JW Broadcasting—Σεπτέμβριος 2024

 

Στο πρόγραμμα αυτού του μήνα,  θα μάθουμε πώς μας βοηθάει ο Ιεχωβά  όταν η ζωή μάς φέρεται άδικα.  Στο νέο επεισόδιο της σειράς <i>Να Μιμείστε την Πίστη τους,</i>  θα δούμε πώς δέχτηκε ταπεινά η Μαριάμ τη διαπαιδαγώγηση.

Πώς βοήθησαν δύο έφηβοι άλλους να μάθουν  τι θα φέρει πραγματική αλλαγή  ενώ γύρω τους επικρατούσε αδικία;

Θα το μάθουμε στο επόμενο επεισόδιο της σειράς  <i>Λόγοι για να Έχω Πίστη.</i>

Στο μουσικό μας βίντεο,  θα δούμε πώς μας ενδυναμώνει ο Ιεχωβά  όταν νιώθουμε να χάνουμε τη γη κάτω από τα πόδια μας.

Καλώς ήρθατε στο JW Broadcasting®.

Έχετε νιώσει ποτέ ότι είστε σε μειονεκτική θέση;

Μήπως νιώθετε ότι, εξαιτίας μη ευνοϊκών περιστάσεων  που είναι πέρα από τον έλεγχό σας,  δεν έχετε ίσες ευκαιρίες στη ζωή;

Μήπως νιώθετε ότι στον αγώνα της ζωής  οι άλλοι πάνε τρέχοντας  ενώ εσείς πάτε με πατερίτσες;

Σε αυτό το πρόγραμμα, θα ασχοληθούμε  με μια πολύ ελκυστική πτυχή της προσωπικότητας του Ιεχωβά:  τη στοργική του φροντίδα  για όσους είναι σε μειονεκτική θέση.

Θα εμβαθύνουμε στα αισθήματα που έχει για αυτά τα άτομα,  στον σεβασμό που έχει για αυτά  και θα δούμε πώς τα φροντίζει ανά τους αιώνες.

Θα εξετάσουμε επίσης  πώς η φροντίδα του Ιεχωβά για όσους φαίνονται ασήμαντοι  μας ελκύει πιο κοντά του  και πώς μπορεί να σας καθησυχάσει  αν αντιμετωπίζετε δυσκολίες στη ζωή.  Αρχικά όμως,  ποιοι βρίσκονται σε μειονεκτική θέση;

Όταν μιλάμε για άτομα σε μειονεκτική θέση σε αυτή την ομιλία  δεν αναφερόμαστε σε εκείνους  που έχουν κάποιους περιορισμούς,  αλλά σε εκείνους που έχουν να αντιμετωπίσουν  ατυχείς περιστάσεις στη ζωή τους.

Συνήθως, αυτά τα άτομα βρίσκονται σε μια κατάσταση  χωρίς να φταίνε οι ίδιοι.

Η Αγία Γραφή  συγκαταλέγει σε τέτοια άτομα τις χήρες,  τα ορφανά και τους ξένους κατοίκους.  Προσέξτε τι λέει το Δευτερονόμιο 24:17:  «Δεν πρέπει να διαστρέψεις την κρίση σε υπόθεση  η οποία αφορά ξένο κάτοικο  ή παιδί που δεν έχει πατέρα  και δεν πρέπει να πάρεις το ρούχο της χήρας  ως εγγύηση για δάνειο».  <i>Η Σκοπιά</i> έλεγε:  «Ο Νόμος προστάτευε συγκεκριμένα  εκείνους που δεν μπορούσαν να προστατέψουν τον εαυτό τους,  όπως ήταν τα ορφανά, οι χήρες και οι ξένοι κάτοικοι».

Το Ψαλμός 10:14 περιγράφει τέτοια άτομα ως “άτυχα θύματα”.

Σε άλλα σημεία,  η Γραφή χρησιμοποιεί επίσης τον όρο “ασήμαντοι”,  όχι επειδή αξίζουν λιγότερο,  αλλά λόγω των περιστάσεων τους.  Ένα άλλο βασικό ερώτημα είναι:

Πώς νιώθει ο Ιεχωβά για τέτοια άτομα;

Εδώ διακρίνουμε μια υπέροχη πτυχή της προσωπικότητας του Ιεχωβά  —τη συμπόνια και τη στοχαστικότητα του—  στην πράξη.

Εφόσον μια χήρα δεν έχει σύζυγο για να τη φροντίσει,  ένα ορφανό παιδί δεν έχει γονείς  για να του καλύψουν τις ανάγκες και να το προστατέψουν  και ένας ξένος δεν έχει υπερασπιστή,  ο Ιεχωβά βγαίνει μπροστά  και καλύπτει ο ίδιος αυτούς τους ρόλους.  Προσέξτε πώς φαίνεται αυτό στον Ψαλμό 68:5:  «Πατέρας για αυτούς που δεν έχουν πατέρα  και προστάτης για τις χήρες  είναι ο Θεός στην άγια κατοικία του».

Ο ίδιος ο Ιεχωβά  αναλαμβάνει την ευθύνη να καλύψει αυτό το κενό.

Γίνεται Πατέρας.

Γίνεται Προστάτης.

Ως Προστάτης τους,  προσέξτε πώς θεωρεί τη φροντίδα τους  στην Έξοδο 22:22-24:  «Δεν πρέπει να ταλαιπωρήσετε χήρα  ή παιδί που δεν έχει πατέρα.

Αν τυχόν το ταλαιπωρήσεις και εκείνο κραυγάσει προς εμένα,  θα ακούσω οπωσδήποτε την κραυγή του·  τότε ο θυμός μου θα ανάψει  και θα σας θανατώσω με σπαθί  και οι γυναίκες σας θα γίνουν χήρες  και τα παιδιά σας θα μείνουν χωρίς πατέρα».  Σε σχέση με αυτό το εδάφιο, <i>Η Σκοπιά</i> έλεγε:  «Προσέξτε ότι ο Ιεχωβά  δεν εμπιστεύτηκε στους ανθρώπινους κριτές στον Ισραήλ  την εφαρμογή αυτού του νόμου.

Ο ίδιος ο Θεός θα εκτελούσε κρίση  εναντίον οποιουδήποτε εκμεταλλευόταν  ένα ανυπεράσπιστο παιδί».

Τόσο προσωπικά  παίρνει ο Ιεχωβά τη φροντίδα των ασήμαντων,  όσων είναι σε μειονεκτική θέση.

Τους παίρνει υπό την ευθύνη του,  τους έχει υπό την προστασία του.

Ο Ιεχωβά καλύπτει προσωπικά  όποια ανάγκη μπορεί να έχουν.

Το γεγονός ότι ο Ιεχωβά  παίρνει υπό την ευθύνη του τέτοια άτομα  τονίζεται και στο εδάφιο Παροιμίες 19:17:  «Αυτός που δείχνει εύνοια στον ασήμαντο  δανείζει στον Ιεχωβά,  και Εκείνος θα τον ανταμείψει για ό,τι κάνει».

Ας αναλύσουμε λίγο τη διαδικασία  που περιγράφει αυτό το εδάφιο.

Πρώτα, βοηθάμε τον ασήμαντο,  ή αλλιώς του δείχνουμε εύνοια, με κάποιον τρόπο.

Του προσφέρουμε πρακτική βοήθεια,  τον ενθαρρύνουμε,  φροντίζουμε να βρει το δίκιο του  ή καλύπτουμε κάποια άλλη ανάγκη.

Όπως είδαμε όμως,  ο Ιεχωβά έχει αναλάβει την ευθύνη να φροντίσει τα άτομα  που βρίσκονται σε μειονεκτική θέση.

Όταν λοιπόν εμείς παίρνουμε την πρωτοβουλία να βοηθήσουμε,  ο Ιεχωβά το θεωρεί αυτό σαν να δίνουμε σε εκείνον,  σαν να τον βοηθάμε να εκπληρώσει την ευθύνη του.

Αλλά ο Ιεχωβά δεν το βλέπει αυτό σαν δώρο  ή σαν πληρωμή,  αλλά σαν δάνειο.

Ποια είναι η διαφορά ανάμεσα στο δώρο και στο δάνειο;

Το δάνειο πρέπει να αποπληρωθεί.  Για σκεφτείτε:

Όταν εμείς βοηθάμε όσους είναι σε μειονεκτική θέση,  ο Ιεχωβά ουσιαστικά νιώθει  ότι χρωστάει κάτι σε εμάς τους ασήμαντους ανθρώπους!

Ο Ιεχωβά θα μας ξεπληρώσει αυτό το χρέος  με την εύνοια και την ευλογία του.

Χωρίς αμφιβολία,  ο Ιεχωβά παίρνει πολύ στα σοβαρά τη φροντίδα  όσων είναι σε μειονεκτική θέση.

Ας εμβαθύνουμε σε αυτό λίγο περισσότερο.

Επειδή ο Ιεχωβά αγαπάει και συμπονάει  όσους είναι σε μειονεκτική θέση,  είχε δώσει νόμους στον Ισραήλ για την προστασία τους.

Σε αυτούς τους νόμους,  βλέπουμε το βάθος της κατανόησης,  της τρυφερής φροντίδας  και της προστασίας του Ιεχωβά για τέτοια άτομα.

Ας δούμε δύο μόνο παραδείγματα.

Πρώτα,  ας δούμε τον νόμο του  όσον αφορά την εγγύηση για κάποιο δάνειο.  Τον βρίσκουμε στην Έξοδο 22:26, 27:  «Αν πάρεις ως εγγύηση για κάποιο δάνειο  το ρούχο του συνανθρώπου σου,  θα του το επιστρέψεις με τη δύση του ήλιου.

Διότι αυτό είναι το μοναδικό του σκέπασμα,  το ρούχο με το οποίο σκεπάζει το σώμα του·  με τι θα ξαπλώσει για να κοιμηθεί;

Όταν κραυγάσει προς εμένα,  εγώ θα ακούσω,  επειδή είμαι συμπονετικός».

Αυτός ο νόμος αντανακλούσε συμπόνια για κάθε φτωχό Ισραηλίτη  που μπορεί να βρισκόταν σε τέτοια κατάσταση.

Ωστόσο,  προσέξτε μια επιπρόσθετη μέριμνα που γινόταν για τις χήρες,  όπως φαίνεται στο εδάφιο Δευτερονόμιο 24:17:  «Δεν πρέπει να διαστρέψεις την κρίση σε υπόθεση  η οποία αφορά ξένο κάτοικο  ή παιδί που δεν έχει πατέρα  και δεν πρέπει να πάρεις το ρούχο της χήρας  ως εγγύηση για δάνειο».

Κανένας Ισραηλίτης δεν επιτρεπόταν  καν να πάρει το ρούχο μιας χήρας ως εγγύηση!

Ο Ιεχωβά προφανώς ήθελε να εξαλείψει κάθε πιθανότητα  να μείνει μια χήρα όλη νύχτα  χωρίς το ρούχο της που την κρατούσε ζεστή.

Δεν είναι υπέροχο αυτό;

Δεν βλέπουμε σε αυτόν τον νόμο  την ιδιαίτερη αγάπη και τη φροντίδα του Ιεχωβά  για όσους είναι σε μειονεκτική θέση;

Ας δούμε έναν δεύτερο νόμο που έδωσε  για να βοηθάει τους ασήμαντους.

Σε αυτή την περίπτωση,  ο νόμος σχετιζόταν με τις θυσίες  που έπρεπε να προσφέρουν οι Ισραηλίτες στον Ιεχωβά  για να συγχωρούνται οι αμαρτίες τους.

Ξέρουμε πόσο σημαντικό ρόλο έπαιζε το αίμα στις θυσίες  για να γίνει εξιλέωση για την αμαρτία.  Το Λευιτικό 17:11 μας λέει:  «Το αίμα κάνει εξιλέωση».

Ωστόσο, προσέξτε τι προέβλεπε ο νόμος  για όσους ήταν πολύ φτωχοί στον Ισραήλ,  όπως φαίνεται στο Λευιτικό 5:11:  «Αν πάλι δεν είναι σε θέση να δώσει δύο τρυγόνια  ή δύο νεαρά περιστέρια,  θα προσφέρει για την αμαρτία του  ένα δέκατο του εφά λεπτό αλεύρι  ως προσφορά για αμαρτία».  Σχετικά με αυτό, <i>Η Σκοπιά</i> έλεγε:  «Για τους πολύ φτωχούς,  ο Ιεχωβά επέλεξε να κάνει μια εξαίρεση  και να επιτρέψει να είναι η προσφορά για αμαρτία αναίμακτη.

Στον Ισραήλ,  η φτώχεια δεν στερούσε από κανέναν την ευλογία της εξιλέωσης  ή το προνόμιο της απόκτησης ειρηνικής σχέσης με τον Θεό».  Η <i>Σκοπιά</i> συνέχιζε:  «Μήπως αυτό σημαίνει ότι ήταν άνευ αξίας  οι προσφορές αλευριού που έκαναν οι φτωχοί;

Όχι.

Ο Ιεχωβά ασφαλώς εκτιμούσε το ταπεινό, πρόθυμο πνεύμα  το οποίο βρισκόταν πίσω από αυτές τις προσφορές.

Επιπλέον, οι αμαρτίες ολόκληρου του έθνους  —περιλαμβανομένων και των φτωχών—  καλύπτονταν από το αίμα των ζώων που προσφέρονταν στον Θεό  την ετήσια Ημέρα της Εξιλέωσης».

Δεν βλέπουμε εδώ τη λογικότητα του Ιεχωβά,  τη συμπόνια του  και την αγάπη του  για όσους είναι σε μειονεκτική θέση;

Κανείς δεν ένιωθε παραμελημένος  και ένιωθαν το ίδιο αναζωογονημένοι από τη θυσία τους  όπως οι υπόλοιποι Ισραηλίτες.

Μέχρι τώρα στην ομιλία μας,  είδαμε ότι ο Ιεχωβά  αναλαμβάνει προσωπικά την ευθύνη  να φροντίζει όσους είναι σε μειονεκτική θέση.

Βγαίνει μπροστά και ανταποκρίνεται σε κάθε ρόλο.

Και όταν εμείς βοηθούμε τέτοια άτομα,  ο Ιεχωβά το βλέπει σαν να δανείζουμε σε εκείνον.

Επίσης, βλέπουμε την αγάπη και τη συμπόνια του στους νόμους  που είχε δώσει στον Ισραήλ  για την προστασία τέτοιων ατόμων.  Ένα σημαντικό ερώτημα όμως είναι:

Όταν σκέφτεστε την ξεχωριστή θέση  που έχουν στην καρδιά του Ιεχωβά  τα άτομα που είναι σε μειονεκτική θέση,  πώς σας κάνει αυτό να νιώθετε για εκείνον;

Δεν ελκύεστε πιο κοντά στον Ιεχωβά;

Μόνο αγάπη μπορούμε να νιώσουμε για εκείνον!

Η αγάπη και η φροντίδα του Ιεχωβά  για όσους είναι σε μειονεκτική θέση  έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την αντιμετώπιση  που έχουν στον κόσμο τέτοια άτομα.

Δυστυχώς, στον κόσμο  εκμεταλλεύονται ακόμη περισσότερο  τα άτομα που είναι σε μειονεκτική θέση,  απλώς και μόνο επειδή μπορούν.

Και εκτός αυτού,  ποιους τιμάει και προωθεί ο κόσμος;

Κατά κανόνα τους όμορφους, τους πλούσιους,  τους ταλαντούχους, τους αστείους και τους χαρισματικούς.

Ενώ οι απλοί άνθρωποι,  πόσο μάλλον όσοι είναι σε μειονεκτική θέση,  δεν απολαμβάνουν τέτοια εύνοια.

Σε αντίθεση,  ο Ιεχωβά ψάχνει να βρει τους ασήμαντους.  Αυτό μας οδηγεί στο επόμενο ερώτημα:

Πώς καθησυχάζει αυτό  όσους από εμάς βρίσκονται σε μειονεκτική θέση  από κάποια άποψη;  Στην αρχή, κάναμε το ερώτημα:

Νιώθετε ότι είστε σε μειονεκτική θέση;

Ποιες είναι οι περιστάσεις σας;

Ίσως λόγω της κατάστασής σας να ταυτίζεστε με τις χήρες,  με τα ορφανά παιδιά  ή με τους ξένους κατοίκους στον Ισραήλ.

