Στον κόσμο που ζούμε συμβαίνουν πολλά που προκαλούν πόνο σε εκατομμύρια ανθρώπους.
Δεν μας εκπλήσσει αυτό επειδή ζούμε στις τελευταίες ημέρες.
Αλλά όλα αυτά τα βάσανα έχουν απομακρύνει πολλούς από τον Θεό.
Κατηγορούν εκείνον.
Είναι θυμωμένοι μαζί του.
Πώς τα καταφέρνουν όμως οι αδελφοί και οι αδελφές μας;
Ο απόστολος Παύλος γνώριζε από βάσανα.
Όταν έγραψε τη δεύτερη επιστολή προς τον Τιμόθεο, βρισκόταν στη φυλακή.
Τι είπε για αυτό το θέμα; Στο εδάφιο 2 Τιμόθεο 1:8, ο Παύλος λέει: «Κακοπάθησε και εσύ για τα καλά νέα εμπιστευόμενος στη δύναμη του Θεού».
Τα συμφραζόμενα δείχνουν ότι κακοπαθούμε λόγω της πίστης μας.
Αλλά η δύναμη του Θεού μπορεί να μας βοηθήσει σε κάθε αντιξοότητα.
Γι’ αυτό, θα πάρουμε συνέντευξη από σπουδαστές της Γαλαάδ από δυο χώρες που έχουν βιώσει αντιξοότητες, τη Βενεζουέλα και τη Ρουάντα, και θα δούμε μέσα από τις συνεντεύξεις πώς τους βοήθησε η δύναμη του Θεού να υπομένουν και να ακμάζουν πνευματικά. Πρώτα, ας υποδεχτούμε τον Ντιεντονέ και την Ελίς Μουιτενέζα από την όμορφη Ρουάντα.
Καλώς ήρθατε, Ντιεντονέ και Ελίς.
Χαίρομαι που θα τα πούμε για λίγο μαζί. —Ευχαριστούμε. —Ευχαριστούμε.
Από ό,τι ξέρω, γεννηθήκατε και μεγαλώσατε στη Ρουάντα και τώρα υπηρετείτε στο γραφείο τμήματος, σωστά;
Μιλήστε μας λίγο για τη χώρα σας.
Η Ρουάντα αποκαλείται η Χώρα των Χιλίων Λόφων.
Μέσα στην ίδια χώρα, βλέπει κανείς τροπικά δάση, ηφαίστεια, βουνά και όμορφες κοιλάδες.
Έχουμε επίσης και εντυπωσιακά άγρια ζώα.
Όντως εντυπωσιακά.
Τι θα λέγατε για τους ανθρώπους;
Οι άνθρωποι είναι θερμοί, φιλόξενοι και δείχνουν σεβασμό.
Μάλιστα, είναι εύκολο να ξεκινήσεις συζητήσεις από τη Γραφή μαζί τους.
Τι ωραία!
Σε αυτή τη φωτογραφία, τι κάνετε μαζί με τα παιδιά;
Σε αυτό το χωριό, τα παιδιά έβλεπαν για πρώτη φορά βίντεο με τον Πέτρο και τη Σοφία και ήταν πολύ χαρούμενα.
Τι όμορφη εικόνα!
Όταν ακούμε Ρουάντα, πολλοί από εμάς, θέλοντας και μη, σκεφτόμαστε εκείνη την τραγική περίοδο της γενοκτονίας των Τούτσι.
Μπορείτε να μας εξηγήσετε τι συνέβη;
Ήταν τρομακτικό.
Σύμφωνα με τις εκθέσεις, σκοτώθηκαν ένα εκατομμύριο άνθρωποι, και μέσα σε αυτούς 400 αδελφοί και αδελφές μας.
Και όλα αυτά συνέβησαν μέσα σε μόνο 100 μέρες.
Το μυαλό μας δεν μπορεί να χωρέσει τέτοια φρίκη.
Και αυτό έγινε το 1994, που σημαίνει ότι φέτος συμπληρώνονται ακριβώς 30 χρόνια.
Πόσο ήσασταν τότε;
Ήμασταν έφηβοι —15 και 16 χρονών.
Τι τρομακτικό να το περνάει αυτό ένας νεαρός, ένας έφηβος! Πώς τα καταφέρατε; Εμένα οι γονείς μου ήταν Μάρτυρες του Ιεχωβά, και έθεσαν πολύ καλό παράδειγμα για εμάς.
Ήμασταν δέκα παιδιά.
Αλλά οι γονείς μου πήραν και τη μικρή μου ξαδέλφη, και άνοιξαν το σπίτι μας και για άλλα παιδιά —άλλα 11— και έτσι καταλήξαμε μια οικογένεια 25 ατόμων.
Γιατί ανέλαβαν οι γονείς σου τα άλλα παιδιά;
Δυστυχώς, είχαν μείνει ορφανά λόγω της γενοκτονίας.
Είκοσι πέντε άνθρωποι —πολλά στόματα να ταΐσει κανείς.
Ναι.
Θυμάμαι μια μέρα, η μαμά μου είχε φτιάξει κοτόπουλο, έκοψε το κοτόπουλο σε 25 κομμάτια και το έβαλε σε μια πιατέλα.
Μετά είπε σε εμάς τα παιδιά να κλείσουμε τα μάτια μας και να πάρουμε ένα κομμάτι.
Και ό,τι σου ’τυχε, σου ’τυχε.
Και τη νύχτα πού κοιμόσασταν;
Κάθε βράδυ, βάζαμε στα δωμάτια στρώματα ώστε να έχουν κάπου να κοιμηθούν τα παιδιά.
Σε ευχαριστούμε που μας περιέγραψες αυτό που ζήσατε.
Ήταν πολύ δύσκολο;
Όχι, δεν ήταν κυρίως για δύο λόγους.
Πρώτον, όλη η χώρα ήταν στην ίδια κατάσταση.
Δεύτερον, οι γονείς μου έλαβαν κάποια οικονομική βοήθεια και οι πρεσβύτεροι της εκκλησίας τούς είπαν ότι ήταν από την παγκόσμια αδελφότητα των Μαρτύρων του Ιεχωβά.
Και εμένα αυτό, ως νεαρό άτομο, με άγγιξε, αδελφέ Κλαρκ.
Μου έκανε εντύπωση ότι με βοηθούσαν αδελφοί και αδελφές που δεν είχα συναντήσει ποτέ.
Αυτό με άγγιξε βαθιά.
Αυτή είναι η «δύναμη του Θεού» που εκδηλώνεται μέσω της στοργικής παγκόσμιας αδελφότητάς μας.
Υπέροχα.
Η δική σου εμπειρία, Ντιεντονέ;
Και εγώ είχα πάρει πολλή αγάπη εκείνη την περίοδο.
Εμένα οι γονείς μου δεν ήταν στην αλήθεια και εγώ ήμουν αβάφτιστος ευαγγελιζόμενος.
Και όμως, οι πρεσβύτεροι με βρήκαν και μου έδωσαν υλική βοήθεια, τρόφιμα και ρούχα.
Μάλιστα, το πρώτο μου σακάκι για τις συναθροίσεις αυτοί μου το έδωσαν. Και σκέφτηκα:
“Σε εμένα;
Ούτε βαφτισμένος δεν είμαι, αλλά με θυμήθηκαν”.
Το ότι είδα τέτοια αγάπη από τον Ιεχωβά, με άγγιξε.
Πολύ ενθαρρυντικό.
Και σε αυτή τη φωτογραφία εδώ φοράς σακάκι —είσαι αυτός στα αριστερά.
Πόσων χρονών ήσουν τότε;
Πρέπει να ήμουν γύρω στα 18.
Και ποιος είναι στα δεξιά;
Είναι ο ξάδελφός μου.
Αυτός μου έκανε μελέτη. —Α, ο ξάδελφός σου σού έκανε μελέτη; —Ναι.
Πώς είναι τώρα;
Πολύ καλά.
Μάλιστα, είναι σήμερα μαζί μας στην αποφοίτηση. —Είναι εδώ; —Ναι.
Καλώς ήρθες, ξάδελφε.
Τι υπέροχη στιγμή για σένα αλλά και για εσάς τους δύο!
Ελίς, οι δικοί σου είναι καλά;
Ναι, όλα μου τα αδέλφια και η μαμά μου, που είναι πια χήρα, υπηρετούν τον Ιεχωβά.
Τέλεια.
Και πόσες αδελφές έχεις;
Τέσσερις.
Τέσσερις αδελφές με τις οικογένειές τους.
Και πόσους αδελφούς;
Πέντε.
Πέντε αδελφούς με τις οικογένειές τους.
Και τα πάνε όλοι καλά πνευματικά.
Φοβερή ευλογία!
Πάμε πάλι πίσω στο 1994;
Μετά τη γενοκτονία, τι έγινε με τους αδελφούς μας;
Συνέβη κάτι εκπληκτικό.
Βλέπεις, χρόνια πριν από τη γενοκτονία, κάποιοι αδελφοί μας είχαν πάει σε άλλες χώρες ως πρόσφυγες.
Στη γενοκτονία, και άλλοι αδελφοί έφυγαν από τη χώρα.
Αλλά μετά τη γενοκτονία, οι πρεσβύτεροι βοήθησαν αυτούς τους αδελφούς να γυρίσουν πίσω.
Μετά, άρχισαν να κάνουν σε όλους ποιμαντικές για να προωθήσουν την ενότητα.
Ωραία!
