7. Μπορείτε να Κάνετε Πιο Ελαφρύ το Φορτίο Κάποιου;
(15 λεπτά) Συζήτηση.
Κανείς από τους υπηρέτες του Θεού δεν χρειάζεται να αντιμετωπίζει τις προκλήσεις της ζωής μόνος του. (2Χρ 20:15· Ψλ 127:1) Έχουμε τον Ιεχωβά Βοηθό μας. (Ησ 41:10) Ποιοι είναι μερικοί τρόποι με τους οποίους μας βοηθάει ο Ιεχωβά; Μας καθοδηγεί μέσω του Λόγου του και της οργάνωσής του. (Ησ 48:17) Μας παρέχει το ισχυρό άγιο πνεύμα του. (Λου 11:13) Επίσης, υποκινεί τους αδελφούς μας να μας ενισχύουν και να μας βοηθούν με πρακτικούς τρόπους. (2Κο 7:6) Αυτό σημαίνει ότι ο Ιεχωβά μπορεί να χρησιμοποιήσει οποιονδήποτε από εμάς για να κάνει πιο ελαφρύ το φορτίο κάποιου συγχριστιανού μας.
Βάλτε να παίξει το ΒΙΝΤΕΟ Στην Εκκλησία, να Εκδηλώνετε Αγάπη που Δεν Χάνεται—Στους Ηλικιωμένους. Μετά ρωτήστε:
Πώς θα μπορούσατε να κάνετε πιο ελαφρύ το φορτίο κάποιου ηλικιωμένου Χριστιανού;
Μέχρι πριν από λίγο καιρό μπορούσα να είμαι όλη μέρα στο έργο και να μιλάω για τον Ιεχωβά.
Να γιατί λυπήθηκα τόσο πολύ όταν αρρώστησα επειδή είχα μάθει να είμαι συνέχεια έξω στο έργο.
Νιώθω ότι δεν έχω τη δύναμη να κάνω όσα έκανα κάποτε.
Αλλά ο Ιεχωβά είναι υπέροχος.
Βάζει στην καρδιά των υπηρετών του την επιθυμία να με επισκέπτονται και να με βοηθούν.
Μου καθαρίζουν το σπίτι.
Μου κάνουν ακόμα και μπουγάδα και μου μαγειρεύουν.
Χαίρομαι πολύ όταν έρχονται και τους λέω: «Καλώς τους!
Έφερα καφεδάκι».
Μου φέρνουν τορτίγιες και φρούτα και μου λένε: «Αυτά είναι για σένα».
Ετοίμασαν φαγητό, το έφεραν και φάγαμε παρέα. Το καταχάρηκα. Ένιωσα τόσο ασφαλής σαν να είχα γύρω μου τα παιδιά μου.
Οι αδελφές με βοηθούν πάρα πολύ.
Κανά δυο μέρες πριν από τη συνάθροιση γράφουν τις απαντήσεις μου με μεγάλα γράμματα.
Και μετά κάνω πρόβες κάμποσες φορές. Με αυτόν τον τρόπο, μπορώ να απαντάω στη συνάθροιση.
Όταν όμως φεύγουν οι αδελφοί, στενοχωριέμαι.
Μακάρι να ήταν συνέχεια μαζί μου.
Αλλά μετά θυμάμαι ότι ο Ιεχωβά είναι πάντα δίπλα μου. Μέχρι πριν από λίγο καιρό, η υγεία μου ήταν καλύτερη. Μπορούσα να βγαίνω στο έργο.
Αλλά οι αδελφοί και οι αδελφές βρήκαν μια λύση.
Συμμετέχω στη δημόσια μαρτυρία με τα σταντ.
Βλέπω συνεχώς την υποστήριξη και την προστασία του Ιεχωβά. Αυτό με συγκινεί βαθιά.
Βάλτε να παίξει το ΒΙΝΤΕΟ Στην Εκκλησία, να Εκδηλώνετε Αγάπη που Δεν Χάνεται—Στους Ολοχρόνιους Διακόνους. Μετά ρωτήστε:
Πώς θα μπορούσατε να κάνετε πιο ελαφρύ το φορτίο ενός ολοχρόνιου διακόνου;
Η Ανίτα και εγώ ήρθαμε στην Ονδούρα ως ιεραπόστολοι όταν ήμασταν και οι δύο άγαμοι. Η Ανίτα ήρθε έναν χρόνο πριν από εμένα.
Αποφοίτησα από τη Γαλαάδ το 1974.
Ήμουν κατενθουσιασμένη!
Αλλά στη διάρκεια της πτήσης για την Ονδούρα με κυρίευσε ένα αίσθημα μοναξιάς και ανησυχίας.
Καθόμουν εκεί ολομόναχη και σκεφτόμουν
“Και αν έχουν ξεχάσει ότι έρχομαι;
Αν δεν με περιμένει κανένας;
Αν δεν έχουν καν ειδοποιηθεί;”
Λίγο καιρό αφότου έφτασα στον διορισμό μου μια νύχτα το κρεβάτι μου άρχισε ξαφνικά να τρέμει και σκέφτηκα: “Τι στο καλό συμβαίνει;”
Δεν είχα ιδέα εφόσον ποτέ μου δεν είχα ξαναζήσει σεισμό.
Τότε άκουσα μια φωνή «Τζόζεφ! Κατέβα γρήγορα!» Κατέβηκα λοιπόν, και είδα τους αγαπητούς μου φίλους τον Ραμόν και τη Μέλοντι που είχαν έρθει για να δουν αν είμαι καλά.
Χάρηκα πάρα πολύ που τους είδα και τους έσφιξα στην αγκαλιά μου.
Η φιλοξενία, η φιλία και η αγάπη που μου έδειξαν με συγκίνησαν αφάνταστα. Όταν βγήκα από το αεροπλάνο, είδα κάποιους ανθρώπους μαζεμένους και κατάλαβα: «Είναι οι αδελφοί μου! Δεν είμαι μόνη μου. Αυτή είναι η καινούρια μου οικογένεια.
Με περιμένουν».
Έχουν περάσει 40 χρόνια από τότε που ήρθαμε στην Ονδούρα.
Η Ανίτα και εγώ αντιλαμβανόμαστε ότι η αγάπη, η φιλοξενία και η φιλία των αδελφών έχουν παραμείνει αναλλοίωτες. Το εκτιμούμε πάρα πάρα πολύ.
Βάλτε να παίξει το ΒΙΝΤΕΟ Στην Εκκλησία, να Εκδηλώνετε Αγάπη που Δεν Χάνεται—Στους Ξένους Κατοίκους. Μετά ρωτήστε:
Πώς θα μπορούσατε να κάνετε πιο ελαφρύ το φορτίο όσων περνούν μια δύσκολη δοκιμασία;
Μετανάστευσα εδώ για να έχω περισσότερα χρήματα και ελευθερία αλλά η ζωή μου ήταν μόνο δουλειά και ύπνος. Κάποιες φορές σκεφτόμουν: “Δεν ήρθα για αυτό εδώ.
Δεν είναι αυτή η ζωή που ήθελα”.
Αλλά τι να έκανα;
Η ζωή που ζούσα δεν μου έφερνε πραγματική ευτυχία.
Η κουνιάδα μου άρχισε να με παίρνει μαζί της στις συναθροίσεις. Οι αδελφοί και οι αδελφές εκεί με έκαναν να νιώθω πολύ ευπρόσδεκτη.
Η γυναίκα μου άρχισε πρώτη να μελετάει τη Γραφή και με τον καιρό γινόταν όλο και πιο ευτυχισμένη.
Αυτό με υποκίνησε να αρχίσω και εγώ να μελετάω τη Γραφή με την αδελφή που της έκανε μελέτη. Αν και έμενε πολύ μακριά, ερχόταν πάντοτε στην ώρα της.
Ήταν σαν μητέρα για εμάς και μας φρόντιζε σαν παιδιά της.
Κάναμε τεράστια πρόοδο στη μελέτη μας.
Αλλά δεν φανταζόμασταν την τεράστια δοκιμασία που μας περίμενε.
Όταν γεννήθηκε η μικρότερη κόρη μου ο γιατρός μάς είπε ότι έπασχε από συγγενή καρδιοπάθεια.
Έπρεπε να χειρουργηθεί αμέσως.
Σε εκείνη τη δύσκολη περίοδο οι αδελφοί ήταν διαρκώς στο πλευρό μας μας στήριζαν, μας βοήθησαν να βρούμε γιατρό και μας έκαναν τον διερμηνέα.
Και όλα αυτά ενώ δεν είχαμε βαφτιστεί ακόμα.
Τη μέρα της εγχείρησης ένας πρεσβύτερος και η γυναίκα του ήρθαν να μας πάρουν και να μας πάνε στο νοσοκομείο.
Έμειναν μαζί μας μέχρι που τελείωσε η εγχείρηση.
Ένα ζευγάρι ήρθε στο νοσοκομείο και μας έφερε φαγητό.
Μια αδελφή προσφέρθηκε να κρατήσει τη μεγαλύτερη κόρη μου.
Νιώθαμε πραγματικά ότι οι αδελφοί μάς αγαπούσαν πολύ.
Ήμασταν σαν οικογένεια.
Η γυναίκα μου, εγώ και οι κόρες μας είμαστε πολύ ευτυχισμένοι που λατρεύουμε τον Ιεχωβά.
Κατάλαβα ότι οι αδελφοί και οι αδελφές μιμούνταν τον Ιεχωβά καθώς μου έδειχναν αγάπη. Αυτό με βοήθησε πολύ να διακρίνω ότι όντως αυτή είναι η οργάνωσή του. Αυτή είναι η ζωή που αναζητούσαμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου