Στο όγδοο κεφάλαιο των Παροιμιών από όπου είναι το σημερινό μας εδάφιο, η σοφία παρουσιάζεται προσωποποιημένη, δηλαδή σαν ένα πρόσωπο που μπορεί να μιλάει και να ενεργεί.
Και έχουμε πει ότι εφαρμόζεται στον Ιησού στην προανθρώπινη ύπαρξή του.
Αλλά πώς θα το αποδεικνύαμε αυτό σε κάποιον;
Μας βοηθάει πολύ το εδάφιο Παροιμίες 8:22.
Ας το διαβάσουμε. Εκεί λέει: «Ο Ιεχωβά με έφερε σε ύπαρξη ως αρχή της οδού του, το πρώτο από τα προαιώνια επιτεύγματά του».
Ξέρουμε ότι ο Ιεχωβά υπήρχε ανέκαθεν και ότι ήταν ανέκαθεν σοφός.
Ούτε εκείνος ούτε η σοφία του είχαν αρχή.
Άρα η σοφία δεν δημιουργήθηκε ούτε ήρθε σε ύπαρξη.
Ο Ιησούς όμως, «ο πρωτότοκος όλης της δημιουργίας», ήρθε σε ύπαρξη ως το πρώτο από τα επιτεύγματα του Ιεχωβά.
Και σε αυτό το κεφάλαιο η σοφία περιγράφεται ως ένα πρόσωπο που μιλάει και ενεργεί με σοφία.
Προσέξτε το εδάφιο 4 όπου ανοίγουν τα εισαγωγικά.
Και τα εισαγωγικά συνεχίζουν και κλείνουν στο τέλος του κεφαλαίου. Το εδάφιο 4 λέει: «Σε εσάς φωνάζω, άνθρωποι· υψώνω τη φωνή μου προς όλους». Εδάφιο 6: «Ακούστε, γιατί αυτό που λέω είναι σημαντικό, τα χείλη μου λένε το σωστό». Εδάφιο 20: «Περπατώ στην οδό της δικαιοσύνης, στο μέσο των δρόμων της κρίσης».
Αυτό ασφαλώς εφαρμόζεται στον Ιησού, ο οποίος περιγράφεται στην 1 Κορινθίους 1:24ως «η σοφία του Θεού».
Και ο απόστολος Παύλος είπε επίσης στο Κολοσσαείς 2:3 ότι στον Χριστό «είναι προσεκτικά αποκρυμμένοιόλοι οι θησαυροί της σοφίας και της γνώσης».
Και φυσικά ως «ο Λόγος», ο εκπρόσωπος του Θεού, ο Ιησούς είναι η τέλεια έκφραση της σοφίας του Ιεχωβά.
Επίσης το σημερινό εδάφιο αποκαλύπτει ότι πολύ παλιά αυτή η «σοφία του Θεού», ο Ιησούς, εργαζόταν δίπλα στον Ιεχωβά. Ας διαβάσουμε όλο το εδάφιο 30: «Τότε ήμουν δίπλα του ως δεξιοτέχνης εργάτης.
Σε εμένα έβρισκε ιδιαίτερη χαρά κάθε ημέρα, και εγώ ευφραινόμουν πάντοτε ενώπιόν του».
Ο Ιεχωβά λοιπόν, ο Δημιουργός, χρησιμοποίησε τον Γιο του, τον Δεξιοτέχνη Εργάτη, μέσω του οποίου όπως λέει στο Κολοσσαείς 1:16 «δημιουργήθηκαν όλα τα άλλα πράγματαστους ουρανούς και στη γη» —«από τα πνευματικά πλάσματα στο ουράνιο βασίλειο και το αχανές υλικό σύμπαν ως τη γη με τη θαυμαστή ποικιλία φυτών και ζώων και την κορωνίδα της επίγειας δημιουργίας: το ανθρώπινο γένος». Το βιβλίο <i>Ακόλουθός Μου</i> παρομοίαζε αυτή τη συνεργασία του Ιεχωβά και του Ιησού «με τη συνεργασία ενός αρχιτέκτοναμε έναν κατασκευαστή, ή εργολάβο, ο οποίος ειδικεύεται στο να υλοποιείτα ευρηματικά σχέδια του αρχιτέκτονα».