Αλλά αφού όλοι οι αδελφοί και οι αδελφές ήταν από τη Ρουάντα, γιατί εστίαζαν οι πρεσβύτεροι στην ενότητα;
Υπήρχαν έντονα αισθήματα για το ότι κάποιοι είχαν φύγει από τη χώρα ενώ άλλοι είχαν μείνει.
Αλλά οι πρεσβύτεροι, μέσω Βιβλικών αρχών και αφηγήσεων, τους βοήθησαν να δουν ότι το αν θα φύγει κανείς είναι προσωπική απόφαση.
Και έτσι, αποκαταστάθηκε σύντομα η ενότητα.
Κατάλαβα.
Η «δύναμη του Θεού» εκφράστηκε μέσα από τη διευθέτηση των πρεσβυτέρων για να τους ενώσει.
Και απέφεραν καρπούς όλες αυτές οι ποιμαντικές;
Ναι.
Βλέπεις, η γενοκτονία σταμάτησε τον Ιούλιο του 1994.
Λίγους μήνες μετά, τον Δεκέμβριο, επιχειρήσαμε να κάνουμε την πρώτη μας συνέλευση.
Τρεις χιλιάδες άτομα έφτασαν από κάθε γωνιά της χώρας.
Όταν το είδαν αυτό οι αρχές, μας σταμάτησαν.
Μας είπαν ότι δεν ήταν ασφαλές ακόμα.
Αλλά θυμάμαι ότι, πριν φύγουμε από τον χώρο της συνέλευσης, αγκαλιαζόμασταν ξανά και ξανά, και έβλεπες την αγάπη και την ενότητα ανάμεσα στους αδελφούς.
Δεν θα το ξεχάσουμε ποτέ αυτό.
Τι ωραία!
Μήπως όμως οι αδελφοί μας επιβράδυναν στη διακονία λόγω της γενοκτονίας;
Να επιβράδυναν;
Με τίποτα.
Όταν βλέπεις έτσι την αγάπη του Ιεχωβά, νιώθεις σαν τον Ιερεμία —δεν μπορείς να το κρατήσεις μέσα σου.
Ναι, είναι αλήθεια.
Όσο περισσότερο προσπαθεί ο Σατανάς να σε φοβίσει, τόσο περισσότερο θάρρος σου δίνει ο Ιεχωβά.
Είναι σαν φωτιά μέσα σου, θέλεις να κηρύξεις τα καλά νέα στους άλλους.
Ωραία σκέψη.
Και ποιο είναι το αποτέλεσμα αυτής της φωτιάς, του ζήλου;
Το 1994, ήμασταν 2.500 ευαγγελιζόμενοι στη Ρουάντα, αλλά τώρα είμαστε πάνω από 33.000.
Αν δούμε τις τελευταίες εκθέσεις, παγκόσμια υπήρξε αύξηση σχεδόν 2 τοις εκατό τα τελευταία πέντε χρόνια —πολύ καλό ποσοστό.
Αλλά την ίδια περίοδο, στη Ρουάντα υπήρξε αύξηση 8 τοις εκατό.
Οι ευαγγελιζόμενοι στη Ρουάντα πετάνε.
Μάλιστα, η Ρουάντα δεν λέγεται μόνο η Χώρα των Χιλίων Λόφων.
Λέγεται επίσης και Χώρα των Χιλίων Χαμόγελων.
Σαν τα δικά σας χαμόγελα.
Ευχαριστούμε πολύ, αδελφέ και αδελφή Μουιτενέζα, που μας ενθαρρύνατε, που μας ενισχύσατε.
Προσευχόμαστε να ευλογεί ο Ιεχωβά εσάς και όλους τους αδελφούς και τις αδελφές στη Ρουάντα. —Ευχαριστούμε. —Ευχαριστούμε.
Τώρα, θα πάρουμε συνέντευξη από τον Ρόναλντ Ροντρίγκεζ από την πανέμορφη Βενεζουέλα.
Ρόναλντ, χαιρόμαστε που είσαι εδώ μαζί μας.
Ευχαριστώ.
Πες μας μερικά πράγματα για εσένα.
Ανατράφηκα στην αλήθεια από καλούς γονείς.
Βαφτίστηκα πολύ μικρός.
Έχω μια φωτογραφία από τότε. —Θέλεις να τη δεις; —Εννοείται.
Να ’μαι, στο Καράκας, την πρωτεύουσα της Βενεζουέλας.
Είναι τη μέρα που βαφτίστηκα.
Όπως βλέπεις, ήμουν παιδί ακόμα —μόλις δέκα χρονών.
Πολύ ωραία, Ρόναλντ.
Πες μου όμως, τι σε έκανε να βαφτιστείς τόσο μικρός;
Σίγουρα το παράδειγμα των γονιών μου.
Τους έβλεπα να παραμένουν όσιοι και ακέραιοι στον Ιεχωβά παρά τις δυσκολίες που αντιμετώπιζαν, οπότε το παράδειγμά τους με επηρέασε βαθιά.
Πολύ ωραία.
Αυτοί είναι οι γονείς σου;
Ναι, αυτοί είναι. <i>Gracias, Mama y Papa</i>.
Έκαναν πολύ καλή δουλειά με τα παιδιά τους.
Και τώρα υπηρετείς στο Μπέθελ.
Πόσον καιρό είσαι εκεί;
Περίπου έξι χρόνια.
Αυτόν τον καιρό εργάζομαι στο PID.
Στο Γραφείο Ενημέρωσης.
Σωστά.
Και τι ακριβώς κάνεις εκεί;
Η δουλειά μας είναι να παρέχουμε πληροφόρηση σχετικά με τις δραστηριότητές μας σε κυβερνητικούς αξιωματούχους, στα μέσα ενημέρωσης και στην ακαδημαϊκή κοινότητα.
Ευχαριστούμε για όσα κάνετε.
Σε αυτή τη φωτογραφία από ό,τι βλέπω είσαι με μερικά μέλη της οικογένειας Μπέθελ, σωστά;
Ναι, είμαστε στο γραφείο μου.
Αυτοί που βλέπεις είναι κάποιοι συμπεθελίτες μου στη Βενεζουέλα.
Η φωτογραφία αυτή σημαίνει πολλά για εμένα.
Δηλαδή;
Βλέπεις την αδελφή μπροστά αριστερά;
Μμ.
Είναι η Τζάνις Μπλάκγουντ, μια από τους πρώτους ιεραποστόλους που είχαν έρθει στη Βενεζουέλα από τη Γαλαάδ.
Από τους πρώτους, ε;
Ναι, τη δεκαετία του 1950.
Ω!
Ερχόταν στο γραφείο μας κάθε Πέμπτη όταν κάναμε διάλειμμα για καφέ.
Μας έλεγε ένα σωρό ιστορίες.
Μας αφηγούνταν τις όμορφες εμπειρίες που είχε όταν είχε έρθει στη Βενεζουέλα με άλλες αδελφές.
Και όποτε είχαμε καμιά ερώτηση για τη θεοκρατική μας ιστορία, εκείνη είχε την απάντηση.
Πρέπει να μάθατε πολλά από εκείνη!
Ναι, μας άρεσαν οι επισκέψεις της.
Δυστυχώς πέθανε πρόσφατα, τον Νοέμβριο που μας πέρασε.
Θα σας λείψει.
Σίγουρα, επειδή έχουμε πολύ ωραίες αναμνήσεις από αυτήν.
Πάντως να ξέρετε, ο Ρόναλντ δεν χαμογελάει μόνο στις φωτογραφίες.
Είναι πάντα χαμογελαστός.
Λες και είναι και αυτός από τη Ρουάντα, τη Χώρα των Χιλίων Χαμόγελων.
Η αλήθεια είναι όμως ότι η ζωή σου δεν ήταν μόνο χαμόγελα.
Είχες και δυσκολίες.
Θέλεις να μας πεις για αυτές;
Ναι.
Πάντα ήθελα να πάω σε μια θεοκρατική σχολή.
Το 2018, με κάλεσαν στη Σχολή για Ευαγγελιστές.
Ταυτόχρονα όμως, μου έγινε πρόταση για μια δουλειά με πολύ καλό μισθό.
Φοβερή πρόταση, ωστόσο την απέρριψα γιατί δεν ήθελα τίποτα να με εμποδίσει να παρακολουθήσω τη σχολή.
Αλλά πέντε μέρες πριν αρχίσουν τα μαθήματα, η σχολή ακυρώθηκε.
Ακυρώθηκε;
Ναι.
Πώς ένιωσες;
Πραγματικά, ήταν δύσκολη στιγμή για εμένα.
Με είχε πάρει από κάτω.
Δεν ήξερα τι να κάνω.
Λογικό.
Πάει η Σχολή για Ευαγγελιστές, πάει και η πρόταση για δουλειά.
Οπότε, τι έκανες;
Δούλευα από εδώ και από εκεί.
Έκανα ό,τι έβρισκα.
Πρέπει να ήταν αγχωτική περίοδος.
Αλλά γιατί ακυρώθηκε η σχολή;
Λόγω της οικονομικής κατάστασης της χώρας.
Θα έλεγα ότι η περίοδος 2017-2019 ήταν ιδιαίτερα δύσκολη για εμάς στη Βενεζουέλα.
Λόγω του υπερπληθωρισμού, υπήρχαν ελλείψεις τροφίμων.
Εντάξει, ξέρουμε τι είναι πληθωρισμός, αλλά ο υπερπληθωρισμός πώς σας επηρέαζε ακριβώς;
Οι τιμές βασικών ειδών όπως τρόφιμα, φάρμακα, ρούχα, εκτοξεύονταν σε μια στιγμή.