Και παρότι ο Μωσαϊκός Νόμος  ανέφερε συγκεκριμένα αυτές τις τρεις ομάδες,  σήμερα θα μπορούσαμε να τις διευρύνουμε.

Για παράδειγμα,  σίγουρα υπάρχουν χήρες ανάμεσά μας σήμερα  και συμπονούμε αυτές τις αγαπητές μας αδελφές.

Δεν θα συμπεριλαμβάναμε όμως σε αυτή την ομάδα και γυναίκες  που ο σύζυγός τους τις παραμελεί  ή τις κακομεταχειρίζεται φραστικά,  συναισθηματικά  ή και σωματικά;

Τέτοιες γυναίκες  δεν έχουν την προστασία που θα έπρεπε από τον σύζυγό τους.

Δεν θα συμπεριλαμβάναμε και τους μεμονωμένους γονείς,  που δεν έχουν σύντροφο επειδή τον έχασαν  ή επειδή χώρισαν ή τους εγκατέλειψε;

Στα ορφανά  θα μπορούσαμε να συμπεριλάβουμε παιδιά μεμονωμένων γονέων,  παιδιά γονέων που είναι εθισμένοι στο αλκοόλ  ή στα ναρκωτικά  ή παιδιά γονέων που πάσχουν από βαριά κατάθλιψη  ή από άλλες σοβαρές ψυχικές ασθένειες.

Σε τέτοιες περιπτώσεις,  τα παιδιά μπορεί να μη λαβαίνουν  τη φροντίδα και την εκπαίδευση που τους αξίζει.

Και τι θα πούμε για τους ξένους;

Αυτά τα άτομα είναι σε μειονεκτική θέση  επειδή δεν έχουν υπερασπιστή,  νομική βοήθεια, κάποιον να τους προστατέψει.

Δεν θα συμπεριλαμβάναμε σε αυτή την ομάδα  και άτομα που αποτελούν μειονότητα  στο μέρος όπου ζουν  και πολύ συχνά γίνονται στόχος διακρίσεων;

Ναι, θα μπορούσαμε να συμπεριλάβουμε  οποιονδήποτε δεν έχει την προστασία που αξίζει  ή απλώς όσους δεν έχουν ίσες ευκαιρίες με τους άλλους,  και όποιον νιώθει ότι είναι σε μειονεκτική θέση,  όπως είναι οι φτωχοί, οι ανάπηροι,  εκείνοι που δεν έχουν λάβει κάποια μόρφωση  ή εκείνοι  που επειδή δεν είχαν ευνοϊκές περιστάσεις όταν ήταν μικροί,  δεν είχαν ίσες ευκαιρίες,  και ένα σωρό άλλοι άνθρωποι.

Τι κάνει εσάς να νιώθετε ότι είστε σε μειονεκτική θέση;

Όλα όσα είδαμε προηγουμένως  για την τρυφερή στοργική φροντίδα του Ιεχωβά  για τους ασήμαντους  ισχύουν και για εσάς.

Ο Ιεχωβά νοιάζεται για την κατάστασή σας  ακριβώς όπως νοιαζόταν για τις χήρες,  για τα ορφανά και για τους ξένους κατοίκους στον Ισραήλ.

Αναλαμβάνει προσωπικά την ευθύνη  να σας φροντίζει και να σας προστατεύει.  Προσέξτε τι λέει η Γραφή για εκείνον στον Ησαΐα 57:15:  «Διότι αυτό λέει Εκείνος που είναι Υψηλός και Εξέχων,

Εκείνος που ζει για πάντα  και του οποίου το όνομα είναι άγιο:

“Εγώ κατοικώ στον υψηλό και άγιο τόπο,  αλλά και με αυτούς που έχουν συντετριμμένο  και ταπεινό πνεύμα,  για να αναζωογονώ το πνεύμα των ταπεινών  και την καρδιά των συντετριμμένων”».

Εδώ ο Ιεχωβά λέει  ότι κατοικεί με τους ταπεινούς, με τους ασήμαντους.

Αυτό σημαίνει ότι δεν βλέπει απλώς τι περνάτε από μακριά.

Δεν έρχεται για λίγο και φεύγει.

Όχι, η εικόνα που μεταδίδεται είναι ότι έρχεται,  κάθεται αναπαυτικά και μένει εκεί μαζί σας.

Και για ποιον λόγο παραμένει κοντά σας;

Για να αναζωογονήσει το πνεύμα σας και την καρδιά σας.

Ενδιαφέρεται πραγματικά για την ευημερία σας.

Έχετε γευτεί εσείς προσωπικά τη στοργική βοήθεια του Ιεχωβά;

Βέβαια, στους καιρούς που ζούμε,  δεν μπορούμε να αναμένουμε  να μας προστατεύει ο Ιεχωβά από κάθε δυσκολία  που μας βρίσκει.

Αλλά τον έχετε δει να σας βοηθάει να υπομείνετε;

Τον έχετε δει να προμηθεύει για τις ανάγκες σας;

Τον έχετε δει να απαντάει  σε μια προσευχή σας την κατάλληλη στιγμή;

Διαβάσατε ένα εδάφιο  ή ένα άρθρο στις εκδόσεις μας  που ήταν ό,τι ακριβώς χρειαζόσασταν  τη στιγμή που το χρειαζόσασταν;

Έχετε διακρίνει τη φροντίδα του Ιεχωβά  μέσα από μια στοχαστική κουβέντα  ή από τη βοήθεια που σας έδωσε την κατάλληλη στιγμή  ένας αδελφός ή μια αδελφή σας;

Αυτά είναι αποδείξεις ότι ο Ιεχωβά κατοικεί μαζί σας.

Δεν είστε μόνοι σας.

Ο Ιεχωβά αναζωογονεί την καρδιά σας.

Έχει αναλάβει την ευθύνη να σας φροντίζει,  το έχει πάρει προσωπικά.

Είστε σημαντικοί για εκείνον.

Και πόσο τον αγαπάμε για αυτό!

Ο Ιεχωβά όμως κάνει και κάτι ακόμα για να σας βοηθήσει.

Σας δίνει ελπίδα.

Δεν θα είστε θύμα εκμετάλλευσης για πάντα.

Η φροντίδα του Ιεχωβά προς όσους είναι σε μειονεκτική θέση  θα εκδηλωθεί πλήρως στον νέο κόσμο,  όταν κάθε αδικία θα εξαλειφθεί.  Στον Ψαλμό 145:16 λέει:  «Ανοίγεις το χέρι σου  και χορταίνεις την επιθυμία κάθε ζωντανού πλάσματος».

Όχι μόνο των προνομιούχων,  όχι μόνο των ευνοημένων,  αλλά ο Ιεχωβά θα ικανοποιήσει “την επιθυμία  κάθε ζωντανού πλάσματος”.

Αυτό περιλαμβάνει και εσάς.  <i>Η Σκοπιά</i> έλεγε:  «Η εκπλήρωση των υποσχέσεων του Ιεχωβά  θα είναι τόσο εντυπωσιακή  ώστε οι τωρινές δυσκολίες και δοκιμασίες  θα ωχριούν μπροστά της.

Στον επικείμενο Παράδεισο,  οι ευλογίες του Ιεχωβά θα ξεπεράσουν τη φαντασία μας.

Και είναι βέβαιο ότι η ευτυχία που θα νιώθουμε  θα είναι άνευ προηγουμένου».

Δεν θα υπάρχει καμία έλλειψη στον παράδεισο,  δεν θα υπάρχει καμία αδικία.

Όλοι οι άνθρωποι θα είναι σε πλεονεκτική θέση.

Δοξασμένος να είναι ο Ιεχωβά Θεός,  ο Προστάτης εκείνων που είναι σε μειονεκτική θέση!

Ελπίζουμε αυτή η ομιλία να σας καθησύχασε.

Να σας υπενθύμισε το τρυφερό ενδιαφέρον του Ιεχωβά.

Και να σας έδωσε την πεποίθηση  ότι ο Ιεχωβά θα είναι πάντα εκεί για εσάς.

Θα σας προστατεύει πάντα  σε όσο μειονεκτική θέση και αν βρίσκεστε.  Και μάλιστα,

ο Ιεχωβά επιφυλάσσει ένα υπέροχο μέλλον  σε όλους όσους καταφεύγουν σε εκείνον.  Ο Ιεχωβά νοιαζόταν για τις χήρες στο παρελθόν.

Και σήμερα φροντίζει τους υπηρέτες του  που έχουν υποστεί μια μεγάλη απώλεια.

Ας δούμε πώς έχει βοηθήσει ο Ιεχωβά τον Κορτ  καθώς αντιμετωπίζει τον πόνο της απώλειας της συζύγου του.

Η Μίριαμ και εγώ  γευτήκαμε πολλές ευλογίες από τον Ιεχωβά.

Καταφέραμε να πάμε σε διάφορους διορισμούς  —στην Παραγουάη,  στη Νιγηρία,  στη Ζάμπια.

Μετά, πακετάραμε όλα μας τα πράγματα,  και κάναμε μια νέα αρχή στη ζωή μας.

Διασχίσαμε τις Ηνωμένες Πολιτείες με το αυτοκίνητο  για να πάμε από την Καλιφόρνια στο Πάτερσον.

Αλλά μετά από λίγους μήνες,  η Μίριαμ διαγνώστηκε με ALS.

Ήμασταν συντετριμμένοι.

Πήγαμε πίσω στην Καλιφόρνια  και κάναμε ό,τι περνούσε από το χέρι μας για να γίνει καλά.

Αλλά τίποτα δεν βοήθησε,  και τελικά πέθανε.

Ήταν υπερβολικά δύσκολο.

Ήταν η καλύτερή μου φίλη.

Μια αδελφή  μού έστειλε μια ενθαρρυντική κάρτα.

Προσπαθούσε να με βοηθήσει να μην τα παρατήσω.

Και ένα από τα πράγματα που μου είπε  βρίσκεται στον Ψαλμό 18:29:  «Με τη δύναμη του Θεού μπορώ να σκαρφαλώσω σε τείχος».

Έτσι φαίνονται και κάποιες δοκιμασίες μας,  σαν ένα ανυπέρβλητο εμπόδιο.

Δεν μπορείς να σκαρφαλώσεις σε έναν τοίχο  αν δεν έχεις από κάπου να πιαστείς.

Η δοκιμασία μπορεί να φαίνεται έτσι σε εμάς,  αλλά και πάλι το εδάφιο λέει  ότι «με τη δύναμη του Θεού»  μπορώ να σκαρφαλώσω σε τείχος.

Ο στόχος του σκαπανικού  με βοηθούσε να παραμένω πολυάσχολος.

Με βοήθησε επίσης να θέλω να πετύχω και άλλους στόχους,  όπως το να υπηρετήσω ξανά στο Μπέθελ προσωρινά.

Είναι προνόμιο να μπορείς να πηγαίνεις στο Μπέθελ  και να εργάζεσαι κάθε μέρα για τον Ιεχωβά.

Ήταν ωραίο που ήμουν με τους αδελφούς,  είναι πάντα πολύ ενθαρρυντικοί.

Και το ότι εργαζόμουν μαζί τους σε ένα θεοκρατικό οικοδομικό πρόγραμμα  με βοήθησε να μην τα παρατήσω  και να είμαι πιο θετικός.

Υπηρετώ στην εκκλησία ως πρεσβύτερος  και προσπαθώ να κάνω τους διορισμούς μου.

Προσπαθώ να πηγαίνω επίσης σε ποιμαντικές επισκέψεις,  και αυτό με έχει βοηθήσει να μην εστιάζω στον εαυτό μου,  αλλά στο να βοηθάω άλλους.

Με ενθαρρύνει πολύ να είμαι στο έργο,  να είμαι μαζί με τους αδελφούς.

Έχουν και αυτοί διάφορες ανησυχίες,  προβλήματα υγείας και άλλα θέματα που αντιμετωπίζουν.

Όταν μιλάς μαζί τους ενθαρρύνεσαι και εσύ,  “ενθαρρυνόμαστε αμοιβαία”  όταν είμαστε στο έργο με τους αδελφούς.

Με τη Μίριαμ,  πάντα είχαμε ένα τακτικό πρόγραμμα προσωπικής μελέτης.

Διαβάζαμε μαζί.

Μας άρεσε πολύ να ανταλλάσσουμε  σκέψεις και σημεία που είχαμε ανακαλύψει.

Και τώρα  αυτό είναι ακόμα πιο σημαντικό για εμένα,  επειδή με υποκινεί να συνεχίζω να βρίσκω τέτοια σημεία.

Επίσης, μου ξυπνάει όμορφες αναμνήσεις,  γιατί είναι κάτι που κάναμε μαζί.

Τηρώ λοιπόν ένα πνευματικό πρόγραμμα.

Αλλά έχω και ένα πρόγραμμα σωματικής άσκησης.

Πηγαίνω με το ποδήλατο στο βουνό  τρεις με τέσσερις φορές την εβδομάδα.

Όταν βρίσκομαι στη δημιουργία του Ιεχωβά  και κάνω αυτές τις διαδρομές,  έχω τον χρόνο να προσεύχομαι και να στοχάζομαι.

Μπορώ να μιλάω στον Ιεχωβά  και να του εκφράζω τα αισθήματά μου.

Αυτά που επιφυλάσσει ο Ιεχωβά για τον καθέναν μας  δεν έχουν καμία σχέση με αυτά που περνάμε τώρα.

Θα ζούμε σε παραδεισιακές συνθήκες.

Δεν θα έχουμε τα προβλήματα που έχουμε σήμερα.

Ο Ιεχωβά με βοηθάει να σκαρφαλώνω στο τείχος  —με βοηθάει να κοιτάω μπροστά.

Ο Κορτ παραμένει πολυάσχολος.

Κάνει πράγματα για τους άλλους  και ο Ιεχωβά τού το ανταποδίδει.

Μπορείτε να είστε βέβαιοι ότι θα κάνει το ίδιο και για εσάς.

Ίσως έχετε χάσει τον σύντροφό σας  και λόγω κάποιας άλλης αιτίας.

Μήπως παλεύετε με αισθήματα μοναξιάς;

Η πρωινή λατρεία που ακολουθεί θα μας εξηγήσει  πώς μας στηρίζει ο Ιεχωβά από συναισθηματική άποψη.

Περίπου 28 χρόνια μετά τον θάνατο του Ιησού,  ο απόστολος Παύλος έδωσε παρηγοριά στους αδελφούς  μέσω του σημερινού μας εδαφίου,  μέσω αυτής της υπέροχης υπόσχεσης του Ιεχωβά που είπε:

“Δεν θα σας ξεχάσω  —ούτε τα έργα σας ούτε την αγάπη σας”.

Αλλά γιατί θα έδινε παρηγοριά στους αδελφούς  το γεγονός ότι ο Ιεχωβά δεν ξεχνάει;

Όταν λέμε σε κάποιον  ότι δεν θα ξεχάσουμε ούτε τον ίδιο ούτε ό,τι έχει κάνει,  αυτό μπορεί να έχει διαφορετικό νόημα  ανάλογα με το άτομο και τις περιστάσεις, σωστά;  Σήμερα, θα ασχοληθούμε με το τι σημαίνει η φράση:  «Ο Ιεχωβά δεν ξεχνάει».

Για να είναι πιο πρακτική αυτή η ομιλία,  θα θέλαμε να απευθυνθούμε ιδίως σε εσάς αγαπητές αδελφές  που έχετε χάσει τον σύζυγό σας στον θάνατο  ή που ο σύζυγός σας σάς απάτησε.

Στην ίδια κατάσταση με εσάς πρέπει να ήταν  και κάποιες χήρες στην Ιουδαία  την εποχή του Παύλου  οι οποίες, πέρα από τον πόνο  που είχαν χάσει τον σύντροφό τους,  είχαν να αντιμετωπίσουν και ένα σωρό αλλαγές,  καθώς και οικονομικές και κοινωνικές δυσκολίες.  Θέλουμε λοιπόν να απαντήσουμε στα ακόλουθα τρία ερωτήματα:

Πώς θυμόταν ο Ιεχωβά,  ή θα λέγαμε δεν ξεχνούσε, τη χήρα από τα Σαρεπτά;

Δεύτερον,  με ποιους τρόπους θυμάται ο Ιεχωβά  εσάς αγαπητές αδελφές σήμερα;

Και τρίτον,  πώς ωφελούμαστε όλοι  από το γεγονός ότι ο Ιεχωβά θυμάται;

Κατ’ αρχάς,  πώς θυμόταν ο Ιεχωβά τη χήρα από τα Σαρεπτά;

Ανοίξτε, παρακαλώ, τη Γραφή σας στο 1 Βασιλέων, κεφάλαιο 17.

Όπως γνωρίζουμε,  στη διάρκεια μιας ξηρασίας,  ο Θεός κατηύθυνε τον προφήτη Ηλία να πάει στα Σαρεπτά  για να σωθεί και να διατηρηθεί ζωντανός  με τη βοήθεια μιας χήρας.

Άρα, ο Ιεχωβά θυμόταν τη χήρα  με την έννοια ότι την πρόσεξε.

Την είδε.

Ήξερε ότι θα ήταν πρόθυμη να βοηθήσει  και να χρησιμοποιηθεί από εκείνον.

Είδε τις δυνατότητές της.

Βοήθησε όντως αυτή η φτωχή χήρα;  Στο 1 Βασιλέων 17:15, 16 διαβάζουμε:  «Πήγε λοιπόν εκείνη [η χήρα]  και έκανε ό,τι της είπε ο Ηλίας,  και έτρωγε η ίδια μαζί με αυτόν και το σπιτικό της  πολλές ημέρες.

Το πιθάρι με το αλεύρι δεν άδειασε  και το μικρό δοχείο με το λάδι δεν στέρεψε,  όπως είχε πει ο Ιεχωβά μέσω του Ηλία».  Ο Ιεχωβά έθρεψε θαυματουργικά τον Ηλία.  Μήπως όμως ξέχασε τη χήρα;

Όχι.

Ο Ιεχωβά έγινε Σωτήρας για τη χήρα.

Η χήρα δεν πέθανε,  είχε να τρώει και να πίνει.

Και μάλιστα ακόμα και μετά από κάποιο διάστημα,  ο Ιεχωβά δεν είχε ξεχάσει την πίστη και τα έργα της χήρας.

Γιατί το λέμε αυτό;

Όταν πέθανε ο γιος της χήρας,  ο Ηλίας ζήτησε από τον Ιεχωβά να τον αναστήσει.  Στα εδάφια 22 ως 24 διαβάζουμε:  «Ο Ιεχωβά εισάκουσε το αίτημα του Ηλία,  και η ζωή του παιδιού επανήλθε μέσα του,  και αυτό ζωντάνεψε.

Ο Ηλίας πήρε το παιδί,  το κατέβασε από το ανώγειο στο σπίτι,  το έδωσε στη μητέρα του και της είπε:

“Κοίταξε! Ο γιος σου είναι ζωντανός”.  Τότε η γυναίκα είπε στον Ηλία:

“Τώρα ξέρω  ότι είσαι όντως άνθρωπος του Θεού  και ότι ο λόγος του Ιεχωβά  που είναι στο στόμα σου είναι αλήθεια”».

Τι μεγάλη ευλογία ήταν αυτή για τη χήρα!

Ο Ιεχωβά δεν ξέχασε τα έργα και την πίστη της.

Τι χαρμόσυνη στιγμή!

Ο Ιεχωβά έγινε ο Μεγάλος Παρηγορητής.

Επίσης,  ο Ιεχωβά τη φρόντιζε καθώς μεγάλωνε  μέσω του αναστημένου γιου της.

Ο Ιεχωβά έγινε ο Μεγάλος Προμηθευτής.

Στο τέταρτο κεφάλαιο του Λουκά  ο Ιησούς μιλάει θετικά για εκείνη,  πράγμα που ίσως δείχνει  ότι έζησε την υπόλοιπη ζωή της υπηρετώντας πιστά τον Ιεχωβά.

Πόσο θα χαρεί όταν ο Ιεχωβά  τη θυμηθεί ξανά πολύ σύντομα  και την αναστήσει!

Όπως είδαμε λοιπόν από αυτή την περίπτωση,  ο Ιεχωβά δεν ξεχνάει  με το να γίνεται οτιδήποτε χρειάζεται περισσότερο ο καθένας μας.

Πάμε τώρα στο δεύτερο ερώτημά μας, αγαπητές αδελφές.

Με ποιους τρόπους σας θυμάται ο Ιεχωβά σήμερα;

Ας δούμε τρία εδάφια που δείχνουν  τι γίνεται ο Ιεχωβά για εσάς.

Ας πάμε πρώτα στον Ιωάννη, κεφάλαιο 14,  επειδή ο Ιεχωβά γνωρίζει ότι ο σύντροφός σας  που σας επαινούσε  και σας διαβεβαίωνε για την αγάπη του  δεν υπάρχει πια.

Τι βοηθούσε τον Ιησού  να νιώθει αγάπη και αποδοχή;

Εκείνος ενισχυόταν από την επιδοκιμασία  και τα λόγια του Πατέρα του.

Και τώρα,  ο Ιησούς διαβεβαιώνει και εσάς στο εδάφιο 21  —Ιωάννης 14:21—  λέγοντας:  «Όποιος έχει τις εντολές μου και τις τηρεί,  εκείνος είναι που με αγαπάει.

Και όποιος με αγαπάει θα αγαπηθεί από τον Πατέρα μου,  και εγώ θα τον αγαπήσω  και θα του δείξω καθαρά τον εαυτό μου».

Άρα, ο Ιεχωβά σάς αγαπάει.

Σας παρακαλούμε,  μην επιτρέψετε στον Σατανά να σπείρει αμφιβολίες στη διάνοιά σας  —αμφιβολίες σχετικά με την επιδοκιμασία του ουράνιου Πατέρα μας.

Αντίθετα, να θεωρείτε ότι ο έπαινος  και η αγάπη που σας δείχνουν οι αδελφοί και οι αδελφές σας  προέρχονται από τον Ιεχωβά.

Τους χρησιμοποιεί ο Ιεχωβά  επειδή εκείνος δεν ξεχνάει τα έργα και την αγάπη σας.

Το δεύτερο εδάφιο είναι στον Ψαλμό 68.

Ο Ιεχωβά ξέρει  ότι έχετε την ανάγκη να νιώθετε ασφαλείς και προστατευμένες.

Γι’ αυτό, γίνεται ο Προστάτης σας.

Στον Ψαλμό 68:5  διαβάζουμε για τον Ιεχωβά:  «Πατέρας για αυτούς που δεν έχουν πατέρα  και προστάτης για τις χήρες».

Ναι, έχετε την ιδιαίτερη προστασία του ουράνιου Πατέρα μας.

Λόγου χάρη, σας προστατεύει από πνευματική βλάβη.

Σας εξοπλίζει με ό,τι χρειάζεστε  για να αποφεύγετε τους κινδύνους  και για να προφυλάσσετε τη φιλία σας μαζί του.

Μέσω του Λόγου του και των εκδόσεών μας,  ο Ιεχωβά σάς παρέχει τη στοργική του κατεύθυνση  και την προστασία του.

Τώρα, ας πάμε στο τρίτο εδάφιο,  στην Προς Εβραίους, κεφάλαιο 13.

Η απώλεια του συζύγου  φέρνει και ανησυχίες σχετικά με τα υλικά πράγματα.

Εσείς τι έχετε διαπιστώσει μέχρι τώρα;

Έχει βγει αληθινή στην περίπτωσή σας η υπόσχεση του Ιεχωβά,  την οποία επαναλαμβάνει ο απόστολος Παύλος εδώ  στην Επιστολή Προς τους Εβραίους, κεφάλαιο 13,  στο τέλος του εδαφίου 5,  όπου υπόσχεται:  «Δεν πρόκειται ποτέ να σε αφήσω  ούτε πρόκειται ποτέ να σε εγκαταλείψω»;

Ο Ιεχωβά δεν ξεχνάει τα έργα και την αγάπη σας  με το να γίνεται ο Προμηθευτής σας.  Και, παρακαλούμε,  να επιτρέπετε στους αδελφούς και στις αδελφές σας να σας βοηθάνε.

Έτσι σας δείχνει ο Ιεχωβά ότι σας θυμάται.

Να τους λέτε τι χρειάζεστε,  ώστε να μπορεί ο Ιεχωβά να τους χρησιμοποιεί  για να σας φροντίζει.

Ο Ιεχωβά λοιπόν δεν ξεχνάει τα έργα σας και την αγάπη σας  με το να σας διαβεβαιώνει για την επιδοκιμασία του,  με το να γίνεται ο Προστάτης σας και ο Προμηθευτής σας  και με πολλούς άλλους τρόπους.

Το τρίτο μας ερώτημα ήταν  πώς ωφελείστε εσείς  —πώς ωφελούμαστε όλοι—  από το γεγονός ότι ο Ιεχωβά θυμάται;

Όσα έχουμε πει μέχρι στιγμής  τα έχετε ακούσει πολλές φορές.

Δεν είπαμε κάτι καινούριο.

Ωστόσο, υπάρχουν φορές  που θα θέλαμε να μας μιλήσει απευθείας ο Ιεχωβά  και να μας πει: “Σε βλέπω.

Βλέπω τα έργα σου.

Βλέπω την αγάπη σου,  και δεν θα σε ξεχάσω”.

Τι μπορούμε να κάνουμε σε τέτοιες στιγμές;

Πρέπει να εντυπωθούν  τα λόγια του Θεού στο μυαλό και στην καρδιά μας  ώστε να μας επηρεάζουν.

Πώς το καταφέρνουμε αυτό;

Με το να επιτρέπουμε στα όσα διαβάζουμε στην Αγία Γραφή  να μας επηρεάζουν βαθιά.

Καθώς λοιπόν στοχαζόμαστε αυτό που διαβάζουμε,  μπορούμε να ρωτάμε τον εαυτό μας:

“Πιστεύω πραγματικά αυτό που μόλις διάβασα;

Γιατί είμαι σίγουρος ότι αυτά τα Βιβλικά παραδείγματα  δεν είναι εξαιρέσεις,  αλλά είναι ο τρόπος με τον οποίο ενεργεί πάντα  ο Ιεχωβά με τους οσίους του;

Δεν το έχω δει,  δεν το έχω ζήσει και εγώ προσωπικά αυτό;

Και δεν έχω δει ότι υπάρχουν πολλοί καλοί λόγοι  για να πιστεύω ότι ο Ιεχωβά μέσω των Γραφών  μιλάει σε εμένα προσωπικά;”

Ο στοχασμός γύρω από αυτά τα ερωτήματα  θα μας βοηθάει να αντιλαμβανόμαστε  ότι έτσι νιώθει ο Ιεχωβά  και για εμάς προσωπικά.

Και στη συνέχεια, αυτό θα μας βοηθάει  να εναρμονίζουμε τη σκέψη μας  με τον τρόπο σκέψης του Θεού.  Έτσι λοιπόν,  η χήρα από τα Σαρεπτά μάς υπενθύμισε  τους πολλούς τρόπους με τους οποίους θυμάται ο Ιεχωβά  τις χήρες  και την αγάπη τους  και τα καλά τους έργα.  Αγαπητές αδελφές,  σας παρακαλούμε να συνεχίσετε να βλέπετε τον Ιεχωβά  ως τον Προμηθευτή σας,  ως τον Προστάτη σας  και ως εκείνον  που σας διαβεβαιώνει προσωπικά για την αγάπη του.  Ίσως νιώθετε εγκαταλειμμένοι,  αλλά δεν είστε ποτέ μόνοι.

Ο Ιεχωβά σάς βλέπει και σας αγαπάει.

Η ζωή μπορεί να είναι δύσκολη χωρίς να έχουμε φταίξει,  αλλά κάποιες φορές είναι δύσκολη εξαιτίας δικών μας λαθών.

Τι μπορούμε να κάνουμε για αυτό;

Ας δούμε πώς τα κατάφερε μια πιστή γυναίκα, η Μαριάμ.

Η διαπαιδαγώγηση μπορεί να είναι επώδυνη.

Χρειάζεται πίστη για να εκτιμήσουμε την αξία της.

Μωυσή!

Μαριάμ!

Πόσο χαίρομαι που σε βλέπω!

Μου έλειψες!

Ήρθε η ώρα.

Ψάλλετε στον Γιαχ  γιατί εξυψώθηκε υπέρτατα.

Το άλογο και τον αναβάτη του ...  Ιεχωβά,

Υπέρτατε και Ύψιστε.

Σε παρακαλώ, μη με απορρίψεις.

Γεια σου, Μαριάμ!

Γεια σου.

Χαίρομαι που σε βλέπω!

Όλοι στο στρατόπεδο του Ισραήλ ήξεραν τη Μαριάμ.

Ήταν πολύ δεμένη με τα αδέλφια της,  τον Μωυσή  και τον Ααρών.

Την περίοδο της δουλείας στην Αίγυπτο  και έπειτα, κατά την Έξοδο,  ο λαός είχε αναπτύξει μεγάλο σεβασμό και αγάπη για αυτήν.

Α!

Τι είναι αυτό;

Γύρισε η Σεπφώρα!

Σεπφώρα!  –Καλώς ήρθες. –Σας ευχαριστώ.

Γεια σου, Σεπφώρα.  –Σεπφώρα! –Μαριάμ.

Καλώς ήρθες.  –Ααρών. –Σεπφώρα, καλώς ήρθες.

Τι ωραία που γύρισες!

Ίσως στην αρχή η Μαριάμ να χάρηκε που γύρισε η Σεπφώρα.

Πώς τα πάει η Σεπφώρα, προσαρμόστηκε;

Εμμμμ...

Όλοι φαίνονται ενθουσιασμένοι.

Δεν συμφωνείς;

Φαίνεται όμως ότι με τον καιρό  αναπτύχθηκε μέσα της υπερηφάνεια.

Ίσως ένιωθε να απειλείται, ...

Σε ευχαριστώ, Σεπφώρα.  ... ίσως σκεφτόταν ότι η Σεπφώρα  θα έπαιρνε τη θέση της  ως η πιο εξέχουσα γυναίκα του έθνους.

Όπως και να έχει,  η Μαριάμ και ο Ααρών άρχισαν να μιλάνε αρνητικά.

Μα είναι Χουσίτισσα.

Ναι, αλλά είναι σύζυγός του.  Ναι,  αλλά δεν είναι μία από εμάς.

Δεν ξέρεις τι επιρροή έχει πάνω του.  Στην αρχή,  μιλούσαν αρνητικά μόνο για τη Σεπφώρα,  αλλά πολύ γρήγορα  άρχισαν να παραπονιούνται και για τον ίδιο τον Μωυσή.

Άκου!

Ο λαός χρειάζεται ηγεσία,  και εμπιστεύονται εμάς.  Μαριάμ,  ο Ιεχωβά είναι ο ηγέτης του λαού.

Δεν ακούς τι σου λέω.

Μαριάμ!

Περίμενε!

Υποφέρουμε εδώ πέρα.

Ίσως έχει δίκιο.

Κάποιοι αμφισβητούν τον αδελφό μου.

Κάτι πρέπει να γίνει.

Λέει ότι τον επηρεάζει η Χουσίτισσα γυναίκα του.

Δεν καταλαβαίνω τι κάνει ο Μωυσής.

Κουράστηκα πια.

Είναι ακόμα μαζί μας ο Ιεχωβά;  Υποφέραμε στην Αίγυπτο,  τώρα υποφέρουμε και εδώ.

Η Μαριάμ ανησυχεί.

Ίσως υπάρχει και άλλη λύση.

Η Μαριάμ λέει να μην την εμπιστευόμαστε.

Δεν μας καταλαβαίνει.

Έχει ακόμα ο Μωυσής τα προσόντα να ηγείται του έθνους;

Ξέρει τι κάνει ο Μωυσής;

Ίσως ο Ιεχωβά θέλει να κάνουμε εμείς κάτι.

Γιατί πρέπει να ακούμε τον Μωυσή;

Σίγουρα και άλλοι νιώθουν έτσι.

Καλύτερα να μέναμε στην Αίγυπτο.

Κάτι πρέπει να κάνουμε.

Υποφέρουμε εδώ.

Δεν καταλαβαίνω τι κάνει ο Μωυσής.  ... ανησυχώ πολύ ...  –Ίσως έχει δίκιο. –Γιατί πρέπει να ακούμε τον Μωυσή;

Είναι ακόμα μαζί μας ο Ιεχωβά;

Να γυρίσουμε πίσω.

Ίσως ο Ιεχωβά θέλει να κάνουμε εμείς κάτι.

Έχει γίνει σούσουρο στο στρατόπεδο.  –Έπρεπε να είχαμε μείνει. –... δεν αντέχω άλλο ...  ... κάτι πρέπει να γίνει ...

Μόνο τον Μωυσή χρησιμοποίησε ο Ιεχωβά για να μιλήσει;

Δεν χρησιμοποίησε και εμάς;  Βγείτε έξω,  εσείς οι τρεις,  και πηγαίνετε στη σκηνή της συνάντησης.

Ακούστε τα λόγια μου, παρακαλώ.

Δεν συμβαίνει το ίδιο με τον υπηρέτη μου τον Μωυσή!

Πρόσωπο με πρόσωπο του μιλώ,  και την όψη του Ιεχωβά βλέπει.

Γιατί λοιπόν  δεν φοβηθήκατε να μιλήσετε εναντίον του υπηρέτη μου,  εναντίον του Μωυσή;

Σε ικετεύω, κύριέ μου!  Σε παρακαλώ,  μη μας καταλογίσεις αυτή την αμαρτία!

Αυτό που κάναμε ήταν ανοησία.

Σε παρακαλώ,  μην την αφήσεις έτσι,  σαν το παιδί που γεννιέται νεκρό!  Θεέ,  σε παρακαλώ,  γιάτρεψέ την!

Σε παρακαλώ!

Ας μπει σε καραντίνα εφτά ημέρες,  έπειτα ας της επιτραπεί να γυρίσει.  Ιεχωβά,  εσύ είσαι ο Ύψιστος.

Επέλεξες τον Μωυσή να ηγείται του λαού σου και εγώ,  εγώ δεν τον σεβάστηκα. Ούτε εσένα  —Σε παρακαλώ, σε παρακαλώ, συγχώρησέ με.

Η Μαριάμ έκανε λάθη,  αλλά αυτά δεν την καθόρισαν.

Να πάω να φωνάξω μια γυναίκα που θηλάζει,  μια Εβραία, για να σου θηλάσει το παιδί;

Ήρθε η ώρα.

Ο Ιεχωβά θα σε ευλογήσει και τον Ααρών.

Ο Ιεχωβά διαπαιδαγωγεί εκείνους που αγαπάει.

Η Μαριάμ δέχτηκε τη διαπαιδαγώγηση με πίστη.

Ξανακέρδισε την εύνοια του Θεού  και συνέχισε να υπηρετεί πιστά επί δεκαετίες.

Μαριάμ, πόσο χαίρομαι που σε βλέπω.  Αιώνες αργότερα,  ο Ιεχωβά στοργικά τίμησε τη Μαριάμ  για την πιστή της υπηρεσία.

Μέσω του προφήτη του του Μιχαία,  υπενθύμισε στον λαό Του:  «Από τον τόπο της δουλείας σε απολύτρωσα·  έστειλα μπροστά από εσένα  τον Μωυσή,  τον Ααρών  και τη Μαριάμ».

Η Μαριάμ αξιοποίησε ταπεινά τη διαπαιδαγώγηση  για να έρθει πιο κοντά στον Θεό.

Αν έχετε κάνει ένα σοβαρό λάθος,  μη νιώθετε ότι είστε χαμένη υπόθεση.

Ο Ιεχωβά δεν σας βλέπει έτσι.

Η αδικία έχει αυξηθεί ραγδαία.

Πώς νιώθετε όταν πέφτετε και εσείς θύμα αδικίας;

Δύο νεαροί θα μας πουν  πώς υπερνίκησαν την ανισότητα.

Γιατί στην αρχή ήθελες να αγωνιστείς για την ισότητα;

Παλιά, στη Νότια Αφρική ο νόμος επέβαλλε τον ρατσισμό.

Αλλά το ότι άλλαξε ο νόμος δεν σήμαινε πως άλλαξε  και ό,τι ήταν βαθιά ριζωμένο στην καρδιά  και στη διάνοια των ανθρώπων.

Πρόσεξα ότι οι άνθρωποι έχουν ακόμα προκαταλήψεις,  έχουν τις δικές τους απόψεις  για το πώς πρέπει να μοιάζω,  να μιλάω,  πού πρέπει να μένω.

Ένιωθα ότι δεν με αποδέχονται.

Κατάλαβα ότι οι άνθρωποι δεν είχαν πάντοτε όσα χρειάζονταν.

Για παράδειγμα, ζούσαν σε άσχημες συνθήκες.

Κάποιοι είχαν νερό και κάποιοι δεν είχαν.

Ήθελα να κάνω κάτι για αυτούς.

Κάποια στιγμή, εμφανίστηκαν μερικά πολιτικά κόμματα  που έλεγαν ότι μπορούσαν να φέρουν την αλλαγή.

Αν και δεν το παραδεχόμουν,  στην καρδιά μου λίγο λίγο άρχισα να τα υποστηρίζω.

Οι διαδηλώσεις έχουν μεγάλη δύναμη.

Ενώνονται μαζί άτομα με διαφορετικό χρώμα,  πολιτισμό  —αγόρια, κορίτσια—  και αγωνίζονται για την ισότητα.

Είναι όλα τόσο έντονα και σε παρασέρνουν.

Ήθελα να συμμετέχω και εγώ στην προσπάθεια για αλλαγή.

Τι αλλαγές παρατήρησες πάνω σου;

Εξαιτίας της πανδημίας COVID-19,  δεν μπορούσα να βγαίνω από το σπίτι όπως παλιά.

Κάτι που έκανα εκείνη την περίοδο ήταν να βλέπω τηλεόραση.

Και εκεί άρχισα να παρατηρώ πράγματα που έβλεπα όσο κήρυττα  —το πώς φέρονται στη χώρα μας οι άνθρωποι  στις γυναίκες, στα παιδιά,  στους ηλικιωμένους και στους μετανάστες.

Ήθελα λοιπόν να κάνω κάτι.

Έκανε και το σχολείο μου μια διαδήλωση.

Ήξερα ότι δεν μπορούσα να πάρω μέρος  επειδή είμαι Μάρτυρας του Ιεχωβά,  και αυτό μου έφερνε ένταση.

Και ένιωθα άσχημα που δεν συμμετείχα,  που καθόμουν με σταυρωμένα τα χέρια.

Έμοιαζε σαν να μη με ενδιαφέρει,  και δεν ήθελα κανείς να το σκεφτεί αυτό για εμένα.

Οι γονείς μου πρόσεξαν  ότι άρχισαν να με απασχολούν πάρα πολύ όσα έβλεπα.

Μερικές φορές μάλιστα, αναρωτιόμουν  πώς είναι δυνατόν να τα περνάνε όλα αυτά οι άνθρωποι.

Οι γονείς μου με βοήθησαν με πολλούς τρόπους  —με ύλη από το JW Broadcasting®  και με την οικογενειακή λατρεία.

Η συνέλευση του 2019  «Η Αγάπη Ποτέ Δεν Χάνεται»!  ήταν η αγαπημένη μου.

Η ομιλία που μου έκανε τη μεγαλύτερη εντύπωση  ήταν αυτή που μιλούσε για το πώς η αγάπη  «πιστεύει τα πάντα».

Αν αγαπάμε τους αδελφούς και τις αδελφές μας,  θα πιστεύουμε ότι έχουν καλές προθέσεις απέναντι σε όλους.

Κατάλαβα ότι έπρεπε να σταματήσω να σκέφτομαι αρνητικά  και καχύποπτα  και τώρα απολαμβάνω υπέροχες φιλίες  με ανθρώπους που είναι διαφορετικοί από εμένα.

Χαίρομαι τόσο πολύ που μπορώ να δείχνω και να παίρνω  τη γνήσια αγάπη που έχει ο λαός του Ιεχωβά!  Θυμήθηκα το εδάφιο Ιερεμίας 10:23 που λέει:

“Δεν ανήκει στον άνθρωπο το να κατευθύνει το βήμα του”.

Αυτό το εδάφιο με έκανε να συνειδητοποιήσω  ότι οι άνθρωποι δεν μπορούν να τα καταφέρουν μόνοι τους.

Δεν τα κατάφεραν στο παρελθόν,  και ακόμα και τώρα βλέπω ότι δεν μπορούν να φέρουν τη λύση.  Αν τους υποστήριζα,  είτε πηγαίνοντας σε διαδηλώσεις είτε στα κοινωνικά δίκτυα,  θα ήταν σαν να βάφω ένα πλοίο που βουλιάζει.

Αυτός ο κόσμος βουλιάζει.

Και δεν έχει κανένα νόημα να τον υποστηρίζω.

Πώς νικάς την αδικία σήμερα;

Δεν νιώθω πια ότι κάθομαι με σταυρωμένα τα χέρια  ή ότι δεν συμμετέχω.

Αντί να νιώθω ένταση και ότι δεν αλλάζει τίποτα,  μπορώ να βοηθάω τους άλλους  δίνοντάς τους από τη Γραφή ελπίδα για το μέλλον.

Τώρα δεν ασχολούμαι υπερβολικά με ειδήσεις  για όλες αυτές τις αδικίες που περνούν οι άνθρωποι.

Αλλά ως εθελοντής που κηρύττει ολοχρόνια  βοηθάω ανθρώπους να γνωρίσουν τον Ιεχωβά,  να μάθουν την αλήθεια  και να μάθουν τι θα κάνει ο Ιεχωβά για εκείνους στο μέλλον.

Στη Γραφική μου μελέτη με τον μπαμπά μου,  μελετήσαμε τις προφητείες και την εκπλήρωσή τους.

Είδα λοιπόν πως οτιδήποτε έχει υποσχεθεί ο Ιεχωβά  το έχει εκπληρώσει 100 τοις εκατό μέχρι τώρα.

Άρα οτιδήποτε έχει υποσχεθεί για το μέλλον  θα το εκπληρώσει και αυτό.

Οι υπηρέτες του Ιεχωβά δείχνουν αγάπη,  υποστηρίζουν ένας τον άλλον σε δύσκολους καιρούς  ακόμη και αν μιλούν διαφορετική γλώσσα,  αν προέρχονται από άλλα μέρη ή διαφορετικές χώρες.

Και αυτό με πείθει ότι στο μέλλον,  υπό τη διακυβέρνηση της Βασιλείας του Θεού,  όλοι οι άνθρωποι θα δείχνουν αυτή την αγάπη.

Όταν βλέπουμε την αδικία, θέλουμε να βοηθήσουμε.

Δεν είμαστε ρομπότ που δεν έχουν αισθήματα.

Σαν την Έμα και τον Αλγουάντε  χρησιμοποιούμε τις δυνάμεις μας  για να βοηθήσουμε τους ανθρώπους  να αποκτήσουν αιώνια παρηγοριά.

Στο πρόγραμμα αυτού του μήνα,  είδαμε πώς να δεχόμαστε ταπεινά τη διαπαιδαγώγηση,  πώς να καταπολεμούμε την αδικία  με πράξεις αγάπης που έχουν διαρκή οφέλη  και πώς μπορούμε με τη βοήθεια του Ιεχωβά  να σκαρφαλώνουμε σε τείχη  που έρχονται απρόσμενα στη ζωή μας.

Το μουσικό μας βίντεο συνοψίζει υπέροχα  πολλά από τα σημεία που αναφέραμε.  Ιεχωβά,  πια δεν μπορώ  τις έγνοιες μου  να κουβαλώ.

Αφήνομαι  στα χέρια σου, βοήθα με εσύ  και δεν θα χαθώ.  Σου ζητώ,  δώσ’ μου το πνεύμα σου να ζω.  Όσο με κρατάς,  να πετώ μπορώ  στον ουρανό  ψηλά κι εγώ  μ’ ανοιχτά φτερά  σαν αετός,  ψηλά με σηκώνεις εσύ ξανά.

Εσύ με σηκώνεις ξανά.

Με οδηγείς  εσύ, Θεέ,

Να σκέφτομαι  όσους πονούν, να ’μαι ’κεί.

Σ’ αισθάνονται  και ηρεμούν, σ’ ευγνωμονούν, Θεέ,  που δεν τους ξεχνάς.  Σου ζητώ,  δώσ’ μου το πνεύμα σου να ζω.  Όσο με κρατάς,  να πετώ μπορώ  στον ουρανό ψηλά κι εγώ  μ’ ανοιχτά φτερά σαν αετός,  ψηλά με σηκώνεις  εσύ ξανά.

Εσύ με σηκώνεις ξανά.  Όσο με κρατάς,  να πετώ μπορώ στον ουρανό ψηλά κι εγώ  μ’ ανοιχτά φτερά σαν αετός,  ψηλά με σηκώνεις εσύ ξανά.

Εσύ με σηκώνεις ξανά.

Εσύ με σηκώνεις ξανά.

Εσύ με σηκώνεις ξανά.

Για το καθιερωμένο μας ταξίδι,  αυτόν τον μήνα θα επισκεφτούμε τον Καναδά.

Εκεί υπάρχουν χιονοσκέπαστα βουνά,  πεντακάθαρες λίμνες γλυκού νερού  και απέραντα λιβάδια.

Τουρίστες από όλο τον κόσμο ταξιδεύουν στον Καναδά  για να δουν τις άλκες,  τις μαύρες αρκούδες  και τα καριμπού.

Εδώ επίσης συναντάμε  και τα περισσότερα από τα απολιθώματα δεινοσαύρων  που υπάρχουν στον κόσμο.

Και τι ταξίδι θα ήταν αν δεν δοκιμάζαμε τα τοπικά φαγητά!

Μπορείτε να απολαύσετε πουτίν  —τηγανητές πατάτες περιχυμένες με ζωμό κρέατος  και μπουκιές τυριού—  ή γλυκά από σιρόπι σφενδάμου.

Ένα χαρακτηριστικό του Καναδά  είναι ότι διαθέτει τη μεγαλύτερη ακτογραμμή στον κόσμο,  όπου οι Καναδοί αδελφοί μας  κηρύττουν επί πάρα πολλές δεκαετίες.  Το 1930, χρησιμοποίησαν ένα σκάφος το <i>Charmian</i>  που ήταν εξοπλισμένο με δυνατό ηχητικό σύστημα  για να αναπαράγουν Βιβλικές ομιλίες ενώ έπλεαν στο νερό.

Και τη δεκαετία του 1940,  το σκάφος <i>Kingdom 1</i> πηγαινόφερνε διακόνους  στις ακτές του Νιουφάουντλαντ και του Λαμπραντόρ.

Και ακριβώς τον ίδιο ζήλο  δείχνουν μέχρι σήμερα οι αδελφοί μας  στις αλιευτικές πόλεις του Νιουφάουντλαντ,  στους φάρους της Νέας Σκωτίας  και στα λιμάνια της Βρετανικής Κολομβίας.  Και το 2023,  ο Καναδάς σημείωσε ανώτατο αριθμό  σε τακτικούς σκαπανείς και ευαγγελιζομένους.

Η εκκλησία Κάσα Λόμα στο Οντάριο  θέλει να στείλει την αγάπη και τους χαιρετισμούς της  στην παγκόσμια αδελφότητα.

Παρακολουθήσατε το JW Broadcasting  από τα Παγκόσμια Κεντρικά Γραφεία των Μαρτύρων του Ιεχωβά.