Καθημερινή Εξέταση των Γραφών Τετάρτη 20 Απριλίου

 

Τετάρτη 20 Απριλίου

[Ο Χριστός] με αγάπησε και παρέδωσε τον εαυτό του για εμένα.​—Γαλ. 2:20.

https://drive.google.com/file/d/17rjsMsjlqjrz-QbwlpJwCZlik1L4xiyT/view?usp=sharing

*** w21 Απρίλιος σ. 21-24 Ο Ιεχωβά σάς Θεωρεί Πολύτιμο! ***

ΤΙ ΜΑΘΑΙΝΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΤΟΥ ΠΑΥΛΟΥ

7. Ποια προβλήματα αντιμετώπιζε ο Παύλος;

7 Μήπως κάποιες φορές νιώθετε ότι σας καταβαρύνουν οι πολλές ευθύνες, ότι αδυνατείτε να τις διαχειριστείτε όλες; Αν ναι, μπορείτε να καταλάβετε τον Παύλο. Εκείνος ένιωθε ανησυχία, όχι μόνο για μία εκκλησία, αλλά «για όλες τις εκκλησίες». (2 Κορ. 11:23-28) Μήπως τα χρόνια προβλήματα υγείας σάς στερούν συχνά τη χαρά; Ο Παύλος ταλαιπωρούνταν από ένα επίμονο «αγκάθι στη σάρκα», το οποίο ίσως ήταν κάποια σωματική πάθηση, και ήθελε απεγνωσμένα να απαλλαχτεί από αυτό. (2 Κορ. 12:7-10) Μήπως σας αποθαρρύνουν οι ατέλειές σας; Το ίδιο συνέβαινε και στον Παύλο μερικές φορές. Αποκάλεσε τον εαυτό του “ταλαίπωρο άνθρωπο” εξαιτίας της ανελέητης μάχης του με τις ατέλειές του.​—Ρωμ. 7:21-24.

8. Τι βοηθούσε τον Παύλο να αντιμετωπίζει τα προβλήματά του;

8 Παρότι αντιμετώπιζε διάφορες δοκιμασίες και αποθαρρυντικές καταστάσεις, ο Παύλος εξακολουθούσε να υπηρετεί τον Ιεχωβά. Τι του έδινε τη δύναμη να το κάνει αυτό; Αν και συναισθανόταν έντονα τις ατέλειές του, είχε ακλόνητη πίστη στο λύτρο. Γνώριζε καλά την υπόσχεση του Ιησού ότι «όποιος εκδηλώνει πίστη σε αυτόν . . . [θα] έχει αιώνια ζωή». (Ιωάν. 3:16· Ρωμ. 6:23) Ασφαλώς ο Παύλος ήταν μεταξύ όσων εκδήλωναν πίστη στο λύτρο. Ήταν πεπεισμένος ότι ο Ιεχωβά είναι πρόθυμος να συγχωρήσει ακόμα και εκείνους που έχουν διαπράξει σοβαρές αμαρτίες αν μετανοήσουν.​—Ψαλμ. 86:5.

9. Τι μαθαίνουμε από τα λόγια του Παύλου στο εδάφιο Γαλάτες 2:20;

9 Επίσης, ο Παύλος είχε πίστη στη δύναμη της αγάπης του Θεού όπως αυτή εκδηλώθηκε μέσω του Χριστού. (Διαβάστε Γαλάτες 2:20) Προσέξτε τη βεβαιότητα που εξέφρασε ο Παύλος στο τέλος εκείνου του εδαφίου: “Ο Γιος του Θεού . . . με αγάπησε και παρέδωσε τον εαυτό του για εμένα”. Ο Παύλος δεν έβαλε όριο στην αγάπη του Θεού, σαν να έλεγε: “Καταλαβαίνω γιατί ο Ιεχωβά αγαπάει τους αδελφούς μου, αλλά δεν υπάρχει πιθανότητα να αγαπάει εμένα”. Ο Παύλος υπενθύμισε στους Ρωμαίους: «Ενώ ήμασταν ακόμη αμαρτωλοί, ο Χριστός πέθανε για εμάς». (Ρωμ. 5:8) Η αγάπη του Θεού δεν έχει όρια!

10. Τι μαθαίνουμε από τα εδάφια Ρωμαίους 8:38, 39;

10 Διαβάστε Ρωμαίους 8:38, 39. Ο Παύλος ήταν απόλυτα πεπεισμένος για τη δύναμη της αγάπης του Θεού. Έγραψε ότι τίποτα δεν «θα μπορέσει να μας χωρίσει από την αγάπη του Θεού». Ήξερε ότι ο Ιεχωβά είχε συμπεριφερθεί με μακροθυμία στο έθνος του Ισραήλ. Επίσης, ήξερε ότι ο Ιεχωβά είχε δείξει έλεος σε αυτόν. Θα μπορούσαμε να συνοψίσουμε τον συλλογισμό του Παύλου ως εξής: “Εφόσον ο Ιεχωβά έστειλε τον Γιο του να πεθάνει για εμένα, έχω κανέναν λόγο να αμφιβάλλω για την αγάπη του;”​—Ρωμ. 8:32.

Αυτό που μετράει για τον Θεό είναι τι κάνουμε τώρα και τι θα κάνουμε στο μέλλον, όχι τα λάθη που κάναμε στο παρελθόν (Βλέπε παράγραφο 11)*

11. Αν και ο Παύλος είχε διαπράξει αμαρτίες όπως αυτές που αναφέρονται στα εδάφια 1 Τιμόθεο 1:12-15, γιατί ήταν βέβαιος ότι ο Θεός τον αγαπούσε;

11 Διαβάστε 1 Τιμόθεο 1:12-15. Πρέπει να υπήρχαν στιγμές που ο Παύλος βασανιζόταν από το παρελθόν του. Δεν προκαλεί έκπληξη που αποκάλεσε τον εαυτό του τον “κυριότερο” αμαρτωλό! Προτού γνωρίσει την αλήθεια, ο Παύλος δίωκε ανελέητα τους Χριστιανούς στη μια πόλη μετά την άλλη, ρίχνοντας κάποιους στη φυλακή και ψηφίζοντας υπέρ της εκτέλεσης άλλων. (Πράξ. 26:10, 11) Μπορείτε να φανταστείτε πώς θα ένιωθε ο Παύλος αν συναντούσε έναν νεαρό Χριστιανό του οποίου οι γονείς είχαν εκτελεστεί με δική του έγκριση; Ο Παύλος μετάνιωνε για τα λάθη που είχε κάνει, αλλά ήξερε ότι δεν μπορούσε να αλλάξει το παρελθόν. Αποδεχόταν ότι ο Χριστός είχε πεθάνει για αυτόν και έγραψε με πεποίθηση: «Με την παρ’ αξίαν καλοσύνη του Θεού είμαι αυτό που είμαι». (1 Κορ. 15:3, 10) Ποιο είναι το δίδαγμα για εμάς; Να αποδέχεστε ότι ο Χριστός πέθανε για εσάς και άνοιξε τον δρόμο για να αποκτήσετε μια θερμή, προσωπική σχέση με τον Ιεχωβά. (Πράξ. 3:19) Αυτό που μετράει για τον Θεό είναι τι κάνουμε τώρα και τι θα κάνουμε στο μέλλον, όχι τα λάθη που κάναμε στο παρελθόν, είτε ήμασταν Μάρτυρες του Ιεχωβά τότε είτε όχι.​—Ησ. 1:18.