Κάτι που μπορούσα να αγοράσω το πρωί, το βράδυ δεν μπορούσα πλέον να το αγοράσω.
Και την επόμενη μέρα, η τιμή ανέβαινε και άλλο.
Απίστευτο.
Εκείνη την περίοδο, ιδίως 2017-18, έκανα σκαπανικό και πάλευα να τα βγάλω πέρα.
Όμως διαπίστωσα πόσο πολύ με στήριξε ο Ιεχωβά.
Θυμάμαι χαρακτηριστικά ότι κάποια στιγμή δεν είχα χρήματα και δεν είχα φάει καλά δύο ολόκληρες μέρες.
Οπότε ανησυχούσα, δεν ήμουν καθόλου καλά συναισθηματικά.
Θυμάμαι τότε έκανα μια προσευχή στον Ιεχωβά και συνέβη κάτι εκπληκτικό.
Ελάχιστα λεπτά μετά την προσευχή μου, με πήρε τηλέφωνο μια αδελφή και με ρώτησε το εξής απίστευτο: «Μου στέλνεις τον τραπεζικό σου λογαριασμό»;
Ήθελε να σου στείλει χρήματα.
Ναι.
Μου είπε ότι ήταν από αδελφούς και αδελφές μας από το εξωτερικό.
Είχαν στείλει κάποια χρήματα για να μοιραστούν σε πέντε αδελφούς και αποφασίστηκε να είμαι εγώ—
Το πέμπτο άτομο.
Ναι, ήταν πολύ σημαντικό για εμένα.
Πήρα τρόφιμα για μια ολόκληρη εβδομάδα.
Την απάντηση σε εκείνη την προσευχή δεν θα την ξεχάσω ποτέ.
Λογικό.
Με το που προσευχήθηκες, ήρθε η απάντηση.
Είναι η «δύναμη του Θεού» που έκανε κάτι για εσένα προσωπικά.
Πολύ ενθαρρυντικό αυτό.
Τι άλλο σε βοήθησε εκείνη τη δύσκολη περίοδο;
Αγαπώ τη φύση, και όπως η Ρουάντα, και η Βενεζουέλα συνδυάζει πολλά ωραία τοπία.
Έχουμε φανταστικές παραλίες, ερήμους, ζούγκλες και βουνά.
Και ξέρω ότι πολλοί έχουν ακουστά τους περίφημους καταρράκτες Άνχελ.
Αχά.
Αλλά υπάρχει και ένα άλλο μέρος που μου αρέσει πολύ.
Στην πρωτεύουσα, στο Καράκας, υπάρχει ένα βουνό.
Λέγεται Ελ Άβιλα.
Αυτό το μέρος έχει ιδιαίτερη θέση στην καρδιά μου.
Ανέβαινα λοιπόν σε αυτό το βουνό πολύ συχνά γιατί διαπίστωσα ότι, όταν ήμουν εκεί στην υπέροχη δημιουργία του Ιεχωβά, ένιωθα πολύ πιο κοντά του.
Όταν ήμουν εκεί και μιλούσα στον Ιεχωβά, δεν ένιωθα πια άγχος, αλλά ηρεμία και αναζωογόνηση.
Τι ωραία που βρήκες ένα μέρος να πηγαίνεις και να είσαι εκεί μόνο εσύ και ο Ιεχωβά.
Το έχουμε όλοι ανάγκη αυτό. Ωραία.
Πες μου όμως, πώς τα έβγαζαν πέρα οι αδελφοί και οι αδελφές εκείνη την περίοδο;
Ήταν κάτι φοβερό.
Έβλεπες τους αδελφούς και τις αδελφές να μοιράζονται γενναιόδωρα ο ένας με τον άλλον ό,τι είχαν.
Πολλές φορές είχαν ελάχιστα, αλλά και πάλι τα μοιράζονταν.
Μπράβο!
Η αδελφή εδώ τι κρατάει;
Ένα λαχανικό. Στη Βενεζουέλα, το λέμε <i>αουγιάμα.</i>
Δυστυχώς δεν θυμάμαι πώς το λένε στα αγγλικά.
Μοιάζει κάπως με κολοκύθα.
Κάτι τέτοιο είναι.
Στα πλαίσια ενός προγράμματος παροχής βοήθειας, το γραφείο τμήματος πρότεινε στους αδελφούς να καλλιεργούν τρόφιμα. Άρα, αν είχες χωράφι το καλλιεργούσες και—
Όχι απαραίτητα.
Όλοι μπορούσαν να συμμετέχουν, και ας μην ήξεραν από αυτά. —Όλοι; —Ναι, όλοι.
Και αν δεν ήξερες από αυτά, σου μάθαιναν να καλλιεργείς, όχι μόνο σε χωράφια αλλά και σε μπαλκόνια, σε κήπους, βασικά παντού.
Οπότε έβρισκες λίγο χώμα και άρχιζες να φυτεύεις.