Ανόμοια με κάποιους ανθρώπινουςαρχιτέκτονες και εργολάβους που δουλεύουν στο ίδιο έργο, είμαστε βέβαιοι ότι ο Ιησούς ποτέ δεν έριξε την ποιότητα ούτε άλλαξε τα σχέδια που του έδωσε ο Ιεχωβά.
Και ο Ιεχωβά δεν έλεγχε όλες τις λεπτομέρειες καθώς ο Ιησούς υλοποιούσε αυτά τα σχέδια.
Κάθε φορά που ξεκινούσαν ένα έργο πρέπει να συνεννοούνταν άψογα ώστε να διατηρούν αυτή την επιτυχημένη συνεργασία.
Ας εξετάσουμε ένα μόνο από τα θαυμάσια επιτεύγματά τους. Αναφέρεται στο εδάφιο 27: «Όταν [ο Θεός] ετοίμαζε τους ουρανούς, [εγώ, ο Δεξιοτέχνης Εργάτης] ήμουν εκεί».
Είναι πολύ δύσκολο για εμάς να συλλάβουμε πόσο αχανές είναι το σύμπαν.
Όταν ο Άλμπερτ Αϊνστάιν διατύπωσετη θεωρία της σχετικότητας το 1905, εκείνος και πολλοί άλλοι επιστήμονες πίστευαν ότι το σύμπαν αποτελείταιαπό έναν μόνο γαλαξία, τον δικό μας.
Πόσο πολύ είχαν υποτιμήσει το μέγεθος του σύμπαντος!
Το προσπαθούν όμως ακόμα.
Έχετε ακούσει για το Διαστημικό Τηλεσκόπιο Χαμπλ.
Έχει περίπου το μέγεθος σχολικού λεωφορείου και βρίσκεται σε τροχιά547 χιλιόμετρα πάνω από τη γη από το 1990.
Οι αστρονόμοι το έστρεψαν σε ένα κομμάτι του ουρανού που φαινόταν εντελώς κενό —χωρίς ορατά άστρα, νεφελώματα, γαλαξίες.
Το παρατήρησαν και το φωτογράφησαν.
Εστίασαν σε ένα μικρό κομμάτι του ουρανού, περίπου όσο θα μπορούσαμε να δούμεμέσα από ένα στενό καλαμάκι, και άφησαν ανοιχτό τον φακό συνολικά πάνω από 100 ώρες ώστε να συλλέξει όσο το δυνατόν περισσότερο φως καθώς φωτογράφιζαν το σημείο.
Ξέρετε τι είδαν;
Κάτι εκπληκτικό!
Χιλιάδες γαλαξίες συγκεντρωμένους σε αυτό το πολύ μικρό δείγμα του ουρανού.
Είναι από τους πιο αχνούς και μακρινούς γαλαξίες που παρατηρήθηκαν ποτέ —κυκλικοί, σπειροειδείς ακανόνιστοι.
Έχουν δίκιο οι αστρονόμοι που λένε ότι υπάρχουν δεκάδες δισεκατομμύρια γαλαξίες στο σύμπαν.
Και αυτή είναι απλώς μια εικασία, μπορεί να υπάρχουν πολλοί περισσότεροι!
Ασφαλώς μας εντυπωσιάζει η μεγάλη ευφυΐα και του Δημιουργού και του Δεξιοτέχνη Εργάτη του, με την οποία έφεραν σε ύπαρξη όλο το σύμπαν.
Σχολιάζοντας τη δυσκολία των ανθρώπων να συλλάβουν όλα όσα έχουν δημιουργηθεί γύρω μας, ο επιστημονικός συγγραφέας Μπιλ Μπράισον έγραψε: «Ζούμε σε ένα σύμπαν του οποίου την ηλικία δεν μπορούμε να υπολογίσουμε, περιστοιχισμένοι από άστρα των οποίων τις αποστάσεις δεν μπορούμε να ξέρουμε, γεμάτο με ύλη που δεν μπορούμε να προσδιορίσουμε και που υπακούει σε φυσικούς νόμους των οποίων τις ιδιότητες δεν κατανοούμε πλήρως».
Και όμως με εξαιρετική απλότητα η Γραφή μάς λέει στο πρώτο της κεφάλαιο στην πρώτη πρόταση: «Στην αρχή ο Θεός δημιούργησε τους ουρανούς και τη γη». Και στη δεύτερη σελίδα, ο Ιεχωβά λέει: «Ας κάνουμε άνθρωπο κατά την εικόνα μας», δείχνοντας έτσι ότι μιλάει στον Δεξιοτέχνη Εργάτη του. Πόσο ευγνώμονες είμαστε που δεν είμαστε στο σκοτάδι όσον αφορά το πώς ήρθαν όλα σε ύπαρξη!
Μιας και μιλάμε για σκοτάδι, όταν κοιτάζουμε ψηλά τα αστέρια, πιθανότατα νιώθουμε όπως ο ψαλμωδός Δαβίδ.
Ανοίξτε αν θέλετε στον όγδοο Ψαλμό να διαβάσουμε το πρώτο εδάφιο— —Ψαλμός 8:1: «Ιεχωβά, Κύριέ μας, πόσο μεγαλοπρεπέςείναι το όνομά σου σε όλη τη γη!
Έχεις θέσει τη λαμπρότητά σου ψηλότερα και από τους ουρανούς!» Εδάφιο 3: «Όταν βλέπω τους ουρανούς σου, τα έργα των δαχτύλων σου, τη σελήνη και τα άστρα που ετοίμασες, τι είναι ο θνητός άνθρωπος και τον θυμάσαι ή ο γιος του ανθρώπου και τον φροντίζεις;»
Η απάντηση σε αυτό το ερώτημα συνδέεται με τα αισθήματα που είχε ο Ιησούς για το αγαπημένο του έργο από ό,τι φαίνεται. Αν γυρίσουμε στις Παροιμίες κεφάλαιο 8, το εδάφιο 31 λέει: «Ευφραινόμουν για την κατοικήσιμη γη του [Θεού] και έβρισκα ιδιαίτερη χαρά στους γιους των ανθρώπων».
Αν θυμάστε στο εδάφιο 30 λέει ότι ο Ιεχωβά «έβρισκε ιδιαίτερη χαρά» στον Δεξιοτέχνη Εργάτη του, τον Ιησού.
Αυτή η ιδιαίτερη χαρά φανερώνει τρυφερή στοργή.
Και εδώ διαβάζουμε ότι ο Ιησούς βρίσκει ιδιαίτερη χαρά σε εμάς τους ανθρώπους και τον ενδιαφέρει πολύ να μας βοηθάει να απολαμβάνουμε τη ζωή μας. Το διακρίνουμε αυτό στο εδάφιο 32: «Τώρα, γιοι μου, ακούστε με· ναι, ευτυχισμένοι είναι όσοι τηρούν τις οδούς μου». Εδάφιο 35: «Διότι όποιος βρίσκει εμένα θα βρει ζωή, και έχει την επιδοκιμασία του Ιεχωβά».
Εφόσον λοιπόν ο Ιησούς περιγράφεταιως η σοφία προσωποποιημένη, πρέπει να τον ακούμε και να τον δεχόμαστε ως αυτόν που έχει προμηθεύσει ο Ιεχωβά για τη σωτηρία μας.
Εμείς πώς μπορούμε να δείχνουμε την ιδιαίτερη χαρά μας, την τρυφερή στοργή μας, για τον Θεό και τον Χριστό —τον Δημιουργό και τον Δεξιοτέχνη Εργάτη του;
Φυσικά, κάνοντας το έργο που μας έχει ανατεθεί ως «συνεργάτες του Θεού» και ως μαθητές του Χριστού.
Τα σχόλια του σημερινού εδαφίου είναι από ένα άρθρο της <i>Σκοπιάς </i>με τίτλο «Εργαζόμαστε Μαζί με τον Θεό—Αιτία για Χαρά».
Και μιλάει για το έργο εποικοδόμησης που μας δίνει τη μεγαλύτερη χαρά και ικανοποίηση και ποιος είναι ο λόγος για αυτό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου