήσει προβλήματα.

Ο Ιεχωβά ξέρει ότι πάμε γυρεύοντας για να απογοητευτούμε  αν αναμένουμε τελειότητα από τους αδελφούς μας.

Υπάρχει πιθανότητα να σκανδαλιστούμε  ή “να ναυαγήσει η πίστη μας”.  Και το Ιακώβου 3:8 μας υπενθυμίζει:  «Τη γλώσσα όμως δεν μπορεί νατη δαμάσει κανένας άνθρωπος.

Είναι ανυπότακτη και βλαβερή,γεμάτη θανατηφόρο δηλητήριο».

Επίσης, όπως δείχνει το Εκκλησιαστής 7:22,  ο καθένας μας έχει ένα τέτοιο φαρμακερό όργανο.

Και όλοι έχουμε πει πράγματα για τα οποία έχουμε μετανιώσει.

Εγώ πάντως ναι.

Υπάρχει κάποιο παράδειγμα στη Γραφήπου δείχνει πόσο κακό μπορεί να μας κάνει  το να δίνουμε σημασία στα αρνητικά σχόλια;

Στο εδάφιο 21 εδώ υπάρχει μια παραπομπή  στο 1 Σαμουήλ 24:9—

1 Σαμουήλ 24:9.

Εδώ θα δούμε έναν διάλογο ανάμεσαστον βασιλιά Σαούλ και στον Δαβίδ.

Ο Δαβίδ είχε την ευκαιρία να κάνει κακό στον Σαούλ  αλλά δεν το έκανε.  Προσέξτε τη συνομιλία τους στο 1 Σαμουήλ 24:9:  «Ο Δαβίδ είπε στον Σαούλ:  “Γιατί ακούς αυτούς που λένε:  «Ο Δαβίδ θέλει το κακό σου;»”».

Ο Σαούλ έδινε σημασία σε ψέματαγια τα κίνητρα και τις ενέργειες του Δαβίδ.

Γιατί;

Επειδή δυστυχώς ο Σαούλ  είχε εμμονή με την υπόληψή του.

Προσπαθούσε να δικαιολογήσειτην αντιπάθειά του για τον Δαβίδ,  γι’ αυτό πίστευε ψέματα.

Τι μαθαίνουμε από αυτό;

Να αποφεύγουμε τη νάρκη  τού να δίνουμε σημασία στα αρνητικά σχόλια.

Αντίθετα, ας μας καθησυχάζει το γεγονός ότι  ο Ιεχωβά είναι αυτός που μας εξετάζεικαι που μας επιδοκιμάζει.

Τι είδαμε λοιπόν;

Ο Ιεχωβά βάζει απαγορεύσεις για το καλό μας.  Ας κάνουμε το καλύτερο που μπορούμεγια να αποφεύγουμε δύο νάρκες:  την ευθιξία και το να δίνουμε σημασία σε αρνητικά σχόλια.

Τότε, θα ωφελούμε και τον εαυτό μας  και τους άλλους γύρω μας  και θα βρίσκουμε χαρά στην υπηρεσία του Ιεχωβά.  

Τζόναθαν Σμιθ: Να Βλέπετε τη Μεγαλύτερη Εικόνα (1 Σαμ. 17:42)

 

 

https://www.jw.org/finder?locale=el&lank=pub-jwbvod24_9_VIDEO&docid=1011214&applanguage=G

Έχει τύχει ποτέ να σας περιγελάσουν;

Ίσως στο έργο έχετε συναντήσει κάποιον  με ύφος σαν αυτό που βλέπουμε εδώ στην οθόνη  ή ένα παρόμοιο ύφος.

Όπως και να έχει,  όταν μας χλευάζει κάποιος,  μπορεί να μας κάνει να φοβηθούμε.

Και ίσως, όταν διαβάζετε αυτή τη Βιβλική αφήγηση,  να σκέφτεστε: “Όταν αναστηθεί ο Δαβίδ στον νέο κόσμο,  θα ήθελα πολύ να τον ρωτήσω πώς ένιωσε εκείνη τη στιγμή”.

Αλλά πώς βρέθηκε ο Δαβίδ σε εκείνη τη θέση,  αντιμέτωπος με έναν γίγαντα τριών μέτρων;

Θυμηθείτε ότι είχε έρθει στο πεδίο της μάχης  για να φέρει προμήθειες.  Ο πατέρας του, ο Ιεσσαί, του είπε:

“Πήγαινε αυτά τα τρόφιμα  στους αδελφούς σου στο στρατόπεδο”.

Ο Δαβίδ απλώς υπάκουσε και έκανε αυτό που του είπε.

Αλλά λίγο αφότου έφτασε  άκουσε τους χλευασμούς του Γολιάθ,  και ο Δαβίδ είπε κάτι  που θα του δημιουργούσε πολλά προβλήματα  —τουλάχιστον τρία.

Τι είπε; Ας ανοίξουμε στο 1 Σαμουήλ 17:26.

Εκεί λέει: «Ο Δαβίδ ρώτησε τους άντρες που στέκονταν κοντά του:

“Πώς θα ανταμειφθεί ο άνθρωπος που θα σκοτώσει εκείνον εκεί τον Φιλισταίο  και θα ξεπλύνει την ντροπή από τον Ισραήλ;

Διότι ποιος είναι αυτός ο απερίτμητος Φιλισταίος  που χλευάζει το στράτευμα του ζωντανού Θεού;”».

Μίλησε ευθέως λοιπόν.

Τι έγινε μετά;  Ήρθε το πρώτο πρόβλημα:  ψευδείς κατηγορίες από τον ίδιο του τον αδελφό.  Ας δούμε το εδάφιο 28:  «Όταν ο μεγαλύτερος αδελφός του, ο Ελιάβ,  τον άκουσε να μιλάει στους άντρες,θύμωσε μαζί του και είπε:

“Γιατί κατέβηκες εδώ;

Και σε ποιον άφησες εκείνα τα λίγα πρόβατα στην έρημο;

Ξέρω καλά την αυθάδειά σου  και τις κακές προθέσεις της καρδιάς σου·  κατέβηκες μόνο και μόνο για να δεις τη μάχη”».

Δεν είναι και πολύ ωραίο, ε;  —να σε κατηγορεί ο ίδιος σου ο αδελφός ότι έχεις κακό κίνητρο.

Αλλά πώς απάντησε ο Δαβίδ;

Δείτε το εδάφιο 29.  Πολύ απλά: «Ο Δαβίδ απάντησε:

“Τι φταίω τώρα; Μια ερώτηση έκανα!”»

Και στο εδάφιο 30, ο Δαβίδ δεν δίνει συνέχεια.  <i>Η Σκοπιά</i> είπε: «Έτσι έληξε το ζήτημα».

Ο Δαβίδ λοιπόν δεν στάθηκε στην ψεύτικη κατηγορία του Ελιάβ.

Δεν έμεινε εκεί για να αρχίσει να λογομαχεί με τον αδελφό του  για τα κίνητρά του.

Είπε μια δυο κουβέντες και το άφησε το θέμα.

Ας δούμε τώρα το δεύτερο πρόβλημα  που αντιμετώπισε ο Δαβίδ εκείνη την ημέρα:  τη δυσπιστία.  Πάμε στο εδάφιο 33:  «Αλλά ο Σαούλ είπε στον Δαβίδ:

“Δεν μπορείς να πας και να πολεμήσεις εναντίον αυτού του Φιλισταίου,  γιατί εσύ είσαι παιδί  ενώ εκείνος είναι στρατιώτης από τα νιάτα του”».  <i>Η Σκοπιά</i> έλεγε ότι ο Δαβίδ  ήταν πιθανότατα στα τέλη της εφηβείας του τότε.

Οπότε στην ουσία, σε σύγκριση με τον Γολιάθ, ήταν παιδί.

Πώς χειρίστηκε ο Δαβίδ αυτό το δεύτερο πρόβλημα, τη δυσπιστία;

Θα μπορούσαμε να πούμε ότι προσπάθησε ευγενικά  να λογικεύσει τον Σαούλ.  Ας δούμε το εδάφιο 37, όπου φαίνεται πώς το έκανε αυτό:  «Κατόπιν ο Δαβίδ πρόσθεσε:

“Ο Ιεχωβά, ο οποίος με έσωσε από τα νύχιατου λιονταριού και της αρκούδας,  εκείνος θα με σώσει και από το χέρι αυτού του Φιλισταίου”.  Τότε ο Σαούλ είπε στον Δαβίδ:

“Πήγαινε, και ο Ιεχωβά να είναι μαζί σου”».

Προσέξατε τι έπεισε τον δύσπιστο Σαούλ;

Η απλή λογική.  Ο Δαβίδ πρόβαλε το επιχείρημα:

“Αν ο Ιεχωβά με βοήθησε να κάνω κάτι τέτοιο,  να σκοτώσω μια αρκούδα 140 κιλών,  θα με βοηθήσει να κάνω και αυτό”.

Η απλή λογική σε συνδυασμό με πίστη.

Ερχόμαστε τώρα στο τρίτο πρόβλημα  που αντιμετώπισε ο Δαβίδ εκείνη την ημέρα,  το οποίο ήταν ο εκφοβισμός.

Ο Γολιάθ περιγέλασε απαξιωτικά τον Δαβίδ  και προσπάθησε να τον εκφοβίσει.  Προσέξτε τι είπε στο εδάφιο 44:  «Έλα εδώ και θα δώσω τις σάρκες σου  στα πουλιά των ουρανών και στα ζώα του αγρού».

Ας δούμε πώς απάντησε σε αυτό ο Δαβίδ,  υποκινούμενος από μεγάλη πίστη και από το πνεύμα του Ιεχωβά.  Στα εδάφια 46 και 47, διαβάζουμε:  «Σήμερα κιόλας ο Ιεχωβά  θα σε παραδώσει στο χέρι μου,  και θα σε σκοτώσω και θα σου κόψω το κεφάλι·  σήμερα θα δώσω τα πτώματα τουστρατοπέδου των Φιλισταίων  στα πουλιά των ουρανών και στα θηρία της γης·  και οι άνθρωποι όλης της γης  θα γνωρίσουν ότι υπάρχει Θεός στον Ισραήλ.

Και όλοι όσοι είναι μαζεμένοι εδώ θα γνωρίσουν ότι  ούτε με σπαθί ούτε με δόρυ σώζει ο Ιεχωβά,  επειδή η μάχη είναι του Ιεχωβά,  και αυτός θα σας δώσει όλους στο χέρι μας».

Τι πεποίθηση!

Πού οφειλόταν;

Στην οπτική του και στην ισχυρή πίστη.

Ο Δαβίδ δεν έβλεπε πόσο μικρός ήταν  σε σύγκριση με τον Γολιάθ.

Στην πραγματικότητα, ο Δαβίδ έβλεπε τη μεγαλύτερη εικόνα  —πόσο μικρός ήταν ο Γολιάθ  και ολόκληρος ο στρατός των Φιλισταίων  σε σύγκριση με τον Ιεχωβά.

Και όλος εκείνος ο στρατός  όντως ηττήθηκε εκείνη την ημέρα.

Το <i>Ενόραση</i> λέει ότι  “αναμφίβολα ο Ιεχωβά κατηύθυνε εκείνη την πέτρα από τη σφεντόνα του Δαβίδ  και της έδωσε ασυνήθιστη δύναμη”.

Άρα, και τα τρία προβλήματα  τα χειρίστηκε με επιτυχία εκείνη την ημέρα:  ψεύτικες κατηγορίες, δυσπιστία και εκφοβισμό.

Ποιο είναι το μάθημα για εμάς σήμερα;

Ας μιλήσουμε πρώτα για τις ψεύτικες κατηγορίες.

Μπορεί να μας κατηγορήσουν άδικα.

Ίσως να σας έχει συμβεί αυτό κάποια φορά.

Κάποιος συγγενής μας ή ένας συγχριστιανός μας  μπορεί να παρεξηγήσει τα κίνητρά μας και να μας κατηγορήσει.

Τι θα μας βοηθήσει τότε;

Όπως ο Δαβίδ, δεν χρειάζεται να αρχίσουμε να λογομαχούμε για το ζήτημα.

Ας μην κολλήσουμε εκεί.

Μπορούμε να πούμε δυο τρεις κουβέντες αν θέλουμε  και ας αλλάξουμε θέμα.

Γιατί;

Έχει νόημα να σπαταλάμε πολύτιμο χρόνο και φαιά ουσία  για να υπερασπιστούμε τον εαυτό μας  σε κάποιον που έχει ήδη βγάλει τα συμπεράσματά του;

Πάμε παρακάτω.

Το δεύτερο πρόβλημα ήταν η δυσπιστία.

Όπως είδαμε, το δύσπιστο άτομο  μπορεί να είναι αδελφός μας,  όπως ο Σαούλ που ήταν Ισραηλίτης.

Και ήταν μάλιστα άτομο με εξουσία.

Θα μπορούσε να συμβεί και σε εμάς αυτό.

Κάποιος αδελφός μας που έχει και εξουσία  να μας αντιμετωπίζει με δυσπιστία.

Ή, πιο συχνά, αυτός που μας βλέπει με δυσπιστία  είναι εδώ μέσα, στο κεφάλι μας  —εμείς αμφισβητούμε τον εαυτό μας.

Πώς μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τη δυσπιστία;

Μπορούμε, όπως ο Δαβίδ, με πίστη  να χρησιμοποιήσουμε την απλή λογική.  Να υπενθυμίζουμε στον εαυτό μας:  “Αν ο Ιεχωβά με βοήθησε τότε,  θα με βοηθήσει και τώρα”.

Απλή λογική.

Θυμηθείτε πόσο μεγάλα προβλήματα  έχετε ήδη ξεπεράσει στη ζωή σας.

Το επόμενο πρόβλημα μπορεί να φαίνεται τρομακτικό,  αλλά, στην ουσία,  με τη βοήθεια του Ιεχωβά έχουμε φτάσει εδώ που είμαστε.

Το τρίτο πρόβλημα που αντιμετώπισε ο Δαβίδ ήταν ο εκφοβισμός.

Όταν κάποιος μας εκφοβίζει ή μας περιγελάει,  όπως έκανε ο Γολιάθ,  πρέπει να θυμόμαστε να βλέπουμε τα πράγματα από την άποψη του Ιεχωβά.

Ο Ιεχωβά βλέπει πάντα τη μεγαλύτερη εικόνα.  Μπορούμε να σκεφτόμαστε:

“Πόσο μεγάλο είναι αυτό το άτομο  σε σύγκριση με τον Ιεχωβά;”

Με πίστη, θα βλέπουμε τη μεγαλύτερη εικόνα.

Σε λίγο, ο λαός του Ιεχωβά θα έρθει αντιμέτωπος  με έναν εχθρό πολύ μεγαλύτερο από τον Γολιάθ.

Τι θα μας βοηθήσει εκείνον τον καιρό;

Όπως ο Δαβίδ, να βλέπουμε τη μεγαλύτερη εικόνα.

Πόσο μικροί θα φαίνονται οι εχθροί μας στον Ιεχωβά,  ο οποίος μέσω του Γιου του και των ουράνιων στρατευμάτων  θα πολεμήσει για εμάς!

Και ο Ιεχωβά, όπως έσωσε τον Δαβίδ,  θα σώσει και εμάς.

Πρόκειται για απλή λογική.

Και κάποια μέρα, όταν ο Δαβίδ αναστηθεί,  ίσως θελήσει να ακούσει  πώς νικήσατε τον δικό σας «Γολιάθ».