Τα σχόλια της <i>Σκοπιάς</i> σήμερα έχουν μια πολύ δυνατή δήλωση. Λένε: «Ο Σατανάς χρησιμοποιεί τον κινηματογράφο και την τηλεόραση για να διαδίδει τον τρόπο σκέψης του».
Αυτή η σκέψη και μόνο πρέπει να κάνει όλους όσους αγαπούν τον Ιεχωβά να το σκέφτονται πολύ καλά προτού ανοίξουν την τηλεόραση ή τον υπολογιστή.
Σχετικά με αυτή τη μέθοδο που χρησιμοποιεί ο Σατανάς για να διαδώσει τον τρόπο σκέψης του, τα σχόλια λένε κατόπιν: «Ξέρει ότι η αφήγηση ιστοριών κάνει πολύ περισσότερα από το να μας ψυχαγωγεί.
Μας διδάσκει πώς να σκεφτόμαστε, να αισθανόμαστε και να ενεργούμε».
Άρα όταν επιλέγουμε ψυχαγωγία, χρειάζεται να θυμόμαστε ότι η αφήγηση ιστοριών από τον Σατανά έχει φθοροποιά επίδραση στους ανθρώπους εδώ και χιλιάδες χρόνια.
Μπορούμε να δούμε τα αποτελέσματά της αν ανοίξουμε στον Ησαΐα 55:7.
Εκεί λέει: «Ας εγκαταλείψει ο πονηρός την οδό του και ο κακός άνθρωπος τις σκέψεις του».
Επομένως, όταν ένα άτομο διδάσκεται από τον Σατανά, διαφθείρεται ο τρόπος σκέψης του και τελικά γίνεται πονηρός και κακός άνθρωπος.
Τα εδάφια 8 και 9 δείχνουν ότι ο ατελής τρόπος σκέψης είναι πολύ μακριά από τον τρόπο σκέψης του Ιεχωβά. Προσέξτε τι λέει το εδάφιο 8: «“Οι σκέψεις μου δεν είναι σαν τις δικές σας σκέψεις ούτε οι οδοί μου σαν τις δικές σας οδούς”, δηλώνει ο Ιεχωβά.
“Όπως οι ουρανοί είναι υψηλότεροι από τη γη, έτσι και οι οδοί μου είναι υψηλότερες από τις οδούς σας και οι σκέψεις μου από τις σκέψεις σας”».
Έτσι λοιπόν, ο κακός και πονηρός άνθρωπος για τον οποίο μιλάει το εδάφιο κάποτε ήταν μόνο ένας ατελής άνθρωπος.
Κάτι έγινε που τον έσπρωξε στην κατηγορία των κακών και των πονηρών.
Διδάχτηκε από τον Σατανά τον Διάβολο, αυτό έγινε.
Και εμείς σήμερα είμαστε όλοι ατελείς.
Πώς θα διατηρήσουμε λοιπόν τον τρόπο σκέψης του Ιεχωβά ώστε να μην παρασυρθούμε και εμείςστην κατηγορία των κακών και των πονηρών;
Στην πραγματικότητα, και ο Ιεχωβά χρησιμοποιεί την αφήγηση ιστοριών για να μας βοηθήσει να προσαρμόσουμετον τρόπο σκέψης μας στον δικό του.
Η Αγία Γραφή είναι γεμάτη με εμπειρίες ατόμων, και καλών και κακών.
Η Γραφή περιέχει πολλά παραδείγματα και πολλές ιστορίες που αγγίζουν την καρδιά και μας βοηθούν να καταλάβουμε τις διαχρονικές αρχές και τους νόμους της Γραφής, οι οποίοι μας βοηθούν να παίρνουμε καλές αποφάσεις ώστε οι οδοί μας να συμφωνούν με τις οδούς του Ιεχωβά.
Ας δούμε ένα παράδειγμα.
Σε όλη τη Γραφή, τονίζεται πάρα πολύ ότι ο Ιεχωβά είναι συγχωρητικός.
Ας μιλήσουμε λοιπόν για αυτό.
Πάμε πρώτα από όλα στην Έξοδο, στο κεφάλαιο 34, όπου θα διαβάσουμε το εδάφιο 7.
Να έχετε υπόψη ότι διδασκόμαστετη συγχωρητικότητα του Ιεχωβά.
Εδώ λέει: «Που δείχνει όσια αγάπη σε χιλιάδες, που συγχωρεί σφάλμα και παράβαση και αμαρτία».
Ο Ιεχωβά λοιπόν είναι συγχωρητικός Θεός.
Και τώρα πάμε στον Ησαΐα 1:18, και δείτε πώς μας το περιγράφει αυτό με μια λεκτική εικόνα —Ησαΐας 1:18. Εδώ λέει: «“Ελάτε, τώρα, να τακτοποιήσουμε τα ζητήματα ανάμεσά μας”, λέει ο Ιεχωβά.
“Παρότι οι αμαρτίες σας είναι κατακόκκινες, θα γίνουν λευκές σαν το χιόνι· παρότι είναι ερυθρές σαν την πορφύρα, θα γίνουν σαν το μαλλί”».
Και πάλι εδώ βλέπουμε τον τρόπο που ενεργεί ο Ιεχωβά.
Τώρα, για να αγγίξει την καρδιά μας και να φτάσει στην ουσία του ζητήματος, μας αφηγήθηκε μια ιστορία.
Στην πραγματικότητα, ο Ιησούς το έκανε.
Βρίσκεται στον Λουκά, στο κεφάλαιο 15 (είναι για τον άσωτο γιο), 15:11.
Δεν θα διαβάσουμε την ιστορία, αλλά θα την αναφέρω με λίγα λόγια.
Αν δείτε στο εδάφιο 11, «κάποιος άνθρωπος είχε δύο γιους».
Στο εδάφιο 12, ο νεότερος γιος παίρνει την περιουσία του, και στο εδάφιο 13 “ταξιδεύει σε μια μακρινή χώρα και κατασπαταλάει την περιουσία του”.
Εδάφια 15 και 16, δεν του έχει απομείνει τίποτα.
Στο 17, τελικά “συνέρχεται”, και επιστρέφει στον πατέρα του.
Και στο εδάφιο 20, “ο πατέρας του τον βλέπει από μακριά και τον σπλαχνίζεται, και τρέχει και τον αγκαλιάζει και τον φιλάει τρυφερά”.
Ποια είναι μερικά μαθήματα που μας διδάσκει ο Ιεχωβά μέσω αυτής της ιστορίας;
Πρώτα από όλα, ο Ιεχωβά θέλει πάρα πολύ να συγχωρεί.
Είναι συγχωρητικός.
Και, όπως αυτός ο πατέρας, αναγνωρίζουμε και εμείς ότι οι αμαρτωλοί μπορεί να χαραμίσουνπολύτιμα πράγματα που τους έχουν δοθεί.
Δεν παύουμε ποτέ να ελπίζουμε ότι ένας αμαρτωλός θα επιστρέψει, και τον υποδεχόμαστε θερμά όταν επιστρέφει στον Ιεχωβά Θεό.
Ένα τέτοιο άτομο μπορεί να έχει και πάλι όλα όσα είχε, και να ξαναβρεί μια θέση στην οικογένεια του Ιεχωβά.
Και τελικά, μαθαίνουμε ότι οι αμαρτωλοί κάποιες φορές χρειάζεται να πιάσουν πάτο για να συνέλθουν.
Δεν συμφωνείτε ότι αυτά είναι πολύτιμα διδάγματα που μας βοηθούν να καταλάβουμε τον τρόπο σκέψης του Ιεχωβά και να προσαρμόσουμε τον δικό μαςατελή τρόπο σκέψης στον δικό του;
Παρεμπιπτόντως, σε σχέση με αυτή την παραβολή, η <i>Μετάφραση Νέου Κόσμου</i> χρησιμοποιεί περίπου 500 λέξεις για να αφηγηθεί την ιστορία.
Αλλά χρησιμοποιεί λιγότερες από 10 λέξεις για την αδικοπραγία του άσωτου γιου.
Δείτε στο εδάφιο 13.
Λέει: «Ζώντας άσωτη ζωή».
Και μετά, στο εδάφιο 30, λίγες ακόμη λεπτομέρειες.
Λέει: «Κατασπατάλησε το βιός του με πόρνες».
Άρα, εδώ έχουμε ένα παράδειγμα μιας ιστορίας που περιέχει κάποιες κακές πράξεις, αλλά σε καμιά περίπτωση δεν τις προβάλλει, δεν τις εκθειάζει ούτε τις κάνει να φαίνονται ελκυστικές.
Αντίθετα, μας φέρνει πιο κοντά στον Ιεχωβά Θεό, μας βοηθάει να καταλάβουμε ότι είναι συγχωρητικός.
Για αυτόν τον λόγο γράφτηκε η ιστορία.
Ας φανταστούμε τώρα πως θα παραποιούσε ο Σατανάς την ιστορία του άσωτου γιου.
Μήπως θα παρουσίαζε τον πατέραως περιοριστικό και αδιάλλακτο;
Μήπως θα έλεγε ότι ο στασιαστικός γιος καταπιεζόταν στο σπίτι και ότι δεν είχε την ανεξαρτησία του;
Μήπως θα έβαζε στο σενάριο λόγια που δεν δείχνουν σεβασμό ή αισχρά λόγια;
Πόσον χρόνο πιστεύετε ότι θα αφιέρωνε στα ανήθικα πράγματα που έκανε ο γιος;
Και όταν ο γιος θα επέστρεφε στο σπίτι, θα ήταν μετανοημένος;
Ή θα έδειχνε ότι ο πατέρας είχε μαλακώσει και ότι είχε γίνει πιο ανεκτικός;
Μήπως μάλιστα ο γιος θα επέστρεφε στο σπίτι μαζί με κάποια ανήθικη γυναίκα;
Βλέπετε, οι ιστορίες του Σατανά, αν το σκεφτούμε, περιέχουν πάντα βρομιά και αναλήθειες.
Οι ιστορίες του Σατανά ουσιαστικά έχουν την ίδια πλοκή.
Η πλοκή περιέχει στασιασμό, βία και ανηθικότητα.
Βασικά, είναι η ίδια ιστορία που την επαναλαμβάνει ξανά και ξανά, απλώς με διαφορετικούς χαρακτήρες.
Αλλά στις ιστορίες του Ιεχωβά, όταν τις διαβάζουμε, κάθε φορά ανακαλύπτουμε κάτι καινούριο.
Μάλιστα, όταν τις στοχαζόμαστε κιόλας, κάθε φορά που τις διαβάζουμε βγάζουμε όλο και πιο υπέροχα νοήματα.
Όσες φορές και αν διαβάσουμε μια τέτοια ιστορία, πάντα θα μάθουμε κάτι για τον Ιεχωβά για να προσαρμόσουμε τον τρόπο σκέψης μας.
Έτσι λοιπόν, όταν παίρνουμε αποφάσεις για την ψυχαγωγία, χρειάζεται να συλλογιζόμαστε: “Ποιος θα με διδάξει τώρα;
Θα με αναζωογονήσει αυτή η ψυχαγωγία και θα μου προσφέρει κάτι καλό;
Ή υπάρχει περίπτωση να υποσκάψειτην πίστη μου στον Ιεχωβά Θεό;
Αν δεν είμαι βέβαιος, μήπως θα ήταν σοφό να μην την επιλέξω;”
Σε αυτό το σύστημα λοιπόν, πρέπει να προσέχουμε τι επιλογές κάνουμε στην ψυχαγωγία.
Ας διδασκόμαστε από τον Ιεχωβά, ώστε να μπορούμε να σκεφτόμαστε, να
αισθανόμαστε και να βλέπουμε τα πράγματα
όπως εκείνος, καθώς περιμένουμε τον
καιρό που η μόνη ψυχαγωγία που θα έχουμε
να επιλέξουμε θα είναι ασφαλής και
ωφέλιμη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου