Καθημερινή Εξέταση των Γραφών Τετάρτη 24 Ιουλίου 2024

 Τετάρτη 24 Ιουλίου

Οι αόρατες ιδιότητές του . . . γίνονται αντιληπτές μέσω των πραγμάτων που έχουν φτιαχτεί.​—Ρωμ. 1:20.

Από όλες τις συζητήσεις που έκανε ο Ιώβ στη διάρκεια της ζωής του, μία ξεχώριζε ιδιαίτερα​—η συζήτηση που έκανε με τον Ιεχωβά Θεό. Για να ενισχύσει την πεποίθηση του Ιώβ στη σοφία του και στην ικανότητά του να φροντίζει τους υπηρέτες του, ο Ιεχωβά έστρεψε την προσοχή σε κάποια εντυπωσιακά χαρακτηριστικά της φύσης. Λόγου χάρη, υπενθύμισε στον Ιώβ ότι εκείνος προμηθεύει τα αναγκαία στα ζώα, άρα ήταν σε θέση να φροντίσει και τον Ιώβ. (Ιώβ 38:39-41· 39:1, 5, 13-16) Μέσω κάποιων παραδειγμάτων από τη δημιουργία, ο Ιώβ έμαθε πολλά για τις ιδιότητες του Θεού του. Μπορούμε και εμείς να μάθουμε περισσότερα για τον Θεό μας παρατηρώντας τα δημιουργικά του έργα. Ωστόσο, αυτό ίσως δεν είναι πάντα εύκολο. Αν ζούμε σε πόλη, ίσως δεν βλέπουμε και πολύ τη φύση στην καθημερινή μας ζωή. Ακόμα και αν ζούμε κοντά στη φύση, ίσως νιώθουμε ότι δεν έχουμε αρκετό χρόνο για να την περιεργαστούμε, αλλά αξίζει να αφιερώνουμε χρόνο και να καταβάλλουμε προσπάθεια για να παρατηρούμε τη δημιουργία. w23.03 σ. 15 ¶1, 2

All content is property of
Watch Tower Bible and Tract Society of Pennsylvania.

https://drive.google.com/file/d/1Sc67lUW4zRpkHbwbryXx1fc2tYroUxc7/view?usp=sharing

Καθημερινή Εξέταση των Γραφών Τρίτη 23 Ιουλίου 2024

 Τρίτη 23 Ιουλίου

Αυτοί . . . προτίμησαν να πεθάνουν παρά να υπηρετήσουν ή να λατρέψουν οποιονδήποτε θεό εκτός από τον Θεό τους.​—Δαν. 3:28.

Πολλοί αληθινοί Χριστιανοί έχουν διακινδυνεύσει την ελευθερία τους, ακόμα και τη ζωή τους, από αγάπη για τον Ιεχωβά ως τον Υπέρτατο Κυρίαρχό τους. Αυτοί είναι τηρητές ακεραιότητας, εξίσου αποφασισμένοι με τους τρεις Εβραίους οι οποίοι σώθηκαν από το πύρινο καμίνι επειδή έμειναν πιστοί στον Υπέρτατο. Ο ψαλμωδός Δαβίδ έγραψε για τη σπουδαιότητα της διακράτησης ακεραιότητας: «Ο Ιεχωβά θα βγάλει δικαστική απόφαση για τους λαούς. Κρίνε με, Ιεχωβά, ανάλογα με τη δικαιοσύνη μου και ανάλογα με την ακεραιότητά μου». (Ψαλμ. 7:8) Και πάλι, ο Δαβίδ έγραψε: «Η ακεραιότητα και η ευθύτητα ας με διαφυλάττουν». (Ψαλμ. 25:21) Ο καλύτερος τρόπος ζωής είναι να παραμένουμε πιστοί στον Ιεχωβά διατηρώντας την οσιότητά μας σε εκείνον! Τότε θα νιώθουμε όπως ο ψαλμωδός, ο οποίος έγραψε: «Ευτυχισμένοι είναι όσοι κρατούν ακεραιότητα . . . , όσοι περπατούν σύμφωνα με τον νόμο του Ιεχωβά».​—Ψαλμ. 119:1, υποσ. w22.10 σ. 17 ¶18, 19

All content is property of
Watch Tower Bible and Tract Society of Pennsylvania.

https://drive.google.com/file/d/1PNbXeoGShxmBrZ0xBNF2jHHLr82dMMPE/view?usp=sharing

Καθημερινή Εξέταση των Γραφών Δευτέρα 22 Ιουλίου 2024

 Δευτέρα 22 Ιουλίου

Σε εσένα εμπιστεύομαι, Ιεχωβά.​—Ψαλμ. 31:14.

Ο Ιεχωβά μάς προσκαλεί να τον πλησιάσουμε. (Ιακ. 4:8) Θέλει να είναι ο Θεός μας, ο Πατέρας μας και ο Φίλος μας. Απαντάει στις προσευχές μας και μας βοηθάει σε δύσκολους καιρούς. Χρησιμοποιεί δε την οργάνωσή του για να μας διδάσκει και να μας προστατεύει. Μπορούμε να τον πλησιάσουμε προσευχόμενοι σε αυτόν και διαβάζοντας τον Λόγο του με στοχασμό. Καθώς το κάνουμε αυτό, γεμίζουμε από αγάπη και εκτίμηση για εκείνον. Υποκινούμαστε να του δίνουμε την υπακοή και τον αίνο που τόσο πολύ του αξίζει. (Αποκ. 4:11) Όσο περισσότερο γνωρίζουμε τον Ιεχωβά, τόσο μεγαλύτερη εμπιστοσύνη θα έχουμε σε εκείνον και στην οργάνωση που μας έχει δώσει για να μας βοηθάει. Ο Διάβολος όμως λίγο λίγο προσπαθεί να υπονομεύσει την εμπιστοσύνη μας στον Ιεχωβά και στην οργάνωσή του. Αλλά εμείς μπορούμε να αντισταθούμε. Αν η πίστη μας είναι ισχυρή και η εμπιστοσύνη μας στον Ιεχωβά είναι ακλόνητη, δεν πρόκειται να εγκαταλείψουμε τον Θεό μας και την οργάνωσή του.​—Ψαλμ. 31:13, 14. w22.11 σ. 14 ¶1-3

All content is property of
Watch Tower Bible and Tract Society of Pennsylvania.

https://drive.google.com/file/d/1D9vvvdou2G8EVqtVNlfd2OCyHCuPSxvh/view?usp=sharing

Πνευματικά πετράδια ΨΑΛΜΟΙ 66-68

 

https://drive.google.com/file/d/1O2T3FW3ovCepXUCNV_a0ruc33yOlPLvk/view?usp=sharing

Μπαλτασάρ Πέρλα: Ο Ιεχωβά Κρατάει Ενήμερο τον Λαό Του (Δαν. 2:28)

 

 

https://www.jw.org/finder?locale=el&lank=pub-jwbvod24_30_VIDEO&docid=1011214&applanguage=G

Το εδάφιό μας για σήμερα  μας δίνει ακόμα έναν λόγο  να αινούμε τον ουράνιο Πατέρα μας, τον Ιεχωβά,  επειδή ο Ιεχωβά μάς κρατάει καλά ενήμερους,  ιδίως σε σχέση με το τι να περιμένουμε στο μέλλον.

Τι υπέροχη ευλογία είναι αυτή!

Μάλιστα, ο Ιεχωβά δεν αποκαλύπτει απλώς το μέλλον  αλλά το πραγματοποιεί κιόλας.

Προσέξτε τι αναφέρεται στο Ησαΐας 44:26  —Ησαΐας 44:26:  «Εκείνος που κάνει να βγει αληθινόςο λόγος του υπηρέτη του  και επαληθεύει πλήρως τις προβλέψειςτων αγγελιοφόρων του».

Τι τεράστια ευλογία από τον Ιεχωβά!

Καθώς αναλύουμε την ερμηνεία του Δανιήλ για την εικόνα,  βλέπουμε ότι στην ερμηνεία του αναφέρονται συγκεκριμένα  παγκόσμια βασίλεια που όντως ανήλθαν στην παγκόσμια σκηνή.

Αυτά τα βασίλεια πράγματι υπήρξαν.

Βλέπουμε λοιπόν το χρυσό κεφάλι, τη Βαβυλώνα,  στο εδάφιο 38 του κεφαλαίου 2.

Κατόπιν, το δεύτερο βασίλειο,  το στήθος και οι βραχίονες από ασήμι—η Μηδοπερσία.

Στο ίδιο εδάφιο (39), το τρίτο βασίλειο,  η κοιλιά και οι μηροί από χαλκό—η Ελλάδα.

Στο εδάφιο 40, το τέταρτο βασίλειο,  τα πόδια από σίδερο—η Ρώμη.

Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι αυτά τα βασίλεια  όντως υπήρξαν.

Παρατηρούμε όμως ότι δεν γίνεται αναφορά  σε πέμπτο βασίλειο.

Πώς ξέρουμε λοιπόν ότι τα πόδια αντιπροσωπεύουν  μια άλλη παγκόσμια δύναμη;

Γιατί λέμε ότι τα πόδια αντιπροσωπεύουν  την Αγγλοαμερικανική Παγκόσμια Δύναμη;

Ας αναλύσουμε μερικά Γραφικά σημείαπου θα μας βοηθήσουν.

Παρατηρούμε ότι η περιγραφή για τα πόδια  αφήνει να εννοηθεί ότι  η δύναμη που αντιπροσωπεύεται από τα πόδια  θα αναδυόταν από τη Ρώμη.

Δεν θα κατακτούσε τη Ρώμη,  όπως συνέβη με τα βασίλεια που αναφέρθηκαν προηγουμένως,  επειδή στην εικόνα ο Δανιήλ βλέπει το ίδιο μέταλλο,  το σίδερο στις κνήμες,  να φτάνει μέχρι κάτω  στα πόδια και στα δάχτυλα των ποδιών.

Μπορούμε λοιπόν να πούμε  ότι αυτό το τέταρτο βασίλειο στο 2ο κεφάλαιο του Δανιήλ  αντιπροσωπεύει δύο παγκόσμιες δυνάμεις.

Σε σχέση με αυτό,  το έβδομο κεφάλαιο του Δανιήλ  μάς δίνει μια πολύ ενδιαφέρουσα, μια βασική λεπτομέρεια.

Στην προφητεία του Δανιήλ στο κεφάλαιο 7,  ο Δανιήλ αναφέρεται στα ίδια τέσσερα βασίλεια  που είχε αναφέρει στο κεφάλαιο 2,  αλλά τώρα τα περιγράφει ως θηρία.

Και η περιγραφή του τέταρτου θηρίου  ταιριάζει με όσα διαβάζουμε στο δεύτερο κεφάλαιο του Δανιήλ  για το τέταρτο βασίλειο.

Αλλά το έβδομο κεφάλαιο του Δανιήλ  αποκαλύπτει ένα βασικό στοιχείο  για το συγκεκριμένο θηρίο (το τέταρτο, που είναι η Ρώμη).  Ας το διαβάσουμε μαζί από το Δανιήλ 7:8:  «Ενώ παρατηρούσα τα κέρατα [τα κέρατα του θηρίου],  ένα άλλο μικρό κέρατο ανέβηκε ανάμεσά τους,  και τρία από τα πρώτα κέρατα ξεριζώθηκαν από μπροστά του».

Παρατηρούμε λοιπόν ότι ένα ιδιαίτερο κέρατο  ξεφυτρώνει από αυτό το θηρίο, τη Ρώμη.

Και αυτό το κέρατο εξαλείφει τρία άλλα κέρατα.

Η ιστορία καταδεικνύει ότι κάποια στιγμή  η Βρετανία έγινε μέρος της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.

Και αργότερα, στα τέλη του δέκατου όγδοου αιώνα,  η Βρετανία, που παλιά ανήκε στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία,  άρχισε να αποκτά εξοχότητα.

Και έτσι το μικρό κέρατο, η Βρετανία,  εξάλειψε τρία άλλα κέρατα  —τη Γαλλία, την Ισπανία και την Ολλανδία.

Ως το 1870,  η Βρετανία είχε γίνει η μεγαλύτερη αυτοκρατορία στη γη  και είχε την πιο ισχυρή στρατιωτική δύναμη,  οπότε ήταν όντως μια αυτοκρατορία.

Κατόπιν όμως, αυτό το συμβολικό κέρατο,  η Βρετανική Αυτοκρατορία,  εξελίχθηκε στην Αγγλοαμερικανική Παγκόσμια Δύναμη  όταν η Βρετανία και οι Ηνωμένες Πολιτείες  σύναψαν μια ιδιαίτερη συμμαχία στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Υπάρχει και κάτι άλλο.

Το εδάφιο Αποκάλυψη 17:10  δείχνει ότι, μετά τη Ρώμη,  θα εμφανιζόταν μια άλλη παγκόσμια δύναμη  —ένα ακόμα από τα εφτά κεφάλια.

Και ένας ακόμη λόγος  που το τέταρτο βασίλειο στο δεύτερο κεφάλαιο του Δανιήλ  δεν αντιπροσωπεύει μόνο τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία  φαίνεται στα λόγια του σημερινού μας εδαφίου,  στο Δανιήλ 2:28,  όπου ο Δανιήλ  (στην ερμηνεία που αποκάλυψε στον Ναβουχοδονόσορα)  ανέφερε τι επρόκειτο να συμβεί  «στο τελικό διάστημα των ημερών».

Και η Αγγλοαμερικανική Δύναμη ήρθε σε ύπαρξη  «στο τελικό διάστημα των ημερών».

Αυτό που ξεχωρίζει την Αγγλοαμερικανική Δύναμη  από τα προηγούμενα βασίλειατου δεύτερου κεφαλαίου του Δανιήλ  είναι η μείξη πηλού με σίδερο.

Άρα, η Αγγλοαμερικανική Δύναμη θα ήταν πιο ανίσχυρη  από τη δύναμη από την οποία αναδύθηκε, τη Ρώμη.  Το ερώτημα όμως είναι:

Τι σημαίνουν όλα αυτά για εμάς;  Ο Δανιήλ είπε στον Ναβουχοδονόσορα:

“Η ερμηνεία είναι αξιόπιστη”.

Δεν πρόκειται για μια απλή ιστορία.

Γνωρίζουμε ότι η ερμηνεία είναι ακριβής.

Γνωρίζουμε ότι υπήρξε Βαβυλωνιακή Αυτοκρατορία,  υπήρξε Μηδοπερσική Αυτοκρατορία,  υπήρξε Ελληνική Αυτοκρατορία, Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία,  και υπάρχει Αγγλοαμερικανική παγκόσμια δύναμη.

Ήταν πραγματικές δυνάμεις—κυβερνήσεις.

Η ιστορία λοιπόν επιβεβαιώνει την ακρίβεια  της περιγραφής του Δανιήλ στο δεύτερο κεφάλαιο  και τη σειρά διαδοχής στην παγκόσμια σκηνή.  Το ερώτημα όμως είναι:

Ξέρουμε ότι αυτές οι δυνάμεις ήταν πραγματικές,  αλλά είμαστε βέβαιοι ότι και η πέτρα,  η Βασιλεία του Θεού, η κυβέρνηση του Θεού,  είναι πραγματική;

Το πιστεύουμε όντως αυτό;

Είμαστε βέβαιοι ότι η πέτραθα καταστρέψει όλα τα άλλα βασίλεια;

Και αν ναι, υποστηρίζουμε τη Βασιλεία του Θεού;

Εφόσον το μεγαλύτερο τμήματης προφητείας του Δανιήλ έχει εκπληρωθεί,  είναι σίγουρο ότι και το υπόλοιπο τμήμα της  θα εκπληρωθεί σύντομα.

Η πέτρα καταφθάνει.

Θα χτυπήσει τα πόδια.

Είναι απλώς θέμα χρόνου.

Αλλά ας σκεφτούμε και κάτι άλλο  καθώς εξετάζουμε αυτές τις πληροφορίες.

Χρειαζόταν πολύ θάρρος για να πει ο Δανιήλ  στον Ναβουχοδονόσορα:

“Το βασίλειό σου θα κατακτηθεί. Θα καταστραφεί”.

Δεν ήταν καθόλου εύκολο.

Ο Δανιήλ δεν ήξερε πώς θα αντιδρούσε ο Ναβουχοδονόσορ,  επειδή εκείνος ήταν ήδη κακόκεφος  όταν άκουσε την ερμηνεία του ονείρου του.

Θα σκότωνε όλους τους σοφούς, ανάμεσά τους και τον Δανιήλ,  αν δεν του έλεγαν το όνειρο.

Τι μπορούμε λοιπόν να μάθουμε εμείς  από όσα μας έχει αποκαλύψει ο Ιεχωβά στο Δανιήλ 2:44;

Έχουμε εμείς προσωπικά το θάρρος όπως ο Δανιήλ  να κηρύξουμε το άγγελμα,  κυρίως επειδή στο μέλλον ίσως να πάρειμια πιο άμεση μορφή;

Είναι καλό να το σκεφτούμε όλοι αυτό.

Έτσι λοιπόν, η πίστη μας σε όσα μας έχει αποκαλύψει  ο Ιεχωβά για το μέλλον ας μας υποκινεί  να αποδεικνύουμε ότι πιστεύουμε στη Βασιλεία του Θεού,  ότι την υποστηρίζουμε,  και ότι θα συνεχίσουμε να έχουμε το θάρρος να κηρύττουμε  ότι είναι πραγματική κυβέρνηση.  

Γουίλιαμ Μάλενφαντ: Ας Μη Διστάζουμε να Δείχνουμε τα Συναισθήματά Μας (Ρωμ. 12:15)

 

 

https://www.jw.org/finder?locale=el&lank=pub-jwbvod24_29_VIDEO&docid=1011214&applanguage=G

«Να χαίρεστε με όσους χαίρονται·  να κλαίτε με όσους κλαίνε».  Όταν σκεφτόμαστε το αρχαίο έθνος του Ισραήλ,  τους Ιουδαίους, το πώς αντιδρούσαν  σε χαρούμενες καταστάσεις  και σε θλιβερές περιστάσεις,  γενικά μιλώντας είχαν λίγες,  αν όχι καθόλου, αναστολές.

Δεν έκρυβαν τα συναισθήματά τους,  το πώς ένιωθαν.

Έσκιζαν τα ρούχα τους  από λύπη ή στενοχώρια  ή χόρευαν και έβγαζαν χαρούμενες κραυγές  όταν ήταν πολύ χαρούμενοι.

Θυμηθείτε τον βασιλιά Δαβίδ  όταν η κιβωτός της διαθήκης μεταφέρθηκε στην Ιερουσαλήμ.  Ήταν ολόκληρος άντρας,  και μάλιστα βασιλιάς του Ισραήλ.  Στο 2 Σαμουήλ 6:14 λέει:  «Ο Δαβίδ χόρευε ενώπιον του Ιεχωβάμε όλη του τη δύναμη».

Κάντε εικόνα στο μυαλό σας τον Δαβίδ  να χορεύει μπροστά από την κιβωτό της διαθήκης.

Τι λέτε, δεν είναι υπέροχο  που ο Δαβίδ δεν είχε καθόλου αναστολές,  δεν τον απασχόλησε ούτε για μια στιγμή  τι σκέφτονταν οι άλλοι  καθώς τον έβλεπαν να συμπεριφέρεταιμε τέτοιον τρόπο;

Τον Δαβίδ τον είχε συνεπάρει τελείως  «η χαρά του Ιεχωβά».

Και αυτό ήταν πολύ ωραίο.

Όμως σκεφτείτε τη σύζυγο του Δαβίδ, τη Μιχάλ.

Πώς ένιωθε εκείνη  βλέποντας τον Δαβίδ να χορεύει στον δρόμο  και να χοροπηδάει γεμάτος χαρά;

Χαιρόταν και εκείνη μαζί με τον Δαβίδ;

Όχι.

Εκείνη δεν σκεφτότανούτε τον Ιεχωβά και τη λατρεία του,  ούτε τη χαρά που είχε πλημμυρίσει τον Δαβίδ,  επειδή η κιβωτός της διαθήκης  ερχόταν στην Ιερουσαλήμ.

Απεναντίας, τη Μιχάλ το μόνο που την  το μόνο που την απασχολούσε ήταν ο εαυτός της  και πιθανώς η εικόνα πουέβγαζε προς τα έξω ως κόρη βασιλιά  και ως σύζυγος βασιλιά.

Δυστυχώς, της έλειπε «η χαρά του Ιεχωβά».

Της ήταν αδύνατον να χαρεί μαζί με τον Δαβίδ,  να συμμεριστεί τη χαρά που ένιωθε εκείνος.

Είναι λυπηρό αν το καλοσκεφτούμε.

Ήταν δέσμια της υπερηφάνειάς της  και της μεγάλης ιδέας που είχε για τον εαυτό της.

Πολλοί σήμερα δείχνουν τα συναισθήματά τους,  αλλά και πολλοί δεν τα δείχνουν.

Κάποιοι από εμάς μπορεί να μάθαμεαπό τους γονείς μας ή από άλλους  ότι πρέπει να συγκρατούμαστεκαι να μην δείχνουμε συναισθήματα.  Και σε μερικούς πολιτισμούς αυτός είναι ο κανόνας:

Μη δείχνεις κανένα συναίσθημα.

Βέβαια, πρέπει να παραδεχτούμε ότιείναι καλό να έχουμε αυτοέλεγχο.

Ωστόσο, αυτό που δεν θα θέλαμε  είναι να μας ελέγχουν οι αναστολές,  αισθήματα που μας κάνουν να νιώθουμε ανασφάλεια  και δεν μας επιτρέπουν να συμπεριφερόμαστε  άνετα και φυσικά.

Τέτοιου είδους έλεγχο δεν τον χρειαζόμαστε.

Ο Παύλος μάς συμβουλεύει να μη φοβόμαστε  να εκφράζουμε τα συναισθήματά μας,  και ιδιαίτερα όταν παρηγορούμε άλλους  ή όταν χαιρόμαστε μαζί με άλλους.

Θυμάμαι κάτι που είχε συμβεί σε μια συνέλευση  στην Ουάσινγκτον DC το 1968.

Εκείνον τον καιρό, υπηρετούσαμε εκεί  ως ειδικοί σκαπανείς με τη σύζυγό μου.

Η συνέλευση γινόταν στο στάδιο RFK  και παρουσιαζόταν ένα δράμα για την κόρη του Ιεφθάε.

Πίσω μας εκείνη την ημέρα  καθόταν ένας επίσκοπος περιφερείας με τη σύζυγό του.

Το δράμα έγινε πολύ συγκινητικό κάποια στιγμή.

Και γύρισα πίσω μου καικοίταξα τον επίσκοπο περιφερείας,  και είδα δάκρυα να κυλάνε στο πρόσωπό του.

Δεν είναι ενδιαφέρον;

Ο αδελφός μας δεν φοβόταν να δείξει τα συναισθήματά του.

Το δράμα τον είχε συνεπάρει.

Δεν ντρεπόταν για τα δάκρυαπου κυλούσαν στο πρόσωπό του.

Πόσο υπέροχο είναι να μην έχουμε τέτοιες αναστολές,  να μη φοβόμαστε μήπως μας δει κάποιος με δάκρυα  να τρέχουν από τα μάτια μας!

Σας έτυχε ποτέ να βουρκώσετε  καθώς βλέπατε ίσως ένα βίντεο  σχετικά με θαρραλέους αδελφούς μας;

Σε όλους μας έχει συμβεί αυτό.

Σε τέτοιες περιπτώσεις,  δεν πρέπει να φοβόμαστε να δείξουμε τα συναισθήματά μας,  ιδίως όταν πάμε να παρηγορήσουμε κάποιον  και να τον βοηθήσουμε.

Όταν δείχνουμε τα συναισθήματά μας,  οι άλλοι καταλαβαίνουν πώς νιώθουμε.

Το βλέπουν στο πρόσωπό μας,  ακούν στη φωνή μας τι αισθανόμαστε.

Και συχνά αυτό μπορεί  να τους παρηγορήσει περισσότεροαπό τα λόγια που θα πούμε.

Είναι καλό επίσης να θυμόμαστε  ότι δεν βιώνουν ούτε εκφράζουν όλοι τη θλίψη τους  με τον ίδιο τρόπο.

Κάποιοι θέλουν να το συζητάνε  και αυτό είναι καλό.

Άλλοι δεν θέλουν να μιλάνεγια τα προβλήματα και τις δυσκολίες τους.

Σεβόμαστε την επιθυμία τους.  Το Παροιμίες 14:10 λέει:  «Η καρδιά γνωρίζει την ίδια της την πίκρα,  και κανένας άλλος δεν μπορείνα συναισθανθεί τη χαρά της».

Και αυτό είναι αλήθεια.

Δεν μπορούμε να εκφράσουμε πλήρως  τι νιώθουμε μέσα στην καρδιά μας  όταν βρισκόμαστε κάτω από μεγάλη πίεση  ή αντιμετωπίζουμε ένα τρομερό πρόβλημα.

Δεν βρίσκουμε τις λέξεις.

Δεν ξέρουμε τι να πούμε.

Όταν είμαστε χαρούμενοι,  μπορεί να είναι πιο εύκολονα μιλήσουμε για το πώς νιώθουμε.  Προσέξτε όμως τι είχε γράψει <i>Η Σκοπιά</i>  σχετικά με το Παροιμίες 14:10:  «Μπορούμε άραγε να εκφράζουμεπάντα τα ενδόμυχα αισθήματά μας  —είτε στενοχώρια είτε χαρά—  στους άλλους και να μοιραζόμαστε μαζί τους  ό,τι ακριβώς νιώθουμε;»  Στη συνέχεια ρωτούσε:  «Επίσης, μπορούμε πάντοτε να κατανοούμε πλήρως  πώς νιώθει κάποιο άλλο άτομο;

Η απάντηση και στις δύο ερωτήσεις είναι όχι».  Ωστόσο,  ανεξάρτητα από το αν οι άνθρωποι μπορούν  να καταλάβουν τα συναισθήματά μας ή όχι,  ο Ιεχωβά καταλαβαίνει.

Υπάρχουν φορές που μόνο σεαυτόν μπορούμε να καταφύγουμε  και να του ανοίξουμε την καρδιά μας,  και διαπιστώνουμε ότι  εκείνος μπορεί να διαβάσει την καρδιά μας  και να δει πώς ακριβώς νιώθουμε και τι περνάμε.

Είναι καλό να θυμόμαστε  ότι, όταν πάμε να παρηγορήσουμε κάποιον,  συνήθως αυτό που χρειάζεται είναιπερισσότερο συμπόνια  παρά απαντήσεις,  παρηγοριά παρά λύσεις.

Μια αδελφή που έλαβε παρηγοριάαπό τους ομοπίστους της  μετά την απώλεια της κόρης της είπε:  «Το εκτιμούσα όταν οι αδελφοί έρχονταν στο σπίτι  και απλώς έκλαιγαν μαζί μου».

Αντλούσε παρηγοριά και μόνο από την παρουσία τους.

Μια αδελφή, η Ρασέλ,  της οποίας η μητέρα έπαθε βαριά κατάθλιψη,  είπε κάτι πολύ ενδιαφέρον.

Επειδή όταν κάποιος είναι συναισθηματικά καταβαρημένος,  καταθλιμμένος,  ίσως μερικές φορές λέει πράγματα αγενή και άστοργα  —ακόμη και εξωφρενικά.

Αλλά δεν χρειάζεται να παίρνουμε πάντα τοις μετρητοίς αυτά που λέει.  Η αδελφή είπε τα εξής για τη μητέρα της:  «Πολλές φορές η μητέρα μου έκανε κακεντρεχή σχόλια.

Τις περισσότερες φορές προσπαθούσανα θυμίσω στον εαυτό μου  τι είδους άτομο είναι <i>πραγματικά</i>  —στοργική, καλοσυνάτη και γενναιόδωρη.

Έμαθα ότι τα άτομα που πάσχουν από κατάθλιψη  λένε πολλά πράγματα που δεν τα εννοούν.

Το χειρότερο που μπορεί να κάνει κάποιος  είναι να ανταποδώσει με άσχημες λέξεις ή ενέργειες».

Ναι, αυτό που χρειάζεται είναι να παραμείνουμε ήρεμοι  αν βρεθούμε σε μια τέτοια κατάσταση.

Ο Ιώβ ουσιαστικά περιέγραφε αυτό που είπε η Ρασέλ  σχετικά με τα καταθλιμμένα άτομα.

Ανοίξτε τη Γραφή σας στο Ιώβ 6:2-4.  Να τι είπε ο Ιώβ—Ιώβ 6:2-4:  «Αχ, και να ζυγιζόταν πλήρως ο πόνος μου  και να έμπαινε στη ζυγαριά μαζί με τη συμφορά μου!

Τώρα είναι πιο βαρύς από την άμμο των θαλασσών».  Και ακούστε τι λέει μετά:  «Γι’ αυτό και τα λόγια μου ήταν αχαλίνωτα».

Βλέπετε; Ο Ιώβ εκφράστηκε με αχαλίνωτα λόγια  και το παραδέχτηκε.  Προσέξτε τι λέει στο επόμενο εδάφιο:  «Τα βέλη του Παντοδυνάμου με διατρύπησαν,  και το πνεύμα μου πίνει το δηλητήριό τους·  τρόμοι από τον Θεό παρατάσσονται εναντίον μου».

Ναι, μιλούσε «αχαλίνωτα»  εξαιτίας όλης της πίεσης που υφίστατο εκείνη την περίοδο  ο δύστυχος αυτός άνθρωπος.

Επομένως οι άνθρωποι, όταν είναι καταθλιμμένοι,  λένε πράγματα που μπορεί να μας σοκάρουν.

Ας τους αφήνουμε να εκφράζονται  χωρίς να διορθώνουμε αμέσως  κάθε “αχαλίνωτη” έκφραση που λένε.

Όταν ηρεμήσουν τα πράγματα,  ίσως καταφέρουμε να βοηθήσουμε το άτομο  να ανακτήσει την ψυχραιμία του,  όπως έκανε ο Ελιού με τον Ιώβ.

Περίμενε να περάσουν αρκετές μέρες πριν μιλήσει.

Και όταν τελικά μίλησε,  τα λόγια του ήταν καθησυχαστικά  και βοήθησαν τον Ιώβ να ηρεμήσει.

Θα μπορέσουμε να κάνουμε και εμείς το ίδιο  αν εφαρμόζουμε τις καλές συμβουλές  που υπάρχουν στον Λόγο του Ιεχωβά.  

Καθημερινή Εξέταση των Γραφών Σάββατο 20 Ιουλίου 2024

 Σάββατο 20 Ιουλίου

Σε στέλνω.​—Ιεζ. 2:3.

Αυτά τα λόγια πρέπει να ενίσχυσαν τον Ιεζεκιήλ. Γιατί; Αναμφίβολα, θα θυμήθηκε ότι ο Ιεχωβά είχε χρησιμοποιήσει παρόμοια λόγια όταν διόρισε τον Μωυσή και τον Ησαΐα προφήτες Του. (Έξοδ. 3:10· Ησ. 6:8) Ο Ιεζεκιήλ ήξερε επίσης πώς είχε βοηθήσει ο Ιεχωβά αυτούς τους δύο προφήτες να ξεπεράσουν δυσκολίες. Όταν λοιπόν ο Ιεχωβά τού είπε δύο φορές: «Σε στέλνω», ο προφήτης είχε κάθε λόγο να είναι βέβαιος για την υποστήριξη του Ιεχωβά. Επιπρόσθετα, στο βιβλίο του Ιεζεκιήλ βρίσκουμε επανειλημμένα την ακόλουθη δήλωση: «Ήρθε σε εμένα ο εξής λόγος του Ιεχωβά». (Ιεζ. 3:16) Επιπλέον, βλέπουμε ξανά και ξανά τη δήλωση: «Πάλι ήρθε σε εμένα ο λόγος του Ιεχωβά». (Ιεζ. 6:1) Σαφώς, ο Ιεζεκιήλ ήταν πεπεισμένος ότι είχε σταλεί από τον Ιεχωβά. Επίσης, καθώς ήταν γιος ιερέα, πιθανώς είχε μάθει από τον πατέρα του ότι, στο διάβα της ιστορίας, ο Ιεχωβά διαβεβαίωνε τους προφήτες Του για την υποστήριξή Του. Ο Ιεχωβά είχε δηλώσει στον Ισαάκ, στον Ιακώβ και στον Ιερεμία: «Εγώ είμαι μαζί σου».​—Γέν. 26:24· 28:15· Ιερ. 1:8. w22.11 σ. 2 ¶3

All content is property of
Watch Tower Bible and Tract Society of Pennsylvania.

https://drive.google.com/file/d/1ypZP5QW_joqUOb_nnElHepxzJDx2_vNH/view?usp=sharing

Καθημερινή Εξέταση των Γραφών Παρασκευή 19 Ιουλίου 2024

 Παρασκευή 19 Ιουλίου

Η αληθινή γνώση θα γίνει άφθονη.​—Δαν. 12:4.

Ένας άγγελος είπε στον Δανιήλ ότι ο λαός του Θεού επρόκειτο να κατανοήσει πληρέστερα τα προφητικά λόγια του βιβλίου του αλλά “κανένας πονηρός δεν θα καταλάβαινε”. (Δαν. 12:10) Τώρα είναι ο καιρός να αποδείξουμε ότι δεν βρισκόμαστε ανάμεσα στους πονηρούς. (Μαλ. 3:16-18) Ο Ιεχωβά συγκεντρώνει εκείνους που θεωρεί «ειδική ιδιοκτησία», ή αλλιώς πολύτιμο απόκτημα. Ασφαλώς, θέλουμε να είμαστε και εμείς ανάμεσά τους. Ζούμε όντως σε συναρπαστικούς καιρούς, αλλά αυτά που πρόκειται να συμβούν είναι πολύ πιο θαυμαστά. Σύντομα, θα δούμε την καταστροφή όλης της πονηρίας. Κατόπιν, θα δούμε να εκπληρώνεται η υπόσχεση που έδωσε ο Ιεχωβά στον Δανιήλ: «Θα σηκωθείς για τον κλήρο σου στο τέλος των ημερών». (Δαν. 12:13) Λαχταράτε να έρθει η ημέρα που ο Δανιήλ, μαζί με τα αγαπημένα σας πρόσωπα, θα “σηκωθεί” ξανά; Αν ναι, κάντε το καλύτερο που μπορείτε τώρα για να είστε πιστοί, και μπορείτε να είστε βέβαιοι ότι ο Ιεχωβά θα διατηρήσει το όνομά σας στο βιβλίο της ζωής. w22.09 σ. 24 ¶17· σ. 25 ¶19, 20

All content is property of
Watch Tower Bible and Tract Society of Pennsylvania.

https://drive.google.com/file/d/1AEZChhlYIYA5WoAXpqqoxjk2JJPW2Jee/view?usp=sharing

Ανακαλύπτουν Ξανά τη Βιβλική Αλήθεια

 

 

https://www.jw.org/open?docid=1011214&item=pub-lffv_191_VIDEO&wtlocale=G&appLanguage=G&prefer=content

Το 1845, ο Τζόζεφ και η Αν Ελίζα Ρώσσελ  μετανάστευσαν από την Ιρλανδία  στην Πενσυλβανία των Ηνωμένων Πολιτειών.  Απέκτησαν πέντε παιδιά,  μεταξύ των οποίων και τον Κάρολο Τέηζ.

Αλλά οι καιροί ήταν δύσκολοι.

Ο αδελφός του ο Τόμας πέθανε σε ηλικία πέντε χρονών.

Προτού ο Κάρολος κλείσει τα εννιά,  πέθαναν δύο ακόμη αδέλφια του.

Έπειτα πέθανε και η μητέρα του.

Μη φοβάσαι, γιε μου.

Όλα θα πάνε καλά.  Το ίδιο έτος—το 1861—  οι Ηνωμένες Πολιτείες ενεπλάκησαν σε εμφύλιο πόλεμο,  ο οποίος θα έστελνε 618.000 ανθρώπους στον τάφο.

Χιλιάδες χάθηκαν σε πεδία μαχών  κοντά στο μέρος όπου ζούσε και εργαζόταν η οικογένεια Ρώσσελ.

Θα ήταν σε θέση να δουν προσωπικά  τον όλεθρο που σπέρνει ο πόλεμος, τα δεινά, το θάνατο.

Ο νεαρός Κάρολος Ρώσσελ  αναρωτιόταν συχνά τι συμβαίνει στους νεκρούς.

Οι περισσότερες θρησκείες  έλεγαν ότι ο Θεός δημιούργησε τον άνθρωπο αθάνατο  και ότι έφτιαξε μια πύρινη κόλαση  όπου βασανίζει τους ανθρώπους αιώνια  —εκτός από εκείνους που έχει προκαθορίσει για σωτηρία.

Το πώς ένιωθε ο Ρώσσελ για αυτές τις διδασκαλίες  φαίνεται από τα γραφόμενά του.

Ένας Θεός που θα χρησιμοποιούσε τη δύναμή του  για να δημιουργήσει ανθρώπους  προορισμένους και προκαθορισμένους να βασανίζονται αιώνια  δεν θα μπορούσε να είναι σοφός, δίκαιος και στοργικός.

Το επίπεδό του θα ήταν χαμηλότερο από πολλών ανθρώπων.

Δεν μπόρεσε ποτέ να συμβιβάσει τη διδασκαλία των “αιώνιων βασάνων”  με τη Γραφική περιγραφή ενός στοργικού Θεού.

Καθώς εξέταζε τα δόγματα των μεγάλων εκκλησιών  και έβλεπε ότι δίδασκαν πως οι πονηροί “βασανίζονται αιώνια”,  του ήταν αδύνατον να το αποδεχτεί!

Ολόκληρο το θρησκευτικό κατεστημένο της εποχής  βασιζόταν στην πεποίθηση ότι ο Θεός ήταν εκδικητικός Θεός.  Και ο Ρώσσελ ήξερε τι έλεγε η Γραφή στο εδάφιο 1 Ιωάννη 4:8:  «Ο Θεός είναι αγάπη».  Πώς θα μπορούσε να κάνει κάτι τέτοιο ένας Θεός αγάπης;

Γι’ αυτό, η πίστη του είχε κλονιστεί.

Σύντομα θα έρθει άλλο ένα φορτίο.

Είμαι σίγουρος ότι θα χωρέσει στις αποθήκες μας.

Πίστευε ότι θα μπορούσε να ευεργετήσει τους άλλους  με τις επιχειρήσεις του και με φιλανθρωπίες.

Οργάνωσες πολύ ωραία τα αποθέματά μας.

Ήταν μεγάλη βοήθεια για εμένα.

Ευχαριστώ, γιε μου.

Παρακαλώ, πατέρα.

Προτού μπει στην εφηβεία, έγινε συνέταιρος του πατέρα του  σε μια αναπτυσσόμενη αλυσίδα καταστημάτων ένδυσης.

Ο Κάρολος Ρώσσελ επέκτεινε την επιχείρηση,  και τελικά διηύθυνε αρκετά καταστήματα.

Θέλετε κάτι άλλο, κυρία μου;

Όχι, ευχαριστώ.

Ορίστε τα ρέστα σας.

Ευχαριστούμε για την προτίμησή σας.

Στην ηλικία των 25 ετών,  είχε περιουσία άνω των τριακοσίων χιλιάδων δολαρίων,  που ισοδυναμεί με εφτά εκατομμύρια δολάρια σήμερα.

Παρ’ όλα αυτά, η αναζήτησή του για την αλήθεια συνεχιζόταν.

Το 1869,  συνέβη κάτι που θα βοηθούσε να εδραιωθεί ξανά η πίστη του.

Τυχαία, θα έλεγε κανείς,  μπήκα κάποιο βράδυ σε μια σκονισμένη, μουντή αίθουσα ...  για να δω αν οι ελάχιστοι άνθρωποι που συγκεντρώνονταν εκεί  είχαν να προσφέρουν τίποτα πιο λογικό από τα δόγματα των μεγάλων εκκλησιών.

Ας προσέξουμε τα λόγια που είπε ο Κύριος και Σωτήρας μας,  ο ίδιος ο Ιησούς,  προς τους αποστόλους στο ευαγγέλιο του Λουκά,  κεφάλαιο 24 και εδάφιο 44:  Εκεί άκουσα πρώτη φορά κάτι από τις απόψειςτων Αντβεντιστών της Δεύτερης Έλευσης,  από τον κήρυκα κ. Τζόνας Γουέντελ.  «Είπε δε προς αυτούς·

Ούτοι είναι οι λόγοι,  τους οποίους ελάλησα προς υμάς ότε ήμην έτι μεθ’ υμών,  ότι πρέπει να πληρωθώσι πάντα τα γεγραμμένα  εν τω νόμω του Μωυσέως και  προφήταις και ψαλμοίς περί εμού.

Τότε διήνοιξεν αυτών τον νουν, διά να καταλάβωσι τας γραφάς».

Μολονότι η Γραφική του εξήγηση δεν ήταν απόλυτα σαφής,  ... αποδείχτηκε αρκετή, με τη βοήθεια του Θεού,  για να επανεδραιωθεί η κλονισμένη πίστη μου  στη θεοπνευστία της Αγίας Γραφής.

Θυμηθείτε, τώρα, ότι ο Ρώσσελ δεν είναι άθεος,  απλώς είναι απογοητευμένος.

Δεν πιστεύει ότι η αλήθεια μπορεί να βρεθεί οπουδήποτε.

Και εκείνη η ομιλία ενός Αντβεντιστή της Δεύτερης Έλευσης  ήταν αρκετή για να τον κάνει να βγάλει από το ράφι τη φθαρμένη του Γραφή  και να ξαναρχίσει την έρευνα.

Όπως ήδη έχουμε δει,  η λέξη «Τριάδα» δεν εμφανίζεται πουθενά στη Γραφή.

Ίσως πρέπει να εξετάσουμε τις Γραφές. ...

Όλα τα εδάφια όπου ο Πατέρας και ο Γιος ...

Οι Γραφές πρέπει να διέπονται από συνέπεια.  Φλεγόμενοι από ενθουσιασμό,  ο Κάρολος, ο πατέρας του ο Τζόζεφ  και μερικοί γνωστοί τους από το Πίτσμπουργκ και το Αλεγκένι  σχημάτισαν μια τάξη για μελέτη της Γραφής.

Έπαιρναν ένα θέμα.

Άνοιγαν ένα ταμείο της Γραφής.

Έβρισκαν και διάβαζαν κάθε εδάφιο  που είχε σχέση με αυτό το θέμα.

Έπειτα κατέγραφαν τα συμπεράσματά τους.

Και στη συνέχεια έλεγαν: “Ωραία.

Αυτό διδάσκει η Γραφή.

Αυτό θα πιστεύουμε και εμείς”.

Και ο Λόγος του Θεού είναι ξεκάθαρος.

Έπειτα από πέντε χρόνια μελέτης,  η Γραφική κατανόηση αυτών των ανθρώπων άλλαξε αξιοσημείωτα.

Η επιστροφή του Χριστού θα σημάνει μεγάλες ευλογίες  για την υπάκουη ανθρωπότητα ...

Ο Κύριος θα ευνοήσει τους ακολούθους του.  ... όχι το τέλος της όμορφης γης μας.

Με τη Γραφική τους μελέτη έβγαλαν σημαντικά συμπεράσματα  που αντέκρουαν τις επικρατούσεςθρησκευτικές απόψεις των ημερών τους.  Λόγου χάρη,  ενώ οι πιο πολλές θρησκείες  δίδασκαν ότι ο άνθρωπος έχει ψυχή,  ο Ρώσσελ και οι σύντροφοί του  συμπέραναν ότι ο άνθρωπος είναι ψυχή  και ότι η ψυχή μπορεί να πεθάνει.

Και ενώ οι εκκλησίες του Χριστιανικού κόσμου διδάσκουν  ότι ο Πατέρας, ο Γιος και το Άγιο Πνεύμα είναι ένα πρόσωπο,  αυτοί οι σπουδαστές υποστήριζαν  ότι ο Ιεχωβά είναι ο ένας και μοναδικός Θεός, όχι Τριάδα.

Επίσης, ενώ μερικές εκκλησίες δίδασκαν ότι ο Χριστός θα επέστρεφε με σάρκα  και ότι η γη επρόκειτο να καταστραφεί,  αυτή η μικρή ομάδα κατανόησε ότι ο Χριστός θα επέστρεφε αόρατα  —ως πνεύμα—για να ευλογήσει την υπάκουη ανθρωπότητα.

Δεν επρόκειτο, λοιπόν, για φιλοσοφικές συζητήσεις του τύπου  “μήπως αυτό” ή “μήπως εκείνο”,  αλλά ήταν προσηλωμένοι στην αναζήτηση της αλήθειας.

Το γεγονός δε ότι αποφάσισαν να καταγράφουν  εκείνα τα συμπεράσματα  δείχνει την πεποίθησή τους ότι η αλήθεια υπάρχει  και μπορεί να βρεθεί.

Βλέπουμε το φως  μόνο όταν έρχεται ο καιρός του Ιεχωβά να το αποκαλύψει.

Αυτός, λοιπόν, ήταν ο καιρός του Ιεχωβά  για να αρχίσει να βγάζει το λαό του από το σκοτάδι  και να τον οδηγεί στο θαυμαστό φως.  

Μπορείτε να Κάνετε Πιο Ελαφρύ το Φορτίο Κάποιου;

 

7. Μπορείτε να Κάνετε Πιο Ελαφρύ το Φορτίο Κάποιου;

(15 λεπτά) Συζήτηση.

Κανείς από τους υπηρέτες του Θεού δεν χρειάζεται να αντιμετωπίζει τις προκλήσεις της ζωής μόνος του. (2Χρ 20:15· Ψλ 127:1) Έχουμε τον Ιεχωβά Βοηθό μας. (Ησ 41:10) Ποιοι είναι μερικοί τρόποι με τους οποίους μας βοηθάει ο Ιεχωβά; Μας καθοδηγεί μέσω του Λόγου του και της οργάνωσής του. (Ησ 48:17) Μας παρέχει το ισχυρό άγιο πνεύμα του. (Λου 11:13) Επίσης, υποκινεί τους αδελφούς μας να μας ενισχύουν και να μας βοηθούν με πρακτικούς τρόπους. (2Κο 7:6) Αυτό σημαίνει ότι ο Ιεχωβά μπορεί να χρησιμοποιήσει οποιονδήποτε από εμάς για να κάνει πιο ελαφρύ το φορτίο κάποιου συγχριστιανού μας.

Βάλτε να παίξει το ΒΙΝΤΕΟ Στην Εκκλησία, να Εκδηλώνετε Αγάπη που Δεν Χάνεται​—Στους Ηλικιωμένους. Μετά ρωτήστε:

• Πώς θα μπορούσατε να κάνετε πιο ελαφρύ το φορτίο κάποιου ηλικιωμένου Χριστιανού;

  Η

  Μέχρι πριν από λίγο καιρό   μπορούσα να είμαι όλη μέρα στο έργο και να μιλάω για τον Ιεχωβά.

  Να γιατί λυπήθηκα τόσο πολύ όταν αρρώστησα   επειδή είχα μάθει να είμαι συνέχεια έξω στο έργο.

  Νιώθω ότι δεν έχω τη δύναμη να κάνω όσα έκανα κάποτε.

  Αλλά ο Ιεχωβά είναι υπέροχος.

  Βάζει στην καρδιά των υπηρετών του   την επιθυμία να με επισκέπτονται και να με βοηθούν.

  Μου καθαρίζουν το σπίτι.

  Μου κάνουν ακόμα και μπουγάδα και μου μαγειρεύουν.

  Χαίρομαι πολύ όταν έρχονται   και τους λέω: «Καλώς τους!

  Έφερα καφεδάκι».

  Μου φέρνουν τορτίγιες και φρούτα   και μου λένε: «Αυτά είναι για σένα».

  Ετοίμασαν φαγητό, το έφεραν και φάγαμε παρέα.  Το καταχάρηκα. Ένιωσα τόσο ασφαλής   σαν να είχα γύρω μου τα παιδιά μου.

  Οι αδελφές με βοηθούν πάρα πολύ.

  Κανά δυο μέρες πριν από τη συνάθροιση   γράφουν τις απαντήσεις μου με μεγάλα γράμματα.

  Και μετά κάνω πρόβες κάμποσες φορές.  Με αυτόν τον τρόπο, μπορώ να απαντάω στη συνάθροιση.

  Όταν όμως φεύγουν οι αδελφοί, στενοχωριέμαι.

  Μακάρι να ήταν συνέχεια μαζί μου.

  Αλλά μετά θυμάμαι ότι ο Ιεχωβά είναι πάντα δίπλα μου.  Μέχρι πριν από λίγο καιρό, η υγεία μου ήταν καλύτερη.  Μπορούσα να βγαίνω στο έργο.

  Αλλά οι αδελφοί και οι αδελφές βρήκαν μια λύση.

  Συμμετέχω στη δημόσια μαρτυρία με τα σταντ.

  Βλέπω συνεχώς την υποστήριξη και την προστασία του Ιεχωβά.  Αυτό με συγκινεί βαθιά.  

• πάντησή σας

Βάλτε να παίξει το ΒΙΝΤΕΟ Στην Εκκλησία, να Εκδηλώνετε Αγάπη που Δεν Χάνεται​—Στους Ολοχρόνιους Διακόνους. Μετά ρωτήστε:

• Πώς θα μπορούσατε να κάνετε πιο ελαφρύ το φορτίο ενός ολοχρόνιου διακόνου;

  Η απάντησή σας

   

  Η Ανίτα και εγώ ήρθαμε στην Ονδούρα ως ιεραπόστολοι   όταν ήμασταν και οι δύο άγαμοι.  Η Ανίτα ήρθε έναν χρόνο πριν από εμένα.

  Αποφοίτησα από τη Γαλαάδ το 1974.

  Ήμουν κατενθουσιασμένη!

  Αλλά στη διάρκεια της πτήσης για την Ονδούρα   με κυρίευσε ένα αίσθημα μοναξιάς και ανησυχίας.

  Καθόμουν εκεί ολομόναχη και σκεφτόμουν  

  “Και αν έχουν ξεχάσει ότι έρχομαι;

  Αν δεν με περιμένει κανένας;

  Αν δεν έχουν καν ειδοποιηθεί;”

  Λίγο καιρό αφότου έφτασα στον διορισμό μου   μια νύχτα το κρεβάτι μου άρχισε ξαφνικά να τρέμει   και σκέφτηκα: “Τι στο καλό συμβαίνει;”

  Δεν είχα ιδέα εφόσον ποτέ μου δεν είχα ξαναζήσει σεισμό.

  Τότε άκουσα μια φωνή   «Τζόζεφ! Κατέβα γρήγορα!»  Κατέβηκα λοιπόν, και είδα τους αγαπητούς μου φίλους   τον Ραμόν και τη Μέλοντι   που είχαν έρθει για να δουν αν είμαι καλά.

  Χάρηκα πάρα πολύ που τους είδα   και τους έσφιξα στην αγκαλιά μου.

  Η φιλοξενία, η φιλία και η αγάπη που μου έδειξαν   με συγκίνησαν αφάνταστα.  Όταν βγήκα από το αεροπλάνο, είδα κάποιους ανθρώπους μαζεμένους   και κατάλαβα: «Είναι οι αδελφοί μου!  Δεν είμαι μόνη μου. Αυτή είναι η καινούρια μου οικογένεια.

  Με περιμένουν».

  Έχουν περάσει 40 χρόνια από τότε που ήρθαμε στην Ονδούρα.

  Η Ανίτα και εγώ αντιλαμβανόμαστε ότι η αγάπη, η φιλοξενία   και η φιλία των αδελφών έχουν παραμείνει αναλλοίωτες.  Το εκτιμούμε πάρα πάρα πολύ.  

Βάλτε να παίξει το ΒΙΝΤΕΟ Στην Εκκλησία, να Εκδηλώνετε Αγάπη που Δεν Χάνεται​—Στους Ξένους Κατοίκους. Μετά ρωτήστε:

• Πώς θα μπορούσατε να κάνετε πιο ελαφρύ το φορτίο όσων περνούν μια δύσκολη δοκιμασία;

  Η

   

  Μετανάστευσα εδώ για να έχω περισσότερα χρήματα και ελευθερία   αλλά η ζωή μου ήταν μόνο δουλειά και ύπνος.  Κάποιες φορές σκεφτόμουν: “Δεν ήρθα για αυτό εδώ.

  Δεν είναι αυτή η ζωή που ήθελα”.

  Αλλά τι να έκανα;

  Η ζωή που ζούσα δεν μου έφερνε πραγματική ευτυχία.

  Η κουνιάδα μου άρχισε να με παίρνει μαζί της στις συναθροίσεις.  Οι αδελφοί και οι αδελφές εκεί με έκαναν να νιώθω πολύ ευπρόσδεκτη.

  Η γυναίκα μου άρχισε πρώτη να μελετάει τη Γραφή   και με τον καιρό γινόταν όλο και πιο ευτυχισμένη.

  Αυτό με υποκίνησε να αρχίσω και εγώ   να μελετάω τη Γραφή με την αδελφή που της έκανε μελέτη.  Αν και έμενε πολύ μακριά, ερχόταν πάντοτε στην ώρα της.

  Ήταν σαν μητέρα για εμάς και μας φρόντιζε σαν παιδιά της.

  Κάναμε τεράστια πρόοδο στη μελέτη μας.

  Αλλά δεν φανταζόμασταν την τεράστια δοκιμασία που μας περίμενε.

  Όταν γεννήθηκε η μικρότερη κόρη μου   ο γιατρός μάς είπε ότι έπασχε από συγγενή καρδιοπάθεια.

  Έπρεπε να χειρουργηθεί αμέσως.

  Σε εκείνη τη δύσκολη περίοδο   οι αδελφοί ήταν διαρκώς στο πλευρό μας   μας στήριζαν, μας βοήθησαν να βρούμε γιατρό   και μας έκαναν τον διερμηνέα.

  Και όλα αυτά ενώ δεν είχαμε βαφτιστεί ακόμα.

  Τη μέρα της εγχείρησης   ένας πρεσβύτερος και η γυναίκα του ήρθαν να μας πάρουν και να μας πάνε στο νοσοκομείο.

  Έμειναν μαζί μας μέχρι που τελείωσε η εγχείρηση.

  Ένα ζευγάρι ήρθε στο νοσοκομείο και μας έφερε φαγητό.

  Μια αδελφή προσφέρθηκε να κρατήσει τη μεγαλύτερη κόρη μου.

  Νιώθαμε πραγματικά ότι οι αδελφοί μάς αγαπούσαν πολύ.

  Ήμασταν σαν οικογένεια.

  Η γυναίκα μου, εγώ και οι κόρες μας   είμαστε πολύ ευτυχισμένοι που λατρεύουμε τον Ιεχωβά.

  Κατάλαβα ότι οι αδελφοί και οι αδελφές   μιμούνταν τον Ιεχωβά καθώς μου έδειχναν αγάπη.  Αυτό με βοήθησε πολύ να διακρίνω ότι όντως αυτή είναι η οργάνωσή του.  Αυτή είναι η ζωή που αναζητούσαμε.  

•  απάντησή σας

Καθημερινή Εξέταση των Γραφών Πέμπτη 18 Ιουλίου 2024

 Πέμπτη 18 Ιουλίου

Αυτή είναι η εντολή μου, να αγαπάτε ο ένας τον άλλον όπως εγώ σας έχω αγαπήσει.​—Ιωάν. 15:12.

Η αγάπη είναι η βάση της εμπιστοσύνης. Ο Ιησούς είπε ότι οι δύο μεγαλύτερες εντολές είναι να αγαπάμε τον Ιεχωβά και να αγαπάμε τον πλησίον μας. (Ματθ. 22:37-39) Η αγάπη μας για τον Ιεχωβά μάς ωθεί να μιμούμαστε το τέλειο παράδειγμα αξιοπιστίας που θέτει εκείνος. Λόγου χάρη, η αγάπη μας για τους αδελφούς και τις αδελφές μας μάς υποκινεί να κρατάμε εμπιστευτικά τα προσωπικά τους ζητήματα. Ποτέ δεν πρέπει να αποκαλύψουμε κάτι που θα τους προξενούσε βλάβη, ντροπή ή πόνο. Επιπλέον, η ταπεινοφροσύνη μάς βοηθάει να είμαστε αξιόπιστοι. Ο ταπεινός Χριστιανός δεν προσπαθεί να εντυπωσιάσει τους άλλους όντας ο πρώτος που θα αποκαλύψει ένα ζήτημα. (Φιλιπ. 2:3) Δεν παριστάνει τον σπουδαίο αφήνοντας να εννοηθεί ότι γνωρίζει πληροφορίες τις οποίες δεν μπορεί να αποκαλύψει. Επίσης, η ταπεινοφροσύνη μάς εμποδίζει να διαδίδουμε εικασίες για ζητήματα που δεν αναφέρονται στη Γραφή ή στις Βιβλικές μας εκδόσεις. w22.09 σ. 12 ¶12, 13

All content is property of
Watch Tower Bible and Tract Society of Pennsylvania.

https://drive.google.com/file/d/1puj6Nte8JzFz-JhE6lzD37PwI3PN71ye/view?usp=sharing

Καθημερινή Εξέταση των Γραφών Τετάρτη 17 Ιουλίου 2024

 Τετάρτη 17 Ιουλίου

Μην αρνείσαι να κάνεις το καλό σε εκείνους που πρέπει αν έχεις τη δυνατότητα να τους βοηθήσεις.​—Παρ. 3:27.

Το ξέρατε ότι μπορεί να σας χρησιμοποιήσει ο Ιεχωβά για να απαντήσει στην ένθερμη προσευχή κάποιου; Αυτό αληθεύει είτε είστε πρεσβύτερος είτε διακονικός υπηρέτης είτε σκαπανέας είτε ευαγγελιζόμενος. Αληθεύει είτε είστε νέος είτε ηλικιωμένος, είτε είστε αδελφός είτε αδελφή. Όταν κάποιος που αγαπάει τον Ιεχωβά κραυγάζει σε εκείνον για βοήθεια, ο Θεός μας συχνά χρησιμοποιεί τους πρεσβυτέρους και άλλους πιστούς υπηρέτες ως «πηγή μεγάλης παρηγοριάς» για εκείνο το άτομο. (Κολ. 4:11) Τι υπέροχο προνόμιο είναι να υπηρετούμε τον Ιεχωβά και τους αδελφούς μας με αυτόν τον τρόπο! Ίσως είμαστε σε θέση να το κάνουμε αυτό όταν ξεσπάει μια ασθένεια, μια καταστροφή ή διωγμός. Ίσως θέλουμε να βοηθήσουμε τους άλλους, αλλά αυτό μπορεί να είναι δύσκολο αν κάποια μέλη της δικής μας οικογένειας είναι άρρωστα. Παρ’ όλα αυτά, θέλουμε να βοηθάμε τους αδελφούς μας, και ο Ιεχωβά χαίρεται όταν κάνουμε ό,τι μπορούμε για αυτούς.​—Παρ. 19:17. w22.12 σ. 22 ¶1, 2

All content is property of
Watch Tower Bible and Tract Society of Pennsylvania.

https://drive.google.com/file/d/1VQtOvziydN-Z7KMX7r6fWMkooTLsHdNu/view?usp=sharing

Καθημερινή Εξέταση των Γραφών Τρίτη 16 Ιουλίου 2024

 Τρίτη 16 Ιουλίου

Μην κρίνετε για να μην κριθείτε.​—Ματθ. 7:1.

Ενώ προσπαθούμε σκληρά να ζούμε σύμφωνα με τους δίκαιους κανόνες του Ιεχωβά, δεν πρέπει να κρίνουμε τους άλλους ούτε να αυτοδικαιωνόμαστε. Θυμόμαστε ότι ο Ιεχωβά είναι «ο Κριτής όλης της γης». (Γέν. 18:25) Ο Ιεχωβά δεν έχει εμπιστευτεί αυτή την κρίση σε εμάς. Σκεφτείτε το παράδειγμα του δίκαιου Ιωσήφ. Εκείνος δεν έκρινε τους άλλους, ούτε καν αυτούς που του φέρθηκαν άσχημα. Οι ίδιοι του οι αδελφοί τού επιτέθηκαν, τον πούλησαν ως δούλο και έπεισαν τον πατέρα τους ότι είχε πεθάνει. Χρόνια αργότερα, ο Ιωσήφ ξανάσμιξε με την οικογένειά του. Τότε ήταν πλέον ισχυρός κυβερνήτης, και θα μπορούσε να κρίνει τους αδελφούς του σκληρά και να τους εκδικηθεί. Οι αδελφοί του φοβούνταν μήπως κάνει ακριβώς αυτό, παρότι εκείνοι είχαν μετανιώσει ειλικρινά για ό,τι του είχαν κάνει. Αλλά ο Ιωσήφ τούς διαβεβαίωσε: «Μη φοβάστε. Μήπως είμαι εγώ στη θέση του Θεού;» (Γέν. 37:18-20, 27, 28, 31-35· 50:15-21) Ο Ιωσήφ άφησε ταπεινά την κρίση στον Ιεχωβά. w22.08 σ. 30, 31 ¶18, 19

All content is property of
Watch Tower Bible and Tract Society of Pennsylvania.

https://drive.google.com/file/d/1z6qYr6DWSR0qhV8meI6zUtNIvbN0oGuo/view?usp=sharing

Καθημερινή Εξέταση των Γραφών Δευτέρα 15 Ιουλίου 2024

 Δευτέρα 15 Ιουλίου

[Προσπαθήστε] να διατηρείτε την ενότητα του πνεύματος με τον ενωτικό δεσμό της ειρήνης.​—Εφεσ. 4:3.

Όταν μιλάμε ανοιχτά για τις καλές ιδιότητες που έχουν οι αδελφοί και οι αδελφές μας, τους δίνουμε επιπρόσθετους λόγους να δένονται μεταξύ τους, πράγμα που εποικοδομεί την εκκλησία με αγάπη. Κατά καιρούς, ακόμα και ώριμοι Χριστιανοί μπορεί να διαφωνούν μεταξύ τους ή και να λογομαχούν. Αυτό συνέβη στον απόστολο Παύλο και στον στενό του φίλο τον Βαρνάβα. Οι δυο τους διαφώνησαν έντονα για το αν θα έπαιρναν μαζί τους τον Μάρκο στην επόμενη ιεραποστολική περιοδεία τους. Συνέβη «ένα έντονο ξέσπασμα θυμού» μεταξύ τους, και τράβηξαν χωριστούς δρόμους. (Πράξ. 15:37-39) Αλλά ο Παύλος, ο Βαρνάβας και ο Μάρκος αποκατέστησαν τις σχέσεις τους. Αργότερα, ο Παύλος εκφράστηκε με καλά λόγια για τον Βαρνάβα και τον Μάρκο. (1 Κορ. 9:6· Κολ. 4:10) Και εμείς πρέπει να λύνουμε οποιεσδήποτε διαφορές ίσως έχουμε με άλλους στην εκκλησία, και έπειτα να συνεχίζουμε να εστιάζουμε στις καλές τους ιδιότητες. Με αυτόν τον τρόπο, θα προάγουμε την ειρήνη και την ενότητα. w22.08 σ. 23 ¶10, 11

All content is property of
Watch Tower Bible and Tract Society of Pennsylvania.

https://drive.google.com/file/d/11a_v7QxMdBoUOuUTlnBJglIsoTF4O9_O/view?usp=sharing

Καθημερινή Εξέταση των Γραφών Κυριακή 14 Ιουλίου 2024

Κυριακή 14 Ιουλίου

Πρέπει να μπούμε στη Βασιλεία του Θεού διαμέσου πολλών θλίψεων.​—Πράξ. 14:22.

Ο Ιεχωβά αναμένει να αφιερώνουμε τακτικά χρόνο για να μελετάμε τη Γραφή και να σκεφτόμαστε βαθιά τα όσα διαβάζουμε. Όταν εφαρμόζουμε όσα μαθαίνουμε, η πίστη μας γίνεται ισχυρότερη, και πλησιάζουμε περισσότερο τον ουράνιο Πατέρα μας. Ως αποτέλεσμα, ενισχυόμαστε ώστε να υπομένουμε δοκιμασίες. Ο Ιεχωβά δίνει επίσης το άγιο πνεύμα του σε όσους στηρίζονται στον Λόγο του. Αυτό το πνεύμα μπορεί να μας δώσει τη «δύναμη που ξεπερνάει το φυσιολογικό» ώστε να υπομείνουμε οποιαδήποτε δοκιμασία. (2 Κορ. 4:7-10) Με την υποστήριξη του Ιεχωβά, «ο πιστός και φρόνιμος δούλος» παράγει σε αφθονία άρθρα, βίντεο και μουσική που μας βοηθούν να οικοδομούμε ισχυρή πίστη και να μένουμε άγρυπνοι πνευματικά. (Ματθ. 24:45) Ο Ιεχωβά έχει εκπαιδεύσει τους υπηρέτες του να αγαπούν και να παρηγορούν ο ένας τον άλλον σε καιρούς στενοχώριας. (2 Κορ. 1:3, 4· 1 Θεσ. 4:9) Οι αδελφοί και οι αδελφές μας είναι πρόθυμοι να μας βοηθούν να παραμένουμε πιστοί όταν αντιμετωπίζουμε δυσκολίες. w22.08 σ. 12 ¶12-14

All content is property of
Watch Tower Bible and Tract Society of Pennsylvania.

https://drive.google.com/file/d/1_l_KLh_8cIyovXoulT883z-sXnpsvIhN/view?usp=sharing