Καλώς ήρθατε στο JW Broadcasting®.
Έχω μαζί μου τον αδελφό Άιζακ Μαρέι.
Το όνομά του είναι Άιζακ, αλλά όλοι τον φωνάζουμε Σάκι.
Χαίρομαι πολύ που είσαι εδώ, Σάκι, γιατί έχουμε πολλά στη σημερινή εκπομπή. Αρχικά όμως, ξέρω ότι έχεις ενδιαφέρουσα ιστορία στην αλήθεια.
Θέλεις να μας πεις μερικά πράγματα;
Ευχαριστώ.
Βέβαια, με μεγάλη μου χαρά.
Γεννήθηκα στη Νότια Αφρική, σε μια μικρή πόλη που λέγεται Μπλέιφουρετσαχ.
Ο πατέρας μου δεν ήταν Μάρτυρας του Ιεχωβά.
Στην αρχή, εναντιωνόταν στη μητέρα μου, η οποία είχε αφιερωθεί στον Ιεχωβά, αλλά μετά άλλαξε στάση και μας υποστήριζε.
Η μητέρα μου υπηρετούσε πιστά τον Ιεχωβά μέχρι τον θάνατό της το 2017.
Ο παππούς μου και ο προπάππος μου από τη μεριά της μητέρας μου γνώρισαν την αλήθεια στις αρχές της δεκαετίας του 1920, διαβάζοντας απλά ένα φυλλάδιο.
Όταν ήμουν περίπου δέκα χρονών, διάβασα το βιβλίο <i>Τι Έκαμε η Θρησκεία για το Ανθρώπινο Γένος;</i> και αυτό με έπεισε ότι η μητέρα μου είχε την αλήθεια.
Οι δύο αδελφοί και οι τρεις αδελφές μου δέχτηκαν και αυτοί την αλήθεια σε μικρή ηλικία.
Και, μέχρι σήμερα, όλοι τους υπηρετούν πιστά τον Ιεχωβά σε διάφορα μέρη της γης.
Μπράβο!
Όταν ήμουν στην τελευταία μου χρονιά στο σχολείο, προσκλήθηκα να υπηρετήσω στο Μπέθελ, και ξεκίνησα την υπηρεσία Μπέθελ τον Ιανουάριο του 1965 στη Νότια Αφρική.
Το Μπέθελ ήταν τότε στο Ίλαντσφοντέιν, κοντά στο Γιοχάνεσμπουργκ.
Η οικογένεια Μπέθελ είχε μόνο 55 μέλη τότε.
Δεν είχα κάποια ιδιαίτερη δεξιότητα, μόρφωση ή ειδίκευση όταν μπήκα στο Μπέθελ.
Δύο μεγαλύτεροι αδελφοί μέσα στη μικρή μας οικογένεια, ο Άντριου Τζακ από τη Σκωτία και ο Χερτ Νελ από τη Νότια Αφρική, με πήραν υπό την προστασία τους γιατί έβλεπαν ότι είχα πολλά να μάθω.
Μου έμαθαν πώς να εφαρμόζω Βιβλικές αρχές στο σχολείο της ζωής, όπως λένε τα εδάφια Παροιμίες 1:1-7.
Ο Άντριου Τζακ με δίδαξε πώς να εργάζομαι σκληρά και μου θύμιζε να δίνω πάντα τη δόξα στον Ιεχωβά.
Ο Χερτ Νελ, που ήταν μεταφραστής στην αφρικάανς από το 1947, με δίδαξε πώς να σκέφτομαι βάσει Βιβλικών αρχών.
Και οι δύο ολοκλήρωσαν την επίγεια πορεία τους πριν από πολλά χρόνια, αλλά το παράδειγμα οσιότητας που έθεσαν έχει ακόμα βαθιά επίδραση στους όσιους υπηρέτες του Ιεχωβά στο νότιο τμήμα της Αφρικής.
Είχα διάφορους διορισμούς όλα αυτά τα χρόνια —στη μετάφραση, στο τυπογραφείο, και περισσότερο εργάστηκα σε διορισμούς καθαριότητας.
Το 1976, παντρεύτηκα την Τζιν, η οποία υπηρετούσε ως σκαπάνισσα στο Ντέρμπαν.
Η Τζιν γεννήθηκε στη Μαλάουι, αλλά μεγάλωσε στη Νότια Αφρική.
Είναι εξαιρετικό παράδειγμα για εμένα, επειδή εργάζεται με επιμέλεια σε κάθε διορισμό που της ανατίθεται.
Έχει πάντα καλή στάση και εργάζεται όπως για “τον Ιεχωβά και όχι για ανθρώπους”.
Χμμ, πολύ ωραία.
Αφού υπηρετήσαμε στο Μπέθελ της Νότιας Αφρικής λίγα χρόνια, μεταφερθήκαμε στο γραφείο τμήματος των Ηνωμένων Πολιτειών το 1981.
Υπηρετήσαμε στο Γουόλκιλ, στο Μπρούκλιν, στο Πάτερσον, και τώρα υπηρετούμε στο Γουόργουικ.
Σε ευχαριστούμε.
Προσωπικά ενθαρρύνθηκα από την εμπειρία σου και είμαι σίγουρος ότι το ίδιο και οι αδελφοί.
Θα ήθελες να μας πεις τι θα δούμε σήμερα στο πρόγραμμά μας;
Ευχαρίστως, Ντέιβιντ.
Καθώς αυτό το σύστημα πλησιάζει στο τέλος του, μπορεί μερικές φορές να νιώθουμε παγιδευμένοι και αβοήθητοι.
Πώς μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι ο Ιεχωβά ακόμα μας βοηθάει;
Πριν από πολλά χρόνια, η Κάρεν βρήκε χαρά και ικανοποίηση στη ζωή μέσα στην πνευματική της οικογένεια.
Αλλά καθώς υπηρετούσε τον Ιεχωβά, αντιμετώπισε δυσκολίες.
Θα δούμε πώς είναι η ζωή της σήμερα στο νέο επεισόδιο της σειράς <i>Πού Βρίσκονται Τώρα;</i>
Μήπως εύχεστε να μπορούσατε να κάνετε περισσότερες συζητήσεις στη διακονία; Το νέο επεισόδιο της σειράς <i>Το Σίδερο Ακονίζει το Σίδερο</i> θα μας δώσει μερικές ιδέες για να το πετύχουμε αυτό.
Παρακολουθείτε το JW Broadcasting για τον Απρίλιο του 2024!
Μια εκπληκτική αλήθεια είναι καταγραμμένη στα εδάφια Ησαΐας 55:10, 11: «Διότι όπως η βροχή και το χιόνι πέφτουν από τον ουρανό και δεν επιστρέφουν εκεί μέχρι να διαποτίσουν τη γη, κάνοντάς την να παραγάγει και να βλαστήσει, ώστε να δώσει σπόρο σε αυτόν που σπέρνει και ψωμί σε αυτόν που τρώει, [κοιτάξτε τι λέει τώρα] έτσι θα είναι και ο λόγος μου [ο λόγος μου] ο οποίος βγαίνει από το στόμα μου.
Δεν θα επιστρέψει σε εμένα χωρίς αποτέλεσμα, αλλά θα εκτελέσει οπωσδήποτε αυτό που με ευαρεστεί».
Ο λόγος του Θεού είναι ο δηλωμένος σκοπός του.
Αυτός μπορεί να μεταδοθεί προφορικά ή γραπτά.
Λέμε ότι η Γραφή είναι ο γραπτός Λόγος του Θεού, και πολύ σωστά.
Αλλά πολύ προτού υπάρξει σύστημα γραφής, ο Ιεχωβά εξέφραζε τον σκοπό του προφορικά. «Και είπε ο Θεός: “Ας γίνει φως”.
Και έγινε φως».
Μέσω του Ησαΐα, ο Ιεχωβά μάς λέει ότι θα εκπληρώνει πάντα το σκοπό του.
Επομένως, όσο ισχυροί και αν φαίνονται οι πολέμιοι αυτού του σκοπού, στο τέλος πάντοτε θα χάνουν.
Αυτή η σκέψη θα μας βοηθάει όταν αντιμετωπίζουμε εναντίους που φαίνονται ανίκητοι.
Ας εξετάσουμε λοιπόν μερικά Βιβλικά παραδείγματα που τονίζουν αυτό το σημείο.
Ας πάμε πίσω στις μέρες του Βασιλιά Σαούλ.
Ο Ιεχωβά έστειλε τον Σαμουήλ να χρίσει τον επόμενο βασιλιά του Ισραήλ.
Και όπως λέει το 1 Σαμουήλ 16:1, ο Θεός είπε στον Σαμουήλ: «Θα σε στείλω στον Ιεσσαί τον Βηθλεεμίτη, επειδή έχω επιλέξει για τον εαυτό μου βασιλιά ανάμεσα από τους γιους του».
Αυτός που θα έπαιρνε τη θέση του Σαούλ θα ήταν ο Δαβίδ.
Αυτός ήταν η επιλογή του Ιεχωβά.
Κάποια στιγμή και ο ίδιος ο Σαούλ το κατάλαβε αυτό.
Μάλιστα, σύμφωνα με το 1 Σαμουήλ 23:17, ο γιος του ο Ιωνάθαν είπε στον Δαβίδ: «Εσύ θα γίνεις βασιλιάς του Ισραήλ, ... το ξέρει και ο πατέρας μου [ο Σαούλ] αυτό».
Και ο Σαούλ το επιβεβαίωσε αυτό σε κάποια περίπτωση, λέγοντας στον Δαβίδ: «Ξέρω ότι εσύ ασφαλώς θα βασιλέψεις».
