Κυριακή 14 Απριλίου
Πρόσφερε τον [Ισαάκ] εκεί ως ολοκαύτωμα.—Γέν. 22:2.
Ο Αβραάμ ήξερε ότι ο Ιεχωβά δεν θα έκανε ποτέ κάτι άδικο ή άστοργο. Σύμφωνα με τον απόστολο Παύλο, ο Αβραάμ σκέφτηκε ότι ο Ιεχωβά μπορούσε να αναστήσει τον αγαπημένο του γιο. (Εβρ. 11:17-19) Άλλωστε, ο Ιεχωβά είχε υποσχεθεί ότι ο Ισαάκ θα γινόταν πατέρας ενός έθνους, και τότε ο Ισαάκ δεν είχε ακόμη παιδιά. Ο Αβραάμ αγαπούσε τον Ιεχωβά, οπότε ήταν πεπεισμένος ότι ο Πατέρας του θα ενεργούσε με δικαιοσύνη. Υπάκουσε με πίστη, όσο δύσκολο και αν του ήταν αυτό. (Γέν. 22:1-12) Πώς μπορούμε να μιμούμαστε τον Αβραάμ; Όπως εκείνος, έτσι και εμείς χρειάζεται να συνεχίσουμε να μαθαίνουμε για τον Ιεχωβά. Καθώς το κάνουμε αυτό, θα τον πλησιάζουμε περισσότερο και θα τον αγαπάμε ακόμα πιο πολύ. (Ψαλμ. 73:28) Η συνείδησή μας θα εκπαιδευτεί να αντανακλά τον τρόπο σκέψης του Θεού. (Εβρ. 5:14) Ως αποτέλεσμα, αν κάποιος προσπαθήσει να μας δελεάσει να κάνουμε κάτι κακό, θα αρνηθούμε. Θα απεχθανόμαστε ακόμα και τη σκέψη να κάνουμε κάτι που θα έφερνε πόνο στον Πατέρα μας και θα έβλαπτε τη σχέση μας μαζί του. w22.08 σ. 28, 29 ¶11, 12
https://drive.google.com/file/d/1BdavuHtBtEp0YSu8ZwJKy4HLVg3aLG8w/view?usp=sharing
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου