Το σημερινό εδάφιο είναι από το Εκκλησιαστής 7:10 —ίσως θα ήταν καλύτερα να το διαβάσουμε ολόκληρο. Αναφέρει: «Μη λες:
“Γιατί ήταν οι παλιότερες ημέρες καλύτερες από αυτές;” διότι δεν είναι σοφό να το ρωτάς αυτό».
Υπάρχει περίπτωση κάποιος που διαβάζει αυτό το εδάφιο, ίσως για πρώτη φορά, να θεωρήσει ότι αυτό δεν ισχύει.
Για παράδειγμα, κρίνοντας από τον εαυτό του, ένας ηλικιωμένος ίσως θυμάται τις μέρες της νιότης του —όταν ήταν υγιής και γερός, όταν είχε τις δυνάμεις να κάνει στην ουσία ό,τι θέλει, όταν η μνήμη του ήταν καλύτερη.
Και τώρα που γερνάει —ξεχνάει, κουράζεται εύκολα και έχει κακή διάθεση.
Ίσως πει ότι οι παλιότερες ημέρες ήταν καλύτερες από τις τωρινές.
Ή μπορεί να ξέρουμε κάποιον που χρειάστηκε να φύγει από το Μπέθελ ή να σταματήσει μια άλλη μορφή ειδικής ολοχρόνιας υπηρεσίας και τώρα νοσταλγεί τις μέρες που υπηρετούσε στο Μπέθελ ή ίσως έκανε σκαπανικό ή ήταν ιεραπόστολος. Ή κάτι άλλο:
Ας υποθέσουμε ότι μας έχουν μετακινήσει σε ένα άλλο τμήμα του Μπέθελ.
Και τώρα δυσκολευόμαστε —χρειάζεται να συνηθίσουμε σε έναν καινούριο διορισμό, σε διαφορετικό πρόγραμμα.
Και ο επίσκοπός μας ... δεν είναι όπως ο προηγούμενος.
Ίσως σκεφτούμε ότι οι παλιότερες ημέρες ήταν καλύτερες από τις τωρινές.
Άρα, τι θα μας βοηθήσει να καταλάβουμε το εδάφιο Εκκλησιαστής 7:10 λίγο καλύτερα;
Ας πάρουμε το πρώτο παράδειγμα με τον ηλικιωμένο. <i>Η Σκοπιά</i> από την οποία είναι τα σχόλιά μας σήμερα λέει ότι οι ηλικιωμένοι που εκδηλώνουν ταπεινοφροσύνη έχουν ρεαλιστική άποψη για το πώς ήταν τα πράγματα στο παρελθόν.
Πώς βοηθάει αυτή η ρεαλιστική άποψη;
Αν και μερικά πράγματα ήταν όντως καλύτερα στο παρελθόν, αναγνωρίζουμε ότι πολλά είναι καλύτερα τώρα.
Λόγου χάρη, παρότι κάποιος μπορεί να είχε περισσότερες δυνάμεις στα νιάτα του, πολλές φορές, καθώς μεγαλώνει, μαθαίνει ότι η δουλειά θέλει τρόπο όχι κόπο. Άρα, μια απόλυτη δήλωση όπως: «Γιατί ήταν οι παλιότερες ημέρες καλύτερες από αυτές;» δεν είναι ρεαλιστική.
Δεν δείχνει “σοφία”, όπως λέει το εδάφιο.
Το εδάφιο Εκκλησιαστής 7:10 δεν μας βοηθάει μόνο να είμαστε ρεαλιστές, αλλά και ικανοποιημένοι με τη ζωή μας.
Με ποιον τρόπο;
Αν συνεχώς θεωρούμε καλύτερο το παρελθόν, θα είμαστε ποτέ ικανοποιημένοι με το παρόν;
Μάλλον όχι.
Το πιο πιθανό είναι ότι δεν θα είμαστε ποτέ ικανοποιημένοι και ότι θα ευχόμαστε να γυρίζαμε πίσω στον χρόνο.
Αλλά είναι αυτό ρεαλιστικό;
Μας κάνει πιο ευτυχισμένους;
Όχι, είναι άσοφο.
Αλλά το εδάφιο Εκκλησιαστής 7:10 μπορεί να μας βοηθήσει και με έναν πιο σημαντικό τρόπο.
Κάποιο άρθρο σε ένα <i>Φυλλάδιο Εργασίας</i> του 2018 ανέφερε: «Όταν περνάμε δυσκολίες, είναι εύκολο να νοσταλγούμε “τις παλιές καλές μέρες”, ίσως την εποχή προτού γνωρίσουμε την αλήθεια.
Όταν το κάνουμε αυτό, συνήθως μεγαλοποιούμε τις χαρές και μικροποιούμε τα προβλήματα που είχαμε στο παρελθόν».
Αυτό ακριβώς έκαναν οι Ισραηλίτες όταν έφυγαν από την Αίγυπτο.
Πώς το έκαναν αυτό;
Σε αυτό το σημείο υπήρχε παραπομπή στην αφήγηση των εδαφίων
Αριθμοί 11:5, 6.
Ας τα διαβάσουμε —Αριθμοί κεφάλαιο 11, εδάφια 5, 6. Οι Ισραηλίτες λένε: «Αχ, πώς θυμόμαστε τα ψάρια που τρώγαμε στην Αίγυπτο δωρεάν, τα αγγούρια και τα καρπούζια και τα πράσα και τα κρεμμύδια και τα σκόρδα!
Αλλά τώρα έχουμε εξαντληθεί.
Δεν βλέπουμε τίποτα άλλο εκτός από αυτό το μάννα».
Δυστυχώς, επειδή η νοσταλγία τούς έκανε να τα βλέπουν όλα ρόδινα, θυμούνταν τα ψάρια, τα καρπούζια και τα λαχανικά, αλλά όχι τη σκληρή δουλεία που έκανε τη ζωή τους ανυπόφορη κάθε μέρα.
Στην ουσία, θεωρούσαν τις παλιότερες μέρες καλύτερες.
Επειδή εστίαζαν στο παρελθόν, δεν μπορούσαν να δουν όλα όσα έκανε ο Ιεχωβά για αυτούς εκείνη τη στιγμή —όπως το ότι τους έδινε το μάννα.
Το μάννα εμφανιζόταν κάθε πρωί από το πουθενά στη μέση της ερήμου.
Οι Ισραηλίτες δεν χρειαζόταν να οργώσουν το έδαφος ούτε να φυτέψουν σπόρους ούτε καν να ποτίσουν.
Απλώς μάζευαν το μάννα από κάτω όταν διαλυόταν η πρωινή δροσιά.
Προφανώς, το μάννα ήταν επίσης τέλεια τροφή, επειδή κάλυπτε όλες τις διατροφικές τους ανάγκες σε ένα εύκολο γεύμα.
Και ήταν και νόστιμο!
Η Γραφή λέει ότι «είχε τη γεύση γλυκιάς πίτας ψημένης με λάδι».
Όχι και άσχημα!
Μάλιστα, το μάννα πρόσφερε άλλο ένα πλεονέκτημα που ίσως δεν αντιλαμβάνονταν οι Ισραηλίτες.
Θυμηθείτε ότι δεν ήξεραν πότε το θαυματουργικό σύννεφο θα σηκωνόταν και ξαφνικά όλο το στρατόπεδο θα έπρεπε να το ακολουθήσει σε κάποια άλλη τοποθεσία.
Σκεφτείτε το!
Υποθέστε ότι παίρνατε μαζί σας σπόρους καρπουζιού από την Αίγυπτο και τους φυτεύατε και τους ποτίζατε και ξαφνικά—τι συμβαίνει;— σηκώνεται το σύννεφο και αναχωρεί όλο το έθνος πολύ πριν προλάβουν να ωριμάσουν τα καρπούζια σας.
Άρα, βλέπουμε ότι το μάννα ήταν ουσιαστικά η τέλεια λύση από κάθε άποψη.
Και όμως, επειδή εστίαζαν στο παρελθόν, οι Ισραηλίτες δεν μπορούσαν να δουν όλα όσα έκανε ο Ιεχωβά για αυτούς εκείνη τη στιγμή.
Οπότε, τι μαθήματα παίρνουμε από το Εκκλησιαστής 7:10;
Αν εστιάζουμε στις φαινομενικά «παλιές καλές μέρες», δεν θα είμαστε ικανοποιημένοι με το παρόν, και αυτό μπορεί να μας κάνει αγνώμονες για όλα όσα κάνει ο Ιεχωβά για εμάς τώρα.
Όσον αφορά τους Ισραηλίτες, αυτή η αγνωμοσύνη οδήγησε επίσης σε εκδήλωση απιστίας και τελικά σε πνευματικό όλεθρο. Σχετικά με αυτό, προσέξτε αυτό το σχόλιο από τη <i>Σκοπιά</i> του 2012: «Παρότι δεν είναι εσφαλμένο να στοχαζόμαστε αυτά που μας έχουν διδάξει οι περασμένες εμπειρίες ή να αναπολούμε τις όμορφες στιγμές, χρειάζεται να έχουμε ισορροπημένη,
ρεαλιστική άποψη για το παρελθόν. Αλλιώς, ίσως αρχίσουμε να νιώθουμε ακόμη πιο δυσαρεστημένοι με τις τωρινές μας περιστάσεις». Ρεαλιστικά μιλώντας, κάποια πράγματα στο παρελθόν ίσως ήταν καλά.
Ίσως η υγεία μας να ήταν καλύτερη, αλλά σίγουρα δεν ήταν τέλεια.
Και ίσως είχαμε κάποια θεοκρατικά προνόμια ή εξαιρετική σχέση με τον επίσκοπο του τμήματός μας στο παρελθόν. Συγκρίνεται, όμως, οποιοδήποτε προνόμιο ή οποιαδήποτε σχέση έχουμε τώρα με τα προνόμια που πρόκειται να έχουμε στο μέλλον;
Σε καμιά περίπτωση! Όπως ανέφερε το <i>Φυλλάδιο Εργασίας:</i> «Πόσο καλύτερο είναι να αναλογιζόμαστε τις ευλογίες που έχουμε τώρα και να εστιάζουμε στις χαρές που θα έχουμε στο μέλλον υπό τη Βασιλεία [του Θεού]!»
Και είναι επίσης γεγονός ότι οι δυσκολίες που ίσως αντιμετωπίζουμε τώρα πολλές φορές μάς βελτιώνουν.
Μας κάνουν καλύτερους Χριστιανούς.
Άρα, αν δεν βλέπουμε το παρελθόν μέσα από τον θολό φακό της νοσταλγίας, αν παραμένουμε ικανοποιημένοι με το παρόν και συνεχίζουμε να εστιάζουμε στη Βασιλεία και στην πραγματική ζωή, θα είμαστε πιο ευτυχισμένοι και θα είναι πιο εύκολο να παραμείνουμε πιστοί.
Όπως μας υπενθυμίζει το Εκκλησιαστής 7:10, οι καλύτερες μέρες δεν έχουν περάσει —είναι ακριβώς μπροστά μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου