Τα Εφηβικά μου Χρόνια—Πώς θα Αντισταθώ στην Πίεση να Κάνω Σεξ Πριν από τον Γάμο;

 

7. Έφηβοι που Παραμένουν Ηθικά Ακέραιοι

(15 λεπτά) Συζήτηση.

Οι νεαροί Χριστιανοί πρέπει να αγωνίζονται να παραμένουν ηθικά ακέραιοι. Παλεύουν με την ατελή τους σάρκα και πασχίζουν να παραμένουν καθαροί στην ακμή της νεότητας—μια περίοδο στην οποία τα έντονα σεξουαλικά αισθήματα μπορούν να θολώσουν την κρίση. (Ρω 7:21· 1Κο 7:36) Πρέπει επίσης να αντιστέκονται στην ασταμάτητη πίεση για σεξ—με το ίδιο και με το αντίθετο φύλο. (Εφ 2:2) Είμαστε περήφανοι για αυτούς που συνεχίζουν να παραμένουν ακέραιοι.

Βάλτε να παίξει το ΒΙΝΤΕΟ Τα Εφηβικά μου Χρόνια—Πώς θα Αντισταθώ στην Πίεση να Κάνω Σεξ Πριν από τον Γάμο; Μετά ρωτήστε:

• Ποια πίεση δέχτηκαν από τους συνομηλίκους τους ο Κόρι και η Καμρίν;

  Η απάντησή σας

• Τι τους βοήθησε να παραμείνουν ακέραιοι;

  Η απάντησή σας

• Ποιες αρχές της Γραφής μπορούν να σας βοηθήσουν να αντιμετωπίσετε παρόμοιες καταστάσεις;

  Η απάντησή σας
• 
  

Στο λύκειο, οι συμμαθητές μου μιλούσαν κάθε μέρα για το σεξ.

Μιλούσαν μόνο, ξέρεις, για το αγόρι τους, την κοπέλα τους— τι έκαναν μαζί το σαββατοκύριακο ή τι θα έκαναν το επόμενο.

Εννοείται πως ήξεραν ότι ήμουν Μάρτυρας του Ιεχωβά και ότι δεν θα έκανα σεξ πριν από το γάμο, αλλά παρ’ όλα αυτά με πίεζαν.

Κάποια αγόρια εισχωρούσαν στον προσωπικό μου χώρο.

Μερικές φορές, προσπαθούσαν ακόμη και να με πιάσουν ή να με αγγίξουν. Μια μέρα, μια συμμαθήτριά μου μού είπε να την αγγίξω με ακατάλληλο τρόπο.

Φυσικά εγώ αρνήθηκα, αλλά εκείνη άρχισε να μου λέει διάφορους χαρακτηρισμούς.

Με είπε ξενέρωτο και ότι μάλλον είμαι γκέι. Το έβλεπαν σαν παιχνίδι—προσπαθούσαν να με κάνουν να υποκύψω και να κάνω διάφορα πράγματα μαζί τους. Αλλά το ότι εγώ δεν υποχωρούσα αυτοί το θεωρούσαν αστείο, έκαναν πλάκα. Αλλά η πίεση δεν σταμάτησε εκεί—έγινε και πιο έντονη. Δύο συμμαθητές μου ήταν από πίσω και με έσπρωχναν. Και δύο άλλοι από το πλάι μου είχαν πιάσει τα χέρια και με έσπρωχναν για να την αγγίξω.

Κατάλαβα ότι ήταν ώρα να φύγω από εκεί.

Και μόνο το ότι ήμουν Μάρτυρας του Ιεχωβά με έκανε να ξεχωρίζω στο σχολείο.

Αλλά ήμουν επίσης και πολύ ντροπαλή.

Υπήρχαν φορές που ήθελα να ταιριάζω με τους γύρω μου για να μην τραβάω τόσο πολύ την προσοχή. Ήξερα όμως ότι θα δυσαρεστούσα τον Ιεχωβά αν έκανα ό,τι έκαναν και τα άλλα παιδιά.

Τότε έκανα μια γρήγορη προσευχή από μέσα μου: «Ιεχωβά, σε παρακαλώ βοήθησέ με». Αμέσως στο μυαλό μου ήρθε ο Ιωσήφ. Κατάφερε να ξεφύγει από τη γυναίκα του Πετεφρή, αλλά το κατάφερε αυτό επειδή ήταν αποφασισμένος να ευαρεστεί τον Ιεχωβά. Αυτό ακριβώς έπρεπε να κάνω και εγώ. Και το έκανα—έφυγα τρέχοντας από την τάξη.

Η προσωπική μελέτη έπαιξε σημαντικό ρόλο. Έκανε τον Ιεχωβά πιο πραγματικό για εμένα. Όσο πιο πραγματικός γινόταν στη ζωή μου, τόσο περισσότερο ήθελα να τον ευαρεστώ και να μην τον πληγώνω.

Το ότι είχα αυτή τη σχέση μαζί του και τον εμπιστευόμουν με βοήθησε πολύ σε καταστάσεις στις οποίες ήθελα να κάνω ό,τι και οι υπόλοιποι και να μην ξεχωρίζω.

Δεν ήταν εύκολο να πω όχι σε εκείνο το κορίτσι, αλλά ήξερα ότι ήταν το σωστό.

Λίγο πριν από εκείνο το περιστατικό, η γιαγιά μου με είχε προετοιμάσει. Μου είχε βρει κάποια άρθρα της Σκοπιάς που έλεγαν πώς να αντιμετωπίζουμε τους πειρασμούς. Αν και το να συζητάω μαζί της για αυτά τα θέματα ήταν πολύ άβολο, για να είμαι ειλικρινής, με βοήθησαν πολύ να παραμείνω πνευματικά ισχυρός και να αντισταθώ στον πειρασμό.

Οι γονείς μου μού έλεγαν πάντοτε να είμαι σοφή και διορατική. Να σκέφτομαι πώς οι πράξεις μου θα επηρέαζαν εμένα στο μέλλον, πώς θα επηρέαζαν τη σχέση μου με τον Ιεχωβά και με τους φίλους και την οικογένειά μου.

Εκείνη την περίοδο, το είχα συνέχεια στο μυαλό μου αυτό. Το μόνο που χρειάζεσαι είναι να εμπιστεύεσαι στον Ιεχωβά, γιατί αν εμπιστεύεσαι σε εκείνον όλα θα πάνε καλά.

Το έντυπο που με βοήθησε πιο πολύ ήταν το βιβλίο Οι Νεαροί Ρωτούν, Τόμος 2, κεφάλαιο 5: «Γιατί να Διατηρήσω την Παρθενία Μου;» Αυτό το βιβλίο πραγματικά με έσωσε. Καθώς διάβαζα ότι και άλλοι συνομήλικοί μου σε όλο τον κόσμο αντιμετωπίζουν ακριβώς τον ίδιο πειρασμό, έπαιρνα πολύ κουράγιο και επίσης ένιωθα ότι δεν είμαι μόνος. Είμαι πάρα πολύ ευγνώμων και στον Ιεχωβά και στην οργάνωσή του που δείχνουν τόσο μεγάλη αγάπη σε εμάς τους νεαρούς— που μας βοηθούν να μη νιώθουμε μόνοι και να τα βγάζουμε πέρα σε τέτοιες δύσκολες καταστάσεις.

Το κεφάλαιο 14 του Νεαροί Ρωτούν, Τόμος 2: «Πώς Μπορώ να Προστατέψω τον Εαυτό μου στο Σχολείο;» με ενθάρρυνε πολύ να είμαι σταθερή στο σχολείο και να παραμένω όσια για να κάνω τον Ιεχωβά χαρούμενο. Είμαι πολύ ευγνώμων στον Ιεχωβά που μου υπενθύμιζε εδάφια, όπως το 1 Κορινθίους 6:18 που λέει: «Να φεύγετε από τη σεξουαλική ανηθικότητα!» Και χαίρομαι που μπόρεσα να το κάνω κυριολεκτικά αυτό.

Αλλά αυτό που με χαροποιεί περισσότερο είναι ότι ξέρω πως κάνω τον Ιεχωβά χαρούμενο, και δεν υπάρχει πιο ωραίο συναίσθημα από αυτό.