Παρ’ όλα αυτά, ο Σαούλ προσπάθησε να σκοτώσει τον Δαβίδ.
Και είχε και έναν ισχυρό στρατό από πίσω του.
Και ο ίδιος ο Σαούλ ήταν προφανώς ένας πολύ δυνατός άντρας.
Ωστόσο, θέλημα του Θεού ήταν να γίνει ο Δαβίδ βασιλιάς και ο Σαούλ το ήξερε αυτό. Αναρωτιόμαστε λοιπόν:
Γιατί συνέχιζε ο Σαούλ να πολεμάει;
Και ποιον πολεμούσε τελικά;
Όχι μόνο τον Δαβίδ.
Ο Σαούλ πολεμούσε τον Θεό.
Ο Σαούλ όδευε προς σίγουρη αποτυχία.
Χωρίς αμφιβολία, ο Σατανάς υποκινούσε τον Σαούλ.
Πόσο θα ήθελε ο Σατανάς να αποτύχει έστω και μια υπόσχεση του Ιεχωβά.
Στο τέλος όμως, ο λόγος του Θεού υπερίσχυσε.
Ο Δαβίδ έγινε βασιλιάς.
Αλλά ποιος θα έπαιρνε τη θέση του Δαβίδ όταν ερχόταν η ώρα;
Και πάλι ο Ιεχωβά θα έπαιρνε αυτή την απόφαση, όπως και έγινε.
Σύμφωνα με το 1 Χρονικών 22:9, 10, ο Ιεχωβά είπε στον Δαβίδ: «Δες!
Θα αποκτήσεις έναν γιο ...
Σολομών θα είναι το όνομά του ...
Θα εδραιώσω τον θρόνο της βασιλείας του στον Ισραήλ για πάντα».
Οπότε ο Σολομών θα ήταν ο επόμενος βασιλιάς του Ισραήλ.
Ποιος θα μπορούσε να το αποτρέψει αυτό;
Ο γιος του Δαβίδ ο Αδωνίας προσπάθησε και απέτυχε.
Γιατί; Όπως παραδέχτηκε αργότερα στο 1 Βασιλέων 2:15: «Έχασα τη βασιλεία μέσα από τα χέρια μου και την πήρε ο αδελφός μου, γιατί ήταν θέλημα του Ιεχωβά να γίνει δική του».
Αν ο Αδωνίας πίστευε ότι μπορούσε να εμποδίσει τον σκοπό του Ιεχωβά, έκανε μεγάλο λάθος.
Ο Ιεχωβά υποσχέθηκε στους Ισραηλίτες ότι θα τους έδινε τη γη Χαναάν ως κληρονομιά.
Οι Χαναναίοι είχαν άλλη άποψη.
Είχαν ακούσει για τα δυναμικά έργα του Ιεχωβά στην Αίγυπτο.
Παρ’ όλα αυτά, τον πολεμούσαν.
Αλλά πήραν το μάθημά τους.
Έμαθαν με προσωπικό κόστος ότι όσοι πολεμούν τον Θεό πάντα βγαίνουν χαμένοι.
Αν σας έλεγα να αναφέρετε κάποιους γνωστούς πολέμιους του Θεού την εποχή του Ιησού, ίσως σας έρχονταν στο μυαλό ο Ηρώδης ο Μέγας, ο Ιουδαίος αρχιερέας Καϊάφας ή ίσως ο Ρωμαίος κυβερνήτης Πόντιος Πιλάτος.
Ας μιλήσουμε λίγο για αυτούς.
Αρχικά, για τον Ηρώδη τον Μέγα.
Ας διαβάσουμε από τον Ματθαίο, κεφάλαιο 2, εδάφια 1 και 2.
Κάποιοι αστρολόγοι πηγαίνουν στον βασιλιά Ηρώδη και του κάνουν μια περίεργη ερώτηση. Τα εδάφια λένε: «Αφού γεννήθηκε ο Ιησούς στη Βηθλεέμ της Ιουδαίας, στις ημέρες του Ηρώδη του βασιλιά, ήρθαν στην Ιερουσαλήμ αστρολόγοι από την Ανατολή, λέγοντας:
“Πού είναι αυτός που γεννήθηκε βασιλιάς των Ιουδαίων; [βασιλιάς των Ιουδαίων;]
Διότι είδαμε το άστρο του όταν ήμασταν στην Ανατολή και ήρθαμε να τον προσκυνήσουμε”».
Προσέξατε κάτι περίεργο εδώ;
Δεν είχε μιλήσει κάποιος άγγελος σε εκείνους τους αστρολόγους, αλλά όταν είδαν κάτι φωτεινό στον ουρανό συμπέραναν πως ήταν ένδειξη ότι γεννήθηκε ο «βασιλιάς των Ιουδαίων».
Πώς τους ήρθε αυτό;
Ποιος λέτε να τους έβαλε αυτή την ιδέα στο μυαλό;
Και ποιος λέτε να τους έδωσε τη φαεινή ιδέα να ρωτήσουν τον υπάρχοντα βασιλιά του Ισραήλ για τον μελλοντικό του αντίπαλο;
Είναι φως φανάρι ότι ήταν ο Σατανάς, σωστά; Τώρα προσέξτε τι λένε τα εδάφια 3 και 4: «Μόλις το άκουσε αυτό, ο βασιλιάς Ηρώδης ταράχτηκε, και μαζί του όλη η Ιερουσαλήμ.
Αφού συγκέντρωσε όλους τους πρωθιερείς και τους γραμματείς του λαού, τους ρώτησε πού θα γεννιόταν [πού θα γεννιόταν] ο Χριστός».
Ενδιαφέρον!
Ο Ηρώδης δεν τους ρώτησε απλά πού θα γεννιόταν ο μελλοντικός «βασιλιάς των Ιουδαίων».
Τους ρώτησε «πού θα γεννιόταν ο Χριστός».
Ως Ιουδαίος προσήλυτος, υποτίθεται ότι περίμενε τον Χριστό, τον Μεσσία.
Αλλά, τώρα που ήρθε ο Μεσσίας, ο Ηρώδης θέλει να τον σκοτώσει.
Ο Ηρώδης πολεμάει τον Θεό.
Νικάει όμως;
Όχι.
Ο Ιησούς γλιτώνει από τα νύχια του.
Και, λίγους μήνες μετά, πεθαίνει ο Ηρώδης.
Δεν τον έκλαψαν και πολλοί.
Την εποχή του Ιησού, οι Ιουδαίοι αρχιερείς διορίζονταν και καθαιρούνταν από τους Ρωμαίους.
Ο αρχιερέας Καϊάφας γνώριζε καλά από πολιτική.
Ήξερε πώς να ευχαριστεί τους Ρωμαίους.
Και γι’ αυτό κράτησε τη θέση του πολύ περισσότερο από ό,τι άλλοι.
Και είχε έναν ισχυρό υποστηρικτή, τον Πόντιο Πιλάτο.
Με τέτοιες διασυνδέσεις, φαινόταν ότι δεν μπορούσε να αγγίξει κανείς τον Καϊάφα.
Και ο Πιλάτος είχε καλές διασυνδέσεις.
Είχε έναν καλό φίλο με ισχυρή επιρροή στη Ρώμη, τον Λούκιο Σηιανό.
Μπορεί να μην έχετε ξανακούσει για τον Σηιανό, αλλά ήταν ίσως ο πιο ισχυρός άντρας στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία.
Ο αυτοκράτορας άφηνε τις πιο σημαντικές αποφάσεις στον Σηιανό.
Έκανε βέβαια πολλούς εχθρούς αλλά δεν μπορούσαν να τον αγγίξουν, μέχρι το φθινόπωρο του 31 Κ.Χ.
Τότε, ο αυτοκράτορας δυσαρεστήθηκε με τον Σηιανό και τον εκτέλεσε.
Κατόπιν, ο αυτοκράτορας έδωσε εντολή να εκτελεστούν επίσης όλοι όσοι ήταν φίλοι με τον Σηιανό.
Πώς λέτε να ένιωσε ο Πιλάτος;
Πρέπει να τον έλουσε κρύος ιδρώτας!
Όπως είπαμε, ο Πόντιος Πιλάτος και ο Σηιανός ήταν πολύ κοντά.
Και τώρα, ενάμιση χρόνο μετά την εκτέλεση του Σηιανού, τι νομίζετε ότι σκεφτόταν ο Πιλάτος όταν οι Ιουδαίοι ηγέτες φώναξαν “αν απελευθερώσεις τον Ιησού, δεν είσαι φίλος του Καίσαρα”;
Μερικοί λόγιοι πιστεύουν ότι αυτός ήταν ένας λόγος που ο Πιλάτος διέταξε να εκτελέσουν τον Ιησού —για να σώσει τη θέση του.
Την έσωσε όμως;
Όχι.
Ο Πιλάτος δεν πλήρωσε αμέσως για τις πράξεις του, αλλά σε λιγότερο από τέσσερα χρόνια από τον θάνατο του Ιησού έμπλεξε άσχημα και τον φώναξαν πίσω στη Ρώμη.
Χωρίς να έχει υποστήριξη από κάποιον ισχυρό φίλο, ο Πιλάτος καθαιρέθηκε από Ρωμαίος κυβερνήτης.
Τη συνέχεια δεν την ξέρουμε σίγουρα.
Κάποιοι λένε ότι ο Πιλάτος αυτοκτόνησε.
Άλλοι λένε ότι εξορίστηκε.
Ό,τι και αν έγινε, δεν είχε καλή κατάληξη.
Όταν ο Πιλάτος έχασε τη θέση του, ο Καϊάφας έχασε τον προστάτη του και σύντομα καθαιρέθηκε από αρχιερέας.
Και έτσι, δύο πολέμιοι του Θεού, ο Πιλάτος και ο Καϊάφας, έφυγαν από τη μέση λίγο αφότου διέπραξαν το χειρότερό τους έγκλημα.
Εμείς σίγουρα δεν θέλουμε να πολεμάμε τον Ιεχωβά Θεό.
Πώς μπορούμε να εργαζόμαστε σε αρμονία με τον σκοπό του σήμερα; Σκεφτείτε αυτό το σενάριο:
Ένας αδελφός σάς προσβάλει, λέει κάτι άστοχο.
Πληγώνεστε.
Τώρα, πώς βλέπει ο Ιεχωβά αυτό το άτομο;
Είναι φίλος του Θεού.
Ο Ιεχωβά αγαπάει τους φίλους του.
Θέλει και εσείς να τους αγαπάτε.
Και ποιος είναι ο σκοπός του Θεού για τον αδελφό που σας πρόσβαλε;
Θέλει να ζήσει αυτός ο αδελφός για πάντα.
Εσείς, πώς μπορείτε να εργάζεστε σε αρμονία με τον σκοπό του Ιεχωβά;
Αν μπορείτε απλώς να παραβλέψετε την προσβολή, ο Ιεχωβά θα το εκτιμήσει.
Αλλά αν δεν μπορείτε, ο Ιεχωβά θα ήθελε να πλησιάσετε το άτομο με καλοσύνη και σεβασμό. Θα μπορούσατε να πείτε κάτι τέτοιο: «Ίσως είμαι πολύ ευαίσθητος, αλλά πληγώθηκα από αυτό που μου είπες τις προάλλες.
Ξέρω ότι δεν το έκανες επίτηδες, αλλά ήθελα να ξέρεις πώς ένιωσα».
Αν το άτομο ανταποκριθεί θετικά και η ενότητα αποκατασταθεί, φαντάζεστε πόσο χαρούμενος θα είναι ο Ιεχωβά;
Στο κεφάλαιο 18 του Ματθαίου, ο Ιησούς είπε την παραβολή για το χαμένο πρόβατο.
Ένας άνθρωπος είχε 100 πρόβατα και ένα χάθηκε.
Ο βοσκός άφησε τα 99 στον αγρό και κίνησε γη και ουρανό για να βρει το χαμένο πρόβατο και να το φέρει πίσω στο μαντρί.
Είναι τυχαίο ότι ο Ιησούς αμέσως μόλις είπε αυτή την ιστορία ανέφερε τρία βήματα που πρέπει να ακολουθήσουμε όταν κάποιος αμαρτήσει σοβαρά εναντίον μας;
Στο Ματθαίος 18:15, ο Ιησούς μάς λέει ποιος πρέπει να είναι ο στόχος μας όταν ακολουθούμε αυτά τα βήματα. Ας το διαβάσουμε: «Επιπλέον, αν ο αδελφός σου διαπράξει αμαρτία, πήγαινε να εκθέσεις ξεκάθαρα το σφάλμα του ανάμεσα σε εσένα και σε αυτόν μόνο.
Αν σε ακούσει, [προσέξτε] έχεις κερδίσει τον αδελφό σου».
Ο αδελφός που μας έβλαψε είναι ίσως σαν το χαμένο πρόβατο.
Ποιος πρέπει να είναι ο στόχος μας;
Να κερδίσουμε τον αδελφό μας, όχι να τον εκθέσουμε ή να πάρουμε εκδίκηση ή να δείξουμε ότι έκανε λάθος ή να τον ντροπιάσουμε, αλλά να ξαναγίνουμε όπως πριν.
Σαν τον στοργικό βοσκό, είμαστε πρόθυμοι να κινήσουμε γη και ουρανό για να φέρουμε τον αδελφό μας πίσω στο μαντρί.
Φυσικά, αν ο αδελφός είναι αμετανόητος, οι πρεσβύτεροι θα ακολουθήσουν το τρίτο βήμα που είπε ο Ιησούς και θα τον απομακρύνουν από την εκκλησία.
Πώς αλλιώς εργαζόμαστε σε αρμονία με τον σκοπό του Ιεχωβά;
Με το να συμμετέχουμε στο έργο κηρύγματος. Η εντολή έχει δοθεί: «Αυτά τα καλά νέα της Βασιλείας [πρέπει να] κηρυχτούν σε όλη την κατοικημένη γη».
Πολλοί έχουν προσπαθήσει να το εμποδίσουν αυτό.
Στις αρχές του εικοστού αιώνα, κάποιοι εξέχοντες αδελφοί αντιδρούσαν όταν η οργάνωση έλεγε ότι όλοι πρέπει να κηρύττουν.
Σε εκείνα τα υψηλά πρόσωπα άρεσε πολύ να στολίζονται και να κάνουν ομιλίες σε μεγάλα ακροατήρια αλλά αρνούνταν να «πέσουν τόσο χαμηλά» ώστε να πάνε από σπίτι σε σπίτι.
Αυτοί πολεμούσαν τον Θεό, και οι άγγελοι πολύ σύντομα τους απομάκρυναν.
Οι περισσότεροι δεν ξανακούστηκαν πουθενά.
Ακόμα και σε χώρες που υπάρχει κάποια θρησκευτική ελευθερία, οι πολέμιοι του Θεού έχουν προσπαθήσει να μας εμποδίσουν να επιτελέσουμε την αποστολή μας. «Χρειάζεστε άδεια για να πηγαίνετε από σπίτι σε σπίτι.
Δεν μπορείτε να προσφέρετε περιοδικά στον δρόμο.
Είστε επικίνδυνη αίρεση».
Θέσπισαν ακόμη και νόμους για να σταματήσουν το έργο μας.
Αν δεν αλλάξουν πορεία, αυτοί οι νομοθέτες θα μπλέξουν άσχημα. Η εντολή έχει δοθεί: «Καθώς πηγαίνετε, να κηρύττετε».
Αυτό το σπουδαίο έργο θα γίνει, είτε μας υποστηρίξουν είτε μας εναντιωθούν.
Όπως αναφέραμε, οι πολέμιοι του Θεού μερικές φορές φαίνεται ότι γλιτώνουν τις συνέπειες του στασιασμού τους.
Αλλά είναι σε ολισθηρό έδαφος.
Δεν μπορώ να το εκφράσω καλύτερα από ό,τι ο Δαβίδ στα εδάφια Ψαλμός 37:1, 2: «Μην αναστατώνεσαι εξαιτίας των κακών ανθρώπων και μη φθονείς εκείνους που αδικοπραγούν.
Θα ξεραθούν γρήγορα σαν χόρτο και θα μαραθούν σαν χλωρό χορτάρι».
Έτσι λοιπόν, όταν ακούτε για ισχυρούς εναντίους που φαίνεται ότι δεν τους αγγίζει κανείς, να θυμάστε όσα είπαμε.
Αυτοί μπορεί να φαίνεται ότι ευημερούν για λίγο, αλλά εφόσον πολεμούν τον Θεό τούς αξίζει περισσότερο να τους λυπόμαστε παρά να τους φοβόμαστε.
Είναι στη λάθος πλευρά.
Πολεμούν σε μια χαμένη μάχη.
Σε ευχαριστούμε, αδελφέ Σπλέιν, για την ενθαρρυντική ομιλία «Οι Πολέμιοι του Θεού Πάντοτε Χάνουν».
Πόσο ενισχυτικές ήταν αυτές οι σκέψεις για όλους μας!
Δεν είναι εύκολο να εμπιστευόμαστε στον Ιεχωβά όταν αντιμετωπίζουμε το ένα πρόβλημα μετά το άλλο, αλλά αυτό μας εξαγνίζει.
Ακούστε προσεκτικά, καθώς η αδελφή Σίγκριντ Ντιτόφολι θα μας εξηγεί πώς το διαπίστωσε προσωπικά αυτό.
Ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος συνεχιζόταν, και τα πράγματα χειροτέρευαν.
Μας είπαν ότι έπρεπε να φύγουμε και δεν είχαμε άλλη επιλογή.
Οι άνθρωποι κάνουν φρικτά πράγματα ο ένας στον άλλον.
Φοβόμασταν!
Όπου και αν κοίταζες, έβλεπες παρατημένα αντικείμενα αξίας.
Και όλοι πέταγαν και άλλα, αλλά κανείς δεν μάζευε τίποτα.
Κρατούσαν μόνο αυτά που θα τους έσωζαν τη ζωή εκείνη τη στιγμή, κάποια τρόφιμα.
Τότε ακόμα ειλικρινά δεν ήξερα τι θα έκανα στη ζωή μου.
Ήξερα όμως ότι δεν θα προσπαθούσα να πλουτίσω.
Να δουλεύω νύχτα-μέρα—προς τι;
Δεν είχα αφιερωθεί στον Ιεχωβά ακόμα, αλλά γνώριζα ποιος είναι και προσευχόμασταν σε αυτόν, και σίγουρα μας βοήθησε.
Το ’46, μάθαμε ότι ο πατέρας μου ήταν ζωντανός, το ίδιο και η αδελφή μου.
Χαιρόμασταν πολύ που είχαμε σμίξει ξανά ως οικογένεια.
Εκείνο το διάστημα ο πατέρας μου ζούσε κοντά στο Βερολίνο.
Κάναμε λοιπόν μια νέα αρχή. Ο πατέρας μου βρήκε το βιβλίο <i>Η Κιθάρα του Θεού</i> και άρχισε να μελετάει τη Γραφή με εμένα και την αδελφή μου.
Σιγά σιγά, σχηματίστηκε μια εκκλησία στο σπίτι μας.
Καθώς γνώριζα τον Ιεχωβά και μάθαινα για τον Παράδεισο, ήθελα να μιλάω και σε άλλους για αυτά τα πράγματα.
Ήξερα ότι αυτό θα μου έδινε σκοπό στη ζωή.
Άκουσα για τη Γαλαάδ, και είπα: «Αυτό είναι!
Εκεί θα πάω.
Θα γίνω ιεραπόστολος και θα λέω στους άλλους για τον Παράδεισο».
Οι Μάρτυρες τέθηκαν επισήμως υπό απαγόρευση στην ανατολική ζώνη της Γερμανίας το 1950, αλλά ξέραμε ότι μας παρακολουθούσαν ήδη επί μήνες.
Ο πατέρας μου φρόντιζε να έχει έντυπα η εκκλησία.
Πολλές φορές με έστελνε να μεταφέρω τα έντυπα με το ποδήλατο μέσα από το δάσος.
Το ενδιαφέρον είναι πως, όταν κάνεις κάτι τέτοιο, μπορεί να βρεθείς στη φυλακή, αλλά δεν το πολυσκέφτεσαι.
Εμπιστεύεσαι στον Ιεχωβά, και προχωράς.
Αυτό έκανε η οικογένειά μας.
Μετά ο πατέρας μου πήγε στο γραφείο τμήματος και του είπαν: «Μαξ, θα γίνει συνέλευση στο Βερολίνο.
Αν έρθεις, μη φέρεις ούτε Γραφή μη φέρεις ούτε υμνολόγιο ούτε τίποτα».
Όταν λοιπόν ο πατέρας μας επέστρεψε από εκείνη τη συνάντηση, μας είπε: «Ακούστε, αν πάμε μπορεί και να μην καταφέρουμε να γυρίσουμε». Είπα λοιπόν: «Πάντως εγώ πάω!»
Και η μητέρα μου είπε, «Και εγώ το ίδιο!»
Και έτσι αποφασίσαμε όλοι να πάμε.
Άρα, θα έπρεπε πάλι να τα αφήσουμε όλα πίσω.
Έβαλα λοιπόν το ένα φόρεμα πάνω από το άλλο, ανέβηκα στο ποδήλατο και φύγαμε.
Μετά από λίγη ώρα, ήρθε η αστυνομία και μας έψαχνε.
Η συνέλευση στο Βερολίνο ήταν κάτι το ξεχωριστό.
Μεγάλο προνόμιο για εμάς!
Γι’ αυτό, ευχαριστήσαμε όλοι τον Ιεχωβά που ήμασταν εκεί και πήραμε δύναμη από το πρόγραμμα.
Αφού τελείωσε η συνέλευση, γίναμε δεκτοί ως πρόσφυγες και φύγαμε με το αεροπλάνο για τη Δυτική Γερμανία. Ο πατέρας μου είπε: «Κοιτάξτε, είναι η δεύτερη φορά που χάνουμε ό,τι έχουμε και δεν έχουμε στη Γερμανία.
Καλύτερα να μεταναστεύσουμε στην Αμερική», για να είμαστε με την αδελφή μου που ήταν ήδη εκεί.
Και είπα: «Ωραία, θα είμαι και κοντά στη Γαλαάδ!»
Και μετά, είχα το προνόμιο να παρακολουθήσω την 29η τάξη της Γαλαάδ.
Πήρα διορισμό για τη Βραζιλία, και ήταν λες και ήμουν στον παράδεισο.
Εκεί γνώρισα τον άντρα μου, που ήταν τότε ο επίσκοπος περιοχής μας.
Είχα τη χαρά να ταξιδεύω μαζί του.
Ήταν μια απίστευτη ευλογία.
Οι ευλογίες που έχω δεν αγοράζονται με όλα τα χρήματα του κόσμου.
Η ζωή είναι ό,τι πιο σημαντικό υπάρχει, γιατί όσα και αν έχεις, δεν μπορείς να την παρατείνεις.
Και όταν μάθεις για τον Ιεχωβά που έδωσε τον Γιο του για να μας σώσει από όλα αυτά τα απαίσια πράγματα, γιατί να μη δώσεις τη ζωή σου στην υπηρεσία του;
Να εμπιστεύεστε στον Ιεχωβά, να κάνετε το καλύτερο για να τον υπηρετείτε ολόκαρδα.
Δεν θα σας εγκαταλείψει ποτέ.
Η ιστορία της αδελφής Ντιτόφολι μοιάζει με αυτά που περνούν πολλοί αδελφοί μας αυτή τη στιγμή.
Το βίντεο που θα δούμε τώρα είναι αναπαράσταση αληθινών εμπειριών κάποιων αδελφών μας.
Εδώ και τρεις μέρες έχουν αρχίσει να πέφτουν βόμβες.
Όταν πλησίαζαν οι στρατιώτες, κρυφτήκαμε, αλλά δεν ξέρω για πόσον καιρό θα μπορέσουμε να μείνουμε εδώ.
Κάποιοι από την εκκλησία σκέφτονται να φύγουν από τη χώρα.
Η μαμά λέει ότι θα προσπαθήσουμε και εμείς όταν σταματήσουν οι βομβαρδισμοί.
Θα σταματήσουν όμως;
Ιεχωβά, άραγε μας βλέπεις ακόμα;
Λούντα, έλα, κορίτσι μου, φάε.
Έχει περισσέψει λίγο.
Όλο γράφεις, σαν τον μπαμπά σου.
Σε ευχαριστώ, γιαγιά.
Το ξέρω ότι ανησυχείς για τους αδελφούς μας.
Θυμάσαι τι έλεγε το εδάφιο της ημέρας; «Κανένα όπλο που θα κατασκευαστεί εναντίον σου δεν θα έχει επιτυχία».
Μπράβο.
Όταν ήμασταν υπό απαγόρευση, ο Σατανάς έκανε τα πάντα για να διαρρήξει την πίστη μας επί δεκαετίες, αλλά δεν σταμάτησε το έργο μας.
Ξέρεις γιατί;
Όχι.
Τίποτα δεν μπορεί να εμποδίσει τον Ιεχωβά να αγαπάει τον λαό του.
Το προσπάθησαν, αλλά εμείς ήρθαμε πιο κοντά στον Ιεχωβά.
Ο Ιεχωβά μάς φρόντισε τότε και μας φροντίζει και τώρα.
Ακόμα και αν χάσουμε τη ζωή μας, αυτό το όπλο δεν θα έχει επιτυχία γιατί υπάρχει η ανάσταση.
Λούντα!
Σήκω.
Πρέπει να φύγουμε. Τώρα!
Μου φάνηκε αιώνας μέχρι να φτάσουμε στον σταθμό.
Τα τρένα έφευγαν το ένα μετά το άλλο από την πόλη.
Υπήρχε τόσος κόσμος—και τόσος φόβος.
Είχαν συλλάβει πολλούς αδελφούς επειδή δεν ήθελαν να πολεμήσουν, αλλά μερικοί ήταν μαζί μας.
Ο στρατιώτης θα θέλει να δει τις ταυτότητές σας.
Ας μπούμε σε μια σειρά.
Οι ώρες έμοιαζαν μέρες.
Δεν ήξερα αν θα μπαίναμε τελικά στο τρένο.
Γέμισε και το τέταρτο.
Βάλε και εσύ όσους χωράνε και στείλε τους υπόλοιπους στο καταφύγιο.
Ελήφθη.
Δεν έχει άλλον χώρο!
Εσείς —από εδώ και πίσω.
Στο καταφύγιο. Τώρα!
Μην ανησυχείτε.
Θα ξαναπροσπαθήσουμε αύριο.
Ελάτε, από εδώ.
Λούντα, ο Ιεχωβά θα μας φροντίσει.
Μια καθυστέρηση είναι μόνο, δεν χάθηκε τίποτα.
Έλα, πάμε.
Πάω λίγο να δω τι κάνουν και οι άλλοι.
Μόλις μάθω περισσότερα, θα σας στείλω μήνυμα.
Τι σκέφτεσαι;
Μακάρι να ήταν εδώ μαζί μας ο μπαμπάς.
Σε καταλαβαίνω, κορίτσι μου.
Ο μπαμπάς σου σε ήξερε τόσο καλά.
Και εμένα μου λείπει.
Όταν είμαι στενοχωρημένη, σκέφτομαι την ιδιαίτερη υπόσχεση που έχει δώσει ο Ιεχωβά να μας φροντίζει.
Τη θυμάσαι;
Ναι, εεμ, Ψαλμός 68:5: «Πατέρας για αυτούς που δεν έχουν πατέρα».
Θέλω να τον εμπιστευτώ.
Μπορείς.
Τα τρένα σταμάτησαν.
Οι βομβαρδισμοί κατέστρεψαν κάποιες ράγες.
Τι;
Παγιδευτήκαμε;
Μην ανησυχείς, κορίτσι μου.
Οι αδελφοί ξέρουν ότι είμαστε εδώ.
Ο Ιεχωβά δεν θα μας ξεχάσει.
Ας κάνουμε μια προσευχή.
Σοφία!
Λούντα!
Άννα!
Εδώ, εδώ είμαστε.
Συγνώμη που άργησα.
Μάθατε για τα τρένα, ε;
Μην ανησυχείτε, σας έχω καλά νέα.
Δεν μπορούσαμε να φύγουμε, αλλά κάποιοι αδελφοί και αδελφές σε ένα ασφαλές μέρος της πόλης άνοιξαν τα σπίτια τους για εμάς.
Έμαθα ότι ένας πόλεμος δεν μπορεί να σταματήσει τον Ιεχωβά.
Εκείνος βρίσκει πάντοτε έναν τρόπο για να φροντίσει τον λαό του.
Τίποτα δεν μπορεί να μας στερήσει την αγάπη του Ιεχωβά.
Δεν ξέρω πού θα μας οδηγήσει ο Ιεχωβά, αλλά τον εμπιστεύομαι.
Η Λούντα εμπιστεύτηκε στον Ιεχωβά, και έτσι δεν επικράτησε σε βάρος της ο φόβος και η αποθάρρυνση.
Τι σημαίνει όμως ότι κάτι επικρατεί σε βάρος μας;
Ακούστε προσεκτικά καθώς ο αδελφός Χάρολντ Κόρκερν θα το εξηγήσει στην επόμενη πρωινή λατρεία.
Η έκφραση που χρησιμοποιείται στο σημερινό εδάφιο είναι «επικρατώ σε βάρος».
Τι σκεφτόμαστε όταν ακούμε ότι κάποιος επικρατεί σε βάρος ενός άλλου;
Ίσως ότι αυτό το άτομο «πέφτει θύμα εκμετάλλευσης, εξαπάτησης ή ακόμα και δόλου», ότι κάποιος «υπερτερεί, υπερισχύει σε βάρος του».
Άρα, πρέπει να είμαστε πάντα πολύ προσεκτικοί επειδή ο εχθρός μας, ο Διάβολος, έχει σκοπό του να μας ξεγελάσει, να μας εξαπατήσει, να επικρατήσει σε βάρος μας ανά πάσα στιγμή.
Και έχει στη διάθεσή του διάφορες τακτικές, έτσι δεν είναι;
Μάλιστα, η Γραφή στο Εφεσίους 6:11 μιλάει για τις «πανούργες πράξεις του Διαβόλου».
Τα συμφραζόμενα του σημερινού εδαφίου μάς βοηθούν να εντοπίσουμε δύο από αυτές τις τακτικές.
Ας ανοίξουμε τις Γραφές μας στη 2 Κορινθίους, κεφάλαιο 2.
Και, αν θυμάστε από την πρώτη επιστολή Προς τους Κορινθίους, η εκκλησία εκεί είχε πρόβλημα γιατί ο Σατανάς είχε επικρατήσει σε βάρος κάποιου, καθώς αυτός είχε εμπλακεί σε χονδροειδή σεξουαλική ανηθικότητα.
Και, σαν να μην έφτανε αυτό που συνέβαινε, η εκκλησία το ανεχόταν.
Τι τους είπε λοιπόν ο Παύλος πολύ ξεκάθαρα; «Να παραδώσετε αυτόν τον άνθρωπο στον Σατανά». «Να απομακρύνετε τον πονηρό άνθρωπο από ανάμεσά σας».
Η εκκλησία συμμορφώθηκε, και τελικά αυτός ο άνθρωπος που ζούσε τόσο ανήθικη ζωή μετανόησε ειλικρινά.
Τώρα πια δεν υπήρχε ζήτημα ανεκτικότητας και ανοχής του κακού.
Τι ζήτημα υπήρχε;
Το να συγχωρήσουν αυτόν τον άνθρωπο. Και στη 2 Κορινθίους 2:6 διαβάζουμε: «Η επίπληξη που δόθηκε από την πλειονότητα είναι αρκετή για έναν τέτοιον άνθρωπο· τώρα όμως πρέπει να τον συγχωρήσετε με καλοσύνη και να τον παρηγορήσετε, ώστε να μην τον καταβάλει η υπερβολική λύπη».
Και ποιος κρύβεται πίσω από το τέχνασμα της υπερβολικής λύπης; Εδάφιο 11: «Ώστε να μην επικρατήσει σε βάρος μας ο Σατανάς, γιατί δεν έχουμε άγνοια για τα σχέδιά του».
Άρα, ο Διάβολος χρησιμοποιεί οτιδήποτε σε σχέση με τον πειρασμό της ανηθικότητας: είτε το να είμαστε ανεκτικοί είτε το να είμαστε σκληροί, να μη συγχωρούμε ή να μη δείχνουμε έλεος.
Και οι δύο αυτές τακτικές είναι πετυχημένες —μπορούν να απομακρύνουν τους υπηρέτες του Ιεχωβά από τον ουράνιο Πατέρα τους.
Αλλά όσον αφορά τους πειρασμούς σε σχέση με τη σεξουαλική ανηθικότητα, ας μιλήσουμε λίγο και για μια άλλη τακτική του Διαβόλου.
Αυτός μπορεί να πείσει κάποιον ότι μπορεί να δοκιμάσει ή να παίξει με πράγματα που ίσως είναι ακάθαρτα, ή είναι ακάθαρτα, χωρίς να υπάρχει μόνιμη βλάβη ή σοβαρές συνέπειες.
Ίσως μάλιστα να αγγίξει κάτι ακάθαρτο και επειδή φαινομενικά δεν έγινε κάτι κακό να συμπεράνει ότι όλα είναι μια χαρά.
Αλλά ένα τέτοιο άτομο ξεχνάει τον αναλλοίωτο νόμο του Ιεχωβά που αναφέρεται στο Γαλάτες 6:7: «Ό,τι σπέρνει ο άνθρωπος, αυτό και θα θερίσει».
Για να δείξουμε με παράδειγμα πώς χρησιμοποιεί ο Διάβολος ένα δόλωμα και πείθει κάποιον ότι δεν κινδυνεύει, αλλά στην ουσία τον έχει παγιδεύσει, θα σας διηγηθώ κάτι που συνέβη πριν από πολλά χρόνια.
Μια παρέα νεαρών είχαν πάει σε μια λίμνη για να ψαρέψουν.
Κοιτούσαν λοιπόν μέσα στη λίμνη και έβλεπαν να κολυμπούν κάτι μεγάλες πέρκες —πολύ ωραία ψάρια. Και δοκίμαζαν ένα σωρό δολώματα: έβαζαν στο αγκίστρι σκουλήκια, τεχνητά δολώματα.
Αλλά τα ψάρια δεν τσιμπούσαν με τίποτα.
Εκείνη τη στιγμή έρχεται ένας πιο μεγάλος κύριος και τους λέει: «Δώστε μου ένα σκουλήκι».
Παίρνει το σκουλήκι, χωρίς το αγκίστρι, και το πετάει μέσα στη λίμνη εκεί όπου ήταν οι πέρκες.
Έρχεται μια πέρκα και τρώει το σκουλήκι.
Τους λέει: «Ρίξτε άλλο ένα, χωρίς αγκίστρι». Ρίχνουν, έρχεται η πέρκα, το τρώει, και μετά τους λέει: «Τώρα βάλτε το σκουλήκι στο αγκίστρι και ρίξτε το».
Και έπιασαν το ψάρι.
Τι διδασκόμαστε;
Μερικές φορές, ο Διάβολος μας ρίχνει ένα δόλωμα που φαίνεται πολύ ωραίο. «Δεν βλέπω τίποτα κακό σε αυτό.
Δεν θα πάθω κάτι».
Αλλά ο Διάβολος ρίχνει πάντα —πάντα όμως—και ένα αγκίστρι, που προκαλεί πνευματική, συναισθηματική, διανοητική, ακόμα και σωματική βλάβη.
Μπορεί και να χάσουμε τη ζωή μας αν ξεγελαστούμε και σκεφτούμε ότι η ακαθαρσία δεν θα μας βλάψει.
Πέρα από τους πειρασμούς και την ευχαρίστηση που προσφέρουν, ο Διάβολος χρησιμοποιεί επίσης τον πόνο και τα βάσανα.
Για παράδειγμα, σκεφτείτε τον Ιώβ —έχασε τα υλικά του αποκτήματα, έχασε τα παιδιά του, αρρώστησε βαριά.
Όλα αυτά του έφεραν μεγάλο σωματικό και συναισθηματικό πόνο, όχι ευχαρίστηση.
Και, σαν να μην έφταναν όλα όσα περνούσε, ήρθαν και οι δήθεν φίλοι του να τον παρηγορήσουν.
Και τον κατηγόρησαν για κάθε είδους κακές σκέψεις και ενέργειες.
Μάλιστα, έσπειραν αμφιβολίες στο μυαλό του Ιώβ, ή έστω προσπάθησαν, πως ό,τι και να έκανε δεν θα ευαρεστούσε τον Ιεχωβά.
Αυτή ήταν μια από τις πιο δύσκολες δοκιμασίες που αντιμετώπισε από τους φίλους του και από όσα του είπαν.
Σε σχέση με αυτό, <i>Η Σκοπιά</i> 15 Αυγούστου 2002 έλεγε το εξής για το πώς μπορεί να προέλθει μια μεγάλη δοκιμασία από τους συλλάτρεις μας. Προσέξτε τι έλεγε: «Ο Σατανάς εξακολουθεί να χρησιμοποιεί παροδηγητικές συμβουλές ή αστόχαστα σχόλια από φίλους και ομοπίστους.
Η αποθάρρυνση μέσα από την εκκλησία είναι δυνατόν να υπονομεύσει το ηθικό μας πολύ πιο εύκολα από ό,τι ο διωγμός από τους έξω».
Το άρθρο μιλούσε στη συνέχεια για έναν πρεσβύτερο που παλιότερα είχε υπηρετήσει στον στρατό, είχε πολεμήσει, είχε δει φρικτά πράγματα.
Αλλά, όταν δέχτηκε επικρίσεις και αστόχαστα λόγια και τον πλήγωσαν οι συνεργάτες του στην εκκλησία, δείτε τι είπε για αυτές τις δοκιμασίες εντός της εκκλησίας. Είπε: «Είναι η δυσκολότερη κατάσταση που έχω περάσει ποτέ [στη ζωή μου]».
Τι χρησιμοποιεί λοιπόν ο Διάβολος;
Οι ίδιοι μας οι αδελφοί κάποιες φορές λένε ή κάνουν κάτι, και ο Διάβολος το εκμεταλλεύεται, ή το κάνει και χειρότερο, για να κάνει κάποιον να πάψει να υπηρετεί τον Ιεχωβά.
Προφανώς λοιπόν, υπάρχουν διάφορες «πανούργες πράξεις».
Εμείς σήμερα εξετάσαμε κάποιες από αυτές.
Τι μπορούμε να κάνουμε όμως για να προστατευτούμε; Το εδάφιο Ιακώβου 4:7 λέει: «Επομένως, υποταχθείτε στον Θεό, αλλά εναντιωθείτε στον Διάβολο».
Καθώς το κάνουμε αυτό, πρέπει πάντοτε να θυμόμαστε την υποδειγματική προσευχή που έδωσε ο Ιησούς. Είπε: «Ελευθέρωσέ μας από τον πονηρό».
Γιατί είναι τόσο σημαντικό αυτό;
Έχουμε πάνω μας το όνομα του Ιεχωβά.
Εκείνος θέλει οπωσδήποτε να προστατέψει το όνομά του και μας αγαπάει πάρα πολύ.
Είναι ο Πατέρας μας και, όπως κάθε στοργικός πατέρας, αν έβλεπε ένα από τα πιστά παιδιά του να περνάει μια μεγάλη δοκιμασία από κάποιον που προσπαθούσε να τον σκοτώσει, θα επενέβαινε αμέσως.
Τι λέτε, πώς νιώθει ο Ιεχωβά για εμάς;
Ας ανοίξουμε τη Γραφή μας στο βιβλίο του Μαλαχία για να τονίσουμε ξανά πόσο ενδιαφέρεται ο Ιεχωβά για εμάς και γιατί ανταποκρίνεται τόσο γρήγορα όταν του ζητάμε να μας ελευθερώσει «από τον πονηρό». Το εδάφιο Μαλαχίας 3:17 λέει: «“Αυτοί θα είναι δικοί μου”, λέει ο Ιεχωβά των στρατευμάτων, “την ημέρα κατά την οποία θα φέρω σε ύπαρξη μια ειδική ιδιοκτησία.
Θα τους δείξω συμπόνια όπως ακριβώς ένας άνθρωπος δείχνει συμπόνια στον γιο του ο οποίος τον υπηρετεί”».
Πόση στοργή δείχνουν αυτά τα λόγια!
Ο Ιεχωβά νοιάζεται για εμάς.
Άλλες μεταφράσεις της Γραφής, αντί για «ειδική ιδιοκτησία», λένε: «Κάτι που είναι δικό μου», «το πιο πολύτιμο απόκτημά μου», «το κόσμημά μου».
Ναι, ο Ιεχωβά μάς αγαπάει.
Και ο Ιεχωβά θα αφήσει τον Διάβολο να μας δοκιμάσει μόνο μέχρι εκεί που επιτρέπει το θέλημα του Ιεχωβά εκείνη τη στιγμή. Λόγου χάρη, θυμάστε στην περίπτωση του Ιώβ που έπεσε φωτιά από τον ουρανό και κατέκαψε τα πρόβατα του Ιώβ και κάποιους υπηρέτες του;
Ο Διάβολος προκάλεσε τη φωτιά, και ο Ιεχωβά το επέτρεψε.
Σκεφτείτε όμως το περιστατικό στο 1 Βασιλέων 18 με τη δοκιμή της φωτιάς στο Όρος Κάρμηλος.
Εκεί υπήρχαν δύο ταύροι, και το ζήτημα ήταν να αποδειχτεί ποιος είναι ο αληθινός Θεός —ο Ιεχωβά ή ο Βάαλ.
Οι λάτρεις του Βάαλ από το πρωί ως το βράδυ έκαναν έκκληση στον ψεύτικο Θεό τους, αλλά δεν άναψε ούτε μια σπίθα φωτιάς.
Ο Ιεχωβά δεν άφησε τον Διάβολο να κάψει ούτε έναν ταύρο, σε αντίθεση με αυτό που είχε κάνει με όλα εκείνα τα πρόβατα.
Ο Ιεχωβά έχει τον απόλυτο έλεγχο. Και οτιδήποτε επιτρέψει ο Ιεχωβά σήμερα—
Είμαστε βέβαιοι πως, οτιδήποτε επιτρέψει στον Διάβολο να κάνει ώστε να μας προξενήσει συναισθηματικό, σωματικό πόνο, να μας επιφέρει διωγμό ή ακόμα και να θανατώσει κάποιους από εμάς, μέσω του Γιου του, του Ιησού Χριστού, ο Ιεχωβά έχει φροντίσει «να διαλύσει τα έργα του Διαβόλου» εντελώς.
Ό,τι και αν συμβεί λοιπόν, αν μένουμε όσιοι στον Ιεχωβά και άγρυπνοι σε σχέση με τις πανούργες πράξεις του Διαβόλου, αυτός δεν θα επικρατήσει σε βάρος μας.
Αυτός ο πανούργος, μοχθηρός εχθρός δεν μπορεί να προξενήσει καμία μόνιμη βλάβη στους υπηρέτες του Ιεχωβά.
Ας παραμένουμε όλοι σε επιφυλακή, άγρυπνοι για τις τακτικές του Διαβόλου, ας ικετεύουμε τον Ιεχωβά να μας ελευθερώνει, και τότε θα είμαστε βέβαιοι ότι ο στοργικός, ουράνιος Πατέρας μας δεν θα μας εγκαταλείψει ποτέ.
Ο Σατανάς μπορεί να χρησιμοποιήσει ακόμα και καλοπροαίρετους συγγενείς μας για να μας αποθαρρύνει από το να υπηρετούμε τον Ιεχωβά.
Αν το αντιμετωπίζετε και εσείς αυτό, θα βρείτε πολύ ενισχυτικό το επόμενο επεισόδιο της σειράς <i>Πού Βρίσκονται Τώρα;</i>
Λέγομαι Κάρεν Μαλόουν και γεννήθηκα στην Αϊόβα.
Όταν ήμουν μικρή, μετακομίζαμε συχνά γιατί ο πατέρας μου ήταν στον στρατό.
Όταν σκέφτομαι πώς προχώρησε η Κάρεν στην αλήθεια, συγκινούμαι, επειδή οι δικοί της δεν ήταν στην αλήθεια.
Μάλιστα, δεν τη στήριζαν καθόλου.
Όταν γνώρισα τον Ιεχωβά, έβαλα στόχο της ζωής μου να τον υπηρετώ για πάντα και να είμαι χαρούμενη καθώς θα το έκανα αυτό.
Την Κάρεν τη γνώρισα στο Μπέθελ. Εγώ υπηρετούσα εκεί, εκείνη ήταν ειδική σκαπάνισσα στο Τενεσί, και μια μέρα ήρθε για ξενάγηση.
Μετά από έναν χρόνο περίπου, παντρευτήκαμε.
Και εννιά μήνες αργότερα, προσκληθήκαμε στο Μπέθελ.
Το 1980, φύγαμε από το Μπέθελ.
Εκείνη τη χρονιά γεννήθηκε η κόρη μας.
Αυτό άλλαξε τα πράγματα, αλλά δίνεις τις δυνάμεις σου, την αγάπη σου και τον χρόνο σου σε οποιονδήποτε διορισμό σου δώσει ο Ιεχωβά.
Η Κάρεν έπαιρνε μαζί της τα παιδιά στο έργο μέσα στη βδομάδα και φρόντιζε πάντα να περνάνε καλά.
Αυτό ήταν πολύ σημαντικό για εκείνη —κάθε φορά που τα παιδιά έβγαιναν στο έργο να το απολαμβάνουν.
Το θέμα είναι να ανθίζεις οπουδήποτε σε φυτεύουν, όπου και αν είσαι.
Όταν πηγαίναμε σε μια εκκλησία, δεν περιμέναμε να μας πλησιάσουν οι αδελφοί.
Εμείς παίρναμε την πρωτοβουλία να τους γνωρίσουμε, να γίνουμε κομμάτι της εκκλησίας, να τη νιώσουμε σπίτι μας.
Και απλώς δείχναμε αγάπη.
Αν χρειάζονταν μια σούπα, ένα γεύμα, καθαριότητα στο σπίτι, μπέιμπι σίτερ, τους βοηθούσαμε σε ό,τι είχαν ανάγκη.
Στη ζωή, οι δυσκολίες είναι πολλές και μπορεί να μας στερήσουν την ειρήνη μας, αν τις αφήσουμε να το κάνουν.
Γι’ αυτό, δεν τις αφήνουμε.
Το 2007, προσκληθήκαμε και πάλι στο Μπέθελ, και από τότε είμαστε εδώ.
Ο διορισμός μου ήταν στο Τμήμα Φροντίδας Υγείας με άτομα που ήξεραν πολύ καλά τη δουλειά τους.
Για να ανθίσω εκεί που με φύτεψαν, μπροστά σε δύο οθόνες, έκανα πολλές προσευχές.
Θυμάμαι πήγαινα στην τουαλέτα και έκλαιγα και έλεγα στον Ιεχωβά: «Εσύ χώρισες την Ερυθρά Θάλασσα.
Η επιθυμία υπάρχει στην καρδιά μου, κάνε και το μυαλό μου να ακολουθήσει» —δεν ήξερα τίποτα.
Ευτυχώς με βοήθησαν δύο υπέροχες αδελφές, η Μπόνι και η Ζούλμα, που τις αγαπώ και δουλεύω ακόμα μαζί τους.
Αυτές μου έμαθαν τα πάντα.
Λένε ότι «αν δεν μπορείς να αλλάξεις τις περιστάσεις σου, άλλαξε τη στάση σου».
Το έκανα λοιπόν θέμα προσευχής και, το ξαναλέω, είχα μεγάλη βοήθεια από τις υπέροχες αδελφές που με εκπαίδευσαν.
Όταν γνώρισα την αλήθεια, κατάλαβα ότι κάποια εδάφια μας διδάσκουν την αλήθεια και άλλα μας βοηθούν να παραμείνουμε σε αυτήν.
Αυτά τα λέω «εδάφια της καρδιάς μου».
Σε αυτά ανατρέχω. Όταν είχα προβλήματα, όταν τα πράγματα ήταν δύσκολα, όταν κάτι πήγαινε να μου στερήσει τη χαρά, χάρη σε αυτά τα «εδάφια της καρδιάς μου», ήμουν αποφασισμένη να μην αφήσω τον Σατανά να νικήσει.
Το αγαπημένο μου εδάφιο είναι το Παροιμίες 27:11, που το ξέρουμε όλοι, και λέει: «Γίνε σοφός, γιε μου, και κάνε την καρδιά μου να χαίρεται, ώστε να μπορώ να απαντήσω σε εκείνον που με χλευάζει».
Το πιο σημαντικό πράγμα είναι το όνομα του Ιεχωβά και το να δοθεί απάντηση στον Διάβολο.
Η κυριαρχία του έχει σημασία, όχι εμείς.
Μας αρέσει πολύ που είμαστε γονείς και μας άρεσε που κάναμε σκαπανικό μαζί.
Όλα τα δώρα που μας δίνει ο Ιεχωβά μάς αρέσουν πολύ. Λέω στα παιδιά μου: «Κάθε μέρα είναι δώρο από τον Ιεχωβά.
Το πώς τη ζούμε είναι το δώρο μας σε εκείνον».
Η αλήθεια είναι δύσκολη αν της αντιστέκεσαι.
Αν ακούμε τον Ιεχωβά, αν κάνουμε ό,τι μας ζητάει, θα έχουμε πολλές ευλογίες.
Η καλύτερή μας μέρα εδώ —και έχουμε ζήσει υπέροχες μέρες— δεν είναι τίποτα σε σχέση με την πρώτη μέρα στον νέο κόσμο.
Είναι εκπληκτικό να σκεφτείς ότι το μόνο που χρειάζεται να κάνουμε είναι καλές επιλογές τώρα και θα είμαστε εκεί!
Πόσο πολύ χαιρόμαστε που η Κάρεν βρήκε μια πνευματική οικογένεια που τη στηρίζει, αλλά και η ίδια προσφέρει πολλά σε αυτήν!
Η πνευματική μας οικογένεια μπορεί να μας φέρει πολλή χαρά και εσωτερική ειρήνη, όπως θα δούμε στο μουσικό βίντεο αυτού του μήνα.
Τι δύσκολη που είν’ αυτ’ η ζωή, τι αβέβαιη και πιεστική!
Μα υπόσχετ’ ο Ιεχωβά στις προσευχές μας πως θ’ απαντά.
Σαν ποταμός που κυλάει σαν μια βροχή απαλή, ειρήνη θεϊκή δροσίζει την ψυχή, χαρά δίνει κι αντοχή.
Του Θεού μας η ειρήνη διαρκώς θα κυλάει.
Τα πάντα να λες στον Ιεχωβά.
Τις προσευχές ακούει προσωπικά.
Τον νου και την καρδιά μας θα φρουρεί.
Η αγάπη του δεν θα χαθεί.
Σαν ποταμός που κυλάει σαν μια βροχή απαλή, ειρήνη θεϊκή δροσίζει την ψυχή, χαρά δίνει κι αντοχή.
Του Θεού μας η ειρήνη διαρκώς θα κυλάει.
Σαν ποταμός που κυλάει σαν μια βροχή απαλή, ειρήνη θεϊκή δροσίζει την ψυχή, χαρά δίνει κι αντοχή.
Του Θεού μας η ειρήνη διαρκώς θα κυλάει.
Τι κάνετε στο έργο όταν φαίνεται πως όλοι είναι απόντες;
Όπως θα δούμε στο νέο επεισόδιο της σειράς <i>Το Σίδερο Ακονίζει το Σίδερο,</i> μπορεί να υπάρχουν ακόμα πολλές ευκαιρίες γύρω μας για να δώσουμε μαρτυρία.
Γεια σας, είμαι ο Βίκτορ Ανιμπάμπα και βλέπετε τη σειρά «Το Σίδερο Ακονίζει το Σίδερο».
Μέχρι τώρα στη σειρά μας, έχουμε εξετάσει διάφορους τρόπους για να γίνουμε πιο αποτελεσματικοί στη διακονία μας, όπως είναι το πώς να αρχίζουμε συζητήσεις, πώς να κάνουμε ερωτήσεις και πώς να βελτιωνόμαστε στις επανεπισκέψεις.
Αλλά αυτές οι μέθοδοι έχουν αποτέλεσμα μόνο όταν βρίσκουμε ανθρώπους για να τους μιλήσουμε, και μερικές φορές αυτό μπορεί να είναι πολύ δύσκολο.
Σας έχει τύχει ποτέ να είστε στο έργο και να μη βρίσκετε κανέναν άνθρωπο για να του μιλήσετε; Αν ναι, θα χαρείτε να μάθετε ότι τα έντυπά μας είναι γεμάτα ιδέες που μπορούν να μας βοηθήσουν να έρθουμε σε επαφή με περισσότερους ανθρώπους στον τομέα μας.
Σε αυτό το επεισόδιο, θα εξετάσουμε τρεις ιδέες που έχουν αποδειχτεί πολύ αποτελεσματικές. Ιδέα πρώτη:
Να είστε παρατηρητικοί.
Ίσως να μας δοθούν περισσότερες ευκαιρίες για να έρθουμε σε επαφή με ανθρώπους αν ξέρουμε πού ακριβώς να ψάξουμε.
Ας σκεφτούμε για παράδειγμα τους αδελφούς και τις αδελφές που είδαμε πριν.
Είναι αλήθεια ότι δεν βρήκαν κανέναν στο σπίτι.
Αλλά μήπως αυτό σημαίνει ότι δεν υπήρχε κανείς για να μιλήσουν;
Για να δούμε.
Γεια σας!
Γεια.
Τι ωραίο σκυλάκι.
Πώς το λένε;
Λίντα.
Και έτσι απλά, έχει ξεκινήσει η συζήτηση.
Για να δούμε και το ζευγάρι που γυρίζει στο αυτοκίνητό του.
Επειδή ήταν παρατηρητικοί, ...
Γεια σου... μπόρεσαν και αυτοί να δώσουν μαρτυρία.
Όσο πιο παρατηρητικοί είμαστε, τόσο περισσότερες ευκαιρίες θα βρίσκουμε.
Το μυστικό είναι να μένουμε προσηλωμένοι στον στόχο μας, που είναι να δώσουμε μαρτυρία.
Και αυτό μπορεί να συμβεί είτε είμαστε σε κάποιο σπίτι είτε καθώς πηγαίνουμε από το ένα σπίτι στο άλλο.
Ποια είναι τώρα η δεύτερη ιδέα; Η εξής:
Να είστε προετοιμασμένοι.
Πόσες φορές έχετε συναντήσει κάποιον στον τομέα σας που δεν μιλάει τη γλώσσα σας;
Ξέρετε, εγώ μεγάλωσα στο Λονδίνο και αυτό συνέβαινε συνεχώς. Σήμερα όμως, δεν βρίσκουμε μόνο στις μεγάλες πόλεις αυτή την ποικιλία πολιτισμών και γλωσσών.
Ολόκληρος ο κόσμος έχει γίνει πιο πολυπολιτισμικός.
Τι μπορούμε να κάνουμε λοιπόν εμείς για να είμαστε προετοιμασμένοι;
Βέβαια εμείς δεν έχουμε το χάρισμα των γλωσσών που είχε δοθεί στους Χριστιανούς του πρώτου αιώνα την Πεντηκοστή, αλλά μας έχει δοθεί το δώρο του <i>JW Language®</i>.
Με αυτή την εφαρμογή μπορείτε να μάθετε μια απλή παρουσίαση σε δεκάδες διαφορετικές γλώσσες.
Ας ρίξουμε μια ματιά.
Έχει σχεδιαστεί ώστε να είναι πολύ εύκολη στη χρήση. Πρώτα, ορίστε ως κύρια γλώσσα αυτή που μιλάτε και ως γλώσσα προορισμού αυτή που θέλετε να μάθετε.
Κατόπιν, στην κατηγορία Κήρυγμα, επιλέξτε Χαιρετισμοί και Συστάσεις για να μάθετε να λέτε ένα απλό «γεια σας». <i>Dobryi den’</i>. Και «Χαίρομαι πολύ». <i>Pryyemno poznayomytys’a</i>. <i>Dobryi den’.</i> <i>Pryyemno poznayomytys’a.</i>
Νομίζω τα έκανα θάλασσα.
Για να το ξαναδοκιμάσω. <i>Dobryi den’</i>. <i>Pryyemno poznayomytys’a</i>.
Εντάξει, χρειάζομαι ακόμη δουλειά στην προφορά, αλλά νομίζω ότι πήρατε μια ιδέα. Με λίγη εξάσκηση, μπορείτε να μάθετε κάποιες απλές ερωτήσεις, ακόμη και να δείξετε ένα εδάφιο και να το εξηγήσετε.
Είναι πολύ πρακτικό.
Ας δούμε ένα παράδειγμα.
Γεια σας, κάνουμε σύντομες επισκέψεις. ...
Όχι, όχι, δεν ξέρει ελληνικά.
Α, αραβικά;
Τι υπέροχος τρόπος να δίνουμε μαρτυρία σε ακόμη περισσότερους ανθρώπους στον τομέα μας!
Αν το να μάθετε μια ολόκληρη παρουσίαση σε άλλη γλώσσα σάς φαίνεται βουνό, τότε μπορείτε να κάνετε κάτι πιο απλό.
Μάθετε μόνο έναν χαιρετισμό.
Δεν είναι παρά λίγες λέξεις, αλλά μην υποτιμάτε τη δύναμη του να χαιρετήσετε κάποιον στη μητρική του γλώσσα και με ένα ζεστό χαμόγελο.
Αυτό μπορεί να σπάσει τον πάγο και επίσης να ανοίξει τον δρόμο για να ξαναπάτε με κάποιο άτομο που μιλάει τη γλώσσα του. Και αυτό μας οδηγεί στην τρίτη ιδέα:
Να είστε επιμελείς και να καλλιεργείτε το ενδιαφέρον.
Αυτό κατ’ αρχάς σημαίνει να πάτε κάποια διαφορετική ημέρα ή διαφορετική ώρα για να προσπαθήσετε να βρείτε όλους όσους ήταν απόντες την πρώτη φορά.
Αν και πάλι δεν μπορείτε να τους βρείτε, μπορείτε να δοκιμάσετε να γράψετε επιστολές και να κάνετε τηλεφωνική μαρτυρία.
Αυτές οι μέθοδοι αποδείχτηκαν πολύ αποτελεσματικές στη διάρκεια της πανδημίας και μπορούν να μας βοηθήσουν ακόμη και τώρα να έρθουμε σε επαφή με αυτούς που δεν βρίσκουμε στο σπίτι.
Με όποιον τρόπο και αν έχετε έρθει σε επαφή με κάποιον, σας παρακαλούμε μη τον ξεχάσετε, αλλά να επιστρέψετε σύντομα για να καλλιεργήσετε οποιοδήποτε ενδιαφέρον έχετε βρει.
Το να βρούμε όλα τα άτομα τον τομέα μας είναι πραγματική πρόκληση.
Αλλά οι ιδέες που συζητήσαμε σήμερα —(1) να είμαστε παρατηρητικοί, (2) να είμαστε προετοιμασμένοι, και (3) να είμαστε επιμελείς καθώς καλλιεργούμε το ενδιαφέρον που βρίσκουμε, μπορούν να βοηθήσουν όλους μας να επιτελέσουμε πλήρως τη διακονία μας.
Αν το κάνουμε αυτό, θα μιμούμαστε τον Ιησού, που ήθελε να έχουν όλοι την ευκαιρία να γνωρίσουν τον Ιεχωβά. Τι εξαιρετικές ιδέες για τη διακονία!
Ανυπομονώ να τις χρησιμοποιήσω στη διάρκεια της εκστρατείας για την περιφερειακή συνέλευση.
Θα θέλατε να μάθετε τι θα δούμε στο φετινό πρόγραμμα της συνέλευσης;
Καλά νέα —τα χρειαζόμαστε τώρα περισσότερο από ποτέ.
Τα καλά νέα που χρειαζόμαστε δεν έχουν ανθρώπινη προέλευση.
Προέρχονται από Εκείνον που δίνει πραγματική ελπίδα, τον Ιεχωβά Θεό, και έχουν άμεση σχέση με τον Γιο του, τον Ιησού Χριστό.
Ποια είναι αυτά τα καλά νέα;
Μπορούμε να τα εμπιστευτούμε;
Και μπορούν να μας βοηθήσουν τώρα;
Η φετινή Συνέλευση των Μαρτύρων του Ιεχωβά «Διακηρύξτε τα Καλά Νέα!» θα ενισχύσει την εμπιστοσύνη μας στον Θεό και στον Γιο του.
Τα καλά νέα της Βασιλείας του Θεού θα σας βοηθήσουν τώρα στη ζωή σας και θα σας προετοιμάσουν για αιώνια ζωή στο μέλλον.
Αυτά και αν είναι καλά νέα!
Θα δούμε πολλά ενδιαφέροντα πράγματα στη φετινή συνέλευση.
Αλλά και το σημερινό πρόγραμμα ενίσχυσε πολύ την πίστη μας!
Μάθαμε ότι οποιοσδήποτε πολεμάει τον Θεό πολεμάει σε μια μάχη που είναι χαμένη.
Δείχνουμε την προθυμία μας να συνεργαζόμαστε με τον Θεό όταν διατηρούμε την ειρήνη στην εκκλησία και δίνουμε όλο μας το είναι στο έργο κηρύγματος.
Στην αναπαράσταση που είδαμε, η νεαρή Λούντα έμαθε ότι ο Ιεχωβά δεν εγκαταλείπει ποτέ τους οσίους του.
Και το μουσικό μας βίντεο έδειξε πολύ ωραία ότι όσοι στηρίζονται στον Ιεχωβά θα έχουν ειρήνη και δύναμη.
Τώρα σας έχουμε φυλάξει και μια έκπληξη.
Έχουμε τη χαρά να σας ανακοινώσουμε μια νέα σειρά για τους νεαρούς μας, που ονομάζεται <i>Μάθετε από τους Φίλους του Ιεχωβά</i>.
Αυτά τα μικρά βίντεο κινουμένων σχεδίων θα βοηθήσουν τα παιδιά που έχουν αρχίσει να διαβάζουν μόνα τους τη Γραφή να μάθουν για Βιβλικούς χαρακτήρες που αγαπούσαν τον Ιεχωβά.
Σύντομα θα τα βρείτε στο jw.org.
Αυτόν τον μήνα θα ταξιδέψουμε σε ένα μέρος που αποκαλείται
Η Χώρα των Έντιμων Ανθρώπων.
Ποιο είναι αυτό το μέρος;
Το όνομα της χώρας είναι συνδυασμός δύο λέξεων —της λέξης «ακεραιότητα» στη γλώσσα μουρ και της λέξης «πατρίδα» στη γλώσσα τζούλα.
Είναι η Μπουρκίνα Φάσο, μια χώρα της Δυτικής Αφρικής που δεν βρέχεται από θάλασσα.
Ο πρώτος ευαγγελιζόμενος ήρθε στην Μπουρκίνα Φάσο από την Γκάνα το 1959. Το 1972, κατέφθασαν οι πρώτοι από τους πολλούς ατρόμητους ιεραποστόλους.
Και μόλις δύο χρόνια αργότερα σχηματίστηκαν εκκλησίες στην πρωτεύουσα, την Ουαγκαντούγκου, και στο Μπόμπο-Ντιουλασό στα δυτικά της χώρας.
Η θερμοκρασία στη διάρκεια της ημέρας είναι συνήθως γύρω στους 30 βαθμούς Κελσίου, και μπορεί να φτάσει πολύ πιο ψηλά την περίοδο της ξηρασίας.
Συχνά οι οικοδεσπότες καλωσορίζουν τους επισκέπτες τους προσφέροντας ένα ποτήρι νερό.
Μια συνηθισμένη έκφραση στη γλώσσα μουρ είναι «<i>σάαν λα κουμ»,</i> που κυριολεκτικά σημαίνει «ο επισκέπτης είναι νερό».
Ο λαός του Ιεχωβά εργάζεται σκληρά για να μεταδώσει τα ζωοσωτήρια νερά της Βιβλικής αλήθειας στους σχεδόν 23 εκατομμύρια ανθρώπους που ζουν διασκορπισμένοι στα χωριά σε όλη τη σαβάνα και στα δάση. Τον Μάρτιο του 2023, η Μπουρκίνα Φάσο είχε νέο ανώτατο αριθμό βοηθητικών σκαπανέων, που έφτασαν τους 684. Σήμερα, υπάρχουν πάνω από 2.000 ευαγγελιζόμενοι στην Μπουρκίνα Φάσο. Αυτό είναι αξιοσημείωτο, αν λάβουμε υπόψη μας πόσο δύσκολο είναι να ταξιδεύει κανείς από χωριό σε χωριό, αλλά και τις 66 τοπικές γλώσσες που μιλιούνται σε όλη τη χώρα.
Δύο απομακρυσμένα μεταφραστικά γραφεία παράγουν εκδόσεις στις γλώσσες μουρ και τζούλα. Και, το 2023, οι αδελφοί μας χάρηκαν πάρα πολύ που πήραν ολόκληρη τη <i>Μετάφραση Νέου Κόσμου</i> στη γλώσσα μουρ.
Οι αδελφοί και οι αδελφές από τις εκκλησίες
Καμπουίντσε Μουρ και Ταμπούι Μουρ στέλνουν την αγάπη και τους χαιρετισμούς τους στην παγκόσμια αδελφότητα!
Ελπίζουμε να απολαύσατε το πρόγραμμα αυτού του μήνα.
Και θέλω να ευχαριστήσω και εσένα, Σάκι, για τη βοήθειά σου.
Παρακαλώ.
Παρακολουθήσατε το JW Broadcasting από τα Παγκόσμια Κεντρικά Γραφεία των Μαρτύρων του Ιεχωβά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου