https://www.jw.org/finder?locale=el&lank=pub-jwbvod24_32_VIDEO&docid=1011214&applanguage=G
Τα σχόλια του σημερινού εδαφίου μάς υπενθυμίζουν ότι ο
Ιεχωβά είναι κοντά στους λάτρεις του.
Μας βλέπει όταν νιώθουμε καταβεβλημένοι ή όταν είμαστε αποθαρρυμένοι.
Το γεγονός είναι ότι
ο Ιεχωβά μπορεί να δει οτιδήποτε επιθυμεί και οποτεδήποτε επιλέγει να το κάνει αυτό.
Και λέμε ότι επιλέγει να δει ή μπορεί να δει πράγματα οποτεδήποτε θέλει επειδή δεν είναι δέσμιος της δύναμής του.
Έχει τον απόλυτο έλεγχο.
Οι Γραφές μάς λένε ότι μερικές φορές χρησιμοποιεί
αγγέλους για να του αναφέρουν ορισμένα
ζητήματα.
Αλλά όπως και αν επιλέγει να το κάνει αυτό, ο Ιεχωβά είναι ενήμερος για το τι συμβαίνει σε
εμάς και σε όλη τη δημιουργία του.
Ο Ιησούς είπε κάποτε ότι ο Ιεχωβά μπορεί να δει τι συμβαίνει σε ένα απλό
σπουργίτι.
Πόσο περισσότερο λοιπόν μας προσέχει και νοιάζεται για εμάς!
Αυτό εννοούσε ο Ιησούς.
Ας εξετάσουμε ακόμη ένα παράδειγμα του τι βλέπει ο Ιεχωβά και θα εντοπίσουμε την αρχή πίσω από αυτό.
Βρίσκεται στο Δευτερονόμιο 22:6, 7. Καθώς το διαβάζουμε, προσπαθήστε να δείτε τι υπονοούν τα εδάφια για το πόσο πολλά βλέπει ο Ιεχωβά.
Το εδάφιο Δευτερονόμιο 22:6 αναφέρει αρχικά κάτι που οι Ισραηλίτες είχαν λάβει εντολή να
κάνουν: «Αν συναντήσεις στον δρόμο σου
φωλιά πουλιού με πουλάκια ή αβγά, είτε πάνω σε δέντρο είτε στο έδαφος, και η μητέρα κάθεται πάνω στα πουλάκια ή στα
αβγά, δεν πρέπει να πάρεις τη μητέρα
μαζί με τα μικρά της.
Πρέπει να αφήσεις τη μητέρα να φύγει, αλλά τα πουλάκια μπορείς να τα πάρεις.
Έτσι να ενεργήσεις, ώστε να πάνε καλά τα πράγματα για εσένα και να ζήσεις πολύ καιρό».
Τι υπονοείται λοιπόν εδώ για το πόσο πολλά βλέπει ο
Ιεχωβά;
Αυτό που υπονοείται είναι ότι ο Ιεχωβά μπορεί να δει τι κάνει ένα
άτομο όταν είναι μόνο του ή “στον δρόμο του”, σαν να λέγαμε.
Από πού φαίνεται αυτό;
Από την προειδοποίηση στο εδάφιο 7: «Ώστε να πάνε καλά τα πράγματα για εσένα και να ζήσεις πολύ καιρό». Αυτή η δήλωση έχει ιδιαίτερο νόημα για τα
πιστά άτομα.
Επειδή ό,τι επιλέγουμε να κάνουμε έχει σημασία για τον Ιεχωβά και εκείνος το βλέπει.
Και δεν χρειάζεται καν κάμερες παρακολούθησης.
Μπορεί να βλέπει τι κάνουμε κάθε μέρα, όποτε το επιλέξει.
Όταν βλέπει ότι είμαστε λογικοί και δείχνουμε κατανόηση ευαρεστείται, αλλά επίσης βλέπει αν είμαστε παράλογοι ή δεν νοιαζόμαστε για τους άλλους.
Όταν επιλέγουμε να κάνουμε το θέλημά του, επηρεάζεται θετικά η σχέση μας μαζί του αλλά και το μέλλον μας, σύμφωνα με αυτό το εδάφιο.
Οι αρχές και τα νοήματα που υπάρχουν σε εδάφια σαν αυτά πρέπει να δίδασκαν σε όσους Ισραηλίτες έδιναν
προσοχή πολύτιμα μαθήματα για τον ουράνιο Πατέρα και Δημιουργό τους.
Ο βασιλιάς Δαβίδ πρέπει να γνώριζε αυτά τα λόγια από το Δευτερονόμιο.
Ας τα έχουμε κι εμείς στο μυαλό μας, καθώς θα διαβάσουμε τι έγραψε ο Δαβίδ στον Ψαλμό 139, και συγκεκριμένα στα εδάφια 1 ως 4.
Ο Ψαλμός 139 είναι μια προσευχή και αρχίζει ως εξής, στο εδάφιο 1: «Ιεχωβά, ερεύνησες πλήρως μέσα μου και με
γνωρίζεις.
Γνωρίζεις πότε κάθομαι και πότε σηκώνομαι.
Διακρίνεις τις σκέψεις μου από μακριά.
Με παρατηρείς όταν ταξιδεύω [ή στον δρόμο μου, θυμάστε;] και όταν πλαγιάζω· ξέρεις καλά όλες τις οδούς μου.
Πριν προλάβει να έρθει λόγος στη γλώσσα μου, εσύ, Ιεχωβά, ήδη τον γνωρίζεις καλά».
Άρα, είτε είμαστε σπίτι είτε ταξιδεύουμε κάπου μακριά, ο Ιεχωβά ξέρει τι κάνουμε.
Ακόμη και αν ένα ζήτημα έρθει στην προσοχή του από κάποιον άγγελο, ο Ιεχωβά μπορεί κατόπιν να δει τι συνέβη.
Και επειδή είναι απείρως σοφός και μπορεί να διαβάζει καρδιές, δεν χρειάζεται να γυρίσει το βίντεο πίσω θα
λέγαμε.
Μπορεί όποτε θέλει να δει τι έγινε.
Τα λόγια του Δαβίδ παρέχουν ένα μάθημα και μια
προειδοποίηση για όλους τους πιστούς
υπηρέτες του Ιεχωβά.
Όπως ο πιστός Δαβίδ, θέλουμε να μας βλέπει ο Ιεχωβά κάθε στιγμή και να ευαρεστείται με εμάς, να είναι ευχαριστημένος με όσα βλέπει σε εμάς.
Δεν θέλουμε να μας βλέπει ποτέ να παραβιάζουμε τις δίκαιες αρχές και τις
εντολές του.
Για παράδειγμα, μήπως
είμαστε επιρρεπείς στον θυμό όταν δεν
μας βλέπουν άλλοι;
Τότε ας το σταματήσουμε αυτό.
Μήπως κάνουμε υπερβολές στο φαγητό και στο ποτό;
Τότε ας το σταματήσουμε αυτό.
Μήπως βλέπουμε πράγματα ανήθικα και ακατάλληλα;
Τότε ας το σταματήσουμε αυτό.
Μήπως αμελούμε τη μελέτη και τον στοχασμό γύρω από τον Λόγο του Θεού;
Τότε λοιπόν, ας τα αρχίσουμε.
Ευαρεστούμε τον Ιεχωβά όταν συμμορφωνόμαστε με τους δίκαιους κανόνες
του.
Όταν κάνουμε το καλύτερο για να υπηρετούμε τον Ιεχωβά, δεν διστάζουμε να ζητάμε τη βοήθειά του.
Αυτό έκανε και ο Δαβίδ όταν, παρακάτω, στον Ψαλμό 139:23, ζητάει τα εξής: «Ερεύνησε πλήρως μέσα μου, Θεέ, και γνώρισε την καρδιά μου.
Εξέτασέ με και γνώρισε τις σκέψεις που μου προκαλούν ανησυχία».
Ο Δαβίδ ήθελε να δει ο Ιεχωβά που είχε πάει και να γνωρίζει τι είχε κάνει.
Μάλιστα, ζήτησε από τον Ιεχωβά να βλέπει τα πάντα, κάτι που ο Ιεχωβά μπορούσε να κάνει ούτως ή
άλλως όποτε ήθελε.
Αλλά το ότι ζήτησε κάτι τέτοιο, λέει πολλά για τον ίδιο.
Λέει ότι υπήρχε κάτι καλό μέσα του και παρά τα σοβαρά του ελαττώματα ήθελε να
βελτιωθεί.
Δεν προσπαθούσε να κρύψει τίποτα.
Και ο Ιεχωβά το εκτίμησε αυτό στον Δαβίδ.
Δεν είναι καλύτερο να μπορούμε να ζητάμε με παρρησία από
τον Ιεχωβά να ερευνάει μέσα μας και να μας βοηθάει αντί να προσπαθούμε να κρύψουμε κάτι από
αυτόν;
Ο Ιεχωβά ξέρει αν “πήραμε τα αυγά ή τα πουλάκια μαζί με τη μητέρα”, σαν να λέγαμε.
Αυτό είναι το σημείο.
Άρα το καλύτερο είναι να είμαστε ταπεινοί και να κάνουμε τα πράγματα σύμφωνα με τον
τρόπο του Ιεχωβά. Όπως ο Ιεχωβά, έτσι και ο Ιησούς βλέπει τι συμβαίνει με εμάς.
Ακόμη και όταν ήταν στη γη ως άνθρωπος, ο Ιησούς είχε υπερανθρώπινη ενόραση και
ικανότητες.
Σκεφτείτε την αφήγηση για τον Ναθαναήλ, ο οποίος προφανώς έγινε γνωστός ως ο απόστολος
Βαρθολομαίος.
Διαβάζουμε για αυτόν στον Ιωάννη 1:47-50.
Καθώς θα διαβάζουμε τα εδάφια, ας εντοπίσουμε ποια πράγματα μπορούσε να δει ο
Ιησούς σε αυτόν τον άνθρωπο. Ας αρχίσουμε από το εδάφιο 47: «Ο Ιησούς είδε τον Ναθαναήλ να έρχεται προς το
μέρος του και είπε για αυτόν:
“Να ένας σωστός Ισραηλίτης, στον οποίο δεν υπάρχει δόλος”. Ο Ναθαναήλ τού είπε:
“Από πού με ξέρεις;” Ο Ιησούς απάντησε:
“Προτού σε φωνάξει ο Φίλιππος, ενώ ήσουν κάτω από τη συκιά, εγώ σε είδα”. Ο Ναθαναήλ αποκρίθηκε:
“Ραββί, εσύ είσαι ο Γιος του Θεού, εσύ είσαι βασιλιάς του Ισραήλ”. Ο Ιησούς τού απάντησε:
“Επειδή σου είπα ότι σε είδα κάτω από τη συκιά πιστεύεις;
Θα δεις πράγματα μεγαλύτερα από αυτά”».
Ο Ναθαναήλ έμεινε έκπληκτος που ο Ιησούς ήξερε πού ακριβώς βρισκόταν
προηγουμένως.
Αλλά δεν ήταν μόνο αυτό.
Τι άλλο υπονοούσαν τα λόγια του Ιησού ότι μπορούσε να
δει;
Όπως ο ουράνιος Πατέρας του, ο Ιησούς μπορούσε να δει την καρδιά.
Γι’ αυτό και είπε ότι ο Ναθαναήλ ήταν ένας άνθρωπος “στον οποίο δεν υπήρχε δόλος”.
Έτσι θα θέλαμε να θεωρούν και εμάς ο Ιεχωβά και ο Γιος
του όταν μας βλέπουν “κάτω από ένα
δέντρο”, δηλαδή όταν κοιτάζουν μέσα στην
καρδιά μας —ανθρώπους χωρίς δόλο.
Αν πασχίζουμε για αυτό, τότε ο Ιεχωβά θα είναι κοντά μας οποτεδήποτε τον επικαλεστούμε.
Αλλά και ο Ιησούς θα είναι μαζί μας για να μας βοηθάει στους δύσκολους καιρούς που βρίσκονται μπροστά μας.
Ας είμαστε βέβαιοι για αυτό.
Άλλωστε, ο Ιησούς ποτέ δεν απογοητεύει τον ουράνιο Πατέρα του. Για παράδειγμα, πάντα φρόντιζε για την ευημερία των μαθητών
του.
Στην πασίγνωστη προσευχή του που είναι καταγραμμένη στο δέκατο έβδομο
κεφάλαιο του Ιωάννη, ο Ιησούς είπε κάτι που μας διαβεβαιώνει ότι μας αγαπάει, μας παρατηρεί προσεκτικά και μας φροντίζει.
Βρίσκεται στον Ιωάννη 17:12 —Ιωάννης 17:12.
Λίγες μόνο ώρες πριν από τον θάνατό του, ο Ιησούς με μεγάλη παρρησία μπορούσε να πει τα
εξής —εδάφιο 12: «Όταν ήμουν μαζί τους, τους φύλαγα για χάρη
του ονόματός σου το οποίο μου έχεις
δώσει· και τους προστάτεψα, και κανείς τους δεν έχει καταστραφεί εκτός από τον γιο της καταστροφής, για να εκπληρωθεί αυτό που λέει η Γραφή».
Είδατε; «Τους φύλαγα ... και τους προστάτεψα ... και κανείς τους δεν έχει καταστραφεί».
Μιλούσε με πεποίθηση!
Ο Ιησούς μπορούσε να τα πει αυτά επειδή έτσι ακριβώς ενεργούσε.
Αυτός ήταν ο τρόπος ζωής του.
Ποτέ δεν υπήρξε ούτε
θα υπάρξει πάνω στη γη άλλος φρουρός όπως ο Ιησούς.
Και είμαστε πεπεισμένοι ότι ως ουράνιος Βασιλιάς μας, ο Ιησούς γνωρίζει τα πάντα και είναι έτοιμος να μας βοηθήσει. Άρα λοιπόν, ας επιζητούμε να ευαρεστούμε τον Ιεχωβά και
τον Γιο του διαρκώς, ακόμη και όταν
είμαστε μόνοι μας.
Τους ζητάμε να εξετάζουν τις βαθύτερες σκέψεις και τα
αισθήματά μας.
Ξέρουν ότι δεν είμαστε τέλειοι, όπως και ο βασιλιάς Δαβίδ δεν ήταν τέλειος.
Αλλά όπως στην περίπτωση του Δαβίδ και του Ναθαναήλ, ο Ιεχωβά και ο Γιος του βλέπουν τις
προσπάθειές μας.
Επίσης βλέπουν τη βαθιά επιθυμία μας να υπηρετούμε τον Ιεχωβά χωρίς δόλο και να παραμείνουμε πιστοί ως το τέλος. Αν νιώθουμε έτσι, θα μας υποστηρίζουν και θα μας φυλάνε και θα μας ανταμείψουν, ό,τι και αν συμβεί.