Ακριβώς.
Ποια ήταν η ανταπόκριση των αδελφών;
Ήταν ενθουσιώδης.
Έβλεπες τους αδελφούς να το απολαμβάνουν, το έκαναν με πολλή χαρά.
Υπέροχα.
Η «δύναμη του Θεού» εκδηλώθηκε μέσω της οργάνωσής του και οι αδελφοί και οι αδελφές ανταποκρίθηκαν πρόθυμα.
Όντως. Ήταν φοβερή ιδέα, ειδικά για τους αδελφούς και τις αδελφές μας που εκείνο το διάστημα είχαν μείνει χωρίς δουλειά.
Ναι. Είναι ενδιαφέρον αυτό που είπες.
Πολλοί αδελφοί και αδελφές μας ήταν σε αυτή την κατάσταση, χωρίς δουλειά, αλλά δεν απελπίστηκαν.
Άρχισαν το σκαπανικό.
Το παράδειγμά τους με συγκινεί.
Ναι.
Περνάνε τέτοιες δυσκολίες και όμως σκέφτονται:
“Τι άλλο μπορώ να κάνω για τον Ιεχωβά;”
Πολύ ενθαρρυντικό.
Ναι.
Τελικά στη Σχολή για Ευαγγελιστές πήγες;
Πήγα, αλλά μάντεψε.
Τι έγινε; Ακριβώς τότε, μου έγινε πάλι μια φοβερή πρόταση για δουλειά.
Απίστευτο! Και αυτή τη φορά σκέφτηκες:
“Ας δεχτώ τη δουλειά μήπως ακυρώσουν πάλι τη σχολή”.
Με τίποτα!
Αυτή η τόσο δελεαστική πρόταση μου έγινε τη στιγμή που όλοι στη χώρα πάσχιζαν απλώς και μόνο για να βρουν μια δουλειά και εγώ είχα μόλις προσκληθεί να παρακολουθήσω τη σχολή,
οπότε κατάλαβα ποιος ήταν πίσω από τον πειρασμό.
Ήξερα ότι δεν ήταν ο Ιεχωβά, βέβαια.
Δεν δέχτηκα λοιπόν εκείνη την πρόταση για δουλειά.
Πήγα στη σχολή και ήταν υπέροχα.
Μπράβο!
Αποφοίτησες λοιπόν, και ποιος ήταν ο διορισμός σου;
Αρχικά έλαβα έναν διορισμό, αλλά μόλις τρεις μέρες μετά την αποφοίτηση, άλλαξε.
Με προσκάλεσαν να υπηρετήσω στο Μπέθελ.
Αυτό δεν το περίμενα, ιδίως επειδή μου ζήτησαν να κάνω εργασίες στις οποίες δεν είχα καμία πείρα.
Όπως στο PID.
Ναι.
Και ο πρώτος μου διορισμός ήταν στο Τμήμα Πληροφοριών για Νοσοκομεία.
Δεν ήξερα τίποτα.
Και στους δύο διορισμούς ένιωθα φοβερά ανεπαρκής και αναρωτιόμουν:
“Πώς θα τα καταφέρω;” Τότε όμως, συνειδητοποίησα το εξής:
Όπως είχα δει το σταθερό χέρι του Ιεχωβά στη ζωή μου πριν, έτσι θα το έβλεπα και στον νέο μου διορισμό, όπως και έγινε. Ωραία αυτή η έκφραση: «Το σταθερό χέρι του Ιεχωβά», ιδίως όταν νιώθουμε ανησυχία.
Τώρα έχουν βελτιωθεί τα πράγματα για τους αδελφούς μας εκεί;
Έχουν βελτιωθεί ως έναν βαθμό, αλλά η αλήθεια είναι ότι μόνο ο Ιεχωβά θα διορθώσει μόνιμα την κατάσταση.
Από πνευματική άποψη όμως, οι αδελφοί εκεί τα πάνε εξαιρετικά. —Αλήθεια; —Ναι, έχουμε πολλούς σκαπανείς, πολλούς ευαγγελιζομένους.
Είναι πολύ ενθαρρυντικό να πηγαίνεις σε μια εκκλησία και να βλέπεις ότι το 30 με 40 τοις εκατό των ευαγγελιζομένων κάνουν τακτικό σκαπανικό.
Και αυτό που προσωπικά μου κάνει εντύπωση είναι ότι σκαπανικό κάνουν όχι μόνο οι μεγάλοι αλλά και οι νέοι. Στη Βενεζουέλα, τώρα υπάρχουν εκατοντάδες σκαπανείς κάτω των 15 ετών.
Οπότε, μικροί και μεγάλοι βασίζονται στη «δύναμη του Θεού» για να ξεπεράσουν τις δυσκολίες, χωρίς να χάνουν τον ζήλο τους για τη διακονία.
Πολύ ενθαρρυντικό.
Ναι, γι’ αυτό αγαπώ τους αδελφούς και τις αδελφές στη Βενεζουέλα.
Υπομένουν, και κάνουμε και καλή παρέα, περνάμε καλά.
Αυτό συμβαίνει επειδή οι δυσκολίες μάς έδεσαν.
Έτσι είναι.
Έχετε περάσει πολλά μαζί, έχετε δεθεί μέσα από τις δυσκολίες, και τα πάτε πολύ καλά πνευματικά επειδή είστε ενωμένοι.
Ρόναλντ, μας ενθάρρυνες πολύ και σε ευχαριστούμε πολύ που ενίσχυσες την πίστη μας.
Προσευχόμαστε να συνεχίσει να ευλογεί ο Ιεχωβά και εσένα και όλους τους αδελφούς στη Βενεζουέλα.
Ευχαριστώ.
Τώρα θα πάρουμε συνέντευξη από τον Δημήτρη και την Έλσα Λίτσιου από την Ελλάδα.
Δημήτρη και Έλσα, καλώς ήρθατε.
Χαιρόμαστε που είστε εδώ. —Ευχαριστούμε. —Ευχαριστούμε. Στην προηγούμενη <i>Γνωριμία με την Τάξη,</i> ξεναγηθήκαμε σε κάποιες Βιβλικές τοποθεσίες της σημερινής Τουρκίας.
Είπαμε λοιπόν, αφού είστε από την Ελλάδα, δεν μας δείχνετε μερικές Βιβλικές τοποθεσίες από εκεί;
Και βέβαια.
Στην Ελλάδα έχουμε πολλά μέρη που αναφέρονται στη Γραφή.
Και όταν βλέπεις αυτές τις αρχαίες τοποθεσίες, οι Βιβλικές αφηγήσεις ζωντανεύουν.
Έτσι είναι.
Γι’ αυτό, έχουμε ετοιμάσει ένα βίντεο για να το δουν όλοι.
Μπορούμε να το δούμε τώρα; —Ναι. —Φυσικά.
Απολαύστε το.
Ο Παύλος πέρασε μεγάλο μέρος της δεύτερης και της τρίτης ιεραποστολικής περιοδείας στην Ελλάδα και στη Μακεδονία.
Ακριβώς.
Ας κάνουμε ένα ταξίδι πίσω στον χρόνο μαζί με τον απόστολο Παύλο.
Ο Παύλος ξεκίνησε τη δεύτερη ιεραποστολική περιοδεία του από τη Νεάπολη, τη σημερινή Καβάλα.
Έφτασε εδώ με πλοίο από την Τρωάδα.
Θυμάστε πώς κατέληξε εδώ ο Παύλος; Είδε σε όραμα έναν Μακεδόνα να τον ικετεύει λέγοντας: «Πέρασε στη Μακεδονία και βοήθησέ μας».
Ο Παύλος ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα και ήρθε εδώ.
Έτσι ακριβώς. Από εδώ, ο Παύλος ταξίδεψε στους Φιλίππους.
Του πήρε τρεις με τέσσερις ώρες για να διασχίσει την οροσειρά ανάμεσα στις δύο πόλεις.
Αυτή η πόλη της ανατολικής Μακεδονίας είχε το προνόμιο να είναι η πρώτη πόλη της Ευρώπης που άκουσε τον Παύλο να κηρύττει τα καλά νέα, γύρω στο 50 Κ.Χ.
Στην αρχή, τα πράγματα πήγαιναν πολύ καλά.
Εδώ ήταν που η Λυδία και όλη της η οικογένεια έγιναν πιστοί.
Αλλά σύντομα ο Παύλος αντιμετώπισε δυσκολίες όταν τον έριξαν στη φυλακή μαζί με τον φίλο του τον Σίλα.
Είναι ενδιαφέρον ότι ακόμα υπάρχουν τα ερείπια μιας αρχαίας φυλακής στους Φιλίππους.
Αν και δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι, είναι πιθανόν ο Παύλος και ο Σίλας να πέρασαν εδώ μια νύχτα.
Αλλά με τη «δύναμη του Θεού», απελευθερώθηκαν θαυματουργικά. Εδώ στους Φιλίππους, μπορεί να περπατήσει κανείς και στην περίφημη Εγνατία Οδό.
Η Εγνατία Οδός ήταν ο πρώτος μεγάλος ρωμαϊκός δρόμος που κατασκευάστηκε εκτός Ρώμης, και ένωνε την Ευρώπη με την Ασία. Στη συνέχεια, ο Παύλος και ο Σίλας πήγαν στη Θεσσαλονίκη, την πόλη όπου γεννήθηκα.
Οι δύο πρώτες επιστολές του Παύλου απευθύνονταν στην εκκλησία εδώ.
Λίγο αργότερα, ο Παύλος και ο Σίλας έφτασαν στη Βέροια, και εδώ είχαν μια πολύ καλή εμπειρία.
Ναι.
Σύμφωνα με τη Γραφή, οι Βεροιείς «δέχτηκαν τον λόγο με τη μέγιστη προθυμία, εξετάζοντας με προσοχή τις Γραφές καθημερινά για να δουν αν ήταν έτσι τα πράγματα.
Ως αποτέλεσμα, πολλοί ... πίστεψαν».
Στη σύγχρονη πόλη της Βέροιας, μπορείτε να επισκεφτείτε τη συναγωγή που χτίστηκε γύρω στο 1850 Κ.Χ., πάνω στα ερείπια μιας αρχαίας συναγωγής.
Ίσως ο Παύλος να είχε κηρύξει ακριβώς εδώ.
Κάποια μέρα, θα μάθουμε. Μετά τη Βέροια, ο Παύλος κατευθύνθηκε νότια, προς την Αθήνα.
Την εποχή του Παύλου, η Αθήνα ήταν πρωτίστως γνωστή ως το κέντρο της ελληνικής παιδείας και των ελληνικών γραμμάτων και τεχνών.
Ήταν η έδρα διάσημων φιλοσόφων, όπως ο Σωκράτης, ο Πλάτων και ο Αριστοτέλης.
Ήταν επίσης πολύ θρησκευόμενη πόλη.
Υπήρχαν είδωλα σε ναούς, σε πλατείες και στους δρόμους.
Οι άνθρωποι συνήθιζαν να προσεύχονται στους θεούς πριν ασχοληθούν με τις δραστηριότητές τους.
Ναι, ακριβώς.
Εδώ βρίσκεται και ο Άρειος Πάγος, ή αλλιώς Λόφος του Άρη, όπου ο Παύλος έδωσε εξαιρετική μαρτυρία για τον «Άγνωστο Θεό».
Μάλιστα, στον Άρειο Πάγο σήμερα υπάρχει και μια μπρούντζινη πλάκα που περιέχει την ομιλία του αποστόλου Παύλου.
Και τέλος, ας επισκεφτούμε την Κόρινθο, στα νότια της χώρας.
Αυτή η πόλη ήταν ένα πολυσύχναστο εμπορικό σταυροδρόμι.
Εδώ μπορούμε να δούμε τα ερείπια της δικαστικής έδρας (γνωστής και ως βήμα)<i>,</i> ναούς και πολλά άλλα πράγματα.
Μάλιστα, στα μαθήματα χρησιμοποιήσαμε τα πολυμέσα της <i>Έκδοσης Μελέτης</i> για να μάθουμε περισσότερα για την Κόρινθο.
Αν σας αρέσει η ιστορία, υπάρχουν πολλά να δείτε εδώ.
Ελπίζουμε να σας άρεσε που ακολουθήσαμε μαζί τα βήματα του αποστόλου Παύλου.
Σήμερα, οι αδελφοί και οι αδελφές μας στην Ελλάδα εργάζονται σκληρά σαν τον απόστολο Παύλο, και σας στέλνουν με χαρά την αγάπη τους.
Υπέροχο βίντεο!
Ευχαριστούμε πολύ που μας το δείξατε.
Ήταν χαρά μας.
Και τι ωραία που βλέπουμε σύγχρονους Παύλους, Σίλες και Λυδίες να είναι ζηλωτές στο έργο κηρύγματος.
Δώστε την αγάπη μας στους αδελφούς και στις αδελφές στην Ελλάδα, σας παρακαλούμε.
Ευχαρίστως.
Σας άρεσε το βίντεο;
Πώς σας φάνηκαν οι δύο συνεντεύξεις;
Τι βοήθησε τους αδελφούς μας να ξεπεράσουν τόσες δυσκολίες;
Θυμάστε το 2 Τιμόθεο 1:8;
Η «δύναμη του Θεού».
Μήπως αντιμετωπίζετε δυσκολίες τώρα;
Να ξέρετε ότι ο Ιεχωβά σάς βλέπει και ότι ο ισχυρός του βραχίονας θα σας βοηθήσει να υπομείνετε με χαρά.
Οι αδελφοί και οι αδελφές στη Βενεζουέλα και στη Ρουάντα είναι ενθαρρυντικό παράδειγμα για εμάς.
Είδαν τη «δύναμη του Θεού» να τους βοηθάει κυρίως μέσω της στοργικής αδελφότητας και της οργάνωσης.
Αν παραμένουμε κοντά στην οργάνωση του Ιεχωβά και ενωμένοι με την αδελφότητα, θα υπομείνουμε οποιαδήποτε δυσκολία και αν προκύψει ώσπου να λάβουμε την ανταμοιβή μας.
Ανυπομονούμε να σας ξαναδούμε στο επόμενο επεισόδιο της <i>Γνωριμίας με την Τάξη.</i>
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου