https://www.jw.org/finder?locale=el&lank=pub-jwbvod24_27_VIDEO&docid=1011214&applanguage=G
Ανοίξτε, παρακαλώ, στους Γαλάτες, κεφάλαιο 5. Θέλουμε το εδάφιο 26, αλλά ας διαβάσουμε πρώτα το 5:16. «Αλλά λέω:
Να περπατάτε σύμφωνα με το πνεύμα και δεν θα εκτελέσετε καμιά απολύτως σαρκική επιθυμία». «Να περπατάτε σύμφωνα με το πνεύμα» —τι σημαίνει αυτό;
Δεν έχει καμία σχέση με το περπάτημα αυτό καθαυτό.
Εδώ, το περπάτημα αφορά την πορεία ζωής, τη συμπεριφορά μας.
Άρα, αν συμπεριφερόμαστε σύμφωνα με το πνεύμα, “δεν θα εκτελέσουμε καμιά απολύτως σαρκική επιθυμία”.
Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θα έχουμε σαρκικές επιθυμίες.
Ίσως να παλεύουμε με κάποια σαρκική επιθυμία.
Σημαίνει όμως ότι, αν ακολουθούμε την καθοδηγία του πνεύματος, δεν θα υποκύψουμε. Δεν θα ενδώσουμε σε αυτήν. Διαβάσαμε: «Δεν θα εκτελέσετε καμιά απολύτως σαρκική επιθυμία».
Ας δούμε τώρα τα εδάφια 19 ως 21 στους Γαλάτες, κεφάλαιο 5.
Εκεί απαριθμούνται 15 διαφορετικές εσφαλμένες ενέργειες ή νοοτροπίες.
Ας εξετάσουμε αυτούς τους αχρείους «παίκτες» του Σατανά.
Σύμφωνα με τα λεξικά, «αχρείος» σημαίνει «αισχρός», «ποταπός», «άθλιος», κάτι που ταιριάζει γάντι στον Σατανά και στην επιρροή που ασκεί.
Ας δούμε λοιπόν από το 19 ως το 21. «Τα έργα της σάρκας φαίνονται ξεκάθαρα [είναι ολοφάνερα] και είναι τα εξής: σεξουαλική ανηθικότητα, ακαθαρσία, έκλυτη διαγωγή, ειδωλολατρία, πνευματισμός, έχθρα, έριδα, ζήλια, ξεσπάσματα θυμού, διενέξεις, διαιρέσεις, αιρέσεις, φθόνος, μεθύσια, ξέφρενα γλέντια και παρόμοια πράγματα».
Δεκαπέντε συγκεκριμένες, αρνητικές, προσβλητικές, ακάθαρτες, ανάρμοστες ενέργειες ή νοοτροπίες που αποδοκιμάζει ο καθαρός, αγνός και άγιος Θεός μας, ο Ιεχωβά.
Όλα «τα έργα της σάρκας» παίζουν με την πλευρά του Σατανά.
Είναι σαν να έχει τη δική του ποδοσφαιρική ομάδα.
Φυσικά, στο ποδόσφαιρο, συνήθως η κάθε ομάδα έχει 11 παίκτες στο γήπεδο.
Αλλά εδώ αναφέρονται συγκεκριμένα 15 έργα που φορούν όλα τη φανέλα του Σατανά.
Τα έχει διαλέξει ένα προς ένα.
Προσέξατε μια γενική ομαδοποίηση που υπάρχει στο τέλος του εδαφίου 21;
Λέει: «και παρόμοια πράγματα».
Άρα, στην ουσία, τα «έργα της σάρκας» δεν είναι μόνο 15.
Τα υπόλοιπα μοιάζουν με αναπληρωματικούς παίκτες που κάθονται στον πάγκο περιμένοντας μέχρι να τους βάλει ο Σατανάς στο γήπεδο για να παίξουν εναντίον μας με τα βρόμικα κόλπα τους.
Το σημερινό εδάφιο αναφέρει ένα από τα «παρόμοια πράγματα». Ας δούμε το εδάφιο 26.
Είναι σαν «τα έργα της σάρκας» που είδαμε πριν.
Λέει: «Ας μη γινόμαστε εγωιστές».
Αυτό είναι ένα έργο της σάρκας που κάθεται στον πάγκο, και ο Σατανάς θα προσπαθήσει να το εκμεταλλευτεί αν έχουμε αυτή την τάση.
Και μιας και μιλάμε για τον εγωιστή, πώς συμπεριφέρεται ένα τέτοιο άτομο; Δείτε πώς συνεχίζει το εδάφιο 26: «προκαλώντας σε ανταγωνισμό ο ένας τον άλλον, φθονώντας ο ένας τον άλλον».
Και όπως σε μια ποδοσφαιρική ομάδα, καθένα από αυτά τα «έργα της σάρκας» συνεργάζεται το ένα με το άλλο.
Για παράδειγμα, ίσως προσέξατε ότι στο εδάφιο 26 το να είμαστε «εγωιστές» συνεργάζεται με ένα άλλο έργο της σάρκας, τον “φθόνο”.
Αλλά τι σημαίνει η λέξη «εγωιστές»; Η σημείωση μελέτης στο εδάφιο 26 λέει: «Η λέξη του κειμένου που αποδίδεται “εγωιστές” ... κατά κυριολεξία μεταδίδει την έννοια της “κενής δόξας· της ματαιοδοξίας”... . Ένα λεξικό την ορίζει ως εξής:
“Αυτός που έχει μεγάλη ιδέα για τον εαυτό του, ο αλαζόνας, ο κομπαστής”». «Κενή δόξα» —άρα ο εγωιστής δεν είναι τίποτα παραπάνω από μια φούσκα, ένα κενό άτομο.
Εφόσον είμαστε εδώ στους Γαλάτες, δείτε το εδάφιο 3 στο κεφάλαιο 6. Περιγράφει πολύ καλά ένα τέτοιο άτομο: «Αν κάποιος νομίζει ότι είναι κάτι [άρα είναι εγωιστής] ενώ δεν είναι τίποτα [είναι κενός], εξαπατά τον εαυτό του».
Επομένως, ο εγωιστής προκαλεί ανταγωνισμό, για να αποδείξει ότι είναι καλύτερος από τους άλλους.
Δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια φούσκα.
Ψάχνοντας τη λέξη «ανταγωνισμός» σε ένα λεξικό, βρήκα τον εξής ορισμό: «Αγώνας για τον ίδιο στόχο, ιδίως μεταξύ αντιπάλων που είναι σχετικά ισότιμοι».
Και αυτό φαίνεται να είναι αλήθεια. Ας πούμε, ένας διακονικός υπηρέτης που έχει την τάση να είναι εγωιστής δεν ανταγωνίζεται τους πρεσβυτέρους.
Συνήθως, είτε το καταλαβαίνει είτε όχι, ανταγωνίζεται τους άλλους διακονικούς υπηρέτες.
Οι πρεσβύτεροι δεν ανταγωνίζονται τον επίσκοπο περιοχής.
Ο επίσκοπος περιοχής δεν ανταγωνίζεται την Επιτροπή του Τμήματος, και ούτω καθεξής.
Άρα, για να διαπιστώσουμε αν έχουμε αυτή την τάση, πρέπει να δούμε πώς φερόμαστε στους ομοίους μας.
Και ας μη γελιόμαστε—το ζήτημα είναι σοβαρό.
Η ομάδα του Σατανά «έργα της σάρκας» δεν είναι ομάδα που παίζει στο γήπεδο.
Όχι, αυτό ήταν απλώς ένα παράδειγμα του πώς συνεργάζονται για να μας νικήσουν καθώς προσπαθούμε να περπατάμε σύμφωνα με το πνεύμα.
Στην ουσία, οι πειρασμοί του Σατανά, οι σαρκικές επιθυμίες, και τα λοιπά μπορούν να παρομοιαστούν πιο εύστοχα με πεδίο μάχης, όχι με γήπεδο, επειδή ο Σατανάς πολεμάει τη Χριστιανική μας προσωπικότητα.
Γι’ αυτό, στο Εφεσίους 6, ο απόστολος Παύλος μίλησε μεταφορικά, όχι για φανέλα ομάδας, αλλά για «πανοπλία» που πρέπει να φορούν πάντοτε οι Χριστιανοί.
Αλλά στα συμφραζόμενα του εδαφίου μας από τους Γαλάτες κεφάλαιο 5, με τι άλλο μπορούμε να αντισταθμίσουμε «τα έργα της σάρκας», όπως την εγωιστική συμπεριφορά;
Σωστά!
Με τον “καρπό του πνεύματος” όπως περιγράφεται στα εδάφια 22 και 23. Αν ανοίξουμε εκεί —22 και 23: «Απεναντίας, ο καρπός του πνεύματος είναι: αγάπη [αυτή και μόνο η ιδιότητα—η αγάπη— αντισταθμίζει ουσιαστικά καθένα από τα «έργα της σάρκας», αλλά προσθέστε και], χαρά, ειρήνη [το θέμα της συνέλευσης για το 2022], μακροθυμία, καλοσύνη, αγαθότητα, πίστη, πραότητα, εγκράτεια.
Εναντίον τέτοιων πραγμάτων [εναντίον τέτοιων πραγμάτων] δεν υπάρχει νόμος».
Όπως «τα έργα της σάρκας», έτσι και «ο καρπός του πνεύματος» δεν περιορίζεται αποκλειστικά στις ιδιότητες που αναφέρονται σε αυτά τα εδάφια.
Το πνεύμα του Ιεχωβά μπορεί να παράγει και άλλες ιδιότητες που γίνονται επιπρόσθετες πτυχές του αγίου του πνεύματος.
Μέχρι εδώ, λοιπόν, μάθαμε ότι η εγωιστική συμπεριφορά είναι έργο της σάρκας που πρέπει να αποφεύγουμε πάση θυσία. Και θυμάστε το Γαλάτες 5:16 που διαβάσαμε στην αρχή: «Να περπατάτε σύμφωνα με το πνεύμα και δεν θα εκτελέσετε καμιά απολύτως σαρκική επιθυμία».
Η <i>Σκοπιά</i> 15 Μαρτίου 2010 είχε ένα ωραίο παράδειγμα.
Εξηγούσε ότι είναι όπως ένας γεωργός που θέλει να παράγει κάτι.
Πρέπει να εργαστεί σκληρά για να καλλιεργήσει το έδαφος.
Και εμείς πρέπει να εργαζόμαστε σκληρά για να καλλιεργούμε “τον καρπό του πνεύματος” στη ζωή μας.
Αλλά για να είμαστε καλοί, δεν αρκεί μόνο η σκληρή προσωπική εργασία.
Χωρίς το φως του ήλιου, όλη η εργασία του γεωργού πάει χαμένη.
Το άρθρο εξηγούσε ότι το άγιο πνεύμα είναι σαν το φως το ήλιου.
Οι ακτίνες πέφτουν πάνω μας και με τη ζεστασιά τους μπορούμε να αποφεύγουμε «τα έργα της σάρκας».
Επίσης, πέφτουν στο έδαφος στο οποίο μοχθούμε. «Ο καρπός του πνεύματος» γονιμοποιείται και βλαστάνει, και μέσα μας αναπτύσσονται επιπρόσθετες πτυχές από εκείνες που αναφέρονται στους Γαλάτες κεφάλαιο 5.
Μοιάζουμε όλο και περισσότερο στον Χριστό.
Ο Σατανάς μάς προκαλεί να παίξουμε το παιχνίδι του, αλλά εμείς δεν το κάνουμε.
Μάλιστα, δεν μπαίνουμε καν στο γήπεδο.
Και ενώ παραμένουμε ατελείς και ίσως έχουμε εσφαλμένες επιθυμίες και τάσεις, παρότι αυτό ισχύει, δεν ενδίδουμε σε αυτές.
Δεν κάνουμε πράξη αυτές τις τάσεις, όπως την τάση να είμαστε εγωιστές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου