Πέμπτη 11 Ιουλίου
Ο Ιώβ δεν αμάρτησε με τα χείλη του.—Ιώβ 2:10.
Ο Σατανάς ήθελε να κάνει τον Ιώβ να πιστέψει ότι υπέφερε επειδή είχε χάσει την επιδοκιμασία του Ιεχωβά. Για παράδειγμα, χρησιμοποίησε έναν δυνατό άνεμο για να γκρεμίσει το σπίτι στο οποίο έτρωγαν μαζί τα δέκα παιδιά του. (Ιώβ 1:18, 19) Έκανε επίσης να πέσει φωτιά από τον ουρανό και να αφανίσει, όχι μόνο τα κοπάδια του, αλλά και τους υπηρέτες που τα πρόσεχαν. (Ιώβ 1:16) Ο άνεμος και η φωτιά προφανώς προήλθαν από μια υπερφυσική πηγή, γι’ αυτό ο Ιώβ συμπέρανε ότι εκείνη η Πηγή πρέπει να ήταν ο Ιεχωβά Θεός. Ως αποτέλεσμα, σκέφτηκε ότι με κάποιον τρόπο είχε εξοργίσει τον Ιεχωβά. Αλλά και πάλι, αρνήθηκε να καταραστεί τον ουράνιο Πατέρα του. Αναγνώρισε ότι όλα αυτά τα χρόνια είχε λάβει πολλά καλά πράγματα από τον Ιεχωβά. Έκανε λοιπόν τη σκέψη ότι, εφόσον δεχόταν μετά χαράς τα καλά, έπρεπε επίσης να είναι πρόθυμος να δεχτεί και τα άσχημα. Γι’ αυτό, είπε: «Ας συνεχίσει να είναι δοξασμένο το όνομα του Ιεχωβά».—Ιώβ 1:20, 21. w22.06 σ. 21 ¶7
https://drive.google.com/file/d/1Zzl1dbq0fxEbwPxXpRiudE8VmNbM1-pa/view?usp=sharing
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου