Μαρκ Νουμέρ: Ο Ιεχωβά Είναι Μαζί Τους (Ζαχ. 8:23)

 

Το εδάφιο Ζαχαρίας 8:23  τονίζει την ενότητα  που θα απολάμβαναν οι αληθινοί λάτρεις τον καιρό του τέλους.

Πώς νιώθει ο Ιεχωβά για αυτή την ενότητα  ανάμεσα στο χρισμένο υπόλοιπο και στο μεγάλο πλήθος;

Πώς νιώθουν οι χρισμένοι αδελφοί μας για αυτή τη σχέση;

Πόσο σημαντικό είναι το ότι  ο Ιεχωβά έχει χρησιμοποιήσει τους χρισμένους υπηρέτες του  σαν μαγνήτη για να ελκύσει ανθρώπους σε αυτόν;

Και γιατί το έχει κάνει αυτό;  Για να απαντήσουμε,  ας ανοίξουμε τη Γραφή μας στον Ησαΐα, στο κεφάλαιο 60.

Το κεφάλαιο 60 του Ησαΐα  θα μας δώσει τις απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα.

Ησαΐας κεφάλαιο 60  —θα αρχίσουμε από το εδάφιο 1:  «Να εγερθείς, γυναίκα,  να εκπέμψεις φως,  διότι το φως σου ήρθε.

Η δόξα του Ιεχωβά λάμπει πάνω σου».

Στη σύγχρονη εκπλήρωση,  αυτή η ουράνια γυναίκα  εκπροσωπείται στη γη από το χρισμένο υπόλοιπο.

Ποιος είναι ο ρόλος τους;  Ο Ιεχωβά λέει:  «Η δόξα του Ιεχωβά λάμπει πάνω σου».

Τι μοναδική ευθύνη και προνόμιο!

Ο Ιεχωβά χρησιμοποιεί το χρισμένο υπόλοιπο  ως πηγή διαφώτισης  από το καθοριστικό έτος 1919 και έπειτα.

Στοχαστείτε τι επιτελεί ο Ιεχωβά μέσω του πνευματικού Ισραήλ.

Τι έχει κάνει;  Ας διαβάσουμε το εδάφιο 3:  «Έθνη θα έρθουν στο φως σου  και βασιλιάδες στην αστραφτερή λαμπρότητά σου».

Έθνη θα έρθουν  —και όντως έχουν έρθει έθνη.

Σκεφτείτε πόσοι άνθρωποι σε όλο τον πλανήτη  έχουν ελκυστεί στην αλήθεια.

Έχουν ελκυστεί στην αλήθεια  επειδή το χρισμένο υπόλοιπο τους έχει βοηθήσει  να κατανοήσουν ζητήματα και διδασκαλίες,  όπως η Μεσσιανική Βασιλεία,  το ζήτημα της κυριαρχίας,  το λύτρο, το όνομα του Θεού.

Σε όλο τον πλανήτη,  έθνη έρχονται και ελκύονται στην αλήθεια.

Σήμερα, περίπου οχτώ εκατομμύρια υπηρέτες του Ιεχωβά  αποτελούν ζωντανή απόδειξη.

Αλλά οι υπηρέτες του Ιεχωβά δεν είναι μόνο  αυτά τα οχτώ εκατομμύρια.

Σκεφτείτε όλους όσους έχουν πεθάνει  ως βαφτισμένοι Μάρτυρες στη διάρκεια των τελευταίων ημερών,  δεκάδες χιλιάδες λάτρεις του Ιεχωβά.

Για προσθέστε και αυτούς στα οχτώ εκατομμύρια.

Και δεν είναι απλώς οχτώ εκατομμύρια άνθρωποι  που έχουν έρθει στην αλήθεια έτσι όπως είναι,  με την παλιά τους προσωπικότητα.

Σκεφτείτε τι αλλαγές έχουν κάνει,  έχουν εκδηλώσει αγάπη, τον καρπό του πνεύματος,  έχουν ντυθεί τη νέα προσωπικότητα,  έχουν γνωρίσει τον Ιεχωβά, έχουν αποκτήσει γνώση—πίστη,  αφιερώθηκαν, βαφτίστηκαν.

Και αυτά μας έχει βοηθήσει ο Ιεχωβά όλους μας να τα κάνουμε.  Αυτά είναι πραγματικότητες—αδιάσειστα στοιχεία—  είναι πράγματα που έχουμε ζήσει,  δεν είναι στη φαντασία μας.  Υπάρχουν άνθρωποι που αγαπούν τον Θεό και διακηρύττουν:  «Είμαι με το μέρος του Ιεχωβά.

Θέλω να ακολουθήσω τον πνευματικό Ιουδαίο.

Πού είναι αυτή η φορεσιά;»

Πώς νιώθουν όμως οι χρισμένοι  για αυτή την πολύτιμη σχέση που έχουν με το μεγάλο πλήθος;  Ας διαβάσουμε το εδάφιο 5:  «Τότε θα δεις [οι χρισμένοι θα δουν,  θα δεις] και θα λάμψεις,  και η καρδιά σου θα σκιρτήσει και θα ξεχειλίσει  [γιατί;],  επειδή τα άφθονα αγαθά της θάλασσας θα οδηγηθούν σε εσένα·  τα πλούτη των εθνών θα έρθουν σε εσένα».  Για σκεφτείτε:

Άνθρωποι βγαίνουν από τη θάλασσα της ανθρωπότητας  για να αποδώσουν λατρεία  μαζί με τους χρισμένους αδελφούς τους.

Η καρδιά των χρισμένων αδελφών, του βασιλικού ιερατείου,  σκιρτάει και ενθουσιάζονται με αυτό που βλέπουν.

Τι είναι αυτό που βλέπουν;

Βλέπουν ότι το εκπαιδευτικό έργο που προωθούν  αποφέρει καρπούς, έχει αποτελέσματα.

Το βλέπουν ότι ο κόπος τους δεν είναι μάταιος,  και η καρδιά τους σκιρτάει.

Τώρα ας δούμε πώς νιώθει ο Ιεχωβά για αυτή τη σχέση.  Ας διαβάσουμε το εδάφιο 7:  «Όλα τα κοπάδια του Κηδάρ θα συγκεντρωθούν σε εσένα.

Τα κριάρια του Νεβαϊώθ θα σε υπηρετούν.  [Φυσικά, αυτά τα ζώα συμβολίζουν θυσίες  που θα προσφέρονταν σε ένα θυσιαστήριο.]

Θα έρθουν στο θυσιαστήριό μου  [στο θυσιαστήριο του Ιεχωβά] με επιδοκιμασία,  και θα προσδώσω ωραιότητα στον ένδοξο οίκο μου».

Για σκεφτείτε,  σκεφτείτε όλες τις θυσίες που κάνει το μεγάλο πλήθος  και τις βάζει στο θυσιαστήριο του Ιεχωβά  —στο θυσιαστήριο του Ιεχωβά.

Και εκείνος τις δέχεται.

Ο Ιεχωβά επιδοκιμάζει  τις θυσίες που κάνει το μεγάλο πλήθος για να τον αινεί.

Δαπανούν τον χρόνο τους (θυσία),  τις δυνάμεις τους, τις ικανότητές τους  για να προωθήσουν την αγνή λατρεία.

Βάζουν τις προσωπικές τους επιθυμίες σε δεύτερη μοίρα  για να μπορούν να βάζουν πρώτα  τα συμφέροντα της Βασιλείας του Θεού.

Και ο ζήλος για την αγνή λατρεία  τι πετυχαίνει σύμφωνα με το εδάφιο 7;

“Προσδίδει ωραιότητα στον οίκο του Ιεχωβά”.

Προσδίδει ωραιότητα στον μεγάλο πνευματικό ναό  που χρησιμοποιεί ο Ιεχωβά σήμερα.

Είναι βέβαιο ότι οι θυσίες που κάνουμε εδώ στο Μπέθελ  έχουν την επιδοκιμασία του Ιεχωβά.

Και το λέμε αυτό  γιατί βλέπουμε με τα ίδια μας τα μάτια  ότι ευλογεί τις προσπάθειές μας, το έργο μας,  ότι απαντάει σε συγκεκριμένες προσευχές μας.

Τι προνόμιο έχουμε!

Η επιδοκιμασία του Ιεχωβά  είναι ό,τι πιο πολύτιμο έχουμε στη ζωή μας,  και αποτελούμε μέρος αυτής της προφητείας,  το ζούμε προσωπικά.

Ωστόσο, δεν νιώθουν όλοι έτσι.

Δεν χαίρονται όλοι,  δεν σκιρτάει η καρδιά τους,  δεν έχουν την επιδοκιμασία του Ιεχωβά.

Όχι.

Για πάμε παρακάτω, στο εδάφιο 14,  και θέλουμε να σκεφτούμε αυτό το εδάφιο.

Τι περιλαμβάνεται;

Τι κάνει ο Ιεχωβά;

Εδάφιο 14  —ας δούμε τη μεγάλη εικόνα:  «Οι γιοι εκείνων που σε καταδυνάστευσαν ...  [αυτοί δεν χαίρονται, βλέπετε;

Υπάρχει καταδυνάστευση.]  θα σε προσκυνήσουν·  όλοι όσοι σου συμπεριφέρθηκαν χωρίς σεβασμό  θα πέσουν στα πόδια σου προσκυνώντας».

Άρα, θα υπήρχαν κάποιοι  που δεν θα έδειχναν σεβασμό στους χρισμένους,  θα τους εναντιώνονταν, θα τους καταδυνάστευαν.

Γιατί όμως;

Σκεφτείτε τι επιτελεί ο Ιεχωβά  μέσω του βασιλικού του ιερατείου.

Καθώς εκπληρώνουν την κύρια ευθύνη τους  να “κηρύξουν τα καλά νέα της Βασιλείας  σε όλη την κατοικημένη γη  για μαρτυρία σε όλα τα έθνη [στα έθνη],”  ο Ιεχωβά ανεβάζει τους χρισμένους υπηρέτες του  στην παγκόσμια σκηνή για να τους βλέπουν όλοι.

Και μέσω αυτών  —μέσω των χρισμένων—  ο Ιεχωβά δίνει στους ανθρώπους την ευκαιρία  να παρουσιάσουν τα επιχειρήματά τους  σε μια παγκόσμια δικαστική διαμάχη  για την πιο καθοριστική υπόθεση που έχει υπάρξει,  αν θα δεχτούν ή θα απορρίψουν τη διακυβέρνηση του Ιεχωβά.  Προσέξτε τα στοιχεία της υπόθεσης:

Τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, οι απαγορεύσεις,  ο άγριος διωγμός, οι άδικες φυλακίσεις,  οι θανατικές καταδίκες  δεν μπορούν να καταπνίξουν την αληθινή λατρεία.

Απεναντίας, οι «10 άντρες»  κρατούν ακόμη “τη φορεσιά του Ιουδαίου”.

Και δεν πρόκειται να σταματήσουν να την κρατούν.

Γιατί;

Γιατί δεν νιώθουν αβοήθητα θύματα  στα χέρια αυτών που τους καταδυναστεύουν.  Υπερασπίζονται την αλήθεια,  και ξέρουν ότι η αλήθεια συνδέεται με το ύψιστο ζήτημα  της παγκόσμιας κυριαρχίας του Ιεχωβά.

Επειδή κατανοούν αυτό το ζήτημα,  μένουν δυνατοί κάτω από ακραίες περιστάσεις,  όπως διαβάζουμε σε εμπειρίες στον ιστότοπό μας.

Ας γυρίσουμε λίγο στο εδάφιο 14,  γιατί λέει ότι αυτοί που καταδυναστεύουν τους χρισμένους  και που τους συμπεριφέρονται χωρίς σεβασμό  θα “πέσουν στα πόδια τους προσκυνώντας”.

Προσκυνούν τώρα με σεβασμό.

Έχει συμβεί αυτό; Ναι.

Ορισμένοι ενάντιοι προσκυνούν με σεβασμό  καθώς αναγνωρίζουν πόσο ανώτερο τρόπο ζωής  έχουν οι υπηρέτες του Θεού χάρη στην ευλογία του.

Στην Τανζανία, σε περίοδο διωγμού,  “ένας δεσμοφύλακας είπε το εξής:  «Στη Μαλάουι έχασαν τον καιρό τους  διώκοντας και θανατώνοντας αυτούς τους ανθρώπους.

Το ίδιο γίνεται και εδώ.

Αυτοί ποτέ δεν θα συμβιβαστούν.

Απλώς αυξάνουν»”.  Στο Τατζικιστάν,  ένας αξιωματούχος της φυλακής  είπε πρόσφατα για τον αδελφό Νόροφ:

“Θαυμάζω το σθένος, το θάρρος και τη σταθερότητά του”.

Και επειδή δεν συμβιβάζουμε την πίστη μας,  λαβαίνουμε τέτοια σχόλια από κάποιους εναντίους  —ακόμη και αν δεν συμμερίζονται τις πεποιθήσεις μας.

Αναγκάζονται όμως να αναγνωρίσουν όσα κάνουμε,  και αυτός είναι ένας λόγος για τον οποίο  ο Ιεχωβά είναι περήφανος για τον πνευματικό «Ιουδαίο»  και για τους «10 άντρες».

Γι’ αυτό, στο εδάφιο 20,  ο Ιεχωβά λέει:  «Δεν θα δύει πια ο ήλιος σου  ούτε θα μικραίνει η σελήνη σου,  διότι ο Ιεχωβά θα γίνει για εσένα αιώνιο φως [αιώνιο φως]».

Πάνω από 100 χρόνια τώρα,  ο πνευματικός Ισραήλ απολαμβάνει την εύνοια του Ιεχωβά.

Και το φως θα συνεχίσει να λάμπει σε αυτούς,  και δεν θα σταματήσει.

Βλέπετε τι θα γίνει ο Θεός μας;  «Αιώνιο φως».

Ο ήλιος δεν θα δύει πια.

Η σελήνη δεν θα μικραίνει.

Ο Ιεχωβά θα συνεχίσει να εκχέει φως στους όσιους υπηρέτες του  και θα εκπληρώνει κάθε υπόσχεση  που έχει δώσει σε όλη την αιωνιότητα.  Και για αυτό, όλοι μας διακηρύττουμε: «Αλληλούια